ตอนที่452 ฆ่าตัวตาย

หลังจากไปจากเรือนปาลีก็กลับบ้านไป ตอนนี้นิวิฐอยู่ที่อนุบาลและดนุพลยังนอนอยู่ เพราะเมื่อวานบาดแผลของทวิติยาอักเสบและร้ายแรงขึ้น เลยต้องเข้าห้องฉุกเฉินอีกครั้ง ดนุพลเฝ้าดูแลเธอทั้งคืน ตอนเช้าถึงได้กลับมาพัก

ค่อยๆเดินไปถึงขอบเตียง ปาลีมองดูใบหน้าที่หล่อเหลาของดนุพลอย่างเงียบๆ ในใจคิดคำพูดของโสรจที่พูดกับเธอครั้งแล้วครั้งเล่า“ดนุพล ฉันจะตกลงเธอไหม แม้ทุกอย่างในตอนนี้เป็นกรรมที่เธอต้องชดใช้ แต่ไอริณเป็นคนบริสุทธิ์ อายุยังเด็กแค่กลับต้องผ่านเรื่องมากมาย ทำให้คนรู้สึกปวดใจจริงๆ แต่ถ้ารับปากกับเธอก็ต้องไปรับไอริณกลับมาจากบ้านตระกูลสอนแก้ว ตระกูลสอนแก้วจะยอมปล่อยเธอไปไหม คงจะไม่ยอมปล่อย ถึงตระกูลสอนแก้วจะยอมปล่อย แล้วตระกูลกันตพัฒน์จะยอมให้เธอเข้าบ้านไหม”ปาลีเพียงใช้เสียงที่ตนเองได้ยินพูดอยู่ เธอไม่ต้องการให้ดนุพลได้ยิน พูดไปๆเธอก็ทำการตัดสินได้ เรื่องไอริณเธอยุ่งไม่ได้

คิดแบบนี้ปาลีก็เก็บความคิดของตนเอง

แต่วันต่อมา ข่าวที่สะเทือนขวัญก็ทำให้ปาลีที่เพิ่งทำการตัดสินได้เริ่มหวั่นไหว---ตอนเช้าปาลีได้รับโทรศัพท์จากเรือน เมื่อฟังเสร็จปาลีก็อึ้งไปนานๆ เพราะในโทรศัพท์นั้นบอกว่าโสรจตายแล้ว

โสรจเป็นฆ่าตัวตาย ใช้ใบมีดกรีดเส้นเลือดของตนเอง ตอนเช้าตอนที่นักโทษหญิงคนอื่นพบเธอ เลือดของเธอเปื้อนเตียงไปทั้งเตียง แต่เลือดได้แห้งไปแล้ว ตัวเธอก็แข็งทื่อ เพียงแต่ดวงตาของเธอยังเปิดกว้างอยู่ แม้เธอเป็นฆ่าตัวตายแต่กลับตายไม่หลับตา และความปรารถนาสุดท้ายของเธอได้เขียนลงบนกระดาษที่กำอยู่ในมือ นั่นก็คือเอาข่าวที่เธอตายแล้วไปบอกปาลี ดังนั้นปาลีเลยได้รับโทรศัพท์ของเรือน

ปาลีตื่นตระหนกกับข่าวนี้มาก คาดไม่ถึงผลสุดท้ายของโสรจกลับเป็นแบบนี้ ปาลีอดนึกถึงครั้งแรกที่เจอโสรจไม่ได้ ตอนนั้นเธอสวยงาม หยิ่งยโสเพียงไหน ตอนนี้กลับตายในเรือนอย่างโดดเดี่ยว......สุดท้ายปาลีก็นึกถึงคำพูดสุดท้ายของโสรจที่พูดกับเธอ“ฉันรู้ว่าแม้ฉันจะกลายเป็นเช่นนี้แล้วความแค้นในใจของเธอก็ยังไม่ได้จางหายไป เธอวางใจฉันต้องทำให้เธอพอใจแน่นอน พรุ่งนี้ พรุ่งนี้เธอต้องตกลงแน่”

“หรือว่า....ที่เธอบอกว่าต้องให้ฉันพอใจก็คือใช้ชีวิตตนเองมาทำให้ความแค้นในใจฉันหายไปงั้นหรือ”

หน้าของปาลีซีดเหมือนกระดาษ

ไม้นี้ของโสรจช่างร้ายกาจจริงๆ ที่เธอแบบนี้ก็อยากจะให้ปาลีรู้ว่าความตายของเธอถึงจะไม่เพราะปาลี แต่ก็มีบางเหตุผลเป็นปาลี เธออยากให้ปาลีใช้ชีวิตในความรู้สึกผิดที่เธอฆ่าตัวตาย แล้วไปรับปากว่าช่วยเธอดูแลลูกสาวตนเอง

ไม่ยอมรับไม่ได้ว่า ไม้นี้ของโสรจแทงเข้าใจกลางของปาลีจริงๆ

ตลอดทั้งเช้า หัวใจของปาลีรู้สึกหนักแน่นมาก สุดท้ายเธอก็ฉวยโอกาสตอนที่ดนุพลดูแลทวิติยาอยู่แล้วขับรถไปโรงพยาบาลนภาคนเดียว

(เมื่อวันนั้นทวิติยาได้กู้ชีวิตกลับมาได้ในโรงพยาบาลนภา ดนุพลก็ช่วยทวิติยาทำขั้นตอนย้ายโรงพยาบาลไปโรงพยาบาลที่ธนัทนอนอยู่ และตอนนี้ธนัทก็ยังไม่ฟื้น) เวลาผ่านไปหนึ่งเดือน บาดเจ็บที่ขาของไอริณได้หายดีแล้ว แต่เธอก็ยังพักที่โรงพยาบาลอยู่ เหมือนที่โสรจพูด เพราะทวิติยาและนัฐพงษ์โดนทำร้าย คนตระกูลสอนแก้วเลยเอาความแค้นใส่มาที่ไอริณ ถ้าไม่ใช่โสดรแม่ของนัฐพงษ์ขวางเอาไว้ เกรงว่าไอริณโดนพวกเขาทิ้งไปบนถนนมานานแล้ว

ตอนที่ปาลีมาถึง โสดรเพิ่งเข็นรถเข็นออกมาจากห้องคนไข้ของนัฐพงษ์ และไอริณก็นั่งอยู่บนขาของเธอ ตอนนี้กำลังหลับสนิทอยู่

นี่เป็นครั้งแรกที่ปาลีได้เจอกับโสดร เมื่อก่อนแค่ได้ยินจากปากของนัฐพงษ์เท่านั้น โสดรนี่นับเป็นคนสวยสง่างามจริงๆ แถมยังเป็นคนสวยดั่งดอกไม้ แค่มองก็ทำให้คนรู้สึกสบายใจมาก มิน่านัฐพงษ์ถึงได้มีหน้าใบสวยเหมือนผู้หญิง

สายตาของปาลีวางไปที่ไอริณที่อยู่ในอ้อมอกของโสดร เวลานั้นเธอกลับไม่รู้จะพูดยังไง แต่โสดรกลับเอ่ยปากก่อน“หนูเป็นปาลีรึเปล่า”

“คุณรู้จักฉันรึคะ”

ปาลีอดตกใจได้

โสดรพยักหน้า แล้วค่อยๆพูดว่า“ฉันได้ยินนัฐพงษ์พูดถึงหนูบ่ายๆ หลังฟื้นขึ้นมาก็เคยเห็นรูปของหนูในคอมของนัฐพงษ์ ดังนั้นเลยจำหนูออก หนูมาเยี่ยมนัฐพงษ์หรอ เขาเพิ่งกินยาและนอนหลับไปเมื่อกี้นี้”เมื่อก่อนตอนที่เธอโคม่าอยู่ นัฐพงษ์ก็มาเล่าเรื่องในใจให้เธอฟังบ่อยๆ รวมถึงเรื่องระหว่างเขากับปาลี ยี่สิบกว่าปีนี้ แม้เธอจะตอบนัฐพงษ์ไม่ได้แต่เธอก็ได้ยินชัดเจนทั้งหมด ดังนั้นเรื่องเลวร้ายที่นัฐพงษ์เคยทำให้กับปาลี เธอรู้ชัดเจนยิ่งกว่าใครๆแน่นอนเรื่องเหล่านี้นัฐพงษ์ไม่รู้ เขาเป็นคนนิสัยมืดมน ไม้ชอบให้คนอื่นรู้เรื่องในใจ แต่อดไปนานเขาก็รู้สึกไม่สบายใจ เขาต้องการผู้ฟัง ผู้ฟังที่ไม่สามารถพูดความลับของเขาออกไปได้ ดังนั้นโสดรเลยกลายเป็นผู้ฟังของเขา ไม่ว่าเรื่องร้ายหรือเรื่องดี นัฐพงษ์ล้วนพูดกับโสดร แต่เขาไม่รู้เลยว่าโสดรสามารถได้ยินสิ่งที่เขาพูดและจุดนี้ ตอนที่โสดรฟื้นแล้วก็ไม่ได้บอกเขา

copy right hot novel pub