โหมดมืด
ภาษา arrow_icon

The king of War

บทที่ 2044 มีบุญแต่ไร้วาสนา

“บูม!”

ในขณะนี้ ภัยพิบัติสวรรค์ครั้งที่แปด ก็เกิดขึ้นอย่างกะทันหัน

บรรดาผู้แข็งแกร่งของสำนักเซิ่งกง เห็นเพียงภัยพิบัติสวรรค์ที่แสบตาทะลุผ่านร่างของลี่เฉิน และร่างกายของลี่เฉิน ภายใต้การทำลายล้างของภัยพิบัติสวรรค์นี้ ช่างน่าสยดสยองจนทนดูไม่ได้

“ไม่!”

เผยเชียนอินเปล่งเสียงออกมาอย่างเจ็บปวดใจ เธอรับไม่ได้กับความจริงที่ที่ลี่เฉินเสียสละชีวิตตัวเองเพื่อเธอ ถ้าลี่เฉินตายเพราะเธอจริงๆ เธอยอมตายพร้อมลี่เฉิน แต่ไม่ใช่ปล่อยให้ลี่เฉินเสียสละชีวิตตัวเอง เพื่อส่งผลให้เธอไปบรรลุไปถึงแดนนภา

หลังจากที่เผยเชียนอินประสบกับภัยพิบัติสวรรค์ครั้งที่แปดซึ่งส่งผ่านร่างกายของลี่เฉิน ออร่าอันทรงพลังของวิถีบู๊ แผ่กระจายออกจากร่างกายของเธอ

ในเวลานี้ เธออยู่ห่างจากแดนนภา เพียงก้าวเดียวเท่านั้น

สำหรับลี่เฉิน ลมหายใจเริ่มอ่อนลงเรื่อยๆ และกำลังใช้ความคิดของตัวเอง เพื่อบังคับให้ยืนหยัด

ใบหน้าที่ไหม้เกรียมของลี่เฉิน หันไปทางเผยเชียนอินที่น้ำตาอาบแก้มและพูดว่า “ผมขอโทษ หากมีชาติหน้า ผมจะไม่ทำให้คุณผิดหวัง!”

เขารู้ว่า ร่างกายของเขาเกือบจะถูกภัยพิบัติสวรรค์ทำลายล้างจนหมดสิ้น และโมเมนตัมวิถีบู๊ในร่างกายเผยเชียนอินก็แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ และก็กำลังจะก้าวเข้าสู่แดนนภา

หลังจากผ่านภัยพิบัติสวรรค์แปดครั้ง และยังเหลือภัยพิบัติสวรรค์ครั้งสุดท้าย เผยเชียนอินก็จะก้าวเข้าสู่แดนนภาแล้ว

และเมื่อแดนวิถีบู๊ของเผยเชียนอินกำลังจะก้าวเข้าสู่แดนนภา มันเป็นเวลาที่ร่างกายของลี่เฉินถูกทำลายอย่างสิ้นเชิง

ในสำนักเซิ่งกงมีแต่สาวกหญิง ในเวลานี้ต่างซึ้งในความรักระหว่างเผยเชียนอินกับลี่เฉินจนน้ำตาอาบแก้ม

ใบหน้าของเผยเชียนอินเต็มไปด้วยน้ำตา เธอรู้ว่าไม่สามารถเปลี่ยนแปลงความจริงที่อยู่ตรงหน้าเธอได้อีกต่อไป ใบหน้าเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง จ้องไปที่ลี่เฉินโดยไม่กะพริบ “ถ้านายตาย ฉันจะตายตามนาย!”

ในเวลานี้ เมฆสีดำที่ปกคลุมสำนักเซิ่งกงม้วนตัวอย่างน่าสะพรึงกลัว ทำให้ผู้คนรู้สึกว่าท้องฟ้ากำลังจะถล่มลงมา

ภัยพิบัติสวรรค์ครั้งที่เก้า กำลังก่อตัวขึ้นในเวลานี้

ก่อนหน้านี้ภัยพิบัติสวรรค์ครั้งที่แปด ทรงพลังขึ้นเรื่อยๆ โดยเฉพาะภัยพิบัติสวรรค์ครั้งที่แปด ซึ่งทำให้ร่างกายของลี่เฉินซึ่งอยู่ในระดับแดนนภาขั้นหนึ่งชั้นต้นแตกสลาย

และลี่เฉินก็อดทนกลั้นลมหายใจเฮือกสุดท้ายไว้ ภัยพิบัติสวรรค์ครั้งที่เก้าที่ทรงพลังที่สุด เขาสามารถรับแทนเผยเชียนอินได้จริงหรือ?

ลี่เฉินยังรู้สึกถึงความสยดสยองของภัยพิบัติสวรรค์ครั้งที่เก้าที่กำลังจะผ่าลงมา เขากัดฟันสู้ และนี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ตัวเองพยายามอย่างดีที่เพื่อให้ตัวเองอยู่ในสภาวะมีสติ

ในเมื่อเตรียมพร้อมที่จะตายภายใต้ภัยพิบัติสวรรค์ แล้วยังจะกลัวอะไร?

ร่างกายของเขาเกือบจะสลาย แต่ร่างกายที่ทะลวงเข้าสู่แดนนภาแล้ว มันจะแตกหักได้ง่ายๆขนาดนั้นเลยเหรอ?

เขาระดมกำลังทั่วร่างกาย เพื่อเตรียมต้านทานภัยพิบัติสวรรค์ครั้งที่เก้า

“มาเลย!”

ทันใดนั้นเขาก็ตะโกนเสียงดัง

“บูม!”

ราวกับว่ากำลังตอบสนองต่อเขา ภัยพิบัติสวรรค์ครั้งที่เก้า ได้ผ่าลงมาจากฟากฟ้าโดยตรง และผ่าลงบนร่างของลี่เฉินอย่างแรง

พลังแห่งการทำลายล้างที่น่าสะพรึงกลัว ทำให้ลี่เฉินรู้สึกว่าจิตวิญญาณและร่างกายของเขากำลังจะแยกจากกัน

เขาอดทนต่อความเจ็บปวดที่ร่างกายของเขากำลังจะแตกสลาย กัดฟันสู้และใช้วิธีลดภัยพิบัติสวรรค์ โดยใช้พลังทั้งหมดที่เขามี เพื่อทำให้พลังของภัยพิบัติสวรรค์ที่เก้าอ่อนตัวลง

จากนั้นร่างกายของเขาเกือบจะแตกสลาย ภัยพิบัติสวรรค์ครั้งที่เก้าน่าสะพรึงกลัวเพียงใด แล้วเขาจะทำให้พลังแห่งภัยพิบัติสวรรค์อ่อนตัวลงเหมือนก่อนหน้านี้ได้อย่างไร?

พลังงานของภัยพิบัติสวรรค์ครั้งที่เก้ายังคงหมุนเวียนไปทั่วร่างกายของเขา ร่างกายของเขาก็แตกเป็นเสี่ยงๆเรื่อยๆ ร่างกายที่สง่างามถูกฉีกขาดทีละน้อยอย่างเจ็บปวด ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะส่งเสียงคร่ำครวญอย่างน่าสมเพชออกมา

“ลดลง!”

ลี่เฉินตะโกนเสียงดัง และระเบิดพลังที่เหลืออยู่ทั้งหมด โมเมนตัมอันทรงพลังได้ปะทุออกมาจากร่างกายของเขา ดูดซับพลังของภัยพิบัติสวรรค์ครั้งที่เก้าที่อยู่เหนือร่างกายของเขาโดยตรง

และร่างกายของเขา ในวินาทีนี้ ก็มีเสียงระเบิดออกมา

ในที่สุด พลังของภัยพิบัติสวรรค์ครั้งที่เก้าก็อ่อนตัวลงอย่างมาก หลังจากหมุนเวียนผ่านร่างกายของเขาไปหนึ่งรอบ มันก็ส่งต่อไปยังร่างกายเผยเชียนอิน

“บูม!”

ในขณะนี้ “โมเมนตัมวิถีบู๊ที่อยู่ในร่างกายของเผยเชียนอินก็ทะยานขึ้นสู่ท้องฟ้า

อำนาจฟ้าที่น่าสะพรึงกลัว แผ่กระจายออกมาจากร่างกายของเธอ

ลี่เฉินสัมผัสได้ถึงพลังนี้ และรอยยิ้มที่พึงพอใจก็ปรากฏขึ้นที่มุมปากของเขา ใช้พลังทั้งหมดที่เหลือ และพูดว่า “เชียนอิน มีชีวิตอยู่ต่อไป!”

ทันทีที่เขาพูดคำนี้จบ ร่างกายของเขาก็อ่อนลง และล้มลงไปในกองเลือด

“ไม่!”

เผยเชียนอินเปล่งเสียงคร่ำครวญที่บีบหัวใจ เหมือนชั่วขณะ ปรากฏตัวต่อหน้าลี่เฉิน โดยกอดร่างกายที่ไหม้เกรียมของลี่เฉินไว้ในอ้อมแขน

“ลี่เฉิน!”

เธอกอดร่างกายของลี่เฉิน และร้องไห้คร่ำครวญ

ในตอนนี้ ภายในใจของเธอมีแต่ความเสียใจ หากเธอไม่ยืนกรานที่จะต่อสู้กับลี่เฉิน และฝืนตัวเองเพื่อทะลุแดน ลี่เฉินจะเสียสละตัวเองเพื่อเธอได้อย่างไร?

หยางเฉินมองไปที่ลี่เฉินที่กำลังนอนอยู่ในอ้อมแขนของเผยเชียนอิน ตาแดงก่ำ และกำหมัดไว้แน่น

เขารู้ความสัมพันธ์ความรักและความเกลียดชังระหว่างลี่เฉินกับเผยเชียนอิน และก็รู้ว่า นี่เป็นทางเลือกของลี่เฉินเอง

เพียงแต่ว่า เขาไม่สามารถช่วยอะไรได้ ทำได้เพียงเฝ้าดูอย่างช่วยไม่ได้ ที่ลี่เฉินฝืนบังคับตัวเองให้ทนรับภัยพิบัติสวรรค์แทนเผยเชียนอิน ถึงกับเสียสละชีวิตตัวเอง

ในขณะนี้ เผยเชียนอินหยุดร้องไห้ และดวงตาของเธอหดหู่ใจ

เธอก้มมองลี่เฉินที่อยู่ในอ้อมแขนของเธอ และใบหน้าของเธอก็เต็มไปด้วยความสงบ

เห็นเพียงผมยาวของเธอ มองด้วยยตาเปล่าเปลี่ยนเป็นสีขาวอย่างรวดเร็ว

แม้ว่าเธอจะเป็นหญิงที่ชรา แต่ด้วยแดนวิถีบู๊ที่สูงส่ง เธอจึงรักษารูปลักษณ์ของผู้หญิงในวัยสี่สิบหรือห้าสิบ เดิมทีผมสีดำ ในขณะนี้เริ่มเปลี่ยนเป็นสีขาว

ไม่เพียงเท่านั้น แต่ใบหน้าของเธอ ก็ค่อยๆแก่ขึ้น

ในช่วงเวลาสั้นๆ ใบหน้าของเผยเชียนอิน ก็เปลี่ยนจากใบหน้าของหญิงสาวสวยในวัยสี่ห้าสิบปี กลายเป็นคนอายุเจ็ดแปดสิบปี ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยเหี่ยวย่น

อย่างไรก็ตามเรื่องนี้ยังไม่จบ ใบหน้าของเธอก็ยังแก่ขึ้นเรื่อยๆ

ความรู้สึกหดหู่ใจอย่างแรง ได้ห่อหุ้มเธอไว้

ในทางกลับกัน ร่างกายของลี่เฉิน พลังชีวิตอันทรงพลัง เริ่มเข้าใจทุกสิ่ง

ร่างกายสีดำที่ไหม้เกรียมของลี่เฉิน มีชั้นสีดำไหม้เกรียมขนาดใหญ่ที่เริ่มหลุดออกมาและผิวชั้นดำคล้ำที่หลุดออกไปแล้ว ก็เหมือนเด็กแรกเกิดฉากนี้ ทำให้ทุกคนตกใจหยางเฉินก็ตกตะลึงจนตาค้าง แม้ว่าเขาจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขารู้สึกได้ชัดเจนว่า ลี่เฉินซึ่งหมดลมหายใจแล้ว ในขณะนี้ได้ฟื้นคืนพลังชีวิตขึ้นมา หัวใจของเขาก็เริ่มเต้นอีกครั้ง และการหายใจกลับมาอีกครั้งแต่พลังชีวิตของเผยเชียนอิน ก็ค่อยๆอ่อนตัวลงเห็นได้ชัดว่า เผยเชียนอินใช้เทคนิคลับบางอย่าง เพื่อถ่ายทอดพลังชีวิตของตัวเองไปในร่างกายลี่เฉิน“เจ้าสำนัก!”ผู้คนในสำนักเซิ่งกง ในขณะนี้ได้ฟื้นคืนสติ เมื่อเห็นพลังชีวิตของเผยเชียนอินค่อยๆสลายไป ต่างพากันคุกเข่าลงบนพื้น ใบหน้าเต็มไปด้วยความเศร้าเผยเชียนอินมองชายในอ้อมแขนของเธอ ทันใดนั้นก้มศีรษะลง จูบริมฝีปากของลี่เฉินอย่างอ่อนโยน และพูดอย่างอ่อนโย “ชาตินี้มีบุญแต่ไร้วาสนาต่อกัน ชาติหน้า ให้ฉันเป็นภรรยาของคุณ!”ขณะที่สิ้นเสียงของเธอ พลังชีวิตอันทรงพลัง ก็ปะทุออกมาจากร่างของลี่เฉินทันใดนั้นเผยเชียนอินก็หัวเราะ น้ำตาไหลออกจากหางตา สายตาที่มองไปที่ลี่เฉิน เต็มไปด้วยความอ่อนโยนเห็นเพียงร่างของเธอ กลายเป็นดวงดาวนับไม่ถ้วน ลมพัดผ่าน และร่างของเผยเชียนอินก็หายไปอย่างสิ้นเชิงในเวลานี้ ลี่เฉินที่เหมือนเกิดใหม่ ทันใดนั้นก็ลืมตาขึ้น

copy right hot novel pub

แสดงความคิดเห็น / รายงานปัญหาเว็บไซต์