ตอนที่21 คูณคิดจะทำอะไร

เธออิจฉานิสัยของหนานฉิงมาตลอด อยากได้อะไรก็ไปค้นคว้าเป็นคนกระตือรือร้นแถมยังมีความกล้าอีก แต่ตัวเองกลับต่างกับเขาโดยสิ้นเชิงมีอะไรก็เก็บไว้ในใจเองตลอด แม้แต่จะรักใครสักคนก็เก็บไว้คนเดียวเงียบๆ

“เอาแต่มองหนานฉิงทำไมเนี่ย” หลี่จื่อเชียนเดินเข้ามาดวงตาประกายนั้นมีแต่เธออยู่ในสายตาคนเดียว “เธอสวยกว่าหนานฉิงเยอะเลยทั้งสวยทั้งมีเสน่ห์ไม่อย่างนั้นเธอจะดึงดูดฉันได้ยังไง?”

เหอะ?

เป้ยฉ่ายเวยไม่คิดว่าหลี่จื่อเชียนจะหยอกเล่นเก่งขนาดนี้ ทันใดนั้นก็หน้าแดงขึ้นมาทันทีกัดปากตัวเองแน่น และไม่เคยคิดว่าผู้ชายที่อยู่ไกลจากเธอกำลังมองการกระทำของเธออยู่ สีหน้าก็ดูไม่ดีทันที

สู้กับคำขอของหลี่จื่อเชียนไม่ไหวสุดท้ายเป้ยฉ่ายเวยก็ยอมใส่กระโปรงยาวทรงเอวสูงสีฟ้าอ่อน ทำให้เห็นหุ่นดีของเธอได้อย่างชัด ผิวเนียนเรียบใบหน้าแดงอ่อนสาวน้อยอายุสิบแปดสิบเก้าที่น่าหลงใหล

“โห่เวยเวยเธอสวยมากเลย!” หนานฉิงพุ่งไปหาเป้ยฉ่ายเวยแล้วพูดอย่างอิจฉา “ไม่คิดเวยเวยที่แต่งตัวขึ้นมาแล้วจะสวยกว่าฉันขนาดนี้แต่ยังดีที่อาเจ๋อชอบฉันแค่คนเดียว!”

เป้ยฉ่ายเวยยิ้มชะงัก จากนั้นก็ตั้งใจหลบสายตาของใครบางคน

สวนใหญ่ประมาณสองสนามบาสเกตบอลที่ปลูกเต็มไปด้วยลูกพีชบนต้นพีชก็มีแต่ลูกพีชเต็มไปหมดทั้งใหญ่ทั้งแดงเอาจนหนานฉิงหิวขึ้นมาเลยถือตะกร้าดึงฉูเจ๋อหยางวิ่งพุ่งเข้าไปเด็ดลูกพีชอย่างด่วน

เป้ยฉ่ายเวยอยู่ทีมเดียวกับหลี่จื่อเชียน เธอถือกรรไกรไว้พอเห็นลูกพีชที่ใหญ่ก็ตัดลงมาใส่ในตะกร้า พออันที่เอาไม่ถึงก็ให้หลี่จื่อเชียนช่วยและหลี่จื่อเชียนก็เป็นคนที่เฮฮาทำเอาเป้ยฉ่ายเวยหัวเราะหลายรอบบรรยากาศก็ดูเข้ากันได้ดี

“ต้นนี้มีแต่ลูกพีชอันใหญ่ทั้งนั้นเลยอ่ะ” เป้ยฉ่ายเวยเดินผ่านต้นพีชและยื่นขาเอากรรไกรไปตัดลูกพีชลูกใหญ่นั้นหันหลังไปเตรียมใส่ในตะกร้าก็พบว่าหลี่จื่อเชียนไม่อยู่ข้างหลังแล้ว

“จื่อเชียน?” เป้ยฉ่ายเวยตะโกนเรียกแล้วเดินฝ่าก้านไม้เดินไปต่อ “คุณไปไหนแล้ว?”

สุดท้ายเป้ยฉ่ายเวยก็เดินกลับไปที่เดิมแต่ก็ไม่เห็นหลี่จื่อเชียน นึกว่าเขาไปเด็ดลูกพีชที่อื่น กำลังเตรียมเรียกอีกรอบปากก็โดนใครบางคนมาปิดไว้ทำเอาทั้งคัวเธอตกใจไปหมด

รอให้เป้ยฉ่ายเวยตั้งสติได้ตัวเธอก็โดนกดอยู่บนต้นพีชและ ฉูเจ๋อหยางที่จับแขนเธออยู่ก็สีหน้าดูไม่ดี ใบหน้าแบบนั้นทำเอาเป้ยฉ่ายเวยกัดปากไม่กล้าออกเสียง

ฉูเจ๋อหยางใช้นิ้วโป้งกดริมฝีปากเธอในน้ำเสียงมีความโกรธ “เป้ยฉ่ายเวยนี่เธอชอบกัดปากขนาดนั้นเลย?”

เป้ยฉ่ายเวยเบิกตากว้างมองเขา

หมายความว่ายังไงนี่ เธอกัดปากตัวเองก็ไม่ได้อย่างนั้นหรอ?

ฉูเจ๋อหยางพูดจบก็ก้มหัวลงไปจูบเป้ยฉ่ายเวยใช้ลิ้นไปเปิดปากเธอใช้สภาพความโหดพุ่งเข้ามาไม่เหลือโอกาสให้เป้ยฉ่ายเวยได้ปฏิเสธเลย

“อือ.......” เห็นเป้ยฉ่ายเวยเตรียมยกมือขึ้นผลักเขากลับทำให้ฉูเจ๋อหยางยิ่งโมโหเลยดึงมือเธอขึ้นไปกดไว้บนหัวและยิ่งจูบรุ่นแรงขายาวก็แทรกเข้ามาระหว่างขาเธอแล้วยกเข่าขึ้นมาถูไถ

เห็นเป้ยฉ่ายเวยตกใจและอ้าปากอย่างไม่รู้ตัวฉูเจ๋อหยางก็รีบแทรกลิ้นเข้าไปการกระทำนี้ทำเอาเป้นฉ่านเวยตัวอ่อนไปหมดแขนก็อ่อนลงมาอย่างไม่รู้ตัวทั้งสองคนอยู่ด้วยกันนานขนาดนี้ถึงฉูเจ๋อหยางจะปิดตาอยู่ก็รู้จุดอ่อนของเป้ยฉ่ายเวยตรงเข่าก็ถูไถอยู่ที่ลับของเธอแล้วปากก็ย้ายไปจูบหลังหูเธอแทนแน่นอนเป้ยฉ่ายเวยทนไม่ไหวแล้วตัวที่โดนเขากดอยู่บนต้นพีชก็เริ่มสั่น ถึงแม้จะกัดฟันปิดปากแน่นแต่ก็ยังมีเสียงหลุดออกมาเป้ยฉ่ายเวยทั้งอายทั้งกลัวถึงในตาเต็มไปด้วยความอยาก แต่ใบหน้าก็ยังแสดงความกลัวออกมาอยากผลักฉูเจ๋อหยางออก แต่ว่าทั้งตัวเธอเร้าร้อนมากโดนเขาทำจนขยับเอวไปมาแล้วอยากทำมากกว่านี้

copy right hot novel pub