ตอนที่ 177 แก้ปัญหาชั่วคราว

ได้ยินแบบนี้ธัญญาถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอกและยิ้มออกมาจากใจพูดว่า “ยินดีด้วยนะ เธอจะต้องมีความมากๆ”

ปาลีพยักหน้าอย่างแรง ใช่แล้ว จะต้องมีความสุข

แต่ว่าความสุขของเขามันช่างอันตราย ตอนนี้รฐาก็เหมือนกับระเบิดที่ตั้งเวลาเธออาจจะโดนเขาระเบิดจนแหลกเป็นผุยผง

พอคิดถึงรฐาก็เหมือนทำให้ปาลีตื่นทันที เธอลืมถามคำถามสำคัญไปเลย ดังนั้นเลยถามต่อไปว่า “ธัญญา เธอใช้วิธีอะไรจัดการกับรฐาหรอ?”

“ผู้ชายน่ะ สิ่งที่รักที่สุดก็ต้องเป็นสองอย่างนี้แหละ เงินกับผู้หญิง กากเดนแบบรฐาเนี่ยก็ต้องเป็นอย่างนี้แหละ”

ธัญญายกยิ้มมุมปาก “ฉันให้เงินปิดปากเขาไปก้อนหนึ่ง แล้วก็มีข้อเรียกร้องนิดหน่อยให้เขาลบรูปของเธอที่มีทั้งหมดซะ”

ปาลีที่ได้ยินแบบนี้ก็ดีใจขึ้นมา “ลบทั้งหมดจริงๆนะ?”

ถ้าเป็นแบบนี้จริงๆ งั้นหลังจากนี้เธอก็ไม่ต้องกลัวรฐาจะคุกคามเธออีกต่อไปแล้ว

ธัญญาถอนหายใจเบาๆ “อย่างน้อยรูปและคลิปในมือถือของเขาก็ถูกลบหมดแล้วล่ะ”

แต่ว่าในส่วนก่อนหน้านี้รฐาจะเอารูปภาพและคลิปพวกนี้ไปเก็บไว้ที่ไหนบ้างก็ไม่อาจรู้ได้

แต่ทว่าในส่วนของประโยคสุดท้ายธัญญาไม่ได้พูดออกไป เพราะถ้าพูดออกไปก็ออกจะโหดร้ายกับปาลีเกินไป

มันเทียบได้กับคนกำลังจมน้ำแต่ทันใดนั้นก็มีขอนไม้ลอยมาช่วยด้วยเหตุนี้เธอเห็นความหวังที่จะช่วยชีวิตแต่ทว่าคุณกลับเผาทางช่วยเดียวของคนอื่น นี่แน่นอนว่าจะยิ่งไม่ให้ความหวังเขาแล้วยังจะเพิ่มความทุกข์ความกดดันให้เขาอีก

แต่ทำไมปาลีจะไม่รู้ในสิ่งเขาไม่ได้พูดตรงๆล่ะ?

แท้จริงแล้วธัญญาก็คิดถึงเรื่องนี้ ปาลีก็คงคิดถึงเรื่องนี้เช่นเดียวกัน เพียงแต่ว่า ปาลีไม่อยากที่จะคิด ก้นบึ้งของหัวใจโอบไว้ด้วยความหวัง หวังว่ารฐายังจะมีความเป็นคนอยู่บ้าง ตลอดห้าปีที่มาเธอยังรอเขาอย่างจริงใจที่จะปล่อยเธอไป ปล่อยให้ไปใช้ชีวิต แต่ว่า....

ความเป็นจริงมันก็โหดร้ายแบบนี้แหละ!

ไม่มีใครรู้ดีไปกว่าปาลี รฐาน่ะสิ่งที่ชอบที่สุดก็คือชอบเก็บสะสมคอลเลคชั่นต่างๆไว้ในโน๊ตบุ๊คส่วนตัว ไม่ต้องสงสัยเลยว่า รูปภาพและคลิปของเธอคงจะถูกเซฟไว้ในโน๊ตบุ๊คของเขานานแล้ว

ซุกหน้าไว้ในสองมือ ปาลีถอนหายใจเฮือกใหญ่ก็ยกยิ้มแล้วพูดว่า “เขาเอาเงินเธอไปเท่าไหร่? ฉันจะคืนให้”

ธัญญาลำบากเรื่องของเธอแล้ว เธอไม่สามารถให้เขามาจ่ายเงินแทนเธออีก

“ถ้าพูดตามตรงเนี่ยก็เยอะ เยอะจนเธอคืนไม่หมดเลยทีเดียว”

ธัญญามองปาลีแล้วพูด

ปาลีช็อคไปครู่หนึ่ง “ฉะ...ฉันจะไปยืมดนุพล...”

“อย่า!”

ธัญญาส่ายหัว “ตอนนี้พวกเธอยังไม่แต่งงานกัน เกิดจู่ๆไปขอเงินเขาเยอะเนี่ย เขาจะคิดว่าเธอเป็นคนยังไงแล้วถ้าเขาถามเธอว่าเอาเงินก้อนนี้ไปทำอะไร เธอจะตอบเขายังไง?ดังนั้น ทำแบบนี้เรื่องมันก็ยิ่งวุ่นวายไปใหญ่ ก็เป็นหนี้ฉันไปก่อนเถอะ รอวันที่ฉันไม่มีเงินหรือไปขอทนานอยู่ข้างถนน ตอนนั้นน่ะฉันก็รีบมาขอเงินคืนเองแหละน่า”

ถ้าเป็นสาวประเภทสอง คุณค่าของธัญญาเทียบได้กับดาวดวงใหญ่ เพียงแค่ความงามของเขายังอยู่ เขาไม่มีทางทีจะไม่มีเงินเด็ดขาด

ถ้าเป็นเวลาปกติ ปาลีจะต้องขำกับประโยคสุดท้ายของธัญญาแน่ๆแต่ว่าตอนนี้เธอขำไม่ออก เธอซึ้งใจมากและยังซึ้งใจอยู่

“ธัญญา ขอบคุณเธอนะ ขอบคุณจริงๆ”

นอกจากคำขอบคุณ ปาลีก็ไม่รู้จะเอาไหนมาพูดได้อีก เธอกับธัญญาไม่ได้เป็นญาติพี่น้องกันแต่ธัญญากลับช่วยเหลือเธออย่างจริงใจ สาวประเภทสองก็เป็นแบบนี้ถ้าเทียบกับคนปกติทั่วไปธัญญาดีกว่าไม่รู้กี่เท่าตัว

ธัญญาส่ายหัวยิ้มๆ “กับฉันไม่ต้องขอบคุณหรอก ฉันเคยบอกว่าเราน่ะเป็นคนร่วมชะตาเดียวกัน ฉันก็แค่ใจเขาใจเรา ส่วนด้านรฐาไม่ต้องกังวลหรอกนะช่วงนี้เขาคงยังจะไม่กลับมาหาเธอ”

“แต่ถ้าหลังจากนี้...เขากลับมาอีกล่ะ?”

ทันใดนั้นปาลีก็รู้สึกหนักอึ้งไปทั้งใจ เมื่อไหร่วันที่หวาดกลัวจะสิ้นสุดสักที!

มองไปยังปาลีที่มีสีหน้าเจ็บปวด แววตาที่แน่วแน่ของธัญญา เสียงเปลี่ยนเป็นเย็นชา “ถ้าเขากล้าเข้ามาแม้แต่น้อย คนแบบนี้นะมีแต่จะต้องฆ่าให้ตายกับตายเท่านั้น”

“ธัญญา เธอ.....”ปาลีเงยหน้าด้วยความรวดเร็ว ไม่กล้าที่จะมองไปยังธัญญาตรงๆ แววตาเต็มไปด้วยความตกใจปนหวาดกลัวเมื่อรู้สึกว่าตัวเองลืมตัวไปธัญญาก็รีบยกยิ้มพูดว่า “ฉันล้อเล่น”ปาลีถอนหายใจอย่างโล่งอก เธอกลัวจริงๆว่าธัญญาจะไปทำเรื่องไม่ดีแบบนั้นเข้า ก็พูดออกไปอย่างโมโหทันทีว่า “มุขนี้ไม่ตลกสักนิดเลยนะ”ธัญญายกไหล่อย่างไม่ใส่ใจ ก้มหน้าดื่มกาแฟแล้วไม่พูดอะไรและปาลีก็ไม่เอาคำพูดของธัญญามาเก็บไว้ในใจแต่อย่างใดและปาลีก็ไม่เอาคำพูดของธัญญามาเก็บไว้ในใจแต่อย่างใด แต่กลับไม่รู้เลยว่า เวลาที่มีคนพูดอะไรออกมาแล้วก็แสดงว่าคำพูดนั้นความคิดนั้นค่อยๆฝังรากในใจของเขาแล้ว จนกระทั่งกลายเป็นต้นใหญ่ที่ไม่สามารถจัดการกับมันได้แล้ว

copy right hot novel pub