ดวงตาของ เจียงเจี้ยนสั่นไหวด้วยเจตนาฆ่าอันน่าสะพรึงกลัว จ้องมองเซี่ยเหอที่ถูกเขาตบหน้า และพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา: "ฉันจะให้โอกาสแกครั้งสุดท้าย จะเป็นลูกบุญธรรมของฉันหรือจะตาย!"

ผู้คุ้มกันทุกคนของตระกูลเหอต่างมีสีหน้าที่อึ้งกันหมดเมื่อเจียงเจี้ยนตบเซี่ยเหอเพียงครั้งเดียวก็ทำเอาเธอกระเด็นไปในอากาศ

ต้องรู้ว่าหัวหน้าผู้คุ้มกันของตระกูลเหอถูกฝ่ามือเดียวของ เซี่ยเหอฆ่าตายกันทันที

เซี่ยเหอเป็นผู้ที่ปลุกพรสวรรค์ด้านศิลปะการต่อสู้ของเธอได้อย่างกะทันหัน ทำให้สมาชิกที่ผู้แข็งแกร่งของตระกูลเหอทำอะไรเธอไม่ได้เลยสักนิด แต่เธอที่อยู่ในมือของ เจียงเจี้ยนนั้นไม่สามารถรับแรงตบของเขาได้แม้แต่ครั้งเดียว

เหอจื้อมีสีหน้าที่หวาดกลัวอย่างมาก เมื่อกี้นี้เขาเกือบถูก เซี่ยเหอฆ่าตายแล้ว

ในเวลานี้ หลังจากได้ยินคำพูดของ เจียงเจี้ยน เขาก็กลัวมาก เห็นได้ชัดว่า เจียงเจี้ยนให้ความสำคัญกับ เซี่ยเหอเป็นอย่างมาก ถ้า เซี่ยเหอกลายเป็นลูกบุญธรรมของ เจียงเจี้ยนจริงๆ เขาตายแน่ๆ

“คุณเจียง ผู้หญิงเลวคนนี้ไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นลูกบุญธรรมของคุณสักนิดเลยครับ เธอแค่โชคดีไปหน่อยที่ปลุกด้านศิลปะการต่อสู้ของเธอได้สำเร็จแค่นั้นเอง”

เหอจื้อพูดด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความกลัว: "คุณเจียง คุณรีบฆ่าเขาเถอะ แม้ว่าผู้หญิงเลวคนนี้จะตกลงเป็นลูกสาวบุญธรรมของคุณ เธอก็จะไม่จริงใจอย่างแน่นอน"

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เจียงเจี้ยนก็ขมวดคิ้วแน่น

"เพี๊ยะ!"

เมื่อเห็นเจียงเจี้ยนขมวดคิ้ว นักบูโดข้างๆ ของเจียงเจี้ยนก็ยกมือขึ้นตบลงใบหน้าของ เหอจื้ออย่างแรง

เหอจื้อบินตรงออกไปไกลกว่ากี่สิบเมตร และกระแทกเข้ากับเสาหินตรงทางออกของคฤหาสน์ กระอักเลือดออกมาใน ณ ที่นั้น

“ถ้ายังกล้าพูดมากอีกนะ นายตายอย่างเดียว!”

นักบูโดที่เพิ่งตบ เหอจื้อบินออกไปนั้นพูดอย่างเฉยเมย

เหอจื้อรู้สึกเพียงว่ากระดูกทั้งหมดในร่างกายของเขาหัก อวัยวะภายในของเขาดูเหมือนจะมีการเคลื่นไหวอย่างหนัก และผิวของเขาก็ซีดเซียวไปชั่วขณะ

เขารู้ว่าอีกฝ่ายแสดงความเมตตาแล้ว ไม่เช่นนั้นเขาคงตายไปแล้ว

เมื่อเทียบกับ เซี่ยเหอ เขาแย่กว่านั้น

เซี่ยเหอก็แค่ถูกเจียงเจี้ยนตบหน้าทีหนึ่งล้มลงกับพื้นห่างออกไปไม่กี่เมตรเท่านั้น แต่เขานั้นบินออกไปไกลกว่าสิบเมตร

หลังจากสอนบทเรียนให้เหอจื้อแล้ว เจียงเจี้ยนก็จ้องมองเซี่ยเหออย่างเย็นชาและพูด "บอกฉันมาสิ ว่าแกเลือกตตัวเลือกไหน!"

มุมปากของ เซี่ยเหอเต็มไปด้วยเลือด และมีรอยตบที่ชัดเจนบนใบหน้าของเธอ ด้วยดวงตาที่เปื้อนเลือด เขาจ้องมองที่ เจียงเจี้ยนอย่างแน่วแน่ เธอกัดฟันพูด: "ต้องการให้ฉันเป็นลูกบุญธรรมของนาย ฝันไปเถอะ!"

"หืม?"

เจียงเจี้ยนขมวดคิ้ว ราวกับว่าเขาไม่คิดว่า เซี่ยเหอจะกล้าปฏิเสธเขา

"หึ!"

เจียงเจี้ยนพูดอย่างเย็นชา: "ในเมื่อเป็นเช่นนี้ แกก็ไม่มีเหตุผลที่จะอยู่ต่อไป"

หลังจากพูดจบ เขาหันกลับไปทันที ไม่แม้แต่จะมองเซี่ยเหออีก และเดินจากไป

แต่ว่า ผู้คุ้มกันที่ติดตามเขาอยู่ข้างหลังอยู่ต่อ

"แม้ว่าแกได้ปลุกพรสวรรค์ด้านศิลปะการต่อสู้ของแกได้แล้วไงล่ะ แล้วถ้าคุณแข็งแกร่งกว่าบูโดอัจฉริยะในโลกบู๊โบราณล่างแล้วไงล่ะ?"

ผู้คุ้มกันเย้ยหยัน และทันใดนั้นก็ยกมือขึ้น ออร่าที่น่าสะพรึงกลัวรวมตัวกันจากมือของเขา

จู่ๆเหอจื้อก็รู้สึกปลาบปลื้ม แม้ว่าตอนนี้เขาจะถูกฝ่ายตรงข้ามตบบินออกมาก็ตาม แต่ก็ไม่ได้ส่งผลต่อความปรารถนาของเขาที่จะฆ่าเซี่ยเหอด้วยมือจากฝ่ายตรงข้าม

ไอ้ผู้หญิงเลว อยากฆ่าฉันนั้นเหรอ นั่นคือผลที่ตามมา

ในขณะนี้ เซี่ยเหอรู้สึกเพียงร่างกายของเธอถูกบีบบังคับอย่างทรงพลังราวกับว่ากระดูกของเธอกำลังจะระเบิด เธอต่อต้านการบีบบังคับนี้อย่างเต็มกำลัง

อย่างไรก็ตาม ความแข็งแกร่งของคู่ต่อสู้นั้นแข็งแกร่งเกินไป และการบีบบังคับอันทรงพลังนั้นทำให้เขาไม่สามารถต่อต้านได้

"อืม?"

ผู้คุ้มกันของ เจียงเจี้ยนดูตกใจ ราวกับว่าเขาไม่คาดคิดว่าเซี่ยเหอจะสามารถคงอยู่ได้นานถึงเพียงนี้ในภายใต้พลังของเขา

ติดตามเจียงเจี้ยนอย่างใกล้ชิดก็เพียงพอแล้วที่จะแสดงความแข็งแกร่งของเขานั้นแข็งแกร่งมากๆ

ในตระกูลเจียง เขามีชื่อรหัสว่าฝักกระบี่

เจียงเจี้ยนตั้งชื่อตามดาบ และเขาใช้ฝักกระบี่เป็นชื่อรหัส ซึ่งก็เห็นได้ชัดความสำคัญของเขานั้นมากเพียงใด

เขาเป็นสุดยอดผู้กล้าตายที่สุดที่ปกป้อง เจียงเจี้ยน!

“เมื่อมองไปที่โลกบู๊โบราณล่าง ในหมู่คนรุ่นใหม่ ดูเหมือนว่าจะไม่มีพรสวรรค์ด้านศิลปะการต่อสู้ที่สามารถเทียบแกได้เลยสักคน หากแกมีเวลาเพียงพอ มันเป็นไปได้เลยที่แกจะเติบโตเป็นยอดฝีมือในโลกบู๊โบราณล่างในโลกบู๊โบราณล่างได้เลยก็ว่าได้”

ในฐานะที่เป็นหน่วยกล้าตายของฝักกระบี่ มีการแสดงความรู้สึกที่ชื่นชมออกมา เขาส่ายหัวและพูดต่อ "แต่ว่า ในเมื่อเป็นคนใช้ของตระกูลเจียงไม่ได้ นั้นก็คือตายอย่างเดียว "

เมื่อคำพูดของเขาจบลง พลังที่รวบรวมอยู่ในมือของเขาก็ยิ่งน่ากลัวมากขึ้น

"ฆ่า!"

เขาตะโกนเสียงดัง ยกมือขึ้นทันที จากนั้นโจมตี เซี่ยเหอโดยตรง

ฝักกระบี่ ผู้กล้าตายของเจียงเจี้ยน แดนบูโดของเขาเป็นแดนนภาขั้นสามชั้นปลาย

มันง่ายสำหรับเขาที่จะฆ่า เซี่ยเหอ ซึ่งอยู่แดนเหนือมนุษย์ขั้นเก้าชั้นยอด

เซี่ยเหอจ้องมองฝักกระบี่อย่างไม่ละสายตา ไม่มีความกลัวในดวงตาของเธอเลยสักนิด มีเพียงความไม่เต็มใจที่ไม่สามารถฆ่าคู่ต่อสู้ได้

"บูม บูม บูม!"

ลิขิตสวรรค์บนเหนือของตระกูลเหอคำรามอย่างบ้าคลั่ง ราวกับว่ากำลังจะล่มสลาย

"ทะลึ่ง!"

ในขณะนี้ เสียงศักดิ์สิทธิ์ที่ดูเหมือนจะมาจากสวรรค์ชั้นเก้า ลงมาจากท้องฟ้า

ภายใต้สายตาที่ตกตะลึงของฝูงชน เงาลวงตาปรากฏขึ้นต่อหน้าเซี่ยเหอจากอากาศ

ฝักกระบี่ที่กำลังจะฆ่า เซี่ยเหอ เมื่อเขาเห็นเช่นนี้ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสยดสยอง

เงาลวงตานี้เป็นชายวัยกลางคนที่หล่อเหลาในชุดสีขาวยืนอยู่ในความว่างเปล่า ราวกับอมตะที่ถูกเนรเทศจากสวรรค์ชั้นเก้า ซึ่งทำให้ผู้คนต้องเงยหน้าขึ้นมอง

การบีบบังคับที่น่ากลัวอย่างยิ่งออกมาจากเงาดำนี้

ทุกคนตกตะลึง แม้แต่ เซี่ยเหอ ก็เงยหน้าขึ้นมองร่างที่สวมชุดขาวด้วยความประหลาดใจ

ทันใดนั้นน้ำตาใสก็ไหลออกมาจากดวงตาของเธอ

เธอไม่รู้ด้วยว่าทำไมเธอถึงหลั่งน้ำตาเมื่อเห็นร่างด้านหลังนี้

การเชื่อมต่อที่มองไม่เห็นดูเหมือนจะผูกทั้งสองไว้ด้วยกัน

เธอมีความรู้สึกอย่างมากว่าเจ้าของภาพหลอนนั้นมีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับเธอ

"หึ!"

หลังจากประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่ง ฝักกระบี่ก็พูดอย่างเย็นชา "ผู้อาวุโสเป็นเพียงชิ้นส่วนวิญญาณที่เหลืออยู่ ซึ่งต้องการปกป้องคนที่เจ้านายของผมต้องการฆ่าเหรอครับ?"

ในฐานะผู้กล้าตายของ เจียงเจี้ยน เขาจะไม่เข้าใจสิ่งที่เกิดขึ้นกับเงาดำนี้ได้อย่างไร

ในโลกบู๊โบราณล่างมีวิธีพิเศษในการฝากชิ้นส่วนวิญญาณที่เหลืออยู่ไว้กับบุคคลที่เขาให้ความสำคัญ เมื่อบุคคลนี้ตกอยู่ในอันตรายถึงชีวิต จะมีการปกป้องเกิดขึ้น

เพียงแต่ว่าวิธีการนี้จำเป็นต้องใช้ชิ้นส่วนวิญญาณของตนเองและจะทำให้สูญเสียชิ้นส่วนวิญญาณไปอย่างถาวร ดังนั้น ญาติสายเลือดเท่านั้นที่จะใช้วิธีนี้ได้

และความแข็งแกร่งที่ชิ้นส่วนวิญญาณที่เหลือสามารถปะทุได้นั้นมีเพียงหนึ่งเปอร์เซ็นต์ของสถานะชั้นยอด

ฝักกระบี่เองเป็นผู้แข็งแกร่งแดนนภาขั้นสามชั้นปลายอยู่แล้ว แม้แต่แดนนภาขั้นสามชั้นปลายทั่วไปก็กล้าที่จะปะทะ นับประสาอะไรกับชิ้นส่วนวิญญาณที่เหลืออยู่ต่อหน้าเขา

ในโลกบู๊โบราณล่าง แม้แต่ยอดฝีมือที่ระดับสูงที่ทรงพลังที่สุด หากพวกเขาใช้พละกำลังเพียงหนึ่งเปอร์เซ็นต์เพื่อต่อสู้กับเขา พวกเขาก็คือตายเท่านั้น

ชิ้นส่วนวิญญาณที่เหลืออยู่ที่ปกป้อง เซี่ยเหอ ต้องการฆ่าเขา เว้นแต่ความแข็งแกร่งของร่างกายที่แท้จริงของฝ่ายตรงข้ามจะเกินแดนนภาขั้นสามชั้นยอดเท่านั้นถึงจะสามารถฆ่าได้

ผู้แข็งแกร่งประเภทนี้อย่างน้อยต้องมีแดนนภาขั้นสี่ชั้นต้น

ฝักกระบี่ไม่เชื่อว่ผู้ที่แข็งแกร่งซึ่งมีพละกำลังที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้จะมีญาติทางสายเลือดในโลกมนุษย์

เงาดำที่อยู่เหนือ เซี่ยเหอ มองไปที่ฝักกระบี่อย่างไร้ความรู้สึกและพูด "คนเขลานั้นไร้ความกลัว!"

ขณะที่เสียงของอีกฝ่ายจบลง การบีบบังคับที่ทำให้ใจสั่นก็ปะทุขึ้นจากเงาดำ

รู้สึกถึงการบีบบังคับที่ดูเหมือนจะมาจากส่วนลึกของจิตชิ้นส่วนวิญญาณ ฝักกระบี่สีหน้าซีดไปชั่วขณะ และร่างกายก็สั่นอย่างควบคุมไม่ได้

เห็นเพียง เงาดำเงยหน้าขึ้นและมองขึ้นไปบนอากาศที่ว่างเปล่า

“ใช้พลังแห่งท้องฟ้า!”

เมื่อคำพูดของเขาจบลง สายฟ้าจำนวนนับไม่ถ้วนรวมตัวกัน ท้องฟ้าอันว่างเปล่าปรากฏกระบี่ยักษ์ลิขิตสวรรค์หนึ่งเล่มขึ้นมา

"ไป!"

เงาดำโบกมือใหญ่ของเขา เห็นเพียงดาบขนาดใหญ่ที่เกิดขึ้นจากการรวมตัวกันเคลื่อนไปยังฝักกระบี่

copy right hot novel pub