ตอนที่ 87 พี่ใหญ่คือคำเรียกด้วยความเคารพ

"เวลาทำงานของพวกคุณ​คือแปดโมงครึ่ง​ แต่ฉันแนะนำว่าให้มาถึงก่อนเวลาสักหน่อย​ เพราะแปดโมงครึ่งทนายฉูก็นั่งอยู่ในห้องทำงานแล้ว ดังนั้นก่อนหน้านั้นห้านาทีต้องชงกาแฟไว้บนโต๊ะเรียบร้อยแล้ว​ ตอนเลิกงานก็อย่าลืมเก็บกวาดห้องทำงานของทนายฉูก่อนกลับ"

หูวี่เหมยพูดจ้อต่อ​ " ทนายฉูค่อนข้างจะรักความเรียบร้อย​ เวลาเก็บของต้องระวังให้มากๆ​ เรื่องขอบหน้าต่าง​พื้นโต๊ะจะตกหล่นไม่ได้เลย"

เป้ยฉายเวยคิดว่าตำแหน่งผู้ช่วยเป็นงานง่ายๆ​ ไม่คิดว่าจะมีอะไรมาก​ ช่วยไม่ได้ที่ต้องหยิบสมุดในกระเป๋าออกมา​一一จดสักหน่อย

พอได้ยินว่าฉูเจ๋อหยางรักความเรียบร้อย​ เธอก็อดที่จะเบะปากไม่ได้​ เป็นโรครักความสะอาดหรอ

"จริงๆแล้วเธอไม่ต้องไปช่วยงานของทนายฉูเท่าไรหรอ​ก​ ทำงานพวกนี้เสร็จก็ไปช่วยเลขาหลินได้เลย บริษัทมีกฎอยู่12ข้อท่องให้ขึ้นใจล่ะ​ พวกเธอเลิกงานตอน5โมงครึ่ง​ ปกติจะไม่ทำงานล่วงเวลา​ สิบเอ็ดโมงเช้าถึงบ่ายโมงคือเวลาพัก"

" โอเค​ ฉันพูดจบหมดแล้ว​ เธอมีข้อสงสัยอะไรเกี่ยวกับงานของเธอไหม"

เป้ยฉายเวยมองสมุดจดที่เขียนเต็มหน้าแล้วส่ายหัว​ " ไม่มีแล้วค่ะ​ พี่เหมย"

เธอรู้สึกชื่มชมที่พี่เหมยพูดนานๆได้โดยไม่หยุดพัก ไม่มีใครมีความสามารถแบบนี้อีกแล้ว

"ใช่​ อีกสักพักเธอต้องไปรายงานตัวที่ห้องเลขาหลิน ตอนพักเที่ยงไปวัดขนาดตัวที่แผนกโลจิสติกส์​ด้วย ช่วงนี้เธอก็ใส่ชุดนี้ไปก่อนแล้วกัน" หูวี่เหมยพูดจบก็พาเป้ยฉายเวยตามเธอไปเอาของใช้ส่วนตัว

เป้ยฉายเวยมองกฎระเบียบ​ตรงหมายเหตุจะทำความเข้าใจเรื่องพวกนี้คงต้องใช้เวลาอีกสักพักหนึ่ง

หยิบของจากแผนกบุคคล​แล้ว​ เป้ยฉายเวยถือกล่องกระดาษตรงไปที่ห้องเลขาหลิน หาไม่ยากเลย​ อยู่ข้างห้องทำงานของฉูเจ๋อหยางนั่นเอง

หลินไห่กำลังหัวหมุนอยู่กับงาน​ ฉับพลันก็มีเสียงอ่อนโยนดังขึ้นตรงหน้า​ "สวัสดีค่ะ​ ใช่เลขาหลินไหมคะ"

"เธอคือผู้ช่วยที่มาใหม่ใช่ไหม" หลินไห่มองผู้หญิงตรงหน้าที่พยักหน้าให้ก็รู้สึกแปลกใจนิดหน่อย

ฝ่ายบุคคลทำไมไม่บอกล่วงหน้าสักหน่อยนะ​ คนที่มาคือหญิงสวยหนึ่งคน​ ถ้าฉันรู้แต่แรกว่าผู้หญิงที่มาเป็นอ่อนโยนขนาดนี้มา เขาคงจะใส่เจลจัดทรงผมมาแล้ว

"เอ่อ​ เลขาหลิน สวัสดีค่ะ​ ฉันชื่อเป้ยฉายเวย ต่อจากนี้ให้คำแนะนำด้วยนะคะ"เธอพูดอย่างสุภาพและยื่นมือออกไปทักทายตามมารยาท​

หลินไห่มองมือเล็กสะอาดที่ยื่นมาตรงหน้า​ เล็บมือโค้งมีแป้งจางๆติดอยู่ หัวใจเต้นตึกตักๆไม่หยุด

แม่​ ลูกแม่วัยยี่สิบเก้าในที่สุดก็เจอรักแท้แล้ว​ ต้องปกป้องเธอจากพวกฝูงหมาป่าที่หิวโหยให้ได้

"สวัสดี​ สวัสดี​ ไม่ต้องเรียกห่างเหินขนาดนั้น​ เรียกผมว่าพี่ไห่ก็พอ"

หลินไห่ยื่นมือออกไปคิดว่าจะได้จับมือของเป้ยฉายเวย คิดพลางยกมือขึ้นเช็ดบนตัวสองครั้งแล้วจึงยื่นมือออกไปจับมือเธอ​

" ค่ะ​ พี่ไห่ก็เรียกฉันว่าเวยเวยก็ได้ค่ะ​ ทุกคนจะได้เรียกง่ายๆด้วยค่ะ" เป้ยฉายเวยไม่ได้เคอะเขินมากมาย

"อืมอืม เวยเวย งั้นฉันจะพาเธอไปที่โต๊ะทำงานเธอก่อน​ ต้องการอะไรก็มาบอกกับพี่ได้นะ" ตอนที่เวยเวยเรียกเขาว่าพี่ไห่มันช่างแสนหวาน​ หลินไห่ดีใจสุดชีวิต

ความคิดทั้งหมดเป็นความพอใจของหลินไห่คนเดียว​ เป้ยฉายเวยแค่เรียกพอเป็นพิธี

" รบกวนพี่ไห่หน่อยนะคะ" เป้ยฉายเวยคิดว่าหลินไห่เป็นคนที่น่าคบหา​ จากนี้บรรยากาศ​การทำงานคงจะไม่แย่มาก

"ไม่รบกวน​ ไม่รบกวน" หลินไห่รู้สึกเขินจนต้องจับหน้าผากอยู่หลายครั้ง​ พาเป้ยฉายเวยเดินเข้าไปข้างใน

"พี่ไห่​ ด้านข้างคือห้องทำงานของทนายฉูไม่ใช่หรือคะ" เป้ยฉายเวยกระพริบตา​ ไม่ใช่มั้ง​ ห้องทำงานของเธอทำไมอยู่ใกล้กับห้องฉูเจ๋อหยางขนาดนี้

"ใช่แล้ว​ เธอไม่ต้องกลัว​ ทนายฉูปกติจะไม่อยู่ห้องทำงานหรอก​ โต๊ะของเธออยู่ตรงด้านข้างนั่น​" หลินไห่ชี้ไปที่โต๊ะว่างที่อยู่ไม่ไกลจากตรงนี้

"คือว่าพี่ไห่​ ผู้ช่วยทุกคนต้องนั่งตรงนั้นหรอคะ" เป้ยฉายเวยมองโต๊ะว่างเปล่า​ด้วยความไม่เต็มใจ​ ถ้าหากว่าฉูเจ๋อหยางมาทุกวัน​ ก็ต้องผ่านที่นั่งเธอตรงนี้ด้วยสิ

โต๊ะทำงานที่ไม่มีฉากกั้นเลย รู้สึกเหมือนผู้หญิงที่คอยต้อนรับ… ​...

"ก็ไม่เชิง​ เดิมทีโต๊ะทำงานเธอไม่ได้อยู่นี่​ จะอยู่ในห้องสำนักงานนู่น​ แต่อยู่ที่นี่จะได้สบายๆหน่อย​ ไปไหนจะได้ไม่ลำบาก" หลินไห่พูดอ้อมๆ​

ฟังแค่นี้เป้ยฉายเวยก็เข้าใจแล้ว​ คำว่าผู้ช่วยเลขาถ้าพูดให้สุภาพคือลูกมือของเลขา​ ถ้าพูดแบบไม่สุภาพก็คือคนที่คอยบริการของทนายความดีๆนั่นเอง​ ถ่ายเอกสาร​ ซื้อข้าว

เธอยอมที่จะเหนื่อยกับงานข้างนอก​ แต่ไม่ยอมเผชิญ​หน้ากับฉูเจ๋อหยางเป็นแน่

"พี่ไห่คะ​ ฉันเพิ่งมาใหม่ต้องนั่งข้างนอกตามที่บริษัท​กำหนดไว้ไหมคะ"

"ไม่เป็นไร​ เธอนั่งตรงนี้ก็ไม่มีใคร​ว่า​หรอก" หลินไห่คิดว่าเป้ยฉายเวยคงเคยได้ยินเรื่องความเข้มงวดของหัวหน้า​มาถึงได้กลัวเสียงหลินไห่พูดปลอบเบาๆ

“พี่ไห่ ขอบคุณสำหรับความใจดีนะคะ​ แต่ฉันนั่งข้างนอกก็ได้ค่ะ”

หลินไห่เห็นเป้ยฉายเวยยืนหยัด​ ก็ถอนหายใจอย่างเสียดาย​ "เอาเถอะ​ ถ้างั้นพี่จะให้คนช่วยเธอย้ายโต๊ะออกมาไว้ข้างนอกแล้วกัน"

"รบกวนพี่ไห่ด้วยนะคะ" เป้ยฉายเวยก้มหัวขอบคุณ​

หลินไห่ออกไปหาคนมาสองคน​ แล้วสั่งให้ย้ายโต๊ะทำงานไปยังตำแหน่ง​เดิมของผู้ช่วยเก่า​ แล้วเพิ่มแผ่นกั้นโต๊ะให้​ ไม่เหมือนห้องสำนักงานด้านนอกที่มองแล้วดูขัดตา

"เลขาหลินทำไมวันนี้คุณมีเวลามาเดินตรวจข้างนอกล่ะ" มีคนเห็นไห่หลินคอยสั่งนู่นนี่อยู่ด้านข้าง​ เลยเดินมาถาม

"มีพนักงานใหม่มาน่ะ​ ฉันแค่มาช่วยอะไรสักหน่อย" หลินไห่อธิบายเสียงเรียบ

" พนักงานใหม่​ ทำไมฉันไม่เห็นรู้เลย​ ฝ่ายบุคคลก็ไม่เห็นแจ้งอะไรเลย" ชายอีกคนพูดตามหลังมา

หลินไห่รู้ว่างานยุ่ง​ เลยเรียกเป้ยฉายเวยที่ยืนอยู่ไม่ไกลมาใกล้ๆ แนะนำอย่างไม่เต็มใจ​ "นี่คือเป้ยฉายเวย ผู้ช่วยเลขาที่เพิ่งมาใหม่" ​

เขาจงใจเน้นคำว่า'เลขา'​สองคำนี้​ เตือนพวกเขา​ ว่าเวยเวย​เป็นผู้ช่วยพิเศษของเขา

ผู้ชายสองคนพอเห็นเป้ยฉายเวยก็ตกตะลึง​ ไม่มีกะจิตกะใจฟังเขาพูด​ แล้วทั้งหมดก็รีบไปยืนเบียดกันหน้าเป้ยฉายเวย

แนะนำตัวเองด้วยความอบอุ่น​ "สวัสดีเวยเวย ฉันชื่อเจี่ยเสี่ยวไป๋ จากนี้เรียกฉันว่าเสี่ยวไป๋ก็ได้​ เธอวางใจได้​ฉันจะดูแลเฑออย่างดีแน่นอน

" เดินออกไปนะเสี่ยวไป๋​ เวยเวยสวัสดีจ้า​ ฉันชื่อหรวนเหวินหมิง จะเรียกฉันว่าหมิงหมิงก็ได้นะ"

เป้ยฉายเวยรู้สึกทำตัวไม่ถูกเมื่อมีผู้ชายสองคนมาทำตัวตลกตรงหน้า​ เลยหัวเราะแล้วตอบกลับอย่างมีมารยาท​ "พวกคุณ​ ดีใจที่ได้รู้จักนะคะ​ ฉันคือผู้ช่วยของพี่ไห่​ เป้ยฉายเวยค่ะ"หลินไห่ได้ยินการแนะนำตัวของเป้ยฉายเวย ก็ใช้ประโยชน์​จากคำพูดนั้นพยักหน้าให้สองคนนั้นถอยไป​ เข้าไปยืนยิ้มหวานข้างเป้ยฉายเวยแล้วพูดว่า​ "ทนายเจี่ย ทนายหรวนไม่ต้องทำงานแล้วหรอ​ ตอนนี้พี่ใหญ่นั่งอยู่ในห้องแล้วนะ"แค่ได้ยินคำว่าพี่ใหญ่เท่านั้นแหล่ะ สองคนที่ยืนเล่นอยู่เมื่อกี้ก็หายไปยังกับสายลมหลินไห่เห็นเป้ยฉายเวยมีสายตางุนงง​ เลยรีบอธิบาย​ "พี่ใหญ่คือคำที่พวกเราใช้เรียกทนายฉูอย่างเคารพน่ะ"เรียกด้วยความเคารพ…. ..เป้ยฉายเวยคิดว่าคนเย็นชาอย่างฉูเจ๋อหยางมาถูกเรียกว่าพี่ใหญ่ใบหน้าเขาจะตลกขนาดไหนนะ​ ตลกจังเลย"เลขาหลินโต๊ะทำงานย้ายเสร็จแล้วครับ""อืม รู้แล้ว พวกคุณ​ไปทำงานต่อไป" หลินไห่โบกมือให้พวกเขาออกไป"เวยเวย เธอมาทำความคุ้นเคยกับห้องทำงานก่อนนะ​ ตอนเที่ยงเธอก็ทำความคุ้ยเคยกับงานที่จะต้องทำประจำ" หลินไห่พูดถึงฉูเจ๋อหยาง แล้วก็นึกขึ้นมาได้ว่างานที่ได้รับมอบหมายยังไม่เสร็จ​ ก็ไม่กล้าพูดเล่นต่อ​"ค่ะ​ รบกวนพี่ไห่ด้วยนะคะ"เป้ยฉายเวยรอจนหลินไห่เดินออกไป​ ก็เริ่มเอาของของตัวเองขึ้นมาจัด

copy right hot novel pub