ตอนที่133สาวประเภทสอง

“ฉะฉันอยากบ้าน...”

ปาลีจู่ๆก็นั่งลงไปจับมือของธัญญาแน่นสะอึกสะอื้นพร้อมพูดว่า“ฉันอยากกลับบ้าน!”

ธัญญาที่ถูกปาลีจับมือแน่นจนรู้สึกเจ็บแต่ในที่สุดปาลีก็เป็นคนพูดความปรารถนาออกมาเองทันใดนั้นทำให้เขาเบาใจไปไม่น้อย“กลับบ้านก็ดีแล้วมีบ้านให้กลับก็กลับเถอะ”

ไม่เหมือนกับเขาต่อให้อยากกลับบ้านก็ไม่มีบ้านให้เธอกลับ

แต่ว่าการกลับบ้านก็ต้องกลับประเทศก่อนการกลับประเทศก็ต้องมีพาสปอร์ตแต่ว่าพาสปอร์ตของปาลียังอยู่ในกระเป๋าเดินทางที่โรงแรมถ้าจะกลับไปเอาพาสปอร์ตจำเป็นต้องรบกวนดนุพลแล้วล่ะ

ในที่สุดปาลีก็จำเป็นต้องส่งข้อความหาดนุพลให้เขามารอเธอที่สนามบิน

เพื่อที่จะไม่ให้ปาลีดูหน้าซีดเซียวเกินไปธัญญาเลยแต่งหน้าที่ดูสดใสให้ปาลีทั้งยังค้นตู้เสื้อผ้าเลือกเสื้อผ้าวัยรุ่นทันสมัยให้ปาลีหนึ่งชุด

อดไม่ได้ที่จะพูดว่าธัญญาเป็นคนที่แต่งหน้าได้ดีมีระดับคนนึงการแต่งหน้าผ่านมือของเขาทำให้ปาลีดูมีชีวิตชีวาขึ้นมาทันทีเต็มไปด้วยสีสันแทบดูไม่ออกเลยว่ายังเหลืออารมณ์เศร้าซึมอยู่อีกครึ่งหนึ่ง

แต่ว่ารูปร่างธัญญาค่อนข้างสูงประมาณหนึ่งร้อยแปดสิบเซนติเมตรเทียบกับนางแบบได้เลยเสื้อผ้าของเขาที่พออยู่บนตัวของปาลีก็ดูใหญ่ไปเลยแต่ดีที่ธัญญาเลือกเสื้อผ้าทรงสบายๆมาถึงจะใหญ่ไปหน่อยแต่กลับยิ่งเห็นรูปร่างชัดเจนขึ้น

หลังจากนั้นธัญญาไปส่งปาลีถึงสนามบินด้วยตัวของเขาเอง

ดนุพลก็เอากระเป๋าไปรอที่สนามบินอย่างใจร้อนข้างกายของเขายังมีนัฐพงษ์และจักรกฤษ

พอได้เจอปาลีที่ในที่สุดออกปรากฏตัวออกมาหลังจากหายไปหลายวันทั้งสามคนแทบรอไม่ไหวที่จะต้อนรับเขากลับมาทันที

ในตอนที่เงยหน้าขึ้นมองแค่พริบตาเดียวปาลีสั่นไปทั้งตัวอีกนิดก็อยากจะหนีออกไปให้ไกลแต่กลับถูกธัญญาที่อยู่ข้างๆจับไว้“เธอต้องกล้าออกมาเผชิญหน้ากับความจริงเดี๋ยวเรื่องทั้งหมดจะผ่านไป”

เพียงแต่เวลาที่ล่าช้านี้ดนุพลก็วิ่งมาแล้วดึงปาลีเข้าไปในอ้อมกอดไว้แน่น“ที่รักคุณหายไปแบบไร้เงาได้ยังไงกันทำไมสองสามวันที่ผ่านมาถึงไม่ยอมคุยโทรศัพท์กับผมคุณรู้ไหมผมกระวนกระวายจิตใจแค่ไหนเป็นห่วงแค่ไหนครั้งไม่เอาแบบนี้แล้วนะรู้ไหมหื้ม?”

ฟ้าเป็นพยานช่วงไม่กี่วันมานี้ผ่านไปด้วยความยากลำบากกลางวันก็เป็นห่วงกลางคืนก็คิดถึงถึงขั้นหงุดหงิดแต่ว่าพอเจอปาลีความโกรธและความหงุดหงิดก็หายไปซะสนิทเหลือเพียงแต่ความรักและความดีใจเท่านั้น

เมื่ออยู่ในอ้อมกอดที่คุ้นเคยและอบอุ่บของดนุพลสูดกลิ่นเฉพาะตัวของดนุพลปาลีก็ไม่สามารถกลั้นน้ำตาให้ไหลออกมาเป็นฝนได้ยื่นมือทั้งสองข้างที่สั่นเทาออกมากอดตอบดนุพลแน่นผู้ชายที่แสนดีเช่นนี้จะให้เธอตัดใจปล่อยมือได้อย่างไร

แต่น่าเสียดายที่เขาไม่สมควรได้รับมันเขาไม่คู่ควรอีกต่อไปแล้ว

ครั้งสุดท้ายช่วยกอดฉันแน่นๆที่รักของฉันดนุพล!

ด้านข้างนัฐพงษ์และจักรกฤษที่พอเห็นฉากนี้ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมาเพียงแค่ห้นานิ่วคิ้วขมวดยืนอยู่ข้างๆเพียงแค่ตอนที่พวกเขาเห็นธัญญาที่มากับปาลีชัดๆสีหน้าก็เป็นเป็นตื่นตระหนกตกใจ

“สาวประเภทสอง?”

นัฐพงษ์จ้องมองไปยังธัญญา

“โอ้พระเจ้าเพื่อนคนไทยของปาบีแท้จริงแล้วเป็นสาวประเภทสอง?”

จักรกฤษก็อดไม่ได้ที่จะร้องตกใจออกมา

ช่วงไม่กี่วันที่มาเที่ยวไทยแน่นอนว่าพวกเขาไม่พลาดที่จะไปดูการแสดงของสาวประเภทสองดังนั้นสามารถแยกธัญญาออกได้ว่าเป็นสาวประเภทสอง

ปาลีที่ขลุกอยู่ในอ้อมกอดของดนุพลพอได้ฟังสองคนนั้นพูดก็หันไปมองธัญญาทันทีเรียวปากสั่นน้อยๆพูดว่า“ธัญญา..ธะเธอไม่ใช่ผู้หญิงหรอกหรอ...”

ธัญญากลับไม่มีท่าทีวางตัวไม่ถูกที่ถูกคนเปิดเผยแต่กลับสบตากับปาลีระบายยิ้มบางๆว่า“ฉันก็ไม่เคยพูดกับเธอนิว่าฉันเป็นผู้หญิง!”

ปาลีงงเป็นไก่ตาแตก

ใช่แท้จริงแล้วธัญญาไม่เคยพูดกับเธอว่าตัวเองเป็นผู้หญิงแต่ว่า...ที่ผ่านมาเธอคิดว่าเขาเป็นผู้หญิงมาตลอดตอนอยู่ต่อหน้าเขาเธอก็ไม่ได้ถืออะไรเช่นนอนไม่ใส่เสื้อในใส่แค่ชุดนอนกระโปรงบางๆเห็นแขนเห็นหน้าอกเห็นต้นขาและเช่นอาบน้ำไม่ล็อกประตูก็มีบางครั้งที่เธอเรียกให้ธัญญาส่งผ้าขนหนูมาให้และยังมี...อีกเยอะแยะมากมายก็เพราะว่าเธอคิดว่าเขาเป็นผู้หญิงเหมือนตัวเองมาตลอด

พอคิดถึงเรื่องราวในกี่วันที่ผ่านมาปาลีรู้สึกอึดอัดขึ้นมาไปหมดแต่ดนุพลเวลานี้เป็นดนุพลที่หน้าตึงไปแล้วจ้องมองไปที่ปาลีอย่างไม่กะพริบตาว่า“ช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาคุณไม่มาเจอผมไม่รับสายผมหายเข้าไปในกลีบเมฆก็เพราะว่าเขา?”“ดนุพลฉัน....”ปาลีอ้าปากจะพูดแต่กลับค้นพบว่าเธอไม่มีคำจะอธิบายและการที่เธอไม่อธิบายในความคิดของดนุพลตอนนี้ก็คือการบอกเป็นนัยแล้วดนุพลส่ายหัวสายตาที่เจ็บปวดพูดว่า“คุณรู้จักสาวประเภทสองคนนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันสาดประเภทสองเป็นเพื่อนคุณตั้งแต่เมื่อไหร่ทำไมผมไม่รู้ปาลีตกลงคุณกำลังทำอะไรกันแน่?”ปาลีกระตุกเงยหน้าขึ้นมองนี่เป็นครั้งแรกที่ดนุพลเรียกชื่อเต็มของเธอไม่ต้องสงสัยเลยว่าดนุพลคงโกรธเข้าแล้วปาลีรู้สึกได้อยู่ลึกๆ.....

copy right hot novel pub