ตอนที่451 นิสัยยังคงไม่เปลี่ยน

โสรจเห็นปาลีจะไป จึงรีบพูดประเด็นออกมา“ที่จริงฉันมีเรื่องหนึ่งอยากให้เธอช่วย ชาติฉันคงไม่มีโอกาสออกไปได้อีกแล้ว และข้างนอกก็ไม่มีอะไรทำให้ฉันต้องหลงไหลอีก แต่มีคนหนึ่งฉันยังไงก็วางใจไม่ได้ ฉันทำผิดกับเธอมากๆ หวังว่าเธอจะช่วยฉันดูแลเธอให้ดี”

“ที่เธอพูดคือไอริณหรอ”ปาลีขมวดคิ้วเล็กน้อย

“ใช่”โสรจมองปาลีอย่างกังวล“บางทีเธออาจรู้สึกน่าขันมาก ฉันเคยทำให้ลูกคนแรกของเธอตายไป ตอนนี้กลับฝากลูกของตนเองให้เธอช่วยดูแล แต่ฉันไม่มีคนที่สามารถขอความช่วยเหลือได้แล้วจริงๆ ฉันขอร้อง...”จนถึงโดนขังในคุก เธอถึงรู้สึกว่าชีวิตของเธอมันล้มเหลวแค่ไหน จนถึงสุดท้ายแล้วแม้คนที่เชื่อใจได้สักคนก็ไม่มี และหนึ่งเดือนที่ในคุกนี้ ทุกวันทุกวินาทีเธอล้วนถูกนักโทษหญิงทรมานอยู่ เธอรู้ดีว่านี่เป็นคนของตระกูลสอนแก้วสั่งให้ทำ เธอนอกจนทนแล้วก็ไม่สามารถทำอะไรได้อีก

เธอรู้ดีว่าตนเองตอนนี้ดูน่ากลัวแค่ไหน และคนที่เธอไม่อยากให้เห็นเธอในสภาพแบบนี้มากที่สุดก็คือปาลี แต่เพื่อคนที่เธอห่วงใย เธอยอมวางศักดิ์ศรีที่เหลือสุดท้ายลง

ฟังการขอร้องอันน่าขันของโสรจ ปาลีอดส่ายหัวไม่ได้“ตอนนี้ไอริณเป็นคนของตระกูลสอนแก้วแล้ว ตระกูลสอนแก้วต้องดูแลเธอให้ดี ทั้งๆที่รู้ว่าสิ่งที่ตนเองพูดมันน่าขันแค่ไหนแต่ก็ยังพูดออกมาได้ โสรจนะโสรจ ถึงจะตกอับอย่างนี้แล้วนิสัยเอาแต่ใจยังคงเหมือนเดิม”

แต่ก็ต้องยอมรับว่าความเอาแต่ใจของเธอยังมีความเป็นห่วงลูกแฝงอยู่ในนั้นไม่ได้ แค่จุดนี้ปาลีก็หัวเราะเยาะเธอไม่ลง แต่นี่ก็ไม่แสดงว่าปาลีจะรับปากเธอเพราะจุดนี้ อีกทั้งฐานะของไอริณเหมือนหนามที่อยู่ในใจของดนุพล อีกทั้งไอริณก็โดนธนัทไล่ออกบ้านตระกูลกันตพัฒน์แล้ว เธอช่วยอะไรไม่ได้

“ไม่ คนตระกูลสอนแก้วต้องไม่ดีต่อไอริณแน่”ได้ยินปาลีพูดถึงตระกูลสอนแก้ว ดวงตาของโสรจก็มีความหวาดผวาและเกลียดชังแวบผ่านไป“ถ้าเป็นเมื่อก่อนพวกเขาอาจจะยังดีต่อไอริณได้ แต่ตอนนี้ฉันทำร้ายนัฐพงษ์และทวิติยาถึงขนาดนั้น พวกเขาเกลียดฉันเข้ากระดูกดำ ต้องเอาความแค้นนี้ไปใส่ไว้ที่ไอริณ เพราะไอริณเป็นลูกแท้ๆของฉัน”

เมื่อก่อนมีนัฐพงษ์อยู่ คนตระกูลสอนแก้วอาจจะไม่กล้าไปทำอะไรกับไอริณ แต่ตอนนี้นัฐพงษ์ที่เสียมือสองข้างไปก็เหมือนคนไร้ประโยชน์ อย่าว่าคนตระกูลสอนแก้ว นัฐพงษ์เองก็อาจจะเอาความแค้นนี้ไปใส่ไอริณได้ ตอนนี้สามารถเดาออกได้ชีวิตต่อมาของไอริณมันจะยากลำบากแค่ไหน ตอนนี้เธอยังเป็นแค่เด็ก ทุกอย่างนี้ไม่ควรให้เธอมาแบกรับ

“ถึงจะเป็นอย่างที่เธอพูด ฉันก็ไม่มีจุดยืนที่พอสมควรไปยุ่งเรื่องนี้ เธอเองก็เข้าใจดีว่าดนุพลเขาถือสาเรื่องที่เธอใช้ไอริณมาหลอกเขาแค่ไหน และฉันก็ไม่ทำเรื่องที่ทำให้ดนุพลลำบากใจ ดังนั้นเรื่องนี้ฉันช่วยไม่ได้”ปาลีเงียบไปพักก็ปฏิเสธการขอร้องของโสรจไป ถึงเธอก็สงสารไอริณแต่เธอก็ความกังวลของตนเอง

พูดจบ ปาลีก็อยากจะวางโทรศัพท์ลุกขึ้นไป คุยถึงขั้นนี้แล้วก็ไม่มีอะไรน่าคุยอีก

“เดี๋ยวก่อน”โสรจรีบร้องออกมา เธอลังเลอยู่สักพักสุดท้ายกัดฟันแล้วคุกเข่าลงพื้นไปยังปาลีที่อยู่นอกกระจก“ฉันขอร้องล่ะ ตอนนั้นฉันทำให้ลูกของเธอแท้งไป เป็นฉันทำผิดต่อเธอ ฉันขอโทษ เธอช่วยลูกฉันนะ ฉันขอร้อง”

ปาลีตกใจทันที ตอนที่อยู่ต่างประเทศ เธอก็เคยนึกถึงหลังครั้งว่าโสรจคุกเข่ากล่าวขอโทษเธอ และคิดถึงความสะใจนั้น แต่ตอนนี้เธอกลับรู้สึกหนักแน่ ที่แท้ความบาดเจ็บนั้นไม่สามารถใช้การแก้แค้นมารักษาได้

“เธอคิดว่าการที่เธอคุกเข่าลงมา ทุกอย่างที่เธอกับฉันก็เคลีอร์กันหมดหรอ ลูกของฉันเขาไม่สามารถกลับมาได้อีก”ปาลีมองโสรจด้วยความเย็นชา

ใบหน้าของโสรจแสดงออกสีหน้าที่ผิดปกติ แล้วพูดคำต่อคำว่า“ฉันรู้ว่าแม้ฉันจะกลายเป็นเช่นนี้แล้วความแค้นในใจของเธอก็ยังไม่ได้จางหายไป เธอวางใจฉันต้องทำให้เธอพอใจแน่นอน พรุ่งนี้ พรุ่งนี้เธอต้องตกลงแน่”ฟังคำพูดที่แปลกๆของโสรจ ปาลีขมวดคิ้ว เธอไม่อยากพูดกับเธออีก“แค่นี้หล่ะ”พูดจับก็วางโทรศัพท์แล้วลุกขึ้นไปมองแผ่นหลังที่ค่อยๆห่างไปของปาลี รอบยิ้มบนหน้าของโสรจยิ่งกว้างขึ้น แล้วพึมพำว่า“เธอต้องตกลงแน่ เพราะเธอเป็นปาลี เธอใจดีเกิน ไม่มีวันเป็นคู่แข่งของฉันได้หรอก”

copy right hot novel pub