บทที่ 67 นิทานของคุณพ่อ

ถังเฉายังคงยืนอยู่ที่เดิมและเฝ้าดูแม่ลูกทั้งสองเดินขึ้นไปชั้นบน

มีเพียงหลินจ้าวหยูนที่ยืนมองถังเฉาด้วยท่าทางแปลกๆ และถามขึ้นว่า “พี่เขยคะ หนูขอถามพี่หน่อย? เดี๋ยวก็จะได้นอนกับพี่สาวหนูแล้ว ความรู้สึกตอนนี้เป็นยังไงบ้างคะ?”

“จ้าวหยูน หยุดกวนได้แล้ว”

ถังเฉายิ้มอย่างขมขื่น “พี่ก็ไม่รู้จะทำยังไง”

ถ้าการทำภารกิจหรือการฆ่าคนนั้นเป็นเรื่องปกติสำหรับเขา แต่ถ้าเป็นเรื่องความสัมพันธ์ชายหญิงแล้วเป็นเรื่องยากสำหรับเขามาก

“ไม่หรอกมั้ง พี่เขย?”

หลินจ้าวหยูนอ้าปากใบเล็กๆ ของเธอแล้วพูดอย่างประหลาดใจ “พี่สาวหนูพูดชัดเจนขนาดนี้แล้ว ให้พี่ขึ้นไปนอนชั้นบนด้วย พี่ยังไม่รู้จะทำยังไงจริงเหรอ?”

“พี่คิดว่ามันไม่ดีเลย”

“จะไม่ดีตรงไหนล่ะ? แล้วให้แม่ลูกสองคนนอนด้วยกันมันดีแล้วเหรอคะ?”

หลินจ้าวหยูนอธิบายต่อ “พี่เขยนะพี่เขย แค่นี้ก็ดูไม่ออกเหรอเนี่ย......พี่คิดว่าเสี่ยวลี้งอแงเพราะอยากนอนกับพ่อแม่เหรอ?”

“ไม่ใช่เหรอ?” ถังเฉาถามด้วยความสับสน

“ก็จริงเหมือนกัน แต่ที่มากกว่านั้นคือเสี่ยวลี้รู้ว่าพี่เพิ่งกลับมา และพี่กับพี่สาวหนูไม่มีพื้นฐานความสัมพันธ์ระหว่างสามีภรรยากันเลย เธอถึงได้งอแงไงล่ะ”

คำพูดของหลินจ้าวหยูนทำให้ถังเฉาหัวเราะอย่างงุนงง “เป็นไปไม่ได้หรอกมั้ง? เสี่ยวลี้เพิ่งจะเข้าห้าขวบเองนะ......”

“ตอนพี่สาวหนูอายุห้าขวบ เธอท่องสมการคณิตศาสตร์ของชั้นประถมได้หมดแล้วนะ”

หลินจ้าวหยูนยิ้มแล้วขัดจังหวะการพูดของถังเฉา “เสี่ยวลี้เป็นลูกพี่สาวหนูนะ จะไม่ให้เธอเหมือนแม่ได้ไง?”

ถังเฉาถึงกับพูดไม่ออก เขาเริ่มสงสัยว่าเรื่องก่อนหน้านี้เป็นความตั้งใจของถังเสี่ยวลี้แล้ว

“พี่เขยคะ ในแง่ของความรู้สึก พี่เป็นเหมือนท่อนไม้เลยจริงๆ นะ....copy right hot novel pub