ตอนที่353 ระเบิดออกมาสักที

พอปิยะได้ยินดังนั้น หน้าก็ซีดขาวทันที ไม่มีความลังเลใดๆ ปิยะวิ่งไปที่ประตูคิดจะล็อกประตูจากข้างในทันที

แต่นิทัศน์รู้อยู่แล้วว่าปิยะต้องไม่เชื่อฟังแน่นอน เขาเลยไปเอากุญแจมาเปิดประตูซะแล้ว แล้วก็ถีบไปแรงๆ และประตูที่โดนถีบออกก็ชนกับปิยะที่วิ่งมาพอดี ร่างของเธอโดนชนจะถอยไปสี่ ห้าก้าว สุดท้ายล้มลงบนพื้น

“ปิยะของฉัน ช่วงนี้แกนี่ยิ่งไม่เชื่อฟังแล้ว ฉันเสียใจจริงๆ”

เสียงของนิทัศน์เคร่งขรึม มือซ้ายจับผมของปิยะแล้วใช้แรงลากมาข้างหลัง มือขวาลูบไปใบหน้าที่สวยงามของปิยะ ทันใดนั้นเขาก็ยกมือแล้วตบไปแรงๆ พูดว่า“แกไม่พอใจกับฉันมากใช่ไหม หืม？ ทำไมทำเย็นชาต่อฉันมากเรื่อยๆ หรือเป็นช่วงนี้ฉันไม่ได้เอากับเธอ หืม？ โอเค คืนนี้ฉันจะเสพสุขกับแกเต็มที่เลย พิมพ์วิไล เข้ามาเลย”

เสียงของนิทัศน์จบลง ผู้หญิงที่มากับเขาก็เดินเข้ามาด้วยรอยยิ้มที่แปลกๆ

ถ้ารฐาอยู่นี่เขาต้องจำออกได้ว่าผู้หญิงคนนี้ก็เป็นผู้ช่วยของเขาตอนที่เขาทำงานที่บริษัทโจวกรุ๊ปจำกัด และพวกเขาก็เคยเอากันอย่างบ้าคลั่งในสำนักงาน หลังจากรฐาลาออกจากบริษัทโจวกรุ๊ปจำกัด ทั้งสองก็จบไปด้วยกัน

สี่ปีผ่านไป ผู้หญิงคนนี้ใช้วิธีต่างๆได้ขึ้นตำแหน่งของผู้จัดการแผนกธุริกจ ยิ่งช่วงนี้ได้ไปอ่อยนิทัศน์ และปกติเธอก็เป็นคนโอเพ ถูกรสนิยมของนิทัศน์พอดี

ปิยะตกอยู่ในมือของสอคนนี้ ผลที่ตามมานึกแล้วก็รู้

พิมพ์วิไลกดหัวของปิยะไว้ แล้วทำท่าเหมือนผู้ชายที่กำลังเอากับผู้หญิงกับปิยะ และนิทัศน์ก็มองอยู่ข้างๆ ลิ้นขิงเขาเลียริมผีปากตนเอง ต่อมาก็ถอดเสื้อตนเองเหลือแค่กางเกงใน เขาดึงเข็มขัดหนังของตนเองออกมาแล้วฟาดลงตัวปิยะและพิมพ์วิไล พลางฟาดพลางยิ้มชั่วร้าย

นี่เป็นเกมSMที่นิทัศน์เพิ่งหลงไหลฝนช่วงนี้

แต่ตอนนี้แค่เป็นฝีมือที่ธรรรมดาที่สุด

เมื่อเข็มขัดหนังของนิทัศน์ฟาดลงมือ พิมพ์วิไลก็คราญออกมาอย่างมีสุข เธอดูเหมือนอินมาก

ปิยะกลับกัดฟันแน่น ไม่ส่งเสียงใดๆ ถึงแม้เข็มขัดหนังนั้นฟาดลงมาทำให้เธอเจ็บจนอยากตายก็ตาม

“ร้องสิ แกร้องอกมาสิ”

นิทัศน์เห็นปิยะยังคงไม่ร้องออกมาก็อดไม่ได้โมโหทันที ทันใดนั้นเข็มขัดหนังในมือก็ยิ่งใช้แรงฟาดลงไปหนักอีก

ชุดนอนของปิยะโดนฟาดจนขาด แผลเก่าของเธอยังไมหายดีตอนนี้ก็เพิ่มแผลใหม่แล้ว เมื่อเข็มขัดหนังฟาดลงมา ก็มีรอยฟาดสีแดงสดปรากกออกมาทันที ดูน่ากลัวมาก

แต่ปิยะยังคงกัดริมฝีปากแน่น ต่อมา ริมฝีปากของเธอก็โดนกัดจนเลือดออก

เธอจะไม่ร้อง นี่เป็นวิธีที่อย่างหนึ่งที่เธอใช้มาต่อต้านนิทัศน์ และเธอทำแบบนี้ก็เพื่อปิยะพงศ์ด้วย

เธอจะร้องไม่ได้ เพราะถ้าเธอร้องปิยะพงศ์ก็ได้ยินเสียงของเธอทันที เธอไม่อยากให้เขาเป็นห่วง ยิ่งไม่อยากให้ปิยะพงศ์ทำเรื่องที่ใช้อารมณ์ออกมา เธอไม่อยากให้เขาโดนทำร้ายอีก

เขารอเธอมาสี่ปีก็เฝ้าดูแลเธอสีปี นี่ก็พอแล้ว

แต่เธอไม่รู้ตอนที่นิทัศน์ตบประตูนั้นปิยะพงศ์ก็ได้ยินเสียงแล้ว เวลานี้เขาก็ยินอยู่นอกประตู

หลังของปิยะพงศ์พิงที่ผนังที่เย็นเยือก สิบนิ้วของเขาจับแน่น เล็บมือของเขาจีกเข้าฝ่ามือ ใบหน้าหล่อเหลาของเขาดูเย็นชาน่ากลัว

สิ่งที่เจ็บปวดที่สุดในโลกนี้ก็คือมองดูผู้หญิงของตนเองโดนผู้ชายคนอื่นข่มขืน

หลายปีมานี้เขามองพอแล้วก็ทนพอแล้ว เขาไม่อยากทนอีกต่อไป ไม่ว่าจะโดนลงโทษอย่างไร“ปัง”ปิยะพงศ์ถีบประตูให้เปิดออกเมื่อมองเห็นสภาพในห้อง หัวใจของเขาก็สั่นขึ้นา โดยเฉพาะเมื่อเห็นร่างของปิยะเต็มไปด้วยเลือด สติขิงเขาหมดไปในชั่วพริบตา ไฟแห่งความโกรธของปิยะพงศ์ลุกสูงขึ้นเรื่อยๆ เขาก้าวใหญ่ไปถึงหน้าขงนิทัศน์ คว้าเก้าอี้ที่อยู่ข้างๆแล้วทุบลงหัวของนิทัศน์เวลานี้ปิยะพงศ์ไม่อยากสนใจผลที่ตามมาเป็นยังไงอีกแล้ว ถึงการทุบครั้งนี้จะทำให้นิทัศน์ตายเขาก็ยังจะทุบอดทนมาสี่ปี เมื่อระเบิดออกมา ไม่มีใครสามารถนึกออกว่ามันจะบ้าคลั่งยังไง

copy right hot novel pub