สองเดือนต่อมา

ตลอดระยะเวลาที่ผ่านมา ปรางค์รวีเป็นเยี่ยงนางบำเรอของ

วิตโตริโอ เขามักหาความสุขจากร่างกายสาวทุกครั้งที่มีโอกาส ความรักที่มีต่อชายหนุ่มทำให้เธอยอมทอดกายให้เชยชม และหลังจากเสร็จสิ้นภารกิจ วิตโตริโอก็จะผละจากร่างสาวทันที ประหนึ่งเธอเป็นตัวรังเกียจก็ไม่ปาน เดินออกไปจากห้องดื้อๆ ไม่มีการกอด ไม่มีการพูดคุยใดๆ ทั้งสิ้น นำพาความน้อยใจมาให้ปรางค์รวีไม่น้อย อีกทั้งยังไม่มั่นใจในสถานะของตนด้วยว่า อยู่ในฐานะใดกันแน่ ระหว่างคู่รักหรือคู่นอน

“คุณเสือคะ อีกสองเดือนปรางค์จะเรียนจบแล้ว พอถึงตอนนั้นเราแต่งงานกันนะคะ” สีหน้าของคนที่ถามแช่มชื่น แต่คนที่ถูกถามเบื่อหน่ายเต็มประดา แต่ที่ยังไม่ไล่เธอออกไปจากชีวิต เนื่องจากความสุขที่ได้รับจากเธอนั้นมากล้น สุขสมแบบไม่มีขีดจำกัด เขาจึงเก็บปรางค์รวีเป็นดอกไม้ประดับเตียงต่อไป แต่ถ้าหากวันไหนหมดสิ้นเสน่หา เขาก็พร้อมที่จะเขี่ยเธอทิ้ง

“อืม” เขาตอบออกไปอย่างไม่เต็มใจนัก พูดง่ายๆ คือตอบตัดความรำคาญมากกว่า ก่อนจะก้าวลุกเดินออกจากเตียงด้วยสภาพที่เปล่าเปลือยและแต่งตัวเพื่อเดินทางออกไปจากคอนโด สถานที่ที่เปรียบเสมือนรังสวาทของตน

“วันนี้ฉันไปส่งปรางค์ไม่ได้นะ ต้องไปทำธุระให้คุณแม่ ปรางค์กลับเองได้หรือเปล่า” เขาพูดขณะที่แต่งตัว

“ได้ค่ะ ปรางค์กลับได้” เธอตอบเสียงเบา

“พรุ่งนี้เจอกันที่บริษัทก็แล้วกัน ฉันไปก่อนนะ”

ปรางค์รวีมองตามร่างหนาที่เดินไปยังประตูห้องนอนแล้วรู้สึกแสบร้อนกลางอก น้ำตาไหลรินเคลียแก้ม อดสูกับสภาพของตัวเองยิ่งนัก เธอมีค่าแค่นี้ มีค่าแค่เพียงตอบสนองความสุขให้วิตโตริโอ พอเขาหาความสุขจากกายเธอจนอิ่มก็เดินจากไป แต่จะโทษใครได้นอกจากตัวเอง ที่รักวิตโตริโอมากเกินไป มากเสียจนไม่เห็นคุณค่าในตัวเอง ก็ต้องได้รับความทุกข์ใจและเสียใจอยู่อย่างนี้

....................

รังสรรค์และโซเยอร์สองลูกน้องคู่ใจ นั่งรอวิตโตริโออยู่ภายในรถของผู้เป็นนาย เมื่อเห็นร่างของเจ้าของรถเดินหน้ายุ่งมาแต่ไกล สองลูกน้องรีบร้อยลงมาจากรถและเปิดประตูคอย

“มัมให้ฉันเอาของขวัญไปให้ใคร ทำไมไม่ส่งไปรษณีย์ตรงไปที่บ้านของคนนั้นเลย ทำไมต้องให้ฉันเอาไปให้ด้วย” วิตโตริโอถามและบ่นด้วยความหงุดหงิดใจกับภาระหน้าที่ที่ตนไม่อยากจะทำ

“ผมไม่ทราบครับ มาดามสั่งมาอย่างนี้ครับ และยังกำชับให้คุณวิโตทำตามที่สั่งด้วยครับ” รังสรรค์รายงานตามที่ได้รับมอบหมายมา

“งั้นก็ไปเลย มันสั่ง ฉันขัดได้ที่ไหน” วิตโตริโอไม่เคยยอมผู้หญิงคนไหน ยกเว้นคนเดียวคือทิพย์ธารา มารดาผู้ใจดี และจะกลายเป็นเสือทันทีที่โกรธ แม้กระทั่งบิดามาเฟียผู้ลือชื่อ ยังเชื่องอย่างกับแมวเมื่ออยู่กับมารดา

..copy right hot novel pub