ปัง...

ฝ่ามือใหญ่ของโรเจอร์กระทบกับโต๊ะทำงานเต็มแรง บรรดาลูกน้องทั้งหลายที่ยืนอยู่ในห้องต่างสะดุ้งกับท่าทางโกรธเกรี้ยวของผู้เป็นนาย จะไม่ให้โรเจอร์มีอาการแบบนี้ได้อย่างไร เพราะเมื่อคืนโกดังสินค้าที่อยู่ประเทศอิตาลีถูกเผา สินค้าที่อยู่ในโกดังเสียหายเกือบครึ่ง ยังไม่รวมของผิดกฎหมายที่แอบหลบซ่อนสายตาของเจ้าหน้าที่ ก็ถูกเผาทำลายจนไม่สามารถส่งให้ลูกค้าตามกำหนดได้ งานนี้โรเจอร์เสียหายหลายสิบล้านยูโร

“เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้ยังไงคนของเราหายหัวกันไปไหนหมด”

โรเจอร์ระเบิดเสียงถามเหล่าลูกน้องที่เอาแต่ก้มหน้างุด ไม่มีใครกล้าสบตาเจ้านายหนุ่มเลยสักคน

“คนของเราโดนวางยาสลบครับ มีคนขับรถมอเตอร์ไซน์เข้าในโกดัง ก่อนที่คนขับขี่รถจะเดินออกไป จากนั้นไม่นานรถคันที่มาจอดเกิดระเบิดขึ้นมาครับ” ลาโอ้ทำใจกล้าตอบผู้เป็นนาย

“ใครวะที่กล้าทำแบบนี้ มันกล้ามากที่ทำกับกู”

“เอ่อคือว่ามันเขียนข้อความใส่กระดาษไว้ครับว่า ถ้าคิดจะวางระเบิดต้องวางแบบนี้ เอาให้หนักอย่าคิดแค่ขู่ครับ” โรเจอร์ถึงบางอ้อ ประโยคที่ทิ้งไว้ในจดหมาย บอกให้เขารู้ว่าคนที่อยู่เบื้องหลังคือวิตโตริโอ เพราะครั้งหนึ่งเขาเคยวางระเบิดในแบบเดียวกัน แตกต่างกันที่เขาใช้รถยนต์และใช้ระเบิดที่มีประสิทธิภาพน้อยกว่านี้มาก

“ไอ้วิโต มึงกับกูต้องตายกันไปข้างหนึ่ง ลาโอ้เตรียมคนของเราให้พร้อมนะ ฉันจะไปอิตาลี กลับไปชำระแค้นให้สาสมกับที่มันทำไว้กับฉัน แล้วจัดการเรื่องสินค้าล็อตใหม่ด้วย อย่าให้พลาดอีกนะ ลูกค้ากำลังรอของอยู่ อ้อ...ให้คนไปจับตัวพลิสซิลล่ามาให้ฉันด้วย ภายในวันนี้นะ”

เขาไม่ต้องการดึงปรางค์รวีเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย เขายอมรับว่าถูกใจปรางค์รวีเป็นอย่างมาก ถูกใจมากกว่าสตรีทั้งหลายที่ผ่านเข้ามาในชีวิต แต่เมื่อวิตโตริโอประกาศสงครามกับเขา

โรเจอร์ก็จำต้องดึงเธอเข้ามาเกี่ยวข้อง คำพูดเชิงขู่ของวิตโตริโอยังคงก้องอยู่ในหูว่า อย่ามายุ่งกับเมียของกู เขาเป็นคนยิ่งห้ามยิ่งทำเสียด้วย ก็เลยตั้งใจว่า จะทำให้ปราค์รวีเป็นเมียของเขา วิธีนี้นอกจากเขาจะได้เธอมาครอบครองแล้ว ยังทำให้วิตโตริโอกระอักเลือดได้อีก แค่คิดก็สะใจ

................

คฤหาสน์หลังงามประจักษ์ต่อสายตาของปรางค์รวี เธอไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้มายืนอยู่หน้าคฤหาสน์ดิมาร์ชี ที่กำลังจะเป็นบ้านหลังใหม่ของเธอ ความสวยงามของบ้านหลังนี้งดงามในแบบฉบับของชาวตะวันตก ตั้งเด่นอยู่บนเนื้อที่กว่าสามสิบไร่ มีทะเลอยู่ด้านหลัง ศาลาไม้สีขาวตั้งเด่นรับลมอยู่ริมทะเลสาบ เธอมองไปรอบๆ ด้วยความตื่นตาตื่นใจ จนกระทั่งสายตาหวานมองเห็นบ้านหลังหนึ่งที่ปลูกทรงยุโรป ไม่ใหญ่ไม่เล็กหากแต่ความสวยงามนั้นไม่ต้องพูดถึง มันสวยงามมาก มีน้ำพุอยู่บริเวณหน้าบ้านหลังนั้น รูปปั้นเสือสีทองสองตัวอยู่ทางขึ้นบันได ประตูมุขสีน้ำตาลเข้มตัดกับขอบสีทองโดดเด่นสมฐานะ คำถามที่หญิงสาวอยากรู้คือบ้านหลังนี้เป็นของใคร เหตุใดจึงปลูกแยกออกไป

“บ้านหลังนั้นของวิโตน่ะลูก เขาจะไม่มากวนใจหนูแม่รับรอง”

ทิพย์ธาราพูดเมื่อเห็นสาวน้อยรุ่นลูกมองบ้านหลังนั้นนิ่ง บ้านหลังนั้นวิตโตริโอตั้งใจปลูกขึ้น เพื่ออยู่กับคนที่ตนรักไปตลอดชั่วชีวิต เขาออกแบบบ้านทั้งภายในและภายนอกด้วยตนเอง ดูขึ้นตอนการปลูกสร้างด้วยตัวเอง แรงใจที่เขาทุ่มเทไปกับบ้านหลังนี้เกินร้อย

“พลิสซิลล่าครับขึ้นไปดูห้องดีกว่านะ พี่จะพาไป” ฟรานซิสโกเลือกที่จะเลือกชื่อของปรางค์รวี ตามที่โรเจอร์เรียกเพราะพูดได้คล่องปากมากกว่าชื่อภาษาไทย

วิตโตริโอได้ยินแล้วอยากจะกระแทกกำปั้นเข้าไปบนใบหน้าของเพื่อนรัก ที่ดูเหมือนจะออกนอกหน้าจุ้นจ้านมากไปหน่อย เขาทำได้แต่เพียงใช้ปลายเท้าแตะไปที่น่องของเพื่อนสนิทเท่านั้น

“ให้คุณแม่ของฉันพาไปดีกว่าไหมไอ้ฟรานโก้ นายรู้เหรอว่าปรางค์พักห้องไหน” วิตโตริโอถามทันควัน ลมพัดหึงจุกแน่นอยู่ในอก

“ไม่รู้หรอก แต่ก็ไม่เห็นยาก ถามแม่นายก็รู้เอง”ฟรานซิสโกพูดราวกับว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องง่าย ซึ่งมันก็ง่ายจริงๆ “ตกลงคุณแม่จะให้น้องพลิสซิลล่าพักห้องไหนครับ”

ฟรานซิสโกไม่เข้าใจว่าทำไมเพื่อนรักจึงทำสีหน้าและท่าทางที่ไม่พอใจ ยามที่เขาดูแล พูดคุยกับปรางค์รวี จะว่าหวงน้องสาวคนใหม่ก็ไม่น่าจะใช่ คิดแล้วก็ชวนสงสัยไม่น้อย

“ห้องติดกับห้องของฟรานโก้น่ะลูก แม่ให้พี่แซมจัดห้องให้ใหม่ต้อนรับลูกสาวคนใหม่ของแม่” ทิพย์ธาราบอกสามีว่า นางจะให้ปรางค์รวีเข้ามาอยู่ในฐานะของลูกสาวบุญธรรม จะได้ไม่มีใครครหา

“น้องพลิสซิลล่าครับไปที่ห้องกันดีกว่า พี่จะพาไปนะ”

ฟรานซิสโกพูดมือหนาเอื้อมมาหยิบกระเป๋าของปรางค์รวีที่อยู่ในมือของหญิงสาว ท่ามกลางสายตาที่ไม่พอใจของวิตโตริโอ และสายตาน้อยใจของกมลเนตร เธอเองก็ถือกระเป๋าเดินทางอยู่ ไม่คิดที่จะช่วยเธอเลยหรือไง ยิ่งคิดกมลเนตรยิ่งน้อยใจ ไหนบอกว่ารักและจะมีเธอเพียงคนเดียว สุดท้ายก็เป็นคำลวงทั้งสิ้น

และการกระทำของฟรานซิสโกทำให้วิตโตริโอและกมลเนตรคิดไปในทิศทางเดียวกันว่า ฟรานซิสโกชอบปรางค์รวี

.copy right hot novel pub