ตอนที่ 233 เหมือนฟ้าผ่า

ดนุพลรอด้วยความโกรธที่มากขึ้น เขาหงุดหงิดและกำลังจะหันกลับไป แต่ในที่สุดก็ได้ยินเสียงเรียกให้เขามองไป เห็นผู้ชายกับผู้หญิงกำลังเดินมายังเขาและทิวัตถ์

ผู้ชายคนนั้นสวมใส่ชุดสูทสีขาวดั่งแสงอาทิตย์ ดูสง่างาม แต่ทว่าดวงตานั้นกลับเย็นชา

ส่วนผู้หญิงสวมกระโปรงยาวสีแดง รูปร่างสูงเพรียว กระโปรงมีเอกลักษณ์ มันเข้ากันกับรูปร่างของเธอได้อย่างสมบูรณ์แบบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนที่เธอกำลังก้าวเดินนั้น กระโปรงก็พลิ้วไหว ทำให้เห็นขาที่ยาว 43 นิ้ว และขาวดั่งหิมะคู่นั้นปรากฏขึ้นมาลางๆ

เพียงแค่แวบเดียว ดนุพลก็เหมือนถูกฟ้าผ่าทั้งตัว !

“ที่รัก……”

ในเวลานี้ โลกของดนุพลเงียบอย่างเฉียบพลัน ในสายตาเห็นแค่เพียงปาลีที่กำลังเดินมาหาเขา

นี่เขากำลังฝันอยู่หรอ?

ถึงแม้ว่าปาลีจะใส่แว่นกันแดดขนาดใหญ่ที่ปิดใบหน้าของเธอไว้ แต่เขาก็ยังคงจำได้ทันทีในแวบแรก ไม่คิดว่าคนที่เขาพยายามมองหามาสี่ปีแล้ว ในตอนนี้ กลับปรากฏตัวแล้วกำลังเดินมาทางเขา ชัดเจนเลยว่าเขาคือคนที่กำลังฝันกลางวัน แต่ว่าทำไมการที่เขามองเช่นนั้น กลายเป็นเรื่องแปลก?

ชุดบนร่างกายของเธอที่เปล่งประกายและเซ็กซี่ เป็นความงามที่ไม่ได้ออกมาจากความมั่นใจของเธอ นี่มันเหมือนกันกับปาลีในความทรงจำของเขาที่อ่อนโยนและบริสุทธิ์ ต่างกันราวฟ้ากับเหว ดูเหมือนคนละคน !

ตอนที่ดนุพละกำลังตกตะลึงอยู่นั้น ปาลีก็ได้เดินมาถึงหน้าเขาแล้ว เธอถอดแว่นกันแดดออก เงยหน้ามอง รอยยิ้มนั้นงดงาม แต่รู้สึกแปลกๆ เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่เบาๆว่า : “ท่านนายก สวัสดีค่ะ ฉันคือ Zoey ดีใจที่คุณมารับด้วยตัวเองนะคะ ”

พอสิ้นเสียงปาลี

เสียง “แปะ ! ” ดังขึ้น ทิวัตถ์ที่ตะลึงตาค้างปากอ้าอยู่นั้น ไม่ได้สังเกตว่าป้ายที่เขาถืออยู่เหนือหัวนั้น ตกลงไปที่พื้น

ทิวัตถ์คิดมาตลอดว่า โสรจ ภรรยาของท่านนายกนั้นเป็นผู้หญิงที่สวยที่สุดแล้วที่เขาเคยเจอมา และไม่คิดว่าจะเจอใครที่สวยกว่าเธอ แต่ในตอนนี้ ทิวัตถ์รู้สึกว่าที่สิ่งเขาเคยคิดนั้นมันเป็นข้อสรุปที่ด่วนเกินไป ราวกับว่าตัวเองเป็นแค่กบในกะลา

คุณผู้หญิง Zoey ตรงหน้านี้ ไม่ว่าจะเป็นรูปลักษณ์หรือความรู้สึก ภรรยาที่ผ่านมาของท่านนายกก็เทียบไม่ได้อย่างแน่นอน !

เห็นได้ชัดเลยว่านายเลขาคนนี้ มองปาลีตอนที่กำลังถอดแว่นกันแดดออกนั้น ก็เหมือนถูกไฟช็อต แม้กระทั่งลืมหน้าที่การงานของตัวเองในตอนนี้

แต่ในตอนนี้ดนุพลไม่ได้สนใจทิวัตถ์เลย ความสนใจของเขาทั้งหมดนั้นอยู่ที่ปาลี ที่จู่ๆก็ปรากฏตัวขึ้นมา ตาของเขาจ้องไปที่ปาลีอย่างไม่กระพริบเป็นเวลานาน ทันใดนั้นเขาก็ก้าวไปข้างหน้า แล้วโอบกอดปาลีไว้แน่นในทันที น้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความสุขและความตื่นเต้นที่สุด : “ที่รัก คุณกลับมาแล้ว คุณกลับมาแล้วจริงๆ ที่รัก…..”

แววตาของปาลีนั้นเจ็บปวด เธอไม่ได้ขยับแต่ก็ไม่ได้ดิ้นออก ที่ดนุพลกอดเธอไว้เช่นนี้ หัวใจของเธอสั่นไหว อ้อมกอดนี้มันเคยเป็นความอบอุ่นที่คุ้นเคย เวลาล่วงเลยผ่านไปสี่ปี ความรู้สึกดีๆยังคงอยู่ แต่ว่า หัวใจของเธอกลับไม่สามารถจมดิ่งลงไปได้อีกต่อไป

พอเห็นอย่างนี้ คิ้วของธวัฒน์ที่ยืนอยู่ข้างๆ ก็ขมวดชิดติดกันเล็กน้อย แต่เขาก็ไม่ได้พูดอะไร ไม่ได้ห้าม และถ้าหากว่าแค่อ้อมกอดนั้นจะทำให้ปาลีใจสั่น นั่นก็พูดได้แค่ว่า ความพยายามของเธอทั้งหมดหลายปีมานี้คือสูญเปล่า ปาลีเธอไม่ได้เติบโตขึ้นเลย แต่ใจของเขาลึกๆนั้นเชื่อว่าปาลีกำลังเติบโตขึ้น

แต่ในความเป็นจริง การเติบโตและความมุ่งมั่นของปาลีนั้นเกินกว่าที่เขาคิดไว้ เธอปล่อยให้ตัวเองเสียใจอยู่เพียงครู่เดียว หลังจากนั้น เธอก็ผลักดนุพลออกไปอย่างเย็นชา แล้วพูดว่า : “ไม่คิดเลยว่าท่านนายกจะเป็นคนเช่นนี้ อะไรที่รักไม่ที่รัก ฉันบอกแล้วว่าฉันคือ Zoey ฉันตั้งใจมาที่เมือง A เพื่อมีส่วนร่วมในการลงทุน และถ้าหากว่าคุณไม่ระวังคำพูดและพฤติกรรมของคุณอีกล่ะก็ ฉันคิดว่า การเยี่ยมชมและตรวจสอบดูงานก็ไม่จำเป็นอีกต่อไป ”“ไม่ ก็เห็นๆอยู่ว่าคุณคือที่รักของผม ทำไม ทำไมคุณถึงบอกว่าตัวเองคือ Zoey แล้วยังแกล้งทำเหมือนว่าไม่รู้จักผมอีก มันเพื่ออะไรกันแน่ ? ” ความเย็นชาของปาลีนั้นทำร้ายหัวใจของดนุพล เขามองปาลีอย่างไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเธอจะทำเหมือนไม่เคยรู้จักกับเขามาก่อน แววตานั้นเศร้าโศกเสียใจและเมื่อทิวัตถ์ที่อยู่ข้างๆเห็นความผิดปกติของท่านนายกในวันนี้ ก็กลัวว่ามันอาจจะทำให้ปาลีรำคาญ และทำให้การลงทุนนั้นล้มเหลว เขาจึงสลัดอารมณ์ออกไปอย่างรวดเร็ว ยิ้มให้กับปาลีและธวัฒน์ แล้วพูดว่า : “คุณทั้งสองโปรดให้อภัยด้วย ผมคิดว่าท่านนายกอาจจะเข้าใจผิดแล้ว ขออภัยด้วยขออภัยด้วย พวกคุณนั่งเครื่องกันมาเป็นเวลานาน คงจะเหนื่อยแล้วแน่นอน ผมจองโรงแรมไว้สำหรับคุณสองคนแล้ว เชิญตามผมขึ้นรถ”

copy right hot novel pub