เมื่อรู้สึกความแข็งแกร่งอันทรงพลังที่ปะทุออกมาจากตัวของหยางเฉินเหอตงเฉิงก็รู้สึกประหลาดใจ พลังนี้ทำให้เขารู้สึกถูกบีบคั้นอย่างมาก

เป็นไปได้อย่างไร?

เขามีพลังแดนนภาขั้นสี่ชั้นปลาย ทั้งโลกบู๊โบราณกลางพรสวรรค์บูโดของเขานั้นโดดเด่นมากแม้ไม่ถือว่าอยู่ในอันดับต้นๆ แต่ยังจัดอยู่ในร้อยอันดับ อันดับแรกของกลุ่มคนรุ่นใหม่

หยางเฉินก็แค่มดจากโลกมนุษย์เหตุใดเขาจึงระเบิดความแข็งแกร่งที่ทรงพลังเช่นนี้ได้?

ไม่เพียงแต่เหอตงเฉิงแม้แต่นักบูโดที่มากับเขาต่างก็ตะลึง

“นี่คือพลังที่แท้จริงของเขา?”

“มันทรงพลังมากไม่ได้ด้อยไปกว่าศิษย์พี่เหอเลย”

"ศิษย์พี่สามสิบแปดปีแล้ว แต่เด็กคนนี้อายุไม่ถึงสามสิบใช่ไหม?เขาระเบิดพลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้ได้อย่างไร"

...

นักบูโดสำนักเทียนไห่ต่างตกตะลึง

ช่าวเหยียนจ้องหยางเฉินตาเขม็งกัดฟันและพูดว่า "เด็กคนแค่วางมาดเท่านั้น เขาต้องใช้วิธีชั่วบางอย่างแน่ๆจึงสามารถระเบิดพลังที่แข็งแกร่งเช่นนี้ได้"

พูดจบเขาก็ตะโกนเสียงดังไปทางเหอตงเฉิง "ศิษย์พี่ห้า เขาแค่ใช้ยาทำให้พลังการต่อสู้ของเขาแข็งแกร่งขึ้นหลายเท่า อันที่จริงทุกอย่างว่างเปล่าและเปราะบาง"

เหอตงเฉิงไม่สนใจช่าวเหยียน เขารับรู้พลังทั้งหมดที่ปะทุออกมาจากร่างของหยางเฉินได้ทันที เขารู้ดีว่าพลังนี้ไม่เหมือนการปะทุที่เกิดจากการใช้ยา

มันไม่ได้ว่างเปล่าเหมือนอย่างที่เซี่ยวเยี่ยนพูดแต่มันแข็งแกร่งมากจริงๆ

"ไอ้หนู นายทำให้ฉันประหลาดใจมาก แต่เมื่อเผชิญกับความแข็งแกร่งที่แท้จริงวิธีการภายนอกล้วนเป็นของปลอม"

เหอตงเฉิงพูดอย่างเย็นชา

หยางเฉินไม่อยากจะพูดเรื่องไร้สาระจึงพูดตรงๆว่า "จะลงมือก็เอาเลยจะไร้สาระทำไม?"

“ในเมื่อเจ้าอยากตายฉันก็จะสงเคราะห์ให้!”

ทันทีที่สายตาของเหอตงเฉิงเยือกเย็นพลังที่น่าสะพรึงกลัวก็ปะทุออกมาจากเขา

“แข็งแกร่งมาก!พลังที่ปะทุออกมาจากศิษย์พี่เหอ เกือบจะถึงระดับแดนนภาขั้นสี่ชั้นยอดแล้วใช่ไหม?”

"ด้วยพลังการต่อสู้อันทรงพลังของศิษย์พี่เหอ แม้แต่นักบูโดแดนนภาขั้นสี่ชั้นยอดก็อาจเอาชนะได้ นับประสาอะไรกับมดจากโลกมนุษย์"

นักบูโดสำนักเทียนไห่ทุกคนประหลาดใจมากหลังจากสัมผัสพลังที่ออกมาจากเหอตงเฉิง

“ไอ้หนูเตรียมรับ!”

เหอตงเฉิงตะโกนเสียงดังขยับเท้าและพุ่งไปหาหยางเฉินทันที

หลิวชิ่งหน้าซีดทันทีและแอบพูดว่า "เหอตงเฉิง เหอตงเฉิงไม่ใช่ว่าฉันจะไม่ช่วยนายแต่ฉันบอกนายไปแล้วว่าพลังของ หยางเฉินนั้นแข็งแกร่งมาก นายไม่เชื่อเอง แม้แต่พลังแดนนภาขั้นสี่ชั้นยอดก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหยางเฉินนับประสาอะไรกับแดนนภาขั้นสี่ชั้นปลายอย่างนาย”

ในโลกมนุษย์เขาได้เห็นด้วยตาของเขาเองว่าหยางเฉินเอาชนะวิญญาณโบราณอันทรงพลังที่ครอบครองร่างตู้อวี้ซาน ความแข็งแกร่งของเขาเหนือกว่าแดนนภาขั้นห้าชั้นต้นขณะนี้เหอตงเฉิงพุ่งเข้าไปแล้วตัวเขายังไปไม่ถึงแต่พลังที่น่าสะพรึงกลัวมาถึงแล้วโดยพุ่งเป้าไปที่หยางเฉิน

"บูม!"

วินาทีถัดมาเสียงปะทะอันน่ากลัวก็ดังขึ้นหมัดของเหอตงเฉิงและหยางเฉิงปะทะกัน

"บูม บูม บูม!"

พื้นด้านล่างของทั้งสองคนแตกทันทีโดยมีทั้งสองคนอยู่ตรงกลาง รอยแตกนับสิบกระจายไปทุกที่และขยายออกไปเจ็ดถึงแปดเมตร

"แข็งแกร่งมาก!"

บรรดาศิษย์ของสำนักเทียนไห่ต่างตกใจ

แม้ว่าพวกเขาจะหลบไปไกลแล้วแต่พวกเขาก็ยังรู้สึกถึงพลังที่น่ากลัวราวกำลังจะบดขยี้ร่างกายของพวกเขา

เหอตงเฉิงและหยางเฉินยืนอยู่ที่เดิมไม่มีใครถอยไปแม้แต่ครึ่งก้าว

"นี่มันสูสีสีกัน?"

มีคนถามด้วยความประหลาดใจ

“มันจะเสมอกันได้อย่างไรศิษย์พี่เหอเป็นนักบูโดแดนนภาขั้นสี่ชั้นปลาย เด็กนั่นใช้กลอุบายตั้งแต่แรกและตอนกำลังฝืน ทันทีที่เขาขยับเขาจะกระอักเลือดแน่ "

“ถูกต้อง เด็กนั่นกำลังวางมาดอยู่ เขาจะเป็นคู่ต่อสู้ของศิษย์พี่เหอได้อย่างไร ฉันเดาว่าภายในหนึ่งนาทีเขาจะกระอักเลือดและกระเด็นออกไป”

บรรดาศิษย์ของสำนักเทียนไห่พูดกัน แต่ถึงกระนั้นพวกเขาก็ยังไม่เชื่อว่าหยางเฉินจะเอาชนะเหอตงเฉิงได้

สิ่งที่พวกเขาไม่รู้ก็คือพลังที่รุนแรงแผ่ไปตามแขนของเหอตงเฉิงจนจนทั่วตัวของเขา

เหอตงเฉิงรู้สึกขมคอและแทบทนไม่ไหวที่จะกระอักเลือดออกมา แต่เขาก็ยังกลั้นไว้ไม่ให้ตัวเองพ่นออกมา

ในใจของเขารู้สึกตกใจสุดขีด

"เป็นไปได้อย่างไร เขาซึ่งเป็นมดจากโลกมนุษย์มีความแข็งแกร่งอันทรงพลังเช่นนี้ได้อย่างไร แม้จะเป็นนักบำเพ็ญกายก็เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน!"

"ทุกคนเห็นว่าโลกมนุษย์เป็นดินแดนรกร้างสำหรับการบำเพ็ญเพียร ขาดแคลนชี่ทิพย์แม้จะฝึกฝนชั่วชีวิตก็ไม่อาจมีพลังที่น่าสะพรึงกลัวเช่นนี้ได้ "

“เขายังเด็กมากอายุไม่ถึงสามสิบปีด้วยซ้ำจะมาเป็นคู่ต่อสู้ของฉันได้อย่างไร แม้แต่จอมคนบูโดอันดับหนึ่งในโลกบู๊โบราณกลางก็ไปไม่ได้เลยที่จะมีความแข็งแกร่งที่ทรงพลังเช่นนี้ในช่วงอายุสามสิบปี?”

เหอตงเฉิงร้องตะโกนอย่างบ้าคลั่งในใจ เขาไม่สามารถยอมรับความจริงที่ว่าเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของหยางเฉิน

หมัดของทั้งสองปะทะกันแต่เขาก็สัมผัสได้ถึงพลังทำลายล้างที่ทำลายร่างกายของเขา

"พรวด!"

ในที่สุดเขาก็ไม่สามารถควบคุมได้อีกต่อไป เขาพุ่งเลือดออกมาเต็มปากเหมือนว่าวที่เชือกขาดร่างของเขาลอยขึ้นไปในอากาศสูงกว่าสิบเมตรและตกลงบนพื้นอย่างแรง

"อะไร?"

เมื่อเห็นภาพนี้ก็ทำเอาคนดูช็อก!

บรรดาศิษย์สำนักเทียนไห่รู้สึกราวกับถูกฟ้าผ่า สีหน้าของทุกคนเต็มไปด้วยความเหลือเชื่อ

เมื่อมองเหอตงเฉิงที่กระอักเลือดและกระเด็นไปไกลกว่าสิบเมตรและหยางเฉินที่ยืนนิ่งไม่ขยับถอยไปแม้แต่ครึ่งก้าว พวกเขาแทบบ้า

เหอตงเฉิงพ่ายแพ้!

และยังพ่ายแพ้ในเงื้อมมือของมดจากโลกมนุษย์

เป็นไปได้อย่างไร?

ด้วยความแข็งแกร่งของเหอตงเฉิง ในโลกบู๊โบราณกลาง บรรดานักบูโดที่อายุไม่เกินห้าสิบปีเป็นคู่ต่อสู้ของเขาน้อยมาก แต่ตอนนี้เขากลับพ่ายแพ้ในมือของมดจากโลกมนุษย์

ใช่ นี่คือสิ่งที่พวกเขาคิด

แม้ว่าเหอตงเฉิงจะพ่ายแพ้ต่อหยางเฉิน แต่พวกเขาก็ยังคิดว่าหยางเฉินเป็นมด

ในบรรดาศิษย์ของสำนักเทียนไห่ในที่เกิดเหตุ มีเพียงหลิวชิ่งเท่านั้นที่สีหน้าดูปกติราวกับว่าเขาคาดเดาภาพนี้ไว้แล้ว

แม้แต่จิตวิญญาณโบราณที่ทรงพลังซึ่งครอบครองร่างของผู้แข็งแกร่งชั้นยอดในโลกล่างยังพ่ายแพ้ให้กับหยางเฉิน นับประสาอะไรกับเหอตงเฉิง

และหลิวชิ่งก็มั่นใจในการเดาของตนมากขึ้นว่าความแข็งแกร่งของหยางเฉินนั้นอยู่ระดับแดนนภาขั้นห้าแน่นอน

มิฉะนั้นทำแบบนี้ไม่ได้แน่นอน

หยางเฉินมองไเหอตงเฉิงซึ่งล้มห่างออกไปกว่าสิบเมตรและเย้ยหยัน "อ่อนแอ!"

“ไอ้สารเลวแกพูดอะไร?”

ศิษย์ของสำนักเทียนไห่ต่างโมโห

หยางเฉินเย้ยหยันกวาดสายตามองไปยังทุกคนและพูดอย่างเย็นชา "หรือว่าฉันพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า? หากพวกนายไม่พอใจก็เข้าเข้ามาเลย ช่างเถอะพวกนายเข้ามาพร้อมกันทีเดียวเลย!"

“สำหรับฉันสู้กับคนคนหนึ่งกับสู้คนหนึ่งกลุ่มมันไม่ต่างกันเลย!”

"เพราะพวกแกล้วนเป็นขยะ!"

copy right hot novel pub