ตอนที่ 38 แดนเหนือ

เช้าวันใหม่ที่ดูอากาศจะขมุกขมัว เมฆฝนทำท่าจะตั้งเคล้าครึ้ม อากาศแปลปวรยิ่งนัก การเดินทางที่ค่อนข้างจะลำบากและการเดินทางก็ต้องเร่งช่วยเหลือชาวบ้านบริเวณนั้นที่เดือดร้อนหลายหมู่บ้าน เมื่อรู้ว่าเป็นคนของทางการส่งมา พวกเขาก็ไม่มีทีท่าจะหวาดกลัว กลับดีอกดีใจกันใหญ่

โดยเฉพาะเด็กสาวที่กำลังจะปักปิ่น พวกนางจะต้องถูกกลุ่มโจรชั่วมาชกชิงตัวไปเหมือนสิ่งของที่นึกอยากจะมาเอาไปก็เอาไปดื้อ อย่างนั้นแหละ และคาดว่า วันนี้พวกมันจะลงมือ การเดินทางของแม่ทัพใหญ่และท่านอ๋องนั้น เดินทางถึงแดนเหนือเป็นที่เรียบร้อย หลังจากรอนแรมเกือบเดือนกว่าจะถึงจุดหมายปลายทาง

ท่านแม่ทัพทำตัวเหมือนทหารชั้นผู้น้อย ส่วนท่านอ๋อง ก็ทำตัวเป็นคุณชายที่หยิบจับอันใดไม่เป็น มีสาวใช้ติดตามมาด้วยสองคน และพวกนางนั้นเป็น สตรีที่หน้าเหมือนกันที่สุด ชาวบ้านมักจะเรียกพวกนางว่า ธิดาสวรรค์ ชาวบ้านเขาเปรียบว่าพวกนางนั้นงดงามราวกับเทพธิดาบนสวรรค์

“พี่สั่งห้ามมิให้ออกไปข้างนอกเด็ดขาด เข้าใจหรือไม่” ท่านอ๋อง สั่งห้ามภรรยารักออกนอกจวน เพราะช่วงนี้พวกโจรนั้นดูท่าว่าจะเงียบผิดปกติ พวกมันอาจจะวางแผนอะไรอยู่ก็ได้และพวกเขาตั้งรับและพร้อมที่จะรุกเสมอ หากจำเป็น

“แต่ว่า ท่านพี่ชาวบ้านพวกนั้น บางคนก็ต้องรักษาบาดแผล แล้วสตรีที่บาดเจ็บท่านพี่จะเมินเฉยหรือ” ฟางหรงเป็นห่วงชาวบ้านที่เป็นสตรี เพราะบางคนก็มีบาดแผลหลายแห่ง อาจจะอยู่ในร่มผ้าที่ไม่สามารถเปิดเผยเนื้อในให้ใครเห็นได้

“พี่มิได้เมิน แต่กลัวว่า เจ้าจะถูกจับไป แล้วพี่จะช่วยเจ้าทันได้อย่างไร” เขากลัวว่าภรรยาจะเป็นอันตราย

“แต่...” นางจะเถียงขึ้น แต่ถูกสายตาเขียว ๆ ของสามีดุเข้าให้

“อย่าดื้อสิ หรงเอ๋อ พี่มิอยากสูญเสียเจ้านะ” เสียงที่อบอุ่น และแววตาที่เป็นห่วงได้เอ่ยให้ภรรยาฟัง และนางก็นั่งนิ่งมิคิดขัดขืนอันใด แต่ว่า น้องสาวของนาง อย่างเสี่ยวชุน ไม่ยินยอมกลับจะขัดคำสั่งที่สามีของนางหรือ ท่านแม่ทัพเอ่ย นางช่างดื้อและซนยิ่งนัก

“ท่านพี่ น้องมีวิธี” เสี่ยวชุน เอ่ยที่จะขัดคำสั่ง นางไม่เห็นด้วยที่จะไม่ให้นางออกไปข้างนอก

“หยุดพูดมิเช่นนั้นพี่จะตีก้นเจ้าด้วยอาวุธคู่กาย หากไม่อยากร้องเสียงโอดโอย ก็พึงระวังตัวให้ดี” เขาพูดถึงอาวุธที่จะทำให้นางและเขาได้ร้องร่วมกัน เหมือนดั่งที่เคยเป็น แต่วันนี้อาจจะหนักหน่อย เพราะภรรยาไม่ยินยอมที่จะฟังคำสั่ง เขาสั่งทหาร ทหารทำตาม แต่สั่งภรรยาช่างปวดหัวยิ่งนัก

“ท่านพี่” เสียงหวานส่งสายตาเว้าวอนผู้เป็นสามี เสี่ยวชุน นางร้ายกาจมักจะยั่วยวนสามีเช่นนี้ทำท่าออดอ้อนให้สามีใจอ่อน แต่ดูเหมือนวันนี้แมวน้อยขี้อ้อนจะอ้อนไม่ได้ผล เหมือนทำให้สามีนั้น มีใบหน้าที่มืดครึ้มไปหลายส่วน

“อันใด หรืออยากโดน พี่จะจัดให้ประเดี๋ยวนี้” เขาพูดขึ้นมาเขาคิดถึงเตียงนอน เมื่อลงโทษภรรยารัก

“เจ้าคะ” นางเอ่ยตอบแบบกำกวม

“ไปเข้าห้องข้าจะจัดการลงโทษเจ้า” เขาเอ่ยขึ้น พลางจะอุ้มภรรยา แต่นางเอ่ยขัดเขา แถมยังตีหน้าสลดใส่อีก ช่างน่าฟาดก้นจริง ๆ

“ไม่ใช่ ข้ามิได้พูดถึงเรื่องลงโทษ ข้าฟังแล้ว ไม่ออกก็ไม่ออกเจ้าคะ” ‘เอะอะก็จะจับกินสามีของข้าเป็นคนหื่นได้เช่นไร หรือเป็นเพราะข้ายั่วเขา วันนี้ข้าก็ไม่ได้ยั่วนี่นา’ เสี่ยวชุนงุนงงกับสามียิ่ง ยิ่งเห็นแววตาวูบไหวของเขาด้วยแล้ว นางกลืนน้ำลายลงคอแทบจะติดขัด

เมื่อสามีออกไปดูแลรักษาชาวบ้าน ในจวนมีเงาที่เร้นกาย และท่านพ่อบ้านฉาง และสาวน้อยอย่าง ถิงถิง ที่ปลอมตัวเป็นเด็กหนุ่ม อยู่ในจวนด้วยเช่นกัน พวกนางสองคนนั้นไม่เคยคิดจะห่วงตัวเอง ห่วงแต่สามีและชาวบ้านเท่านั้น

“พี่ เราออกไปข้างนอกเถิด” เสี่ยวชุน ยังไม่วายจะทำเรื่องปวดหัวอีก

“หยุดเลยเจ้าตัวดี มิเช่นนั้นพี่เดือดร้อนแน่ ๆ” ฟางหรงนั่งอยู่ในห้องรับแขก นางกำลังจะกินผลไม้ที่ ถิงถิง ปอกให้อยู่ในจาน แต่ต้องชะงักเพราะน้องสาวจะหาเรื่องใส่ตัว

“พี่กลัวท่านอ๋อง ขนาดนี้เลยหรือ” เสี่ยวชุนเอ่ยแกล้งพี่สาวที่ดูจะหน้าซีดไปเล็กน้อย

“หรือเจ้าไม่กลัวกัน เวลาเขาโมโห น่ากลัวขนาดไหน น้องเขยของข้าคงจะไม่ดุ ไม่ลงโทษเจ้ากระมัง” ฟางหรงหรือเสี่ยวชิง เอ่ยแย้งกลับน้อสาว

“ท่านพี่ ข้าก็ถูกลงโทษประจำ แต่ข้าเป็นห่วงเขานี่นา” เสียงเศร้าพร้อมใบหน้าสลด แถมยังทำคอตก ดูน่าสงสาร เช่นนั้นฟางหรงพี่สาวฝาแฝดจึงได้ยกยิ้ม ว่ามีคนที่ปราบน้องสาวที่ดื้อรั้นคนนี้ได้

“น้องพี่ จงจำไว้ เขาเป็นห่วงเรา เราก็ต้องรักษาคำพูด อย่าดื้อ อย่าซน และอย่าก่อเรื่อง แค่นี้พวกเขาก็ปวดหัวกับพวกเราจะแย่แล้ว” ฟางหรงพูดขึ้นด้วยเหตุผล พวกนางตามมาก็ทำให้เขาทั้งคู่ปวดหัวมากพอแล้ว หากก่อเรื่องอีกมีหวังพวกนางได้ถูกลงโทษสถานหนักแน่ ๆ แค่คิดก็กลัวแล้ว

“เจ้าคะ” เสี่ยวชุนรับปากอย่างว่าง่าย“ดีมากเด็กดีของพี่” ฟางหรงยกยิ้ม ก่อนที่ด้านนอกจะได้ยินเสียงเอะอะโวยวายขึ้น“แย่แล้ว นายหญิงซ่อนตัวเร็วขอรับ” พ่อบ้านฉาง ทะยานตัวเข้ามาอย่างรวดเร็ว ผ่านหน้าต่าง สีหน้าของเขาดูไม่สู้ดีนัก พ่อบ้านฉางเอ่ยอย่างร้อนใจ เขาคิดไว้ไม่มีผิด พวกโจรชั่วย่อมต้องหาทางมาแน่ ๆ“มีอันใดกัน” สองพี่น้องรีบลุกขึ้น เอ่ยพร้อมกัน ถิงถิงตัวน้อยหน้าซีดเป็นไก่ต้มเพราะดูท่าทางของท่านลุงที่นางมักจะพูดคุยเสมอ เช่นนั้นต้องมีเรื่องเกิดขึ้นเป็นแน่“พวกมันบุกมาที่จวนขอรับ ซ่อนตัวเร็ว ๆ เข้าเถิด ข้าน้อยจุดพลุส่งสัญญาณแล้ว”

copy right hot novel pub