ตอนที่460 จำคุกตลอดชีวิต

เพราะงานแถลงข่าวของธนัท ดนุพลเลยได้กลับมาทำงานในตำแหน่งเดิม เมื่อกลับมาทำงาน สิ่งแรกที่เขาทำก็คือใช้ความสามารถของตนเองเพื่อช่วยธนัท

หลังจากบริษัทCLของนิทัศน์ได้ทำให้บริษัทของนิทัศน์ล้มละลาย และได้ยึดธุรกิจของ55ไปแปดส่วน บริษัทCLก็ได้เลือนลำดับไปถึงอันดับหนึ่งในการธุรกรรม ดังนั้นในบางส่วนเขามีอำนาจไม่น้อยกว่าดนุพลที่เป็นนายกเทศมนตรี

เมื่อพวกเขาพี่น้องทั้งสองคนร่วมมือกัน สุดท้ายได้ทำให้คดีของธนัทเกิดความเปลี่ยนแปลง

เพราะเรื่องที่ธนัททำไปเป็นเรื่องที่ผิดกฎหมาย จะหนีการลงโทษของกฎหมายไม่ได้ แต่มีดนุพลและภาสวรอยู่ สุดท้ายธนัทที่ถูกตัดสินจำคุกตลอดชีวิตกลายเป็นควบคุมตัวอยู่ในบ้านตลอดชีวิต

แม่ชีวิตที่เหลือของธนัทไม่มีความอิสระแล้ว แต่เท่ากับการควบคุมตัวอยู่ในเรือน หารควมบคุมตัวในบ้านเป็นผลที่ดีมากแล้ว

จากวันที่ธนัทถูกควบคุมตัวมาถึงตอนนี้ได้ผ่านไปหนึ่งเดือนแล้ว วันนี้เป็นวันที่ธนัทได้ออกจากคุก แน่นอนที่เขาออกคุกเพียงแค่เป็นเปลี่ยนที่จำคุกเท่านั้น เพราะภาสวรและอิงดาวมีธุระ ดังนั้นมีแต่ปาลีและดนุพลมารับเขา

“พรุ่งนี้เป็นปีใหม่ หลังรับพ่อกลับบ้านแล้วค่อยไปรับแม่กลับมาจากโรงพยาบาล วันนี้พวกเราก็ได้มีปีใหญ่ที่สมบูรณ์แบบอีก”

ดนุพลพลางขับรถแล้วพลางพูดกับปาลีที่นั่งอยู่ข้างๆ

ตอนนี้อาการของทวิติยาได้สม่ำเสมอแล้ว ถึงจะกลับเป็นเดิมไม่ได้ แต่ก็ยังสามารถมีชีวิตที่ยืนนานได้

ปาลีพยักหน้าแล้วพูดว่า“ใช่สิดนุพล คราวนี้คุณควรโล่งใจได้แล้ว ช่วงเวลานี้เพื่อจัดการคดีของพ่อคุณ คุณไม่เคยได้พักผ่อนเลย ตอนนี้คุณผอมลงมาก ฉันดูแล้วก็ปวดใจแทนคุณนะ”

ดนุพลมองปาลีด้วยสายตาอ่อนโยน แล้วยิ้ม“ฉันรู้อยู่แล้ว โลกนี้คนที่รักฉันที่สุดก็มีแต่ที่รักแล้ว ใช่แล้ว ครั้งที่แล้วที่เธอบอกว่าจะให้ฉันไปหมู่บ้านซาลาเป็นเพื่อนคุณ ช่วงนี้ยุ่งมากเลยยังไม่ได้ไป อีกกี่วันฉันจะไปกับเธอนะ”

“จริงหรอ ดนุพล คุณดีจังเลย”

คาดไม่ถึงว่าดนุพลยังจำเรื่องนี้ได้ ปาลีอดรู้สึกซาบซึ้งในใจไม่ได้ แต่เธอก็อดรู้สึกกังวลไม่ได้ ไม่รู้ว่านิทัศน์ได้ไปหาเรื่องปิยะและปิยะพงศ์อีกรึเปล่า หมู่บ้านซาลาอยู่ห่างไกลเกินไป ไม่มีแม้แต่สัญญาณ ดังนั้นเธอเลยโทรหาปิยะไม่ได้

“เด็กโง่”

เห็นปาลีที่ซาบซึ้งใจง่ายๆ ดนุพลก็อดหัวเราะไม่ได้ แล้วพูดต่อว่า“วันที่สองของปีใหม่เป็นวันที่กลับบ้านของเธอ ถึงตอนนั้นเธออยากจะกลับบ้านตระกูลกาฬดิษย์ไหม”

ที่ดนุพลพูดแบบก็อยากจะถามปาลีว่าแม้เธอจะยังไม่ได้ทำใจได้ที่จะไปยอมรับว่าวิสาข์เป็นแม่ แต่จักรกฤษที่เป็นเพื่อนดีของเขา เขาอยากจะให้ปาลีวางอคติทั้งหมดลง

ปาลีเงียบไปพักแล้วบอกว่า“ไปก็ได้ แต่ฉันต้องกลับไปบ้านเกิดไปเจอพ่อฉันก่อนค่อยไปบ้านตระกูลกาฬดิษย์”

หลายวันมานี้ วิสาข์มักจะหาข้ออ้างหลายอย่างเพื่อปรากฏตัวต่อหน้าปาลี ไม่ใช่มาถามทุกข์สุขก็คือชวนเธอไปกินข้าวที่บ้านตระกูลกาฬดิษย์ ไปครั้งไหนวิสาข์ล้วนไปทำกับข้าวเอง เมื่อไปมาหาสู่เยอะขึ้น วิสาข์กับนิวิฐก็เริ่มใกล้ชิดกัน และนิวิฐก็ชอบคุณยายที่ทั้งใจดีทั้งสวยคนนี้มากเพราะการกระทบจากนิวิฐ ปาลีก็ได้ยอมรับวิสาข์ในใจมานานแล้ว แต่คำว่าแม่นั้นเธอก็ยังเรียกออกมาไม่ได้ และวิสาข์ก็รู้ความลำบากใจของปาลี ดังนั้นเธอก็ไม่เคยบังคับปาลี เพียงแต่ใช้การกระทำของตนเองค่อยๆไปอบอุ่นปาลีดนุพลเห็นด้วยและพูดว่า“ได้ งั้นเรากลับไปหาพ่อคุณก่อน”ดนุพลรู้ดีว่าในใจของปาลี ตำแหน่งของธามไม่มีใครสามารถแทนได้ พอนึกถึงธาม ดนุพลก็อดนึกถึงขวัญชีวีและจาริณีที่น่าเกลียดขึ้นมาไม่ได้ เลยพูดว่า“ได้ยินว่า อาทิตย์ที่แล้วขวัญชีวีและจาริณีได้กลับบ้านไปแล้ว ตอนนั้นเธอกลับไปต้องเจอกับพวกเธอสองคนแน่นอน เพื่อไม่ให้ตนเองเกิดความไม่ดีใจ ฉันไปรับพ่อคุณมาฉลองปีใหญ่กับเรา ดีไหม”

copy right hot novel pub