ตอนที่ 347 โยนความผิด

ในเวลานี้ ดนุพลและปาลีก็ได้เผชิญหน้ากับเธอ อีกทั้ง รอบข้างยังมีแขกหลายคนอยู่เยอะด้วย ดังนั้นเลยรับรู้ได้ว่าโสรจกำลังเดินมาทางพวกเขาสองคน

และเมื่อเดินไปถึงข้างปาลี เหมือนว่าโสรจจะสะดุดอย่างกะทันหัน จากนั้น ก็เอนกายล้มลงไปทางปาลี

ปาลีตกใจสะดุ้ง จิตใจ้สำนึกบอกให้เธอหลบ จากนั้นกระเป๋าในมือของเธอก็ถูกโสรจปัดตกลงไปที่พื้น

“ ขอโทษที ฉันเก็บให้ ”

โสรจไม่แม้แต่จะเงยหน้ามอง ก็รีบช่วยปาลีเก็บกระเป๋าขึ้นมา

แต่ เมื่อเธอหยิบกระเป๋าขึ้นมาแล้ว และอยู่ในมุมที่คนมองไม่เห็น เธอรูดซิปเปิด จากนั้นก็ยัดของเล็กๆลงไปข้างใน ทุกสิ่งรวดเร็ว เพียงแค่ลมหายใจเดียว ทั้งเร็วทั้งแม่นยำ จากนั้น เธอก็ลุกขึ้นและส่งกระเป๋านั้นคืนให้ปาลี แต่กลับเห็นว่าปาลีนั้นแสดงสีหน้าประหลาดใจออกมา และพูดขึ้นว่า : “ เธอหรอ ? ”

ปาลีและดนุพลต่างก็นิ่งเงียบอยู่ครู่หนึ่งตอนที่โสรจนั้นหันมาคืนกระเป๋าให้ พวกเขาคิดไม่ถึงเลยว่า โสรจจะปรากฎตัวที่งานนี้

จากนั้น ปาลีก็เอื้อมมือไปหยิบกระเป๋าคืนมาจากโสรจ และพูดอย่างเฉยเมยว่า : “ โลกมันแคบจังเลย กระเป๋าของคนอื่นเธอไม่ชน มาชนของฉัน อย่างนี้ฉันชักจะสงสัยแล้วสิว่าเธอตั้งใจจะทำอะไรอีก ? โสรจ ฉันจะบอกเธอให้ ถ้าเธอยังกล้าเล่นเล่ห์เหลี่ยมอีกล่ะก็ ฉันจะทำให้เธอต้องมาเสียใจทีหลังแน่นอน ! ”

ครั้งก่อนที่อยู่ที่ศาล โสรจเธอทำกับเธอ ดนุพลและธัญญาสามคนไว้ร้ายแรงมาก จนคิดว่าถ้าเจอผู้หญิงร้ายกาจคนนี้อีกก็จะไม่ปล่อยไปแน่ ไม่คิดเลยว่าเธอจะปรากฏตัวเองต่อหน้าพวกเขา

ดนุพลก็มองไปที่โสรจอย่างเย็นชาเพียงครู่หนึ่ง ริมฝีปากและคิ้วที่ขมวดแน่นนั้น แสดงออกอย่างเงียบๆ ว่าเขายืนอยู่ข้างปาลี

โสรจเลิกคิ้วพร้อมกับกัดฟันยิ้ม จากนั้นก็หันกลับไปโดยไม่พูดอะไรเลย

สิ่งนี้ทำให้ปาลีค่อนข้างอึดอัดเล็กน้อย ตามนิสัยของโสรจแล้ว นี่ไม่ใช่สไตล์ของเธอ แต่ในไม่ช้า ปาลีก็ไม่มีเวลาที่จะคิดลึกลงไปกว่านี้แล้ว

เพราะว่า ในตอนนี้ ภายในห้องโถงใหญ่นั้น จู่ๆก็มีเสียงกรีดร้องของขวัญชีวีออกมาอย่างดัง

ทันใดนั้น ทุกคนก็ตกใจกับเสียงกรีดร้องนั้น ดนตรีที่บรรเลงอยู่ก็หยุดในทันที ทุกคนต่างก็จ้องมองไปที่เธอ

“ หวาน เป็นอะไร เป็นอะไร ? ”

วันนี้ จักรกฤษไม่ได้มาร่วมฉลองงานเลี้ยงนี้ด้วย ดังนั้น หน้าที่การทักทายแขกทั้งหมดจึงตกมาอยู่ที่วิสาข์ และเมื่อทันทีที่ได้ยินเสียงกรีดร้องของขวัญชีวีเธอก็รีบทิ้งงานทั้งหมด จากนั้นก็พุ่งตรงไปหาขวัญชีวี และรีบถามด้วยความกังวล

“ แม่ แหวนของหนูหายไปแล้วแหวนของหนูหายไปแล้ว …….. ”

ขวัญชีวีเขย่าแขนของวิสาข์ ดวงตาที่แดงก่ำนั้นทำให้ทุกคนดูเศร้าเสียใจไปกับเธอ

“ แหวนหายไปแล้ว ? ”

วิสาข์ดึงมือของขวัญชีวีมาดูด้วยความตกใจ จากนั้น ก็เห็นว่านิ้วของเธอนั้นว่างเปล่า

ในเวลานี้ ทุกคนต่างก็มารวมตัวกัน จากนั้นก็พูดโวยวายขึ้นมาว่า : “ หรือว่าอาจจะเป็นตอนที่เต้นรำเมื่อกี้ แล้วถูกเสื้อเกี่ยวตกไปแล้ว ? ”

“ ไม่นะ หลังจากเต้นรำเสร็จฉันยังเห็นแหวนอยู่ที่นิ้วของคุณหญิงคนที่สองของตระกูลกันตพัฒน์อยู่เลย….. ”

“ ถ้าตกมันก็ไม่ตกไปไหนหรอก ต้องอยู่ในห้องนี้แหละ…… ”

“ ใช่สิ มีใครเห็นบ้างไหม ? ”

“ ให้ฉันบอกนะ อาจจะมีคนเห็นและเก็บมันไปแล้วไม่บอกก็ได้นะ แหวนนั่นมันราคาตั้งกี่สิบล้าน……. ”

“ โถนี่ ดูพูดเข้า พวกเราก็ไม่ใช่คนที่ไม่มีหัวนอนปลายเท้านะ ใครจะไปทำเรื่องน่าอายแบบนี้ได้……”

ทุกคนต่างก็แสดงความเห็นออกมา โดยเฉพาะพวกคุณหญิงสูงศักด์พวกนั้น พูดกันสนุกปากเลย เหมือนว่ามีเรื่องอะไรนิดหน่อย พวกเธอก็ดูจะมีความสุขมาก

ขวัญชีวีส่ายหัวและพูดว่า : “ เมื่อกี้ฉันไปเข้าห้องน้ำมา ตอนฉันล้างมือ ก็เอาแหวนนั้นวางไว้ข้างๆ แต่ว่าตอนที่ฉันกำลังจะหยิบมันขึ้นมานั้น มันก็หายไปแล้ว ตอนนั้นในห้องน้ำนอกจากมีฉันอยู่แล้ว ก็ยังมีอีกคนหนึ่ง ”

เมื่อพูดถึงนี่ ขวัญชีวีหยุดนิ่งไปสักพัก

“ แล้วอีกคนนั้นคือใคร ? ”

ผู้คนต่างก็ถามขึ้นมาด้วยความอยากรู้อยากเห็น ไม่ต้องสงสัยเลยว่า คนอื่นอีกคนนั้นน่าจะเป็นคนที่ขโมยแหวนไป

เมื่อฟังถึงนี่ สีหน้าของปาลีก็เปลี่ยนไปในทันที คนที่อยู่ในห้องน้ำกับขวัญชีวีเมื่อกี้ ก็ไม่ใช่เธอหรอ ?

ปาลีถอยหลังไปหนึ่งก้าว มือซ้ายพิงไปที่โต๊ะยาวที่มีผลไม้และขนมหวานจัดเรียงอยู่ นี่ขวัญชีวีจะหักหลังเธอหรอ ?ผลคือ…… มันเป็นอย่างนั้นจริง ! ขวัญชีวีหยุดครู่หนึ่ง จากนั้นเธอก็ชี้นิ้วไปทางปาลี และพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า : “ คนคนนั้น ก็คือเธอ ! ” เมื่อได้ยินดังนั้น ทุกคนต่างก็มองไปตามที่ขวัญชีวีชี้ สายตาไปอยู่ที่ปาลี จากนั้น ก็เกิดเสียงของความประหลาดใจอย่างไม่น่าเชื่อทันใดนั้นสีหน้าของดนุพลก็เปลี่ยนไปในทันที พร้อมกับดึงปาลีเข้ามาในอ้อมแขน จากนั้นจ้องไปที่ขวัญชีวีและพูดขึ้นมาว่า : “ คุณหญิง อย่าพูดอะไรมั่วซั่ว คุณพูดอะไรออกมา ระวังพวกเราจะฟ้องกลับ ! ”ขวัญชีวีถูกดนุพลจ้องจนตัวสั่น เธออดไม่ได้ที่จะเดินถอยหลังไป นิ่งอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ลืมคำพูดทั้งหมดที่โสรจบอกให้เธอพูด พร้อมกับหันหน้าไปทางโสรจ ให้ช่วยด้วย !โสรจจ้องกลับไปที่ขวัญชีวี ไม่มีประโยชน์จริงๆ ดูแล้วเธอต้องออกโรงเองแล้ว เธอเดินมาข้างหน้า และตะโกนตอบกลับดนุพลไปว่า : “ นายกเทศมนตรี นี่คุณคิดจะเอาตำแหน่งตัวเองมาข่มขู่คนอื่นหรอ คนที่ยืนอยู่ข้างคุณคนนั้นถ้าหากว่าไม่ได้เอาแหวนของน้องสาวฉันไปละก็ อย่างนั้นก็ให้เธอเอากระเป๋ามาพิสูจน์ ให้พวกเราค้นดู ถ้าหากว่าเธอไม่ได้หยิบไปจริงๆ ทุกคนจะได้รู้ว่าเธอเป็นผู้บริสุทธิ์ ”

copy right hot novel pub