หลังจากเกิดเรื่องไม่ดีกับพิยะตา เธอก็ต้องทำตัวเองให้เข้มแข็งขึ้น ไม่อยากให้คนรอบข้างเป็นห่วงอีกอย่างช่วงนี้ดนุพร สาวประเภทสองเจ้าของบาร์เหล้ากินนรีก็มีอาการแปลกๆ ชอบหลบหน้าหลบตาจนหญิงสาวกังวลใจ

“พี่แหวนคะ...วันนี้อาโด่งยังไม่มาอีกเหรอ” สาวดริ๊งค์รุ่นพี่หันมองช้าๆ เธอถอนหายใจอย่างรู้ความในใจของคนถาม แต่เธอก็ไม่สามารถบอกอะไรได้

“ยังหรอก พี่ติดต่อไม่ได้เลย”

“แล้วใครจะดูแลร้านล่ะคะ”

“คงต้องเป็นหน้าที่พิตต้าแล้วล่ะ...ช่วยดูแลแขกในบาร์ให้หน่อยนะ เดี๋ยวพี่จะให้นังกานต์ไปช่วย”

“พิตต้าทำไม่ได้หรอกค่ะ...งานแบบนี้ไม่ถนัดเลย”

“ถือว่าช่วยเจ๊แกเอาบุญเถอะพิตต้า...หายไปแบบนี้ไม่รู้ว่าป่วยหรือเปล่า” เมื่อได้ฟังหญิงสาวก็ไม่กล้าขัดคำว่ายวานของรุ่นพี่ เธอเดินนิ่วหน้าเข้าไปแต่งตัวตามคอนเซ็ปวันนี้ที่แจ้งให้พนักงาน โคโยตี้ รวมทั้งสาวดริ๊งค์ทั้งหลายรับรู้แล้ว ชุดสีแดงร้อนแรงที่เธอสวมใส่ทำให้ผิวขาวดูผุดผ่องขึ้นอีกมาก

“ว้าวไหนมาให้พี่ดูหน่อยซิ”

“เป็นสาวเต็มตัวแล้วนะเนี่ย อิอิ”

“โฮ พิตต้าเป็นสาวตั้งนานแล้วนะคะ นมก็มี ฮ่าๆ”

“ก็ทุกทีแต่งตัวพื้นๆ ไม่เซ็กซี่แบบนี้นี่นา...วันนี้สงสัยแขกตาค้างแน่”

“คริ คริ ใช่ค่ะ ใครกล้ามายุ่งกับพิตต้า โดนหนักแน่ๆ เอาให้ค้างไปเล๊ย” เสียงหัวเราะสดใสของเธอทำให้เพื่อนร่วมงานพลอยสบายใจไปด้วย ผู้หญิงกลางคืนที่ถูกใครต่อใครตราหน้าว่าไร้ศักดิ์ศรี สิ้นคิด แท้จริงแล้วพวกเธอก็มีหัวใจมีชีวิตที่ต้องกินต้องใช้ไม่ต่างจากคนอื่น ถึงจะมีคนด่าว่าแค่ไหนสาวๆ ที่นี่ก็ยังยึดอาชีพสาวดริ๊งค์เพราะความสำนึกในบุญคุณและไว้เนื้อเชื่อใจดนุพรเจ้าของบาร์

“สาวๆ ทั้งหลาย มาสุมหัวกันอยู่นี่เอง หน้าบาร์ไม่มีใครอยู่เลย แบบนี้แขกก็หนีหมดสิจ๊ะ” เสียงที่ถูกดัดให้เล็กของสาวประเภทสองร่างเพียว บางดังก่อนที่จะโผล่พ้นม่านลูกปัดสีเข้ม

“อาโด่ง.copy right hot novel pub