ตอนที่59 ความวัวไม่ทันหายความควายเข้ามาแทรก

เหลียงเจียหมิงหนีไปแล้ว เหตุการณ์ที่ชุลมุนวุ่นวายก็ได้ คลี่คลายลง หน้าทางเข้าคณะแพทยศาสตร์ มีเพียงแค่อาจารย์ที่ยืนเขินอยู่

ที่มหาวิทยาลัยเกิดเรื่องใหญ่แบบนี้ พวกเขาก็ต้องถือครอบครัวของผู้ป่วยนั้นเป็นบรรพบุรุษและเหมือนเอาพวกเขาไว้บนหิ้ง แน่เลย แต่กลับมารู้ความจริงว่าพวกเขามาเพื่อหลอก.....

ถ้าเหลียงเจียหมิงเป็นฆ่าตกร งั้นพวกอาจารย์ก็เป็นผู้สมรู้ร่วมคิดไม่ใช่หรือ?

“คือว่า คุณเป็นผู้ปกครองของหลินจ้าวหยูนใช่มั้ย?” อาจารย์คนหนึ่งได้มาถามอย่างฝืนใจ

“ผมเป็นพี่เขยของเธอ”

ถังเฉาพูดอย่างจืดชืด “ได้ข่าวว่า จ้าวหยูนถูกไล่ออกเพราะเรื่องนี้หรือ?”

เมื่อได้ยีนคำพูดนี่แล้วใจของเขาตกลงไปในตาตุ่ม เขามาถามเรื่องนี้จริงๆ

“เหล่าหยาง เรื่องนี้เป็นเรื่องของนาย นายจัดการเองนะ”

ทุกคนได้หันไปมองที่ชายที่อ้วนลงพุง

ชายอ้วนลงพุงคนนี้ได้พูดอย่างลำบากใจว่า “พวกเราก็หมดหนทางเหมือนกัน เพราะเรื่องนี้เลวร้ายมาก ถ้าไม่จัดการขั้นเด็ดขาดมหาวิทยาลัยหมิงจูอาจจะถูกปิดก็ได้”

“ผมแค่จะถามว่า ยาที่เธอสั่งให้ผู้ป่วย มีปัญหาหรือ?” ถังเฉาถาม

“คือ......”

หยางกั๋วหรงแสดงสีหน้าที่เบื่อหน่าย “ไม่มีปัญหาครับ”

“แล้วทำไมเธอถึงถูกไล่ออก?”

น้ำเสียงของถังเฉาเย็นลง “หรือเพราะว่าความอยู่รอดของตัวเอง แล้วจะไม่รับผิดชอบนักศึกษาหรือ หรือให้เธอแพะรับบาปหรือ? พวกคุณมีจรรยาบรรณของอาจารย์อยู่อีกมั้ย?”

เสียงด่าที่ดัง ทำให้หยางกั๋วหรงและอาจารย์อีกหลายคนไม่กล้าพูดอะไรเลย

หลินจ้าวหยูนก็มองอาจารย์ของตัวเองด้วยแววตาที่สับสน และหมดหวัง

“ผมต้องการพบผู้อำนวยการ”

สีหน้าของหยางกั๋วหรงเปลี่ยนไป “ตอนนี้ผู้อำนวยการของมหาวิทยาลัยกำลังประชุมอยู่ตอนนี้ยังเข้าไปไม่ได้......”

“หลบไปซะ”

เฟิ่งหวงจ้องมองไปที่พวกเขา และไม่มีใครกล้าเข้ามาขวางทาง

ในใจของเธอคิดว่า คนพวกนี้ต้องถูกลงโทษด้วยโทษประหารชีวิต และกรมศึกษาธิการคงมีงานต้องทำอีกแล้ว......

หลินจ้าวหยูนได้เดินตามหลังถังเฉา แววตาของเธอดู เคลิบเคลิ้ม

เธอและพี่เขยพึ่งรู้จักกันได้แค่สองวัน แต่เธอสามารถรู้สึกได้ถึงความปลอดภัยเมื่ออยู่กับเขา

ต้องรู้ว่า ความรู้สึกปลอดภัยแบบนี้ เกิดขึ้นเมื่ออยู่ใกล้คุณพ่อและพี่สาวเธอเท่านั้น

ปั้ง

ถังเฉาถีบไปที่ประตูของห้องผู้อำนวยการ และใช่สายตาที่เยือกเย็นมองไปที่ชายวัยกลางคนที่ทำงานอยู่ในห้อง “คุณคือซูเจี้ยนจง ผู้อำนวยการการซูใช่มั้ย?”

ซูเจี้ยนจงใส่แว่นตา ดูเหมือนคนเป็นผู้ใหญ่มากๆ เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย “คุณคือ?”

หยางกั๋วหรงไล่ตามมาอย่างหอบเหนื่อย “ขอโทษครับ ผู้อำนวยการซู ผมห้ามเขาไว้ไม่ทัน....copy right hot novel pub