ตอนที่455 หายตัวไปกระทันหัน

ปาลีไปจากโรงพยาบาลนภาแล้วก็กลับไปโรงพยาบาลที่ธนัทและทวิติยาอยู่ ช่วงเวลานี้เธอต้องมาโรงพยาบาลแห่งนี้ทุกวัน เพราะดนุพลที่ลางานนอกจากอยู่เป็นเพื่อนเธอและนิวิฐแล้ว เวลาอื่นก็อยู่โรงพยาบาลแห่งนี้ พอมีเวลา ปาลีก็ต้องมาเป็นเพื่อนเขาสิ

พอมาถึงห้องโถงของโรงพยาบาล ปาลีก็ได้เห็นฉากที่เหมือนในละคร---ขวัญชีวีและธวัฒน์กำลังลากแขนของผู้ชายคนหนึ่งคนละข้างอยู่ และผู้ชายคนนั้นไม่ใช่คนอื่น เป็นชยนพอดี

ตอนที่ปาลีมาถึง รอบๆมีหลายสิบคนกำลังล้อมรอบมองดูอยู่ ปาลียืนฟังไปแป๊บก็เข้าใจว่าขวัญชีวีและจาริณีกำลังโวยวายอะไรกัน

ที่แท้ ครั้งที่แล้วที่ขวัญชีวีแท้งลูกในงานแต่งแล้วเข้าโรงพยาบาล ชยนเลยไม่ได้มาดูเธอเพราะการขาดขวางของสุพจน์ คราวนี้กว่าจะได้แอบหนีออกมาแต่เขากลับเป็นมาส่งค่าขอเลิกกับขวัญชีวี

แม้เรื่องที่ขวัญชีวีใช้ทารกตายมาหลอกตนเองทำให้ชยนรู้สึกโกรธมาก แต่เมื่อรู้ขวัญชีวีโดนตัดมดลูกออก ชยนก็รู้สึกปวดใจแทนเธอ เมื่อรู้พี่ชายไม่ให้ตนเองคบกับขวัญชีวีอีก เขาเลยคิดมาส่งค่าขอเลิกให้เธอ

ขวัญชีวีนอนที่โรงพยาบาลหนึ่งเดือน หนึ่งคือรักษา สองคือรอชยนมา คาดไม่ถึงกลับรอได้ผลนี้มา เธอจะยอมได้ยังไง เลยร้องไห้โหยหวนไม่ให้ชยนไป จาริณีรู้ว่านี่เป็นโอกาสสุดท้ายที่จับชยนไม่ให้ไป ดังนั้นเลยมาเข้าร่วม ชยนดึงพวกเธอไม่ออก ทั้งสามคนเลยดึงๆลากๆจากชั้นแปดมาถึงชั้นหนึ่ง

ชยนคาดไม่ถึงว่าขวัญชีวีจะไม่ยอมปล่อยเขาไป แม้จาริณีที่เป็นแม่ก็เป็นแบบนี้ เลยอดไม่ได้ที่ไม่เชื่อฟังพี่ ในเมืองเอแม้ชยนจะไม่ใช่คนใหญ่คนโตอะไร แต่ผู้ชายก็มักจะรักหน้าของตนเอง เห็นรอบๆมีคนมามุงดูยิ่งเยอะขึ้น แถมยังกระซิบนินทากันอยู่ สีหน้าของชยนก็ยิ่งไม่น่าดูขึ้น สุดท้ายเขาตะคอกออกมา ใช้แรงหมุนร่างกายแล้วทำให้ปาลีและจาริณีที่กำลังลากแขนของเขาอยู่ล้มลงบนพื้น แล้วเขาก็รีบผลักคนรอบๆแล้ววิ่งหนีไป

จาริณีเห็นว่าชยนหายตัวไปแล้ว รู้ว่าตนเองถึงจะวิ่งไปตามก็ตามไม่ทัน ดังนั้นเลยกลิ้งบนพื้นเหมือนหญิงปากร้าย แล้วด่าว่าชยนเป็นคนหลายใจทิ้งเมียด้วยเสียงดังๆ ส่วนขวัญชีวีกลับมองทางที่ชยนหายไป แล้วคว่ำอยู่พื้นร่ำไห้

ปาลียืนอยู่ในฝูงชนมองสองแม่ลูกนี้ร้องไห้โหยหวน สุดท้ายเธอส่ายหัวแล้วก็เดินจากไป

ที่พวกเธอสองคนกลายเป็นแบบนี้ ล้วนเป็นเพราะพวกเขารนหาเอง ปาลีจะไม่ใจอ่อนต่อพวกเธอแน่นอน

อีกทั้ง ในหนึ่งเดือนนี้ ธามเคยจากชนบทมาโรงพยาบาลเพื่อรับขวัญชีวีกลับบ้าน แต่ขวัญชีวีกลับด่าไล่เขาไป ปาลีได้เห็นเรื่องทั้งหมดยิ่งรู้สึกเกลียดเธอมากขึ้น ถ้าไม่ใช่พ่อห้ามเธอเอาไว้ ปาลีจะตบขวัญชีวีไปนานแล้ว ตอนนี้ชยนก็หนีแล้ว ปาลีจะดูว่าเธอจะยังอยากอยู่โรงพยาบาลอีกนานเท่าไหร่

เมื่อลิพท์มาถึงชั้น18 ปาลีสูดลมหายใจแล้วสงบอารมณ์ของตนเอง เพราะเธอไม่ให้ดนุพลเห็นสภาพที่เธอไม่สบายใจ

คาดไม่ถึงพอเธอเพิ่งออกลิพท์ ก็เห็นดนุพลเดินออกจากห้องคนไข้ของดนุพลด้วยสีหน้าร้อนรน เขามองไปรอบๆเหมือนกำลังตามอะไรอยู่

“ดนุพล เกิดอะไรขึ้นหรอ”

ปาลีรีบเดินเข้าไป นึกว่าเป็นดนุพลทำของสำคัญอะไรหลุดไป

“ปาลีเธอมาพอดี เธอเห็นพ่อฉันไหม ตอนนี้เขาไม่อยู่บนเตียงแล้ว....”หน้าของดนุพลซีดไปหน่อย

“หา？ฉันไม่ได้เห็นเขาเลย เขายังไม่ฟื้นไม่ใช่หรอ”

ปาลีตกใจมาก เพราะหนึ่งเดือนนี้ธนัทอยู่ในอาการโคม่าตลอด อยู่ๆจะหายไปได้ยังไง หยุดไปพักปาลีก็พูดต่อ“เราจ้างแม่บ้านมาดูแลพ่อคุณล้วไม่ใช่หรอ แม่บ้านหล่ะ คุณได้ถามเธอหรือยัง”“แม่บ้านก็หายตัวไปเหมือนกัน”ดนุพลรีบคว้าโทรศัพท์ออกมาโทร“ฉันโทรไปหาผู้อำนวยการ ให้เขาช่วยไปตามหา”หลายวันนี้แม้ธนัทจะโคม่าอยู่ แต่อาการเขาสม่ำเสมอมาก ดังนั้นดนุพลเลยเอาความสนใจของเขาสนใจของเขาวางไปที่ทวิติยาเป็นส่วนมาก และห้องคนไข้ของธนัทและทวิติยาไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่เป็นห่างไปสามห้อง ดังนั้นวันหนึ่งดนุพลแค่ไปมาดูธนัทไม่กี่ครั้ง ไม่ได้เฝ้าอยู่ข้างๆเขานานๆ คาดไม่ถึงคนที่โคม่าอยู่กลับหายตัวไปได้

copy right hot novel pub