ตอนที่313 ไม่ปล่อยง่ายแน่นอน

ปาลีหันตัวค่อยไปเดินไปหาโสรจ เสียงของเธอไม่ดังมากแต่กลับทำให้คนตกใจ“เธอกับฉัน ใครต่างกาหที่เป็นเมียน้อยเธอรู้อยู่แก่ใจ เธอมีฐานะภรรยาของเขา แต่เขากลับไม่อยากมีอะไรกับเธอ เธอน่าขันน่าสมเพชจริงๆ เธอมีเวลามาขายตรงนี้สู้กลับไปคิดว่าหลังหย่าจะใช้ชีวิตยังไงดีกว่า เธอรีบใสหัวไปเดี๋ยวนี้ ตอนนี้เลย ไม่งั้นฉันไม่ถือสาที่ออกแรงให้เธอนอนคว่ำออกไป”

ได้ยินปาลีพูดอย่างนั้น โสรจโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ แต่เมื่อปาลีก้าวเข้ามาหนึ่งเก้าเธอก็ถอยไปหนึ่งก้าว เพราะเธอไม่กล้าให้ปาลีเข้าใกล้ตัวเธอมากจริงๆ

ถึงจะมีบอดี้การ์ดสีคนอยู่แต่เธอก็ยังกลัว เพราะที่นี่เป็นสถานที่ของปาลี มาหาเรื่องที่บริษัทของเธอก็เท่ากับหาความตาย

กัดฟันแล้ว โสรจพลางเดินไปยังประตู พลางชี้ไปปาลี แล้วพูดว่า“เธอคอยดูเลย ฉันจะไม่หย่ากับดนุพลแน่นอน ชาตินี้เธอหย่าคิดจะเป็นเมียหลวงของ.....”

“ยังไม่ออกไปหรือ”

ปาลีหันตัว จับถ้วยกาแฟที่อยู่บนโต๊ะก็โยนไปยังโสรจ

“โอ๊ย......”

โสรจกรีชร้อง กอดหัวตนเองก็รีบวิ่งหนีไป

บอดี้การ์ดสีคนที่อยู่ข้างหลังเธอเม้มปากเกือบหลุดยิ้มออกมา

เพราะปาลีแค่ทำท่าจะโยนแก้วกาแฟออกไปเท่านั้น แต่โสรจกลับกลัวเป็นแบบนั้น มันช่างน่าขันจริงไ

โสรจวิ่งออกสำนักงานของปาลี เห็นตนเองไม่ได้บาดเจ็บตรงไหน ก็ไม่ได้ยินเสียงแก้วตกพื้น ก็เข้าใจทันทีว่าตนเองโดนเธอแกล้ง

ทันใดนั้นยิ่งรู้สึกโกรธแค้นขึ้น แต่เธอก็ไม่กล้ากลับไปคิดบัญชีกับปาลีอีก เธอไม่ยอมรับก็ไม่ได้ว่า ปาลีในตอนนี้ไม่ใช่ปาลีในสีปีก่อนแล้ว

พอโสรจไป ธวัฒน์ก็เดินไปข้างๆปาลี จับแก้วกาแฟในมือของปาลีมา วางลงบนโต๊ะ แล้วจับมือเย็นๆของเธอไว้“ปาลี อย่าโกรธแล้วนะ จุดจบของเธอใกล้จะมาถึงแล้ว เราไม่ต้องโกรธเพื่อเขาอีก ใกล้จะถึงเวลากินอาหารเที่ยงแล้ว เธออยากกินอะไร ฉันเลี้ยงเอง”

ปาลีสูบลมหายใจเข้าลึกๆ กับคนอย่างโสรจจะไม่โกรธได้ยังไง เธอส่ายหัวและพูดว่า“ฉันไม่หิว ไม่อยากกินเลย ฉันอยากกลับไปพักผ่อน”

วันนี้ เธอเหนื่อยมากแล้วจริงๆ

ธวัฒน์รู้สึกปวดใจ“ก็ได้ งั้นฉันส่งเธอกลับไปโรงแรม”

เดิมทีธวัฒน์อยากซื้อวิลล่าหลังเล็กๆให้ปาลีอยู่ แต่ปาลีไม่ตกลง ตามที่เธอพูดก็คือ พอเธอทำธุระสร็จก็ต้องจากไป บ้านนี้ซื้อมาแล้วก็ต้องขายอีก น่ารำคัยจะตายสู้อยู่โรงแรมดีกว่า สิ่งแวดล้อมในโรวแรมก็ดี ยังใกล้กับบริษัท ดังนั้นเลยพักที่โรงแรม

เมื่อธวัฒน์ส่งปาลีกลับไปโรงแรม กลับเห็นดนุพลพิงอยู่ที่ประตูรถที่หน้าประตูโรงแรม ดูเหมือนรอนานแล้ว

ปาลีเพิ่งก้าวเท้าออกมา ตัวก็สั่น ทำไมดนุพลมารอเธอที่นี่ หรือเขาได้รับรูปภาพที่รฐาส่งให้แล้วหรอ ทันใดนั้นเธอก็อยากหลบเข้าไปในรถ เพือหลบหน้าดนุพล

แต่เสียดายที่ดนุพลเห็นเธอแล้ว

ปาลีกัดฟัน ไหนๆก็ต้องเจ็บก็ให้มันเจ็บไปทีเดียวเลย เมื่อคิดแบบนี้ เธอก็เดินลงจากรถ แล้วไปเดินไปยังดนุพล

ทันใดนั้นดนุพลยื่นมือแล้วลากเธอเข้าอ้อมกอด พูดอย่างเจ็บปวด“ฉันรู้แล้ว...copy right hot novel pub