โหมดมืด
ภาษา arrow_icon

เจ้ามังกรพรีเมี่ยม

บทที่ 1083 พาตัวเย่หรูอี้ไป

“ขอโทษด้วยนะถังเฉา ฉันไม่มีทางปล่อยให้ตัวเองตกอยู่ในอันตรายหรอก”

หงเหลียนยิ้มหรี่ตา

ชายหลายสิบคนนั้นถือมีดสั้นในมือ เล็งมาที่ถังเฉาราวกับพร้อมจะพุ่งเข้ามาในวินาทีต่อมา

ทว่าถังเฉายังคงนั่งอยู่บนเก้าอี้อย่างนิ่งเฉย นั่งไขว้ห้างและมองหงเหลียนตรงหน้าด้วยท่าทีของผู้เป็นใหญ่

“ถ้าฉันกลัวบรรดาคนของเธอฉันจะมานี่หรอ?”

ตั้งแต่คราวก่อน หงเหลียนก็รู้แล้วว่าถังเฉามีความสามารถไม่ธรรมดา เธอจึงตั้งใจจ้างยอดฝีมือที่แท้จริงมากลุ่มหนึ่งเพื่อฆ่าถังเฉาโดยเฉพาะ

“เจ้าคนสามหาว คุณคงไม่รู้สินะว่าอะไรคือคลังนักฆ่า กลุ่มคนข้างหลังฉันล้วนถูกคัดเลือกมาจากในนั้น แม้จะไม่ใช่อันดับต้นๆ แต่ก็มีพละกำลังมหาศาล ฉันอยากจะเห็นจริงๆว่าคุณจะจัดการกับพวกเขายังไง”

หงเหลียนพูดจบ ถังเฉาส่ายหัวอย่างอดไม่ได้

“ทำไมช่วงนี้ทุกคนถึงชอบพูดถึงคลังนักฆ่ากันนักล่ะ คนเหล่านี้เป็นพวกเศษสวะชัดๆ ทำไมคุณถึงอวยขนาดนี้?”

หลังจากได้ยินแบบนี้ หงเหลียนยังคงนึกว่าถังเฉาทำปากแข็งไปอย่างนั้น

แต่เธอคิดไม่ถึงว่าพลังของถังเฉาถูกยกระดับขึ้นมาจากเนื้อใน สำหรับเขาในตอนนี้ คนเหล่านี้เป็นเพียงเศษสวะจริงๆ

“ถังเฉา คุณคิดให้ดีก่อนค่อยพูดประโยคเมื่อกี้ออกมาจะดีกว่านะ พวกเขาไม่ใช่คนที่คุณอยากจะจัดการก็จัดการได้”

หงเหลียนขู่ด้วยสีหน้าอึมครึม

ถังเฉาโบกมืออย่างรำคาญและพูดกับหงเหลียน

“เลิกพูดไร้สาระได้แล้ว จะเข้ามาก็เข้ามาสักที อย่าทำฉันเสียเวลา ถ้าไม่มีปัญญาก็รีบบอกให้เย่หรูอี้ที่อยู่ข้างหลังเธอออกมาซะ ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอ”

หงเหลียนได้ยินประโยคนี้แล้วไม่รู้ทำไมถึงตื่นตระหนกในใจขึ้นมาอย่างมาก

แม้ว่าข้างกายตัวเองมีสุดยอดนักฆ่าหลายสิบคน แต่ก็ยังไม่เพียงพอให้เธอทำใจดีสู้เสือได้

“ถ้าอีกเดี๋ยวถังเฉาโดนพวกเขาฆ่าจะทำยังไง? ถังเฉาต้องตายแน่ๆแล้วใช่มั้ย ไม่ได้การล่ะ พวกเขาเป็นถึงสุดยอดนักฆ่าเชียวนะ ถ้าถังเฉาบุ่มบ่ามเข้าไป ต้องถูกพวกเขาแยกร่างอย่างโหดเหี้ยมแน่ๆ”

“ฉันจะปล่อยให้ถังเฉาตายไปแบบนี้ไม่ได้ ฉันต้องให้เขาค่อยๆชดใช้หนี้”

เย่หรูอี้ที่อยู่ในห้องด้านหลังใจตุ้มๆต่อมๆไปหมด

เรื่องที่เขาหนีงานแต่งงานยังคาอยู่ในใจของเย่หรูอี้เสมอมา แต่ไปๆมาๆก็เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความห่วงใยที่เย่หรูอี้มีต่อถังเฉา เธอไม่อยากเห็นถังเฉาได้รับอันตราย

ทันใดนั้นประตูถูกผลักออก เย่หรูอี้มองถังเฉาตรงหน้าที่ถูกคนหลายสิบคนล้อมไว้ และรีบเดินเข้าไปอยู่ข้างกายหงเหลียน

“หงเหลียน ถ้าจะฆ่าเขาก็อย่าเลย พวกเราเก็บเขาไว้เถอะ ให้ฉันได้ถามอะไรหน่อย”

หลังจากได้ยินคำพูดของเย่หรูอี้ หงเหลียนก็เดาออกอย่างรวดเร็วว่าเธอเป็นห่วงถังเฉาถึงได้ออกหน้าให้ถังเฉา

“คุณเย่ ถ้าทุกครั้งที่คุณจะทำอะไรสักอย่างจะต้องโลเลขนาดนี้ เช่นนั้นเราคงทำอะไรไม่ได้ในวันหน้า ฉันรู้ว่าคุณคิดอะไรอยู่ ฉันบอกคุณได้อย่างชัดแจ้งเลยว่าวันนี้เขาต้องตาย”

แม้ว่าหงเหลียนจะมีท่าทีเรียบเฉยมาตั้งแต่แรก

แต่ตั้งแต่คราวก่อนที่โดนถังเฉาและจักรพรรดินีแห่งแก๊งโครงกระดูไล่จนต้องหนีหัวซุกหัวซุน ก็ไม่มีวันไหนเลยที่หงเหลียนไม่คิดเรื่องนี้

หากฆ่าถังเฉาไม่ได้ หงเหลียนก็ไม่มีทางได้เลื่อนตำแหน่ง ไม่มีวันได้เหยียบหัวไวโอเล็ต

เย่หรูอี้อีกด้านได้ยินแบบนี้แล้วก็ทำอะไรไม่ได้

ถังเฉากลับมองเธอนิ่งๆ และกล่าวขึ้น

“เย่หรูอี้ ในที่สุดเธอก็ยอมออกมาแล้ว ไปราชวงศ์ต้าเซี่ยกับฉันเถอะ ฉันรับประกันว่าพวกเขาจะไม่ทำร้ายเธอ พี่ชายของเธอกำลังตามหาเธอให้ว่อน”

หลังจากได้ยินประโยคนี้ สายตาของเย่หรูอี้ก็อึมครึมลงอีกครั้ง

“อย่าพูดถึงพวกเขาให้ฉันได้ยิน พอพูดถึงพวกเขาแล้วฉันก็อยากจะฆ่าพวกเขา”

เย่หรูอี้ดูเหมือนจะโมโหขึ้นมาจริงๆ ถังเฉาเห็นท่าทีแบบนี้ของเธอแล้วยิ่งมั่นใจในตัวตนของเย่หรูอี้

“ขอโทษด้วย แต่ฉันต้องพาเธอกลับไปให้ได้ ไม่ว่าเธอจะโกรธหรือไม่”

พูดเสร็จถังเฉาก็ขยับมือ ชายชุดดำหลายสิบคนพุ่งมาหาถังเฉาในพริบตาเดียว และถังเฉาก็โต้กลับหมัดละคนได้สบายๆ

หงเหลียนตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าเรื่องเริ่มผิดจากที่คิดไว้ จึงคิดจะพาเย่หรูอี้ด้านข้างออกไป

“คิดจะไปหรอ? พวกเธอจะไปไหนได้?”

เสียงของถังเฉาดังตามมาประหนึ่งเงาตามตัว

ขณะที่หงเหลียนเพิ่งจะพาเย่หรูอี้หนีขึ้นมาบนรถได้ ก็พบว่าเพดานรถโดนทุบเป็นรูใหญ่

คนที่ร่วงลงมาไม่ใช่ใครอื่น ถังเฉานั่นเอง

ความสูงระดับนี้ บอกตามตรงสำหรับถังเฉาในตอนนี้สามารถทะลุทะลวงได้สบายๆ

เย่หรูอี้และหงเหลียนบนรถอึ้งกันทั้งคู่

จากนั้นถังเฉาเปิดประตูรถและมองผู้หญิงสองคนที่ตื่นตระหนก

“ยังไง ตอนนี้พวกเธอสองคนจะลงรถมาได้หรือยัง?”

หงเหลียนรู้ว่าถ้าตัวเองกระเสือกกระสนต่อไป อาจจะโดนถังเฉาตบตายในฝ่ามือเดียวก็ได้ จึงได้แต่ลงจากรถอย่างเชื่อฟัง“เธอไปเถอะ ฉันไม่ได้มาจับเธอ ฉันแค่มาพาเย่หรูอี้กลับไปที่ราชวงศ์ต้าเซี่ยเท่านั้น”เย่หรูอี้มองถังเฉาตรงหน้าด้วยสีหน้าตื่นตระหนกและอารมณ์ที่พลุ่งพล่านขึ้นมาในใจ“คุณรู้มั้ยว่าถ้าฉันกลับไปที่ราชวงศ์ต้าเซี่ยแล้วฉันจะต้องถูกประหารชีวิต หรือคุณอยากเห็นฉันตายขนาดนั้นเลยหรอ?”แน่นอนว่าถังเฉาไม่ปล่อยให้เย่หรูอี้ตายหรอก ถึงยังไงเมื่อก่อนตัวเองก็ทำผิดต่อเย่หรูอี้ถังเฉายิ้มจางๆและพูดกับเย่หรูอี้“เธอวางใจเถอะ ไม่มีใครฆ่าเธอได้ ฉันแค่จะพาเธอกลับไปเฉยๆ แม้ว่าความผิดของเธอจะส่งผลให้ทั้งราชวงศ์ต้าเซี่ยเป็นปฏิปักษ์กับเธอ แต่ฉันก็ต้องพาเธอกลับไป”หงเหลียนได้ยินคำพูดเหล่านี้แล้วจึงถอยไปด้านหลังด้วยสีหน้าหวาดกลัวยังไงซะตอนนี้เย่หรูอี้จะตายหรือไม่ตายก็ไม่เกี่ยวกับตัวเอง ขอแค่ตัวเองมีชีวิตรอดต่อไปก็พอแล้วและก็เป็นไปตามนั้น ขณะที่เย่หรูอี้และถังเฉาคุยกันอยู่ หงเหลียนก็หนีไปจากตรงนี้ด้วยความเร็วแสง

copy right hot novel pub

แสดงความคิดเห็น / รายงานปัญหาเว็บไซต์