ตอนที่ 58 เจ้าชู้

ธวัฒน์ที่แบกปาลีก้าวไปข้างหน้าอย่างราบรื่น ส่ายหน้าถาม “แก่นแท้ของความรักคืออะไร เพียงแค่ทำให้คนต้องตายหากยึดถือต่อมัน”

ถึงแม้ว่าปาลีและปิยะจะไม่ได้บอกเรื่องราวเหล่านี้ให้กับเขา แต่เขานั้นเป็นคนฉลาดคนหนึ่ง บางเรื่องนั้นเพียงมองแบบเดียว ก็เข้าใจแล้ว โดยธรรมชาติ เขานั้นรู้แล้วถึงความสัมพันธ์พิเศษระหว่างปิยะและนิทัศน์

นอกจากนี้เขาเข้าใจว่าวันนั้นเพราะอะไรเมื่อปิยะรู้ว่าคนที่เขาชอบจริงๆนั้นก็คือปาลี แทนที่เธอจะโกรธโมโห แต่กลับใจเย็นเลือกที่จะเลิกกับเขา คิดไปคิดมา ตอนนั้น เธอและนิทัศน์ก็มีความสัมพันธ์ที่ดีแล้ว ฉะนั้น เธอจึงไม่สนใจเขาแล้ว

เมื่อคิดเกี่ยวกับมัน ในใจของธวัฒน์ก็ไม่โกรธหรือเกลียดปิยะ แต่กลับเห็นอกเห็นใจเธอ บางทีนี่อาจจะเรียกว่าหมดรัก ไม่ได้มีความเกลียดชัง มีเพียงลึกซึ้งกับมันมากถึงจะเกลียดมัน

หัวเราะเบาๆกับบทกวีสั้นๆที่ธวัฒน์ดัดแปลง หัวเราะและทุบที่ไหลของธวัฒน์ “คนเรานั้นไม่ว่าคุณจะเกิดหรือตายแล้วจะซื่อสัตย์ต่อความรัก เมื่อคุณมาถึงตอนนี้เมื่อตายก็ยึดมั่นถือมั่นกับมัน”

ใครสามารถรู้ได้ ธวัฒน์หันหน้าไปทันที ดวงตาสีดำดุจดวงดาวก็เทียบไม่ได้กับการมองอย่างจริงจังของปาลี “ถ้าหากรู้ว่าคุณชอบการซื่อสัตย์ต่อความรัก ผมก็ทำให้คุณได้”

ปาลีตกใจ เธอถูกธวัฒน์แบกอยู่บนหลัง เมื่อธวัฒน์หันมา ใบหน้าที่หล่อเหลาอยู่ใกล้แค่เอื้อม ลมหายใจอันอบอุ่นกระทบใบหน้าของเธอ ทำให้ปาลีรู้สึกจั๊กจี้เล็กน้อย ที่สำคัญคือสายตาที่จริงจังของธวัฒน์ที่มองเธออย่างลึกซึ้งราวกับจะกลืนเธอเข้าไป ทันใดนั้นหัวของปาลีก็เหมือนกับถูกตัดขาดวงจรไป

“ธวัฒน์ คุณ..ฉัน”

ปาลีมองธวัฒน์มองปาลีอย่างตกตะลึง ในใจตึงเครียด เวลานั้นไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้

หรือว่าธวัฒน์จะชอบเธอจริงๆ

เมื่อมองใบหน้าที่สับสนวุ่นวายของปาลีแล้ว ธวัฒน์ก็หัวเราะออกมา “ผมล้อเล่น อย่าบอกผมนะ ว่าคุณคิดจริง”

เมื่อปาลีได้ฟัง ก็ถอนหายใจออกมาไม่หยุด ทันใดนั้นเธอที่โกรธก็ทุบไปที่ธวัฒน์หนึ่งที “ถ้าหากคุณล้อเล่นแบบนี้อีก ครั้งต่อไปฉันจะโกรธคุณจริงๆแล้วนะ”

ธวัฒน์หันไปมอง แต่ไม่หัวเราะ ใบหน้าของเขายิ้มอย่างขมขื่น ถามในใจ ผมไม่ได้ล้อเล่น นี่เป็นเสียงที่อยู่ในใจผมหลายปีมานี้ แต่คุณนั้นกลับมองไม่เห็นมัน

แม้ว่าเข้าตัดสินใจแล้ว่าจะจีบปาลี แต่ถ้าธวัฒน์ทำอะไรที่รวดเร็วเกินไปอาจจะทำให้ปาลีตกใจ ถึงเวลานั้นแม้แต่ความเป็นเพื่อนอาจจะไม่มีเลยก็ได้ เขาทำได้เพียงเท่านี้ ค่อยเป็นค่อยไป แสดงออกราวกับทีเล่นทีจริง หากมีโอกาสที่เหมาะสมก็สารภาพไป

นิทัศน์ที่ถูกพาเดินไปด้านหน้า แม้จะกอดปิยะไว้ แต่หางตานั้นก็มองอยู่ที่ปาลีและธวัฒน์ ฉากที่ปาลีกับธวัฒน์คุยกันนั้นสายตาของเขานั้นก็กกลายเป็นคนเจ้าชู้ เวลานั้น เขาทั้งรู้สึกอิจฉาและโกรธ

แต่มีปาลีที่ขึ้นรถมาครั้งนั้นเพื่อปกป้องชีวิต ปาลีนั้น เขาไม่กล้าที่จะบังคับมาก เวลานั้นความโกรธในใจนั้นเพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ

ทุกคนเดินมาประมาณ40นาทีกว่าแล้ว สุดท้ายก็ถึงจุดหมาย บ่อน้ำลึกที่ล้อมรอบไปด้วยต้นไม้ มองปลาทารกที่ว่ายเล่นที่อยู่ในน้ำนั้นไม่ชัดเจน ต้นไม้ใหญ่ที่อยู่บนฝั่งนั้นมีห้องไม้อยู่ ในห้องนั้นมีชายสองคนถือปืนอยู่ คอยเฝ้าระวังทุกด้าน

นิช หัวหน้าหมู่บ้าน ยิ้มหน้าบานแนะนำต่อนิทัศน์ “บ่อนวีนนี้เป็นหมู่บ้านซาลาของผม หนี่งในที่เพาะเลี้ยงปลาทารก ชายสองคนที่อยู่ในห้องไม้นั้นเป็นผู้พิทักษ์ของเรา พวกเขาสองคนจะดูและทั้งวันทั้งคืน พวกเขานั้นเป็นนักแม่นปืน ฉะนั้นปลาทารก เลี้ยงอยู่ที่นี่จะปลอดภัยมาก

นิทัศน์พยักหน้า “บ่อนวีนแบบนี้มีทั้งหมดกี่ที่”

“มีใหญ่ๆสามที่ครับ ที่เล็กสามที่ ทั้งหมดก็แปดที่ครับ

นิชตอบตามความจริง

นิทัศน์พยักหน้า และถามคำถามอีกสองสามคำถาม กับนิช สิ่งที่ทั้งสองคุยกันทั้งหมดราวๆครึ่งชั่วโมง การสนทนาถึงจบลง

สุดท้าย นิทัศน์ตัดสินใจ หมู่บ้านซาลาและที่ดินที่ห่างออกไปอีกหนึ่งร้อยไมล์นั้น เขาได้ซื้อหมดแล้ว ตั้งแต่นี้ไปที่ทั้งหมดนี้จะไม่อนุญาตให้ใครเข้ามา นอกเสียจากว่าจะเป็นคนของหมู่บ้านซาลา เมื่อกลับข้าไปในเมือง นิทัศน์ต้องเพิ่มคุ้มกันมากขึ้น เพื่อรักษาบ่อนวีน เพื่อให้แน่ใจว่าปลาทารกจะไม่ถูกคนขโมยไป แน่นอนว่าเป็นคำพูดสุดท้าย

ตอนที่นิทัศน์คุยกับนิช ธวัฒน์ที่แบกปาลีนั้นยืนดูปลาทารก ดูอยู่นานมากก็ไม่ได้ยินเสียงของมัน ปาลีก็ไม่หมดหวัง

นิทัศน์เห็นธวัฒน์แบกปาลีอยู่อย่างนั้นไม่ยอมวางลง ในใจนั้นก็เดือดออกคำสั่งให้พาคนไปตรวจดูบ่อนวีนอีกด้าน ในเมื่อชอบแบก ก็แบกไป ฉันไม่ได้เหนื่อยไปกับแกใครจะรู้ เมื่อทุกคนหันไปสู่จุดหมายต่อไป ดวงตาคู่หนึ่งสีเขียวก็ปรากฏขึ้นในป่าทึบ ทันใดนั้นหมาป่ายักษ์ตัวหนึ่งที่มีความสูงมากกว่า 1 เมตรก็ถูกล้อมรอบไปด้วยทุกคนจากทุกทิศทุกทาง“หมาป่า..รวมกลุ่ม”นิชหัวหน้าหมู่บ้านดูสถานการณ์ จนถึงจุดที่ทำให้ตกใจหน้ามืดเขาอาศัยอยู่ในหมู่บ้านซาลามานานหลายสิบปี ถึงแม้จะได้ยินว่ามีกลุ่มหมาป่าอาศัยอยู่ในป่า แต่ว่าตั้งแต่ไหนแต่ไรเขาก็เคยเจอมัน

copy right hot novel pub