ตอนที่450 เจอกันในคุก

ชั่วพริบตา เวลาผ่านไปหนึ่งเดือนแล้ว

ทวิติยาดวงแข็ง สุดท้ายได้กู้ชีวิตกลับมาได้ แต่เธอกลับไม่เหมือนคนแล้ว เพราะผมที่บนหัวด้านซ้ายหายไปหมด ตาข้างซ้ายบอด ลำคอออกเสียงไม่ได้อีก และแขนข้างซ้ายโดนกรดกำมะถันกัดกร่อนมากเกินไปจนต้องตัดออกมา แม้ทวิติยาได้รอดชีวิตมาได้ แต่กลับกลายเป็นผู้หญิงใบ้ที่หน้าอัปลักษณ์ ตาบอด

ส่วนนัฐพงษ์ นอกจากมือสองข้างที่เหลือกระดูกโดนตัดออก ใบหน้าที่เสียโฉมแล้ว ที่อื่นไม่ได้เป็นอะไรมาก อาการเขาเบากว่าของทวิติยาตั้งเยอะ ถึงจะเป็นอย่างนี้ก็สามารถทำให้นัฐพงษ์ที่หยิ่งยโสมาตลอดบ้าคลั่งได้ ขาดมือสองข้างไป ต่อไปเขาก็เป็นหมอไม่ได้อีก

เพราะงั้น คนของตระกูลเขาโมโหมาก ทำให้โสรจที่โดนจับนั้นถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิตไปทันที

วันนี้ ลมพัดมาหวีหวู หิมะลอยในอากาศ นับเวลาดูก็ใกล้จะถึงปีใหม่แล้ว

เฟอร์รารีสีแดงแล่นบนถนนสีเงินที่กว้างใหญ่สุดท้ายจอดอยู่นอกเรือนจำสตรี ปาลีใส่เสื้อโค้ทที่ขาวเหมือนหิมะออกมาจากรถ ใบหน้าที่แต่งหน้าเบาๆกลับสวยจนทำให้คนไม่อาจมองตรงๆได้ ปาลีเดินเข้าประตูเรือนจำสตรีโดยไม่สนใจสายตาของคนที่อยู่นอกเรือน วันนี้เธอมาพบคนหนึ่ง คนนั้นไม่ใช่คนอื่น เป็นโสรจ เพราะเมื่อปาลีได้รับโทรศัพท์จากเรือนนี้ โสรจที่ถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิตต้องการพบเธอก่อนที่จะโดนส่งไปเรือนอื่น

เมื่อได้พบกับโสรจ ปาลีตกใจเป็นอย่างมาก

เธอไม่กล้าเชื่อเลยว่าคนที่นั่งอยู่อีกฝั่งของหน้าต่างนั้นเป็นโสรจ เพราะศัลยกรรมที่ล้มเหลวทำให้หน้าของตอนนี้เต็มไปด้วยรอยช้ำที่ดำๆม่วงๆ อีกทั้งยังมีรอยแผลหลายเส้นอยู่ ดูแล้วน่ากลัวมาก มือขวาของเธอโดนผ้าพันแผลสีขาวพันอยู่แล้วแขวนอยู่ที่คอ ดูเหมือนเป็นกระดูกหักแล้ว และมือซ้ายที่จับโทรศัพท์ตอนนี้เหลือนิ้วมือแค่สามนิ้ว แถมไม่มีเล็บมือ ดูเหมือนโดนคนฉีกออกมาตรงๆ เลือดที่แห้งติดอยู่บนมือ ดูแล้วทำให้คนรู้สึกขนลุก

สามารถเดาออกได้ ชีวิตในเรือนหนึ่งเดือนนี้ของโสรจมันน่าเวทนาแค่ไหน ไม่ต้องสงสัย ทั้งหมดนี้เป็นคนของตระกูลสอนแก้วทำแน่นอน

“ได้ยินว่าเธออยากพบฉัน ถึงเวลานี้แล้วฉันคิดว่าพวกเราคงไม่มีอะไรน่าคุยอีก”แค่ตื่นตระหนกไปชั่วขณะ สีหน้าของปาลีก็กลับเป็นเดิม

แม้โสรจในตอนนี้ดูน่าสงสารมาก แต่ปาลีเข้าใจดีว่าคนอย่างเธอไม่คู่ควรกับคำว่าสงสาร ทุกอย่างนี้เป็นกรรมที่เธอสมควรได้

โสรจมองดูปาลีที่สวยดั่งดอกไม้ รู้สึกเศร้าศอกเล็กน้อย ต่อมาก็มุมแบบไม่เต็มใจ แล้วใช้เสียงที่แหบแห้งพูดขึ้น“เธอยังคงสวยเหมือนเดิม แต่ฉันกลับกลายเป็นแบบนี้ เห็นฉันเป็นแบบนี้ เธอรู้สึกสะใจมากใช่ไหม”

ปาลีเงียบไม่ได้ตอบอะไร เพราะตอนนี้ในใจเธอรู้สึกสับสนมาก ตามปกติแล้วถ้าเป็นโสรจเป็นแบบนี้เธอควรดีใจถึงจะถูก แต่ปาลีกลับไม่รู้สึกดีใจเลยโสรจเหมือนไม่ต้องการคำตอบของเธอ แล้วพูดต่อว่า“พรุ่งนี้ฉันก็จะไปแล้ว แต่แปลกจัง ก่อนที่ฉันจะไปคนที่ฉันอยากเจอมากที่สุดกลับเป็นเธอ เพื่อผู้ชายคนหนึ่งเราสู้กันมาหลายปีสุดท้ายคนที่ชนะคือเธอ ส่วนฉัน เสียทุกอย่างไป ทั้งๆที่รู้ว่าตนเองตกอับแค่ไหนแต่ฉันยังอยากจะเจอเธอ อยากดูว่าผู้หญิงของผู้ชายที่ฉันรักที่สุดมันดีกว่าฉันตรงไหน....”ปาลีฟังโสรจพูดอย่างเงียบๆ ไม่รู้ทำไมเธอรู้สึกว่าเสียงของโสรจในตอนนี้เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง เหมือนชีวิตมาถึงขั้นสุดท้ายแล้วแต่ในใจรู้สึกไม่เต็มใจแต่ก็ต้องยอมรับมัน“เธอเรียกฉันมาก็เพื่ออยากพูดเหล่านี้กับฉันหรอ โทษที ฉันไม่อยากฟัง ถ้าเธอไม่มีอะไรแล้วงั้นฉันขอตัวก่อน”

copy right hot novel pub