“ปัง！”

ร่างของจวงปี้ฝานล้มลงไปกับพื้นเลย ใบหน้ายังคงเป็นความผ่อนคลายจากภัยพิบัติที่รอดมาได้เมื่อตะกี้นี้

รูม่านตาของเมิ่งชวนและหงฝูหดตัวลง นัยน์ตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว

ระหว่างที่ยกมือขึ้น ใช้ปากกาด้ามหนึ่ง สังหารจวงปี้ฝานที่อยู่ไกลออกไปกว่าสิบเมตร เป็นพลังแห่งผีสางเทวดาเลย

ไม่เพียงแค่เมิ่งชวนและหงฝูที่ตกใจจนอึงไปเลยเท่านั้น แม้แต่ผู้แข็งแกร่งที่สวมใส่ชุดดำทั้ง 12 คน ล้วนแต่มีใบหน้าที่เหลือเชื่อทั้งนั้น

หลังจากที่หยางเฉินสะบัดปากกาเซ็นชื่อลอยออกมา ก็เดินก้าวออกไปด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

จนกระทั่งหายวับไปจากเส้นสายตาของเมิ่งชวนและพวก พวกเขาถึงจะโล่งใจ ได้พักหายใจกันเฮือกใหญ่ แผ่นหลังของแต่ละคนล้วนแต่มีเหงื่อไหลชุ่มฉ่ำ

“คุณชายชวน ไอ้หมอนี่มีบัตรทองดำ และก็ยังมีพละกำลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้ ต่อไปอย่าได้ริอาจที่จะไปยั่วแหย่นะครับ”

หงฝูพูดด้วยใบหน้าที่จริงจัง

เมิ่งชวนมองไปยังจวงปี้ฝานที่นอนตายตาไม่หลับ ที่นอนอยู่ข้างๆ นัยน์ตาก็เต็มไปด้วยความไม่เต็มใจ พูดกัดฟันด้วยความเกลียดชังว่า : “แม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งมากแค่ไหน จะหลบการโจมตีด้วยอาวุธปืนได้งั้นเหรอ？ ”

เห็นเมิ่งชวนมีท่าทางที่โหดเหี้ยม หงฝูเข้าใจ เกรงว่าไม่นานเท่าไหร่ เมิ่งชวนจะต้องตายโดยไร้ที่ฝังกลบแน่

หงฝูสามารถกลายมาเป็นผู้รับผิดชอบของสมาคมประมูลเมิ่งจี้ เดิมทีก็ได้รับความสำคัญจากตระกูลเมิ่งอยู่แล้ว และก็เคยเจอผู้แข็งแกร่งที่แท้จริงมามากมาย และหยางเฉิน เป็นผู้ชายเพียงคนเดียวที่ทำให้เขารู้สึกหวาดกลัว

อีกทางฝั่งหนึ่ง หยางเฉินไปออกมาจากคลับหลงเถิงแล้ว

เขาเพิ่งจะออกมา กวนเจิ้งซานและซูซาน แล้วก็เซี่ยเหอก็รีบเดินเข้ามาต้อนรับ

“หยางเฉิน คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม？”

“หยางเฉิน คุณไม่เป็นอะไรใช่ไหม？”

เซี่ยเหอและซูซานผู้หญิงสองคน แทบจะเอ่ยถามคำถามเดียวกัน ในเวลาเดียวกันออกมา

ผู้หญิงทั้งสองคนมองหน้าซึ่งกันและกัน ทันใดนั้นใบหน้าก็เกิดสีแดงระเรื่อขึ้นมา

หยางเฉินยิ้มเล็กน้อย : “ฉันก็เดินออกมาได้ดีๆแล้วไม่ใช่เหรอ？จะเป็นอะไรได้เหรอ？”

พูดจบ หยางเฉินก็มองไปยังเซี่ยเหออีกครั้ง : “คุณวางใจได้ นับตั้งแต่วันนี้ไป จวงปี้ฝานจะไม่มารบกวนคุณอีกแล้ว”

เซี่ยเหอกลับว่าไม่เข้าใจความหมายแฝงของคำพูดนี้ของหยางเฉิน แต่กวนเจิ้งซานและซูซานกลับรู้สึกถึงอะไรได้บางอย่าง

ในใจของทั้งสองคนแอบที่จะตกใจ ดูเหมือนว่า จวงปี้ฝานจะตายแล้ว และยังอยู่ภายใต้การล้อมโจมตีของผู้แข็งแกร่งจำนวนมากมายของตระกูลเมิ่งด้วย

“พี่เฉิน！”

ในเวลานี้ หวงอู่ที่ขับรถมาส่งหยางเฉิน ก็ปรากฏตัวขึ้นแล้ว

“พี่เฉิน เดิมทีผมก็อยากจะเดินเข้าไปข้างในกับพี่ด้วย ใครจะไปรู้ว่าจะโดนคนกั้นไว้ที่หน้าประตู ไม่ให้ผมเข้าไป”

หวงอู่พูดอธิบายด้วยใบหน้าที่ขมขื่น สำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นข้างใน เขาไม่รู้อะไรเลย

หยางเฉินพยักหน้า พูดสั่ง : “นายไปส่งเซี่ยเหอที่โรงพยาบาลก่อนนะ”

หลังจากที่หวงอู่ขับรถพาเซี่ยเหออกไปแล้ว หยางเฉินก็มองมาที่ซูซานอีกครั้ง พูดถาม : “คุณล่ะ？กลับบ้านยังไง？”

ถึงแม้ว่าซูซานอยากจะให้หยางเฉินไปส่งเขา แต่ว่าก็รู้ดีว่า หยางเฉินมีเรื่องที่จะต้องคุยกับกวนเจิ้งซาน เพราะงั้นจึงพูดว่า : “พ่อของฉันได้จัดบอดี้การ์ดมาให้ฉันแล้ว เขาไปส่งฉันก็ได้แล้ว งั้นฉันไปก่อนนะ แล้วเจอกัน！”

“คุณหยาง ตอนนี้คุณจะไปที่ไหน？ผมไปส่งคุณ！”กวนเจิ้งซานเอ่ยปากถาม

“ไปที่ตระกูลกวนก่อน” หยางเฉินเอ่ยปากพูด

หลังจากสามนาทีผ่านไป ตระกูลกวน

หยางเฉินนั่งที่ตำแหน่งสูงสุด กวนเจิ้งซานนั่งข้างๆอย่างระมัดระวัง ทั้งคฤหาสน์ มีเพียงแค่เขาสองคน

“เรื่องของคืนนี้ คุณคิดว่ายังไง？”

เฉินหยางเอ่ยถามทันที

กวนเจิ้งซานอึ้งไปครู่หนึ่ง และเขาก็เข้าใจความหมายของหยางเฉินอย่างรวดเร็ว พูดถาม : “ความหมายของคุณหยางก็คือ เรื่องของสมาคมประมูลเมิ่งจี้？”

เฉินหยางพยักหน้า

“พูดแบบไม่ปิดบังเลยนะ ทั้งเมืองเจียงผิง ตระกูลเมิ่งในวงการการประมูลนี้ เป็นที่หนึ่ง！ส่วนเรื่องของการประมูลสาวงามของสมาคมประมูลเมิ่งจี้จากที่ฉันรู้มา น่าจะมีมากว่า 7-8ปีแล้ว”

เจ้าบ้านกวนกล่าวอย่างตรงไปตรงมา

หยางเฉินขมวดคิ้ว: “แน่ใจว่า 7-8 ปี?”

เจ้าบ้านกวนพยักหน้า: “แน่ใจว่าไม่เกิน 10 ปี ฉันจำได้ดี ไม่กี่ปีหลังจากที่ฉันเพิ่งอายุ 60 ปี สมาคมประมูลเมิ่งจี้ดำเนินการอย่างเป็นทางการ”

หยางเฉินเงียบทันที เดิมทีเขาคิดว่าคนที่จัดส่งสาวๆให้ตระกูลเว่ยก็คือตระกูลเมิ่ง ตอนนี้ดูเหมือนว่า ไม่ใช่เลย

สุดท้ายธุรกิจนี้ของตระกูลเว่ย ก็ได้ดำเนินธุรกิจมายาวนานกว่า 20 ปี และตระกูลเมิ่งเพิ่งเริ่มทำเรื่องนี้ได้ 7-8 ปีก่อน

หยางเฉินมีลางสังหรณ์อย่างหนึ่ง แม้ว่าไม่ใช่ตระกูลเมิ่งที่จัดส่งสาวๆให้ตระกูลเว่ย แต่ที่มาของสาวๆของตระกูลเมิ่งและตระกูลเว่ย ก็น่าจะมาจากองค์กรเดียวกัน

“หวงเหอบาธของตระกูลเว่ย สาวๆไม่ได้มีการกำหนดเวลามา เรื่องนี้คุณก็น่าจะรู้แล้วสิ?” จู่ ๆ หยางเฉินก็ถามขึ้นมา

เจ้าบ้านกวนพูดอย่างรวดเร็ว: “เป็นเพราะตระกูลเว่ยกระทำสิ่งไม่ดีแบบนี้ ถึงจะทำให้ตระกูลเจริญขึ้นอย่างรวดเร็ว”

“งั้นระหว่างตระกูลเว่ยและตระกูลเมิ่ง มีความสัมพันธ์กันอย่างไร?” หยางเฉินถาม

เขามักจะรู้สึกว่าระหว่างสองครอบครัวนี้มีความสัมพันธ์กันนิดหน่อย แต่วันนี้ที่สมาคมประมูลเมิ่งจี้นอกจากเว่ยหมิงเยว่คนนี้ที่ไม่เคยได้ยินชื่อมาก่อน ก็ไม่มีใครเข้าร่วมเลยสักคนเดียว

กวนเจิ้งซานถามด้วยความสงสัย: “คุณหยาง คุณคงไม่สงสัย ว่าตระกูลเมิ่งจัดส่งสาวๆให้ตระกูลเว่ยหรอกนะ?”

“ทำไม? เป็นไปไม่ได้เหรอ?” หยางเฉินถามด้วยความสงสัย

เจ้าบ้านกวนพยักหน้า พูดอย่างมั่นใจเต็มเปี่ยมว่า: “พูดตามตรง ตระกูลเว่ยและตระกูลเมิ่ง อันที่จริงก็ยังมีบุญคุณความแค้นกันอยู่ ภรรยาของอดีตหัวหน้าตระกูลเว่ย เป็นผู้หญิงของตระกูลเมิ่ง”

“เดิมทีตระกูลเมิ่งต้องการให้ผู้หญิงคนนี้ ไปแต่งงานกับมหาเศรษฐีในเมืองเยนตู ผลสุดท้ายผู้หญิงคนนี้หนีไปกับอดีตหัวหน้าตระกูลเว่ย เพราะเรื่องนี้ ตระกูลเมิ่งโกรธจึงได้ตัดความสัมพันธ์กับผู้หญิงคนนี้”

“แม้ว่าตระกูลเว่ยจะแข็งแกร่งขึ้นในภายหลัง แต่ก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับตระกูลเมิ่งเลยแม้แต่น้อย”

เมื่อได้ยินเจ้าบ้านกวนพูด หยางเฉินถึงได้เข้าใจ มิน่าล่ะที่ตระกูลเว่ยส่งเฉพาะรุ่นเด็กเข้าร่วมในการประมูลนี้ ที่แท้ก็เป็นแบบนี้นี่เอง

“คุณหยาง วันนี้คุณลงมือกับเมิ่งชวน เรื่องนี้ เกรงว่าตระกูลเมิ่งจะไม่ยอมวางมือยุติเรื่องราว!”

กวนเจิ้งซานกล่าวอย่างเคร่งขรึม

หยางเฉินยิ้มอย่างเหยียดหยาม: “ถ้าตระกูลเมิ่งต้องการหายไป ก็รีบเข้ามา!”

เมื่อเห็นว่าหยางเฉินไม่ได้สนใจตระกูลเมิ่งเลย ในใจของกวนเจิ้งซานกลับรู้สึกดีขึ้นมาก

ยังไงซะตอนนี้ทั้งตระกูลกวน ต่างยอมอยู่ใต้อำนาจของหยางเฉิน มีเพียงเขาที่แข็งแกร่งกว่า อนาคตของตระกูลกวนถึงจะรุ่งโรจน์

“เคยคิดไหมว่า หากกลายเป็นเจ้าแห่งวงการคนเดียวของเจียงโจว ก็เทียบได้กับมหาเศรษฐีในเมืองเอกประจำมณฑล？”หยางเฉินจู่ๆก็ถามขึ้นกวนเจิ้งซานจู่ๆก็รู้สึกว่าลมหายใจของเขาถี่ขึ้น เขารู้ว่าหยางเฉินไม่ได้ล้อเล่นกับเขา“เคย! ถ้าคุณหยางยินดีที่จะสนับสนุนตระกูลกวน ทั้งเจียงโจว จะกลัวอะไร?”กวนเจิ้งซานลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว หน้าตาตื่นเต้น“แต่หากอาศัยจากเส้นสนกลในของตระกูลกวนในตอนนี้ ยังอีกไกล!”หยางเฉินพูดอย่างไม่เกรงใจกวนเจิ้งซานก็ไม่กล้าพูดอะไร เขารู้ว่าหยางเฉินมีบางอย่างที่ยังพูดไม่จบหลังจากครุ่นคิดครู่หนึ่ง หยางเฉินก็พูดขึ้น： “นายเลือกสิบหนุ่มที่แข็งแกร่งและภักดีที่สุด จากตระกูลกวนมา ต้องการคนที่อายุไม่เกิน 30 ปี พรุ่งนี้ ฉันจะส่งคนมา ทำการฝึกอบรมคนเหล่านี้หน่อย”คิดถึงความแข็งแกร่งอันน่าสะพรึงกลัวของหยางเฉิน หัวใจที่ตื่นเต้นของกวนเจิ้งซาน กำลังจะกระโดดออกมาจากปากของเขา รีบตอบว่า: “ครับ คุณหยาง!”ยกมือขึ้น ดูเวลา หยางเฉินกล่าวว่า: “ฉันต้องไปแล้ว!”“คุณหยาง ผมให้คนไปส่งคุณกลับ!”กวนเจิ้งซานรีบกล่าวไม่นาน มีชายหนุ่มปรากฏตัวขึ้นในคฤหาสน์ เมื่อเขาเห็นหยางเฉิน อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น

copy right hot novel pub