ตอนที่449 ความบ้าคลั่งสุดท้าย

และคนที่ทำก็คือโสรจ และคนที่บาดเจ็บไม่ใช่เพียงแค่ทวิติยา ยังมีนัฐพงษ์ ที่จริงทวิติยาเป็นโดนนัฐพงษ์พัวพัน

เรื่องมันเป็นแบบนี้ ทวิติยาอยู่โรงพยาบาลเล่นเป็นเพื่อนของไอริณมาเกือบชั่วโมงกว่าๆถึงอยากจะกลับบ้านไป เธอตั้งใจมาอวดดีต่อหน้าโสดร ดังนั้นเลยตั้งใจเสนอให้นัฐพงษ์ส่งเธอกลับบ้าน นัฐพงษ์ก็คิดอยากจะให้เธอกลับไปแล้ว เพราะไม่อยากเห็นเธอมารังแกแม่เขาอีก เลยตกลงส่งเธอกลับไปโดยไม่พูดอะไร

คาดไม่ถึงพอพวกเขาเดินออกมาโรงพยาบาล ข้างหลังก็มีเสียงกรีดร้องของผู้หญิง ทวิติยาและนัฐพงษ์เลยหยุดฝีเท้าลงมา และหันหัวกลับไป ก็เห็นโสรจที่ใส่ชุดพยาบาลสีขาวแต่หน้ากลับเหมือนผีพรายพุ่งมาพวกเขา ในมือเธอยังมีขวดสีเขียวที่ใส่ของเหลวแปลกๆอยู่ ตอนที่ทวิติยาและนัฐพงษ์เพิ่งหันมาเห็นเธอ โสรจก็สาดของเหลวในขวดไปยังนัฐพงษ์

ของเหลวนี้ไม่มีสีไม่มีกลิ่น พอมองก็เหมือนเป็นน้ำมัน แต่นัฐพงษ์กลับรู้สึกถึงความอันตราย แต่การปรากฏตัวของโสรจกระทันหันเกินไป เขาอยากหลบหนีก็ไม่ทัน แล้ว ร่างกายของเขาก็เอียงไปข้างตามสัญชาตญาณ แล้วใช้มือมาป้องหัวตนเองเอาไว้

พอเขาทำแบบนี้ก็ทำให้ของเหลวส่วนมากสาดที่ทวิติยาที่อยู่ข้างหลังเขา มีแค่หนึ่งในสามของของเหลวนั้นร่วงบนมือเขา

แต่ของเหลวหนึ่งในสามนี้พอหลุดลงมือที่สวยยาวของเขาก็ทำให้เนื้อหนังของเขากัดกร่อนทันที ชั่วพริบตาก็เหลือแค่กระดูกขาวๆเท่านั้น

เพราะของเหลวนี้ไม่ใช่ของอื่น เป็นกรดซัลฟิวริกเข้มข้นสูงที่มีความกัดกร่อนมากที่สุด

กรดซัลฟิวริกเข้มข้นสูงนอกจากหลุดลงมือของเขาแล้วยังสาดไปหน้าของนัฐพงษ์ ไม่ต้องสงสัย ใบหน้าที่หล่อเหลาของนัฐพงษ์ก็เสียไปในทันที

และสองในสามที่เหลือของกรดซัลฟิวริกเข้มข้นสูงก็สาดไปทวิติยาหมด

ทวิติยาก็อายุห้าสิบกว่าแล้ว เธอใช้ชีวิตแบบสบายๆมานานทำให้ร่างกายเธออ้วนไม่น้อย ดังนั้นปฏิกิริยาของเธอก็ไม่ได้ว่องไวเหมือนของนัฐพงษ์ สองในสามที่เหลือของกรดซัลฟิวริกเข้มข้นสูงสาดไปร่างกายด้านซ้ายของเธอ ดังนั้นจากผมไปถึงดวงตา บริเวณคอ ไหล่ แขนล้วนโดนกัดกร่อนไปทันที อาการหนักกว่านัฐพงษ์ไม่รู้กี่เท่า

เพราะเรื่องมันเกิดขึ้นที่หน้าประตูของโรงพยาบาล มีคนมากมายได้เห็นฉากนี้ ตอนนั้นยังทำให้เกิดความโวยวายไม่น้อย

ก็โชคดีที่เกิดขึ้นที่หน้าประตูของโรงพยาบาล ทวิติยาและนัฐพงษ์ก็โดนส่งเข้าห้องผ่าตัดทันที

โสรจเห็นนัฐพงษ์และทวิติยาโดนตนเองทำร้ายจนเป็นแบบนี้ เธอเองก็ตื่นตระหนกไปทันที

แม้เธอเองก็รู้ว่ากรดซัลฟิวริกเข้มข้นสูงมีความกัดกร่อนสูง แต่ก็คาดไม่ถึงว่ามันจะสูงขนาดนี้ แต่เธอเพียงอึ้งไปพักก็ยิ้มออกมาอย่างบ้าคลั่ง เพราะนี่ก็คือผลที่เธออยากได้

ขาดมือทั้งสองข้างและใบหน้าที่งดงามไป ชีวิตที่เหลือของนัฐพงษ์ต้องเหลือแต่ความเศร้าแน่นอน ส่วนทวิติยา แม่ตอนนั้นโสรจไม่ได้คิดจะเอาคืนเธอ แต่ตอนนี้ได้ทำร้ายทวิติยาด้วย โสรจแค่รู้สึกสะใจมาก รู้สึกเธอสมน้ำหน้า

“โสรจตอนนี้อยู่ที่ไหน ฉันต้องฆ่ามันให้ตาย”ดวงตาของดนุพลแดงก่ำ เขาตอนนี้เหมือนสิงโตที่บ้าคลั่ง ไม่มีเวลาไหนที่เขาเกลียดโสรจเหมือนตอนนี้เลย ผู้หญิงที่เขาเคยรักมาก่อนตอนนี้เขาอยากฆ่าเธอด้วยมือตนเอง

ภาสวรพูดว่า“โสรจโดนรปภ.ของโรงพยาบาลจับในทันที ตอนนี้เธอโดนตำรวจจับตัวไปแล้ว ชีวิตที่เหลือคงมีแต่อยู่ในคุกแล้ว”พูดตามจริงการที่ทวิติยาบาดเจ็บครั้งนี้สำหรับภาสวรแล้วเขาไม่รู้สึกเศร้าเลยสักนิด เพราะหลายปีนี้ทวิติยามองเขาเหมือนหมูหมา เขาจะจำอยู่ในใจตลอด อีกทั้งเขาเองก็สงสัยอยู่ว่าความตายของแม่เขาทวิติยามีส่วนเกี่ยวข้องด้วย เพียงแต่เขาหาหลักฐานไม่เจอ ถ้าไม่ใช่เพราะอิงดาว เขาอยากจะปรบมือให้โสรจจริงๆ คนทำชั่วต้องมีคนที่ชั่วกว่ามาจัดการจริงๆเพียงแค่โสรจคราวนี้ต้องจบเห่แน่นอน ทำร้ายทวิติยาและนัฐพงษ์แล้ว ไม่เพียงแค่ดนุพลและอิงดาวไม่ปล่อยเธอ ตระกูลสอนแก้วที่มีอิทธิพลก็ต้องไม่ปล่อยเธอแน่นอน ถูกตัดสินจำคุกเป็นการลงโทษที่เบา เพราะตระกูลสอนแก้วไม่ใช่ตระกูลใจดีอะไร

copy right hot novel pub