ตอนที่447 เกลียดจนเข้ากระดูกดำ
“ใคร”นัฐพงษ์หันไปมองที่ประตู แล้วก็ลุกขึ้นไปเปิดประตูดู ก็มองเห็นเงาขาวหายที่ปลายทางเดิน เนื่องจากผนังของโรงพยาบาลก็ขาวเหมือนกัน ดังนั้นนัฐพงษ์เลยมองไม่ได้ชัดเจนมาก“หรือฉันตาฝาดไปแล้วหรอ”นัฐพงษ์รู้สึกไม่ค่อยแน่ใจ
เวลานี้ไอริณก็โวยวายขึ้นมาอีก แต่คราวนี้ไม่ได้ร้องว่าขาคันแต่เป็นร้องว่าอยากกินลูกอม เด็กก็เป็นอย่างนี้ บางทีไม่ได้เห็นของนั้นเธออาจจะไม่มีอะไร แต่พอเห็นแล้วเธอก็ลืมมันไม่ได้อีก
นัฐพงษ์โดนการโวยวายของไอริณทำให้ไม่มีกระจิตกระใจไปสนใจเงาขาวนั้นอีก คาดไม่ถึงก็คือความประหม่านี้ทำให้เขาเสียใจไปทั้งชีวิต
ไม่ต้องสงสัย เงาขาวนั้นก็เป็นโสรจที่แอบมองอยู่ข้างนอก
เวลานี้โสรจกำลังซ่อนตัวอยู่ในห้องน้ำหญิง
สิบนิ้วของเธอจับไว้ขอบอ่างล้างหน้าแน่นๆ ดวงตาจ้องมองตนเองในกระจก แววตาฉายความดุร้ายออกมา และกัดฟันพูดว่า“นัฐพงษ์ ไอ้คนสมควรตาย ที่แท้แกก็เป็นผู้บริจาคอสุจิในตอนนั้น ที่แท้แกเป็นพ่อแท้ๆของไอริณ”เมื่อกี้ที่นอกประตู เมื่อได้ยินไอริณเรียกนัฐพงษ์ว่าคุณพ่อ โสรจก็เข้าใจเรื่องทั้งหมดในทันที
มิน่าตอนนั้นทุกครั้งที่เธอทำร้ายไอริณ นัฐพงษ์ก็โกรธเป็นพิเศษ เดิมทีเธอนึกว่าเป็นเพราะไอริณเป็นนัฐพงษ์ทำออกมาเอง ดังนั้นเขาเลยใส่ใจเธอมาก ที่แท้เธอคิดผิดไปใหญ่
ทำไมเธอโง่ขนาดนี้ โง่ถึงขนาดไปคลอดลูกของคนอื่นแล้วก็ยังไม่รู้ ตอนนี้ลูกสาวยังไม่เรียกคนอื่นว่าพ่อ แล้วเธอหล่ะ ทำได้แต่แอบมองอยู่ข้างๆ
“นัฐพงษ์ แกทำให้ชีวิตฉันพัง ฉันจะเอาชีวิตแกมาชดเชย”แววตาของโสรจเริ่มบ้าคลั่งขึ้น กลิ่นอายดุร้ายที่ในตัวเธอก็กระจายออกมา ไม่นานดวงตาก็กลายเป็นสีแดงที่น่ากลัว“ไม่ ฉันต้องการให้แกตายทั้งเป็น”
เวลานี้ ความแค้นของโสรจที่มีต่อนัฐพงษ์นั้นได้มาถึงสุดขีด ความเกลียดที่เข้ากระดูกดำให้กลืนสติเส้นสุดท้ายของเธอไป
*******
วันนี้ปาลีมารับนิวิฐที่อนุบาลตามเวลา ตอนที่ขับรถกลับบ้าน มือถือก็ดังขึ้นมา หน้าจอโชว์เป็นอิงดาวโทรมา
ปาลีตกใจเล็กน้อย เพราะปกติอิงดาวไม่ค่อยได้โทรหาเธอ หรือเป็นธนัทฟืนแล้ว
ปาลีพลางเดาพลางกดรับสายไป
เพียงแต่ไม่รอให้ปาลีออกเสียงถาม ปลายสายมีเสียงที่ร้อนรนของอิงดาวดังมา“พี่สะใภ้ แม่ฉันเกิดเรื่องแล้ว ตอนนี้ฉันกับพี่ชาย(ภาสวร)กำลังอยู่โรงพยาบาลนภา ฉันโทรไปให้พี่ใหญ่แล้วแต่โทรศัพท์เขาปิดเครื่องทพี่ใหญ่ตอนนี้อยู่ข้างๆคุณไหม คุณรีบให้เขามาโรงพยาบาลเลย ครั้งนี้แม่อาจจะ....พวกคุณรีบมาเถอะ”ได้ยินดังนั้นปาลีตกใจยกใหญ่
ตอนบ่ายเธอเพิ่งได้เจอกับทวิติยาที่ห้องคนไข้ของธนัท ตอนนั้นเธอยังดีๆอยู่นี่ แถมยังคิดจะฆ่าธนัท ทำไมตอนบ่ายก็เกิดเรื่องแล้ว
“ดาวเธออย่าเพิ่งใจร้อน พี่ใหญ่เธอไม่ได้อยู่ข้างๆฉัน แต่เวลานี้เขาก็ใกล้จะเลิกงานแล้ว ฉันไม่ไกลจากที่ทำงานของเขา ฉันจะไปรับเขาเดี๋ยวนี้ พอรับเขาแล้วเราก็รีบไปโรงพยาบาลทันที”
ปาลีไม่ได้ถามว่าทวิติยาเกิดเรื่องอะไร เพราะคำพูดสุดท้ายของอิงดาวมีความสะอื้นที่แฝงความหวาดผวาอยู่ ดังนั้นเรื่องมันต้องร้ายแรงมาก แต่ในโทรศัพท์มันก็ยาอกที่คุยให้ละเอียดอีกทั้งเธอก็กำลังขับรถอยู่ เลยไม่ได้ถามมาก
หลังไม่กี่นาที ปาลีก็มาถึงที่ทำงานของดนุพล เมื่อนึกถึงความร้ายแรงของเรื่อง ปาลีเลยไม่ได้ลงจากรถ แต่เป็นโทรไปโทรศัพท์พื้นฐานของเขา ที่เขาเปิดเครื่องคงจะเป็นโทรศัพท์แบตหมด
โทรติดแล้ว แต่คนที่รับสายไม่ใช่ดนุพล แต่เป็นเลขาของเขาวินพอได้ถามไป ปาลีถึงรู้ว่าดนุพลไม่ได้ไปทำงานสามวันแล้ว เพราะเขาโดนพักงานไปแล้วพักงานนั้นก็คือถูกระงับตำแหน่งเพราะเรื่องที่โสรจเปิดเผยออกมา คนข้างนอกก็ลือกันว่าดนุพลที่เป็นนายกเทศมนตรีกลับไปมีอะไรกันกับน้องสาวตนเอง ข่าวลือนี้กระจายไปทั่ว สุดท้ายไปเข้าหูของชั้นผู้ใหญ่ เพื่อหน้าและศักดิ์ศรีของรัฐบาล ดนุพลเลยโดนระงับตำแหน่งไป
copy right hot novel pub