โหมดมืด
ภาษา arrow_icon

เจ้ามังกรพรีเมี่ยม

บทที่ 531 ไม่ได้ตกใจกลัวไปใช่ไหม?

เพิ่งจะสิ้นเสียงของถังเฉา ทุก ๆ คนล้วนคิดว่าเขาบ้าไปแล้ว

แม้แต่ลู่โป๋หานกับเซี่ยสิงจู๋ก็ล้วนแต่คิดว่าถังเฉาบ้าไปแล้ว

ชื่ออัปมงคลของคู่นักมีดทั้งใต้และเหนือดังกระฉ่อนไปทั่วทั้งเจียงเจ้อ ดวงวิญญาณที่ต้องตายไปด้วยน้ำมือของพวกเขาคู่นักมีดมีมากมายนับไม่ถ้วน ถังเฉาไปเอาความมั่นใจในตัวเองมาจากไหนกัน

ทุกคนในตระกูลหูหัวเราะเสียงดังกันทุกคน

“ฉันว่าเขาคงกลัวจนเป็นบ้าไปแล้ว ศักยภาพของคู่นักมีดทั้งใต้และเหนือเพียงแค่อ่อนแอกว่าประธานหงของสมาคมการต่อสู้ของเมืองเจียงเฉิงนิดหน่อยเท่านั้น ใช่คนที่เขาสามารถต่อต้านได้ที่ไหนกัน?”

“ฉันว่าไม่จำเป็นต้องให้คู่นักมีดออกมือหรอก เลือกนักมีดออกมาคนหนึ่งก็สามารถจัดการเขาได้แล้ว”

แม้แต่หูเซียวก็ยังยิ้มออกมา

“ที่จริงครั้งก่อนตอนที่แกรื้อบ้านใหญ่ตระกูลหูของพวกเรา ฉันก็ควรจะให้คู่นักมีดทั้งใต้และเหนือกลับมา ขอเพียงมีพวกเขาอยู่ แกก็จะทำอะไรไม่ได้ทั้งนั้น!”

บนใบหน้าของคนในตระกูลหูทุกคนล้วนแต่มีความจองหอง

หูจิ้งจู๋กับหูเข่อเฟิงก็มองไปที่ถังเฉาด้วยสายตาเยียบเย็น

สำหรับพวกเขาแล้ว คราวที่แล้วที่ถังเฉารื้อบ้านใหญ่ของพวกเขานั้นเป็นตอนที่ความสามารถในด้านการป้องกันของตระกูลหูอ่อนแอที่สุด

ตอนนี้คนในตระกูลหูล้วนเพียบพร้อมกันทั้งหมด ถังเฉาไม่มีโอกาสแม้แต่น้อย

แม้แต่หูอีซานก็ตึงเครียดขึ้นมา เป็นธรรมดาที่เขาจะเผด็จการเพราะตระกูลหู ไม่เพียงแต่อาศัยวิธีการสกปรกมากดขี่ข่มเหงอีกฝ่าย ทั้งยังอาศัยผู้แข็งแกร่งที่สุดแห่งยุคมาควบคุมด้วยตัวเอง

เขายืนอยู่นอกรัศมีร้อยเมตร แต่ก็ยังคงสัมผัสได้ถึงพลังที่ยิ่งใหญ่ ทำให้เขาสั่นสะท้านไปทั้งกาย

ซูเซี่ยที่อยู่ด้านหลังกอดหูอีซานเอาไว้แน่น

ในตอนนี้เอง องครักษ์ของตระกูลลู่คนหนึ่งก็วิ่งเข้ามาอย่างลนลาน

“คุณ... คุณชายลู่... ท่านวงของตระกูลลู่มาถึงแล้วครับ!”

ใบหน้าของลู่โป๋หานเต็มไปด้วยความเบิกบานใจทันที “รีบเชิญท่านวงเข้ามา!”

ถังเฉามองเขาด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ ลู่โป๋หานรีบพูดขึ้นด้วยใบหน้าที่ประดับไปด้วยรอยยิ้มทันที “คุณถังครับ ท่านวางใจเถอะ ท่านวงเป็นท่านหนึ่งในบรรดาผู้คนมากมายที่ควบคุมผู้แข็งแกร่ง ถึงแม้จะไม่ได้อยู่ยอดบนสุด แต่การปกป้องชีวิตของท่านนั้นมากเกินพอแล้วล่ะครับ!”

“อย่างนั้นหรือ?”

ถังเฉายิ้ม ไม่ได้พูดอะไร

ในตอนนี้เอง บอดี้การ์ดจำนวนมากของตระกูลเซี่ย ตระกูลลู่และของหูอีซานถลันกันเข้าไปในบ้านตระกูลหู ถังเฉาจึงไม่เข้าไปแล้ว

แต่ทว่าใจของเขาร้องเตือนอย่างหนัก

เขากลัวมากว่าเสี่ยวลี้จะเกิดเหตุสุดวิสัย

ถ้าเป็นอย่างนั้นเขาคงจะไม่อภัยให้ตัวเองไปตลอดชีวิต!

หูเซียวตวาดเสียงดังขึ้นมา “ขวางพวกเขาเอาไว้!”

หูจิ้งจู๋พาบอดี้การ์ดทุกคนพุ่งเข้าไปทางพวกเขา

แต่จำนวนบอดี้การ์ดของตระกูลหูมีอยู่ไม่มาก ก่อนหน้านี้ก็ถูกเฟิ่งหวงจัดการจนหมอบไปชุดหนึ่ง แม้แต่แฮงก์ที่เป็นหัวหน้าก็ยังถูกสายตาหนึ่งของถังเฉาทำให้หวาดกลัวจนเป็นลมไป ขวางไว้ไม่ได้จริง ๆ

ใบหน้าของหูเซียวเต็มไปด้วยความร้อนใจ “คู่นักมีดทั้งใต้และเหนือ รีบลงมือ ฆ่าพวกมันคนใดคนหนึ่ง!”

จับโจรต้องจับราชาโจรเสียก่อน

ขอเพียงคนใดคนหนึ่งในเซี่ยสิงจู๋ ลู่โป๋หาน และถังเฉาสามคนนั้นตายไป คนกลุ่มนี้ก็จะกลายเป็นกลุ่มคนไร้ระเบียบขาดผู้นำกลุ่มหนึ่ง สร้างความหวาดกลัวไม่ได้

ขวับ!

คู่นักมีดทั้งใต้และเหนือที่ก่อนหน้านี้ยืนนิ่งไม่ไหวติงอยู่ก็ลงมือโดยพลัน

เห็นเพียงเงาหนึ่งดำหนึ่งขาวอันเลือนรางเฉียดมายังพวกของถังเฉาและเซี่ยสิงจู๋สามคน

หัวใจของเซี่ยสิงจู๋และลู่โป๋หานตื่นเต้นจนแทบกระเด็นกระดอนออกมา

“รนหาที่ตาย...”

สายตาของเฟิ่งหวงเย็นยะเยือกอย่างรวดเร็ว ในช่วงที่คิดจะลงมือนั้นเอง

ถังเฉากลับขัดขวางเธอเอาไว้

เขาแย้มรอยยิ้ม “ผู้แข็งแกร่งของตระกูลลู่มาแล้ว คุณจะลงมือทำไม?”

เฟิ่งหวงเข้าใจในทันทีว่ารองหัวหน้าจะตัดกำลังของตระกูลลู่ ตอนนี้จึงไม่ลงมือแล้ว

“ท่านวง รีบช่วยพวกเรา!”

สีหน้าของลู่โป๋หานหวาดกลัวจนถึงขีดสุด

เพราะว่าเขามองเห็นมีดใต้ในคู่นักมีดทั้งใต้และเหนือพุ่งเข้ามาที่เขาอย่างคาดไม่ถึง

มีดเหนืออีกคนหนึ่งพุ่งไปทางถังเฉา

ตึง!

ช่วงนาทีวิกฤต ด้านหน้าของพวกถังเฉาและลู่โป๋หานสามคนก็ปรากฏเงาคนชราเงาหนึ่งทันที

นั่นก็คือท่านวง ผู้มีฝีมือสูงของตระกูลลู่

เขาปรากฏตัวในจังหวะที่พอดิบพอดี พอดีกับนาทีที่คู่นักมีดทั้งใต้และเหนือปรากฏตัวออกมา

มือทั้งสองข้างต่างจับเอาไว้ที่ข้อมือของคู่นักมีดทั้งใต้และเหนือ จากนั้นมือทั้งสองข้างก็ออกแรงในทันที

ขวับ!

ด้วยเหตุนี้ มีดในมือของคู่นักมีดทั้งใต้และเหนือก็เปลี่ยนทิศทางการเคลื่อนไหวกลางอากาศ

มีดหนึ่งแฉลบผ่านหน้ากล่องเสียงของลู่โป๋หานไป

ลู่โป๋หานสามารถสัมผัสได้ว่าลำคอของตนเองเย็นเยียบไปในชั่วพริบตา เขาตกใจกลัวจนทรุดนั่งลงไปบนพื้นดังตุ้บ

ถังเฉายังคงยืนอยู่อย่างสงบนิ่งเช่นเดิม คมมีดตัดมาที่ด้านซ้ายของเขา

ผมหลายปอยถูกตัดขาดร่วงหล่นลงมาอย่างเงียบ ๆ

เวลาเพียงชั่วพริบตา คู่นักมีดทั้งใต้และเหนือก็หายไปจากระยะสิบเมตร มองพวกเขาอย่างเยือกเย็น

มีดเหนือในคู่นักดาบยิ้มออกมาอย่างมืดครึ้ม เอ่ยว่า “ท่านวง แขกผู้มีเกียรติของตระกูลลู่ เหยื่อที่พวกเราคู่นักมีดทั้งใต้และเหนือหมายตา คุณก็กล้าที่จะสอดมืออย่างนั้นหรือ?”

ท่านวงที่ทั้งศีรษะเต็มไปด้วยผมหงอกขาว สวมชุดคลุมขาวทั้งชุด ดวงตาทั้งคู่เข้มงวด

“ขอเพียงมีฉันอยู่ จะไม่ยอมให้พวกแกทำร้ายคุณชายแน่”

“และยังมีคุณถังด้วย!”

ในตอนนี้ลู่โป๋หานลุกขึ้นยืนจากพื้นแล้ว ชี้ไปที่ถังเฉาแล้วเอ่ยกับท่านวง

“หึ!”

ท่านวงเหลือบตามองถังเฉาแวบหนึ่ง ถึงแม้จะไม่ได้เอ่ยวาจาเหน็บแนมออกมา แต่ก็ร้องหึออกมาเบา ๆ ด้วยใบหน้าที่เต็มไปด้วยความหยิ่งยโส

“อีกครู่หนึ่งคุณก็ตามอยู่ด้านหลังของผม อย่าอยู่ห่างจากผมแม้แต่ก้าวเดียว ฟังรู้เรื่องไหม?”

มองออกได้ว่าเขาคัดค้านการปกป้องถังเฉา

ในคำพูดเป็นการออกคำสั่งอย่างเข้มข้น

ลู่โป๋หานมาอยู่ด้านข้างของถังเฉาพลางยิ้มแล้วเอ่ยว่า “คุณถังครับ ผู้แข็งแกร่งที่มีฝีมือสูงของตระกูลลู่ของผมเป็นอย่างไรบ้างครับ?”

ถังเฉามองท่านวงแวบหนึ่งทันที เอ่ยประโยคหนึ่งอย่างลวก ๆ ว่า

“พอใช้ได้”

“อะไรนะ?”

สีหน้าของลู่โป๋หานแข็งค้างทันที

ผู้มีฝีมือสูงของตระกูลของเขาช่วยชีวิตเขาไว้ครั้งหนึ่ง เขายังคิดจะอาศัยเรื่องนี้มาฉวยประโยชน์นิด ๆ หน่อย ๆ จากถังเฉา

นึกไม่ถึงว่าถังเฉาจะเอ่ยออกมาหนึ่งประโยคด้วยท่าทางสบาย ๆ ว่าพอใช้ได้?

ท่านวงสุมไฟอยู่เต็มอก แต่กลับไม่ได้พูดอะไรออกมา

แต่อาศัยประโยคนี้ของถังเฉา ท่านวงก็ไม่ปกป้องเขาอีกแล้ว!

ลู่โป๋หานคิดไปคิดมาแล้วจึงเอ่ยกับท่านวงว่า “ไม่ว่าอย่างไรคุณก็ต้องปกป้องคุณถังให้ดี อย่าให้ถังเฉาได้รับบาดเจ็บ!”

ลู่โป๋หานบอกเป็นนัย ๆ ท่านวงพยักหน้ารับ

“ครับ คุณชาย”

ลู่โป๋หานพูดจบแล้วก็เดินออกจากบ้านใหญ่ตระกูลลู่

ที่นี่เปลี่ยนเป็นสนามรบไปแล้ว ไม่เหมาะที่จะให้คุณชายที่มีร่างกายสูงค่าอย่างเขามาอยู่

ท่านวงเข้าใจความหมายของเขาแล้ว นั่นก็คือต้องให้ถังเฉาได้รับบาดเจ็บ เลือดตกยางออก บอกเขาว่านี่เป็นค่าตอบแทนที่ไม่ยอมทำตามตระกูลลู่

แน่นอนว่าถังเฉาจะตายไม่ได้

ท่านวงหัวเราะอย่างเยียบเย็นออกมาครั้งหนึ่ง ตั้งใจเว้นระยะห่างจากถังเฉาไปหลายก้าว

ถังเฉาเองก็ไม่ได้ใส่ใจ มองไปยังเฟิ่งหวง “อารักขาพวกผู้นำเซี่ย หูอีซานกับเสี่ยวเซี่ยให้ดี”

เฟิ่งหวงพยักหน้า จ้องมีดเหนือเขม็ง

คู่นักมีดทั้งใต้และเหนือมาด้วยกัน เฟิ่งหวงเปลืองแรงอยู่นิดหน่อย แต่ถ้าหากมีเพียงคนเดียวละก็ เฟิ่งหวงมั่นใจอย่างเต็มที่จะทำให้เขาได้รับบาดเจ็บสาหัสจนถึงขั้นสังหารเขาได้เลย

ในตอนนี้มีดเหนือก็ไม่กล้าขยับอีก เผชิญหน้ากับเฟิ่งหวง เขาสัมผัสได้ถึงความกดดันมหาศาล

เขามองไปยังมีดใต้มีดใต้รู้กันได้ในทันที มองท่านวงอย่างเยียบเย็น “ดูเหมือนว่าการจะฆ่าพวกเขาได้ จะต้องฆ่าแกก่อนแล้ว”ท่านวงหัวเราะเสียงเย็นออกมาครั้งหนึ่ง “แกก็ลองดูสิ?”“ไม่รู้จักเป็นตาย!”บึ้ม!นาทีต่อมา มีดใต้ปะทุขึ้นทันที มีดโค้งในมือสังหารไปทางท่านวงราวกับเคียวยมทูตไม่ว่าจะเป็นความเร็วหรือว่าประสิทธิภาพก็ล้วนแต่รวดเร็วกว่าก่อนหน้านี้อยู่มากใบหน้าของท่านวงเต็มไปด้วยความตกตะลึงในทันทีนึกไม่ถึงว่าเขาจะไม่ใช่คู่ต่อสู้!ขวับ!มีดโค้งสะท้อนแสงจันทร์ที่เย็นยะเยือก ขยายตัวใหญ่ขึ้นอยู่ในสายตาของท่านวงอย่างต่อเนื่องท่านวงสัมผัสได้ว่าความตายย่างกรายมาถึงแล้วจึงไม่ต่อต้านอีกตึง!ทว่านาทีถัดมา ดูเหมือนว่ามีดโค้งของมีดใต้จะถูกอะไรบางอย่างปะทะเข้า มันสั่นสะท้านอย่างรุนแรงและก็สะเทือนไปถึงมีดใต้ เขาทำได้เพียงเก็บมีดกลับไปแล้วเว้นระยะห่างออกไปท่านวงกับมีดใต้ล้วนแต่ก้มหน้าลง อยากรู้ว่ามันคืออะไรที่ขัดขวางเขาเอาไว้ทว่า... เห็นเพียงก้อนหินก้อนเล็กก้อนหนึ่ง“ก้อนหิน?”บนใบหน้าของมีดใต้และท่านวงล้วนแต่เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ สำนึกได้ก็มองไปยังถังเฉาเห็นเพียงถังเฉาที่ยังคงยืนตัวตรงแน่วอยู่ตรงนั้น เล่นหินหลายก้อนอยู่ในมือ ยิ้มแล้วเอ่ยกับท่านวงว่า“ไม่ได้ตกใจกลัวไปใช่ไหม?”

copy right hot novel pub

แสดงความคิดเห็น / รายงานปัญหาเว็บไซต์