วิตโตริโอยืนอยู่บนสนามหญ้าของหน้าบ้านหลังใหญ่ ใบหน้าคมแหงนมองห้องนอนของปรางค์รวี ในใจของเขาครุ่นคิดถึงเรื่องที่มาลีพูด ภาพที่ได้ดู หากเป็นจริงอย่างที่ตนรับรู้ มันก็คงจะดีไม่น้อย

ภาพที่เขาเห็นนั้นบอกได้ว่าฟรานซิสโกและกมลเนตรมีความรู้สึกดีๆ ต่อกัน วิตโตริโออยากให้เรื่องทุกอย่างมันเป็นอย่างนั้นจริงๆ ความรักของเขามีโอกาสที่จะสมหวังสูง

ความคิดถึง ความรักที่เขามีให้ปรางค์รวี สั่งหัวใจของเขาให้กระทำบางอย่าง ร่างหนาเดินไปยังต้นไม้ใหญ่ ปีนต้นไม้ต้นนั้นอย่างระวัง ดีที่ว่าคนของเขาไม่อยู่แถวนี้ ไม่เช่นนั้นเขาต้องตอบคำถามว่ามาทำอะไรที่นี่ แล้วปีนต้นไม้ทำไม

ต้นไม้ต้นใหญ่ต้นนี้เติบโตแผ่กิ่งก้านใหญ่แข็งแรง และเป็นโชคดีของวิตโตริโอ ห้องของปรางค์รวีมีระเบียงติดกับกิ่งไม้กิ่งใหญ่ที่ล่วงล้ำเข้าไปบริเวณระเบียงพอดี ทำให้เขาสามารถเข้าถึงห้องปรางค์รวีโดยง่าย

วิตโตริโอไม่เคยคิดเลยว่าเจ้าของบ้านต้องปีนป่ายหาทางเข้าบ้านของตัวเอง เป็นเพราะสัญญาที่ให้กับมารดาว่าจะไม่เข้ามาวุ่นวายในบ้านหลังใหญ่

เสียงกุกกักที่อยู่ด้านนอกตรงระเบียง ทำให้ปรางค์รวีที่กำลังจะล้มตัวลงนอน เดินมายังประตูระเบียงห้องทันที ก่อนจะค่อยๆ เปิดอย่างช้าๆ เธอไม่คิดว่าจะมีใครเข้ามาในบ้านหลังนี้โดยง่าย คนของวิตโตริโอเดินดูรอบๆ บ้านกันหลายคน ระแวดระวังภัยอย่างเต็มที่ แล้วเสียงที่อยู่ด้านนอกคือเสียงอะไร

“อย่าร้อง พี่เอง” วิตโตริโอใช้สรรพนามที่มารดาบังคับให้เขาใช้ในฐานะของพี่ชาย ซึ่งตัวของเขาเองไม่เต็มใจในตำแหน่งนี้เท่าไหร่ แต่ไม่สามารถขัดคำสั่งมารดาได้ เพราะได้ทำข้อตกลงไว้ร่วมกันแล้ว

ปรางค์รวีตกใจไม่น้อยเมื่อรู้ว่าใครคือเจ้าของเสียง เธอไม่ร้องตะโกนตามที่เขาบอก ร่างบางถูกดันเข้าไปภายในห้องนอน มือหนาปิดประตูตามด้วยผ้าม่านหนาทึบ

“พี่เสือเข้ามาในห้องนี้ทำไม”

เธอถามใช้สรรพนามตามที่ทิพย์ธาราบอกให้เรียกชายหนุ่ม

“พี่คิดถึง” เขาไม่เพียงแค่พูดสวมกอดเธออย่างแนบแน่น กลิ่นหอมอ่อนๆ จากเรือนกายผสมกับกลิ่นของครีมอาบน้ำ มันทำเขาหัวใจเตลิดภายในสมองเปล่งประกายไปด้วยความปรารถนา

“ออกไปนะ ถ้าไม่ออกปรางค์จะร้องตะโกนให้ทุกคนได้ยิน”

เธอทำใจแข็งสุดชีวิต หากเธอใจอ่อนเรื่องทุกอย่างก็จะเลวร้ายลง หรือว่าเป็นความผิดของเธอเองที่มาอยู่ที่นี่

“พี่คิดถึงปรางค์ คิดถึงมากเลย” เขาซบใบหน้าตรงซอกคอขาวนวล สูดกลิ่นหอมเข้าไปเต็มปอด คนที่ถูกกอดขนลุกเกลียวตอบรับความอบอุ่นและความร้อนวูบวาบที่เกิดขึ้นทีละนิด

“คนที่พี่ควรจะคิดถึงคือตาไม่ใช่ปรางค์” เสียงของเธอสั่นจนเขารู้สึกได้

“หากวันหนึ่งปรางค์ได้รู้ว่าหัวใจของตาไม่มีพี่อยู่แล้ว ตามีคนอื่น ปรางค์กับพี่จะกลับมาเป็นเหมือนเดิมไหม” ปรางค์รวีไม่เข้าใจที่เขาพูด วิตโตริโอพูดเหมือนกับว่ากมลเนตรมีใครอีกคนซ่อนอยู่ภายในใจ เธอไม่มีวันเชื่อเด็ดขาด คนอย่างกมลเนตรหรือจะทำอย่างนั้น...ไม่มีทาง

“พี่เสือพูดอะไรปรางค์ไม่เข้าใจ อย่างตานะเหรอจะมีคนอื่น”

“ถ้าพี่แน่ใจเมื่อไหร่ พี่จะบอกปรางค์เป็นคนแรก แต่ตอนนี้ขอพี่ชื่นใจหน่อยนะ พี่ไม่ไหวแล้ว” ปากหนาประกบเรียวปากนุ่มทันทีที่พูดจบ โดยที่หญิงสาวไม่ทันตั้งตัว กระแสความรักไหลเวียนไปทั่วร่าง ความเข้มแข็งที่ก่อไว้สูงละลาย เมื่อปลายลิ้นหนายามสอดเข้ามาใสปาก แลกรัดดึงดูดลิ้นนุ่มอย่างกระหาย ริมฝีปากของเธอยังคงความหอมและหวานได้ไม่เปลี่ยนแปลง

หัวใจของปรางค์รวีเตลิดไปไกลเกินกว่าจะฉุดรั้ง ความอ่อนแอและความรักประดังเข้ามาจนปรางค์รวีหลงลืมในสิ่งที่ตัวเองตั้งใจ มือหนาเพิ่มกระแสความร้อนด้วยการลูบไล้ไปตามชุดนอน

แต่ทว่า ความผิดชอบชั่วดีก็แวบเข้ามาในสมอง ทำให้ปรางค์รวีรวบรวมกำลังให้มากที่สุด ผลักร่างหนาให้ออกห่าง ก่อนจะถอยร่นเดินไปชิดติดประตูห้องนอน

“พี่เสือออกไปเดี๋ยวนี้ ถ้าไม่ออกไป ปรางค์จะไปเรียกคุณแม่มาจัดการ” เธอขู่ ปรางค์รวีไม่ต้องการให้ใครมาตีหน้าเธอว่าเป็นคนแย่งคนรักของเพื่อน เธอยอมเจ็บคนเดียวดีกว่า

“พี่จะทำให้ปรางค์รู้ว่าตาไม่ได้รักพี่ แล้วต่อจากนั้นพี่จะไม่มีวันยอมให้ปรางค์หนีพี่ไปไหนอีกแล้ว” เขาฝากคำพูดครั้งสุดท้ายไว้ก่อนจะเดินออกไปนอกระเบียง ปีนป่ายลงไปแล้วเดินกลับไปบ้านของ แต่จะกลับมาอีกครั้งและครั้งหน้านี้เขาจะเข้าออกทางประตูห้องนอนของเธอ เปิดเผยให้ทุกคนได้รับรู้ว่าผู้หญิงที่ชื่อปรางค์รวีคือผู้หญิงของเขา ผู้หญิงที่เขาจะแต่งงานด้วย

ปรางค์รวีทรุดตัวลงนั่งแผ่นหลังบางพิงกับประตูห้องนอน แนบใบหน้ากับฝ่ามือแล้วร้องไห้ออกมาอย่างสุดกลั้น อีกนานแค่ไหนที่เธอจะลืมเขาได้ ยิ่งใกล้ชิดยิ่งเจ็บปวด เธอเป็นคนเลือกเดินทางนี้เองไม่ใช่หรือ หญิงสาวตกลงปลงใจมาอยู่ที่นี่เอง ถูกแล้วที่เธอจะต้องพบกับความเจ็บปวด อีกนานแค่ไหนกว่าที่เรื่องเลวร้ายนี้จะจบสิ้นลง วิตโตริโอไม่ทำตามสัญญาที่บอกว่าจะไม่เข้ามาวุ่นวายกับเธออีก เรื่องมันเป็นเช่นนี้ปรางค์รวีไม่รู้ว่าจะทำเช่นไร ได้แต่ก้มหน้าร้องไห้กับชะตาชีวิตของตัวเองตามลำพัง

ความรู้สึกของวิตโตริโอภายในกายที่แข็งแกร่งร้อนดั่งไฟแผดเผา หลังจากเดินกลับมาที่บ้าน สถานที่แรกที่เขาต้องเดินทางไปให้เร็วที่สุดคือห้องน้ำ เมื่อมาถึงเขารีบถอดเสื้อผ้าออกจนหมด หวังให้สายน้ำที่ไหลออกมาจากฝักบัวดับความร้อนรุ่มในกาย ตอนนี้ร่างกายของเขาร้อนไปหมด ไม่ว่าจะเป็นใบหน้า แขน ลำขาแข็งแรง ลำตัว หน้าท้องแกร่ง โดยเฉพาะตัวตนชายที่ถูกความร้อนแห่งเพลิงเสน่หาสุมหนักจนแทบจะระเบิด

เขาหลับตานิ่งอารมณ์ปรารถนาที่ถูกปลุกจากความคิดถึง ถวิลหาและสัมผัสอ่อนหวานเมื่อครู่ ทำให้อวัยวะส่วนล่างตึงเครียด เสือน้อยที่หลับใหลตื่นตัวตามอารมณ์

โอ้...เขาคิดถึงปรางค์รวีเหลือเกิน รสจูบเมื่อครู่ กลิ่นหอมจากร่างกายสาวที่เขาแนบชิด ยังคงฝังแน่นตรงบริเวณปลายจมูก ความเสน่หาที่หลบซ่อนภายในร่างไหลเวียนไปทั่ว เวลานี้เขาต้องการต้องการปรางค์รวีเหลือเกิน

มือแกร่งคว้าจับเสือน้อยที่โตเต็มวัย กอบกุมไว้เต็มกำมือ หัวสมองของเขากำลังจินตนาการอยู่ว่า ขณะนี้ปรางค์รวีอยู่ในอ้อมกอดของเขา ริมฝีปากของทั้งสองแนบสนิทจูบกันอย่างดูดดื่ม เร่าร้อน ลิ้นหนาสอดไซร้หาความหวาน กระหวัดเกี่ยวอย่างดุเดือด ไม่มีใครยอมใคร มือใหญ่ก็ป่ายปัดไปทั่วเนื้อนวล ฟอนเฟ้นทรวงอกอวบใหญ่ไว้ในอุ้งมือ บีบเคล้นอย่างเมามัน

เขาเลื่อนใบหน้าไปซุกซอกคอหอม ก่อนจะเลื่อนต่ำลงมาครอบงับปลายถันเข้าไปในอุ้งปาก ดูดกลืนดุนดันจนร่างงามสะท้าน ผิวกายหอมดังดอกไม้ มันช่วยส่งเสริมให้ความกระสันแผ่ซ่านอาบไปทั่ว เขาร้อนรุ่มอยากปลดปล่อยความทุกข์ระทมที่แน่นขนัดอยู่บริเวณใจกลางร่างกายเต็มทน

วิตโตริโอฝังกายสอดประสานกับเรือนร่างนุ่ม เชื่อมต่อเป็นหนึ่งเดียว เอวสอบออกแรงจังหวะอย่างอ่อนโยน มือหนาลูบไล้ไปตามร่างกายสาวขาวผ่อง เพิ่มกระแสไฟเข้าไปในผิวกายละเอียดของเธอ กอบกุมทรวงอกไว้บีบเหย้าปลายถันด้วยนิ้วเรียวหนา ก้มใบหน้าขบเม้มปลายถันอีกข้างเพื่อไม่ให้น้อยใจ เสียงครางที่เปล่งออกมาจากลำคอของปรางค์รวี เพิ่มพลังการขับเคลื่อนได้เป็นอย่างดี เรียวขางามถูกยกขึ้นสูงพาดบนบ่ากว้าง อีกข้างถูกแยกออกขนานกับที่นอน เพื่อที่เขาจะได้ล่วงล้ำให้ลึกยิ่งขึ้น ยิ่งขึ้นแรงขยับสะโพกหนักหน่วง โจนทะยานราวกับสัตว์ป่ากำลังหนีการตามล่าของนายพราน เขาส่งแรงรัก เธอรับท่วงท่าและทำนองที่เข้าหาด้วยการยกสะโพกรับทุกจังหวะถาโถม เร่าร้อน ถึงใจ เสียวสยิวในความเป็นจริงร่างของเขากำลังสั่นไหว มืออีกข้างเท้าไปบนฝาผนังของห้องน้ำ อีกข้างจับเสื้อน้อยไว้แน่น ขยับขึ้นลงอย่างรวดเร็ว ปากหนาเผยอปล่อยเสียงครางวาบหวามตามจินตนาการ ที่กำเนิดเป็นภาพร่วมรักระหว่างเขากับปรางค์รวี เสียงครางดังกระหึ่มเข่งกับเสียงน้ำไหลจากฝักบัว ร่างกายของเขาเกร็ง มือที่กำความแข็งแกร่งเพิ่มแรงขยับมากขึ้น“ปรางค์ ปรางค์ ปรางค์” วิตโตริโอเรียกชื่อคนรักไม่ขาดปาก ร่างหนากำลังทุกข์ทรมาน เขายืนอยู่ริมปากเหว กำลังโบกโบยบินลงไปเบื้องล่างคล้ายกับนกตัวใหญ่ ส่งผลให้แรงขยับความแข็งแกร่งมากขึ้นเป็นเท่าตัว ไม่ช้าไม่นานความปรารถนาพุ่งพล่านถึงขีดสุด เสียงครางครั้งสุดท้ายสิ้นสุดลง พร้อมกับสายน้ำขาวขุ่นไหลพ่นออกมาจากปากของเสือน้อย ชายหนุ่มส่ายหน้าไปมา ก้มมองความสุขที่ไหลออกมาจากกายชาย ไม่เคยคิดเลยว่าคนอย่างวิโตริโอ ดิมาร์ชี ต้องมาสำเร็จความใคร่ด้วยมือของตัวเอง เขาสามารถหาผู้หญิงมากอดให้คลายหนาว ระบายเพลิงพิศวาสได้อย่างไม่ยาก แต่ทว่าไม่มีผู้หญิงคนไหนที่ทำให้เขามีความสุขเท่ากับปรางค์รวี ชายหนุ่มตั้งปฏิญาณกับตัวเองไว้ว่า ทั้งชีวิตเขาจะไม่เกี่ยวข้องกับผู้หญิงคนไหนอีก นอกจากปรางค์รวีคนเดียว

copy right hot novel pub