โหมดมืด
ภาษา arrow_icon

NO.1 คุณชายอันดับหนึ่ง

บทที่ 1108 กล้าอวดดีต่อหน้าผม

“คนที่ฉันด่าคือคนจอมโอ้อวดอย่างแก! ไม่พอใจก็ฝืนทนเอาไว้ซะ!”

“ด่าแกงั้นเหรอ? ฉันล่ะอยากจะอัดให้สักหมัด! กล้าไม่ไว้หน้านางฟ้าของเรา กล้าตัวต่อตัวกับกูไหม!”

“รีบไสหัวไปซะ อย่าปรากฏตัวขึ้นที่นี่อีก!”

“อย่าให้เจอนะ ไม่งั้นถ้าเจออีกครั้งจะอัดให้เละเลย!”

แต่ละข้อความที่ถูกปัดขึ้น ทำให้สีหน้าของฟางหยู่ถงบูดบึ้ง

“ไอ้พวกน่าสงสาร” หลี่ฝางส่ายหน้า

น่าเสียดาย ที่เขาอัดคนผ่านออนไลน์ไม่ได้ ไม่เช่นนั้นเขาจะทุบคนพวกนี้คนละหนให้ได้

ทว่าประโยคของหลี่ฝาง ทำให้นักเลงคีย์บอร์ดก่นด่าหนักยิ่งกว่าเก่า คำหยาบคายแต่ละคำ ปิดบังหน้าจอเกือบทั้งหมด

“ฮ่าๆ ……” หลี่ฝางจ้องมองหน้าจอที่หนาแน่นไปด้วยข้อความ เกิดโมโหขึ้นมา ทันใดนั้นก็เกิดคิดวิธีกลั่นแกล้งให้เจ้าคนพวกนี้โมโหหนัก

ฟางหยู่ถงในตอนนี้ตกอกตกใจทำอะไรไม่ถูกกำลังคิดหาวิธีที่จะทำให้หลี่ฝางและผู้ชมใจเย็น ทันใดนั้น ก็ได้พบกับใบหน้าของหลี่ฝางยื่นเข้ามาใกล้

ต่อมา ความรู้สึกอุ่นร้อนแผ่ซ่านเข้ามาในริมฝีปาก

หน้าจอแทบระเบิด

“ไม่! ไม่~~~~”

“มีดกูอยู่ไหน? กูจะสับมันให้เละเป็นโจ๊ก!”

“นางฟ้าของฉันแปดเปื้อนแล้ว! ฉันไม่อยากมีชีวิตอยู่อีกต่อไปแล้ว!”

“ฉัน……ฉันไม่รู้ว่าควรจะอิจฉาใครดี……”

ไม่เพียงแต่หน้าจอเท่านั้นที่ระเบิด เหล่าแฟนคลับในไลฟ์เองก็ระเบิดเช่นเดียวกัน เพราะไม่รู้ว่าใครที่อยากรู้อยากเห็นที่กดของขวัญอย่างบ้าคลั่ง ดึงดูดความสงสัยของผู้คนให้เข้ามาดู หลังจากนั้นบุคคลที่กดของขวัญเพิ่มมากขึ้นต่อเนื่อง ผู้ชมพุ่งทะยานขึ้นเป็นหลักสิบล้าน

ฟางหยู่ถงและบอดี้การ์ดอีกสองคนตกตะลึง ไม่คาดคิดเลยว่าหลี่ฝางจะทำแบบนี้

หลังจากนั้นบอดี้การ์ดทั้งสองได้สติกลับคืนมา เกิดคลั่ง พุ่งเข้าไปคำรามใส่หลี่ฝางด้วยความโมโห “หยุดนะ……ถอนปากแกออก!”

หลี่ฝางปล่อยฟางหยู่ถง หัวเราะใส่กล้องอย่างได้ใจ รอยยิ้มที่โอหัง แทบทำให้ผู้ชมเหล่านั้นปาโทรศัพท์ทิ้ง

ทว่าน้ำเสียงที่เบาราวกับแมลงวันของฟางหยู่ถงดังขึ้นที่ใบหูของหลี่ฝาง “ฉัน……จูบแรกของฉัน……”

เมื่อเห็นขอบตาที่แดงก่ำของฟางหยู่ถง ในหัวของหลี่ฝางเกิดเสียงดัง “วิ้ง”

เมื่อสักครู่มัวแต่คิดเอาคืนแฟนคลับ จนลืมสิ่งเหล่านี้ไปเลย!

เป็นความผิดของพวกนักเลงคีย์บอร์ดไร้มารยาทพวกนั้นแท้ๆ

“คือว่า……เธอจูบฉันคืนแล้วเราหายกันได้ไหม?” หลี่ฝางกล่าว

“โอ๊ยๆ! ฉันจะบ้าตาย!”

“ไอ้บ้านี่มันไร้ยางอายชะมัด! ฉันให้ของขวัญร้อยชิ้น! ใครที่อยู่ใกล้มันช่วยตีขามันให้หักที!”

“ฉันก็ให้ของขวัญร้อยชิ้นตีขาอีกข้างของมันให้หักที!”

“ฉันก็ให้ของขวัญร้อยชิ้นเอาให้มัน……”

ทุกคนต่างบ้าคลั่ง บอดี้การ์ดสองนายนั้นก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป พลันพุ่งเข้าไปพับแขนเสื้อคิดที่จะอัดหลี่ฝาง

เรื่องที่เกิดขึ้นวันนี้หากไม่สามารถทำให้คุณหนูพึงพอใจได้ พวกเขาเองก็ไม่มีหน้าที่จะอยู่ต่อ เก็บข้าวของแล้วไสหัวไปเลยซะดีกว่า!

ในเวลานี้เอง เงาร่างหนึ่งปรากฏขึ้นจากที่ไกลออกไป พุ่งเข้ามาทางนี้อย่างรวดเร็ว

หลี่ฝางที่อยู่ไกลออกไปสังเกตเห็นเงาร่างนั้น พบว่าเขาหุ้มกายด้วยชุดดำมิดชิด ไม่ปรากฏใบหน้าให้เห็นแม้แต่น้อย แค่ดูก็รู้แล้วว่าไม่ใช่คนดีอะไร

ไม่นานบอดี้การ์ดสองนายก็เห็นเงาร่างนั้นอย่างรวดเร็ว จึงรีบคุ้มกันฟางหยู่ถงสองข้างซ้ายขวา จับจ้องบุคคลในชุดดำอย่างระมัดระวัง เพื่อป้องกันเหตุสุดวิสัย

ไม่นาน ชายชุดดำปรากฏขึ้นตรงหน้าพวกเขา

“แกเป็นใคร!”

บอดี้การ์ดสองนายร้อนรน

ช่วงนี้เจ้านายของพวกเขาเกิดปัญหาขึ้น เป็นห่วงความปลอดภัยของฟางหยู่ถง เพราะงั้นถึงได้ให้พวกเขาสองคนคอยปกป้องฟางหยู่ถงทุกฝีก้าว

บุคคลในชุดดำคนนั้น พิจารณาฟางหยู่ถงด้วยสายตาดูหมิ่น

ในสายตาของเขา บอดี้การ์ดสองคนนี้พอมีความสามารถอยู่บ้าง แต่ก็เท่านั้น ไม่สามารถข่มขู่เขาได้แม้แต่น้อย

ให้เขามาจับตัวเด็กสาวที่อ่อนแอแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องที่ง่ายดายหรือไง?

ส่วนหลี่ฝางที่ใจเย็นลงแล้ว ไม่ได้อยู่ในสายตาเขาแม้แต่น้อย

เขาตัดสินใจแล้ว บุคคลในชุดดำพุ่งไปที่บอดี้การ์ดทั้งสอง

ทว่าบอดี้การ์ดสองนายนั้นตามความว่องไวของเขาไม่ได้แม้แต่น้อย ถูกบุคคลในชุดดำเล่นงานจนนอนกองกับพื้น กระอักเลือดทั้งคู่ จนคลานลุกขึ้นไม่ได้

บอดี้การ์ดสองนายถูกจัดการได้อย่างรวดเร็ว ชายชุดดำกวาดสายตาไปยังฟางหยู่ถง

ฟางหยู่ถงเกิดหวั่นวิตกโทรศัพท์ของเธอตกพื้นเพราะความตกใจ มุมกล้องแนวทแยงสามารถมองเห็นได้เพียงมุมเดียวเท่านั้นทันใดนั้น แฟนคลับต่างร้อนรนขึ้นมา“เกิดอะไรขึ้น?” “ให้ตาย! เหมือนว่านางฟ้าจะเจอพวกโจรเข้า!” “ไอ้หมอนี่ฝีมือเก่งใช้ได้เลย บอดี้การ์ดสองคนนั้นถึงกับลุกไม่ขึ้นเลย!” “ไอ้สารเลวนั่นทำไมยืนอยู่ตรงนั้นไม่ขยับล่ะ ไม่คิดที่จะเข้าไปช่วยหรือยังไง?” บนหน้าจอ หลี่ฝางยืนอยู่มุมหนึ่ง ยืนดูเหตุการณ์ราวกับตกใจกลัวปฏิกิริยาของเขา ทำให้แฟนคลับเริ่มก่นด่าอีกครั้งฟางหยู่ถงในตอนนี้ตื่นตระหนกจนถึงขีดสุด เผชิญกับชายชุดดำที่ใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เธออยากจะหนี แต่กลับพบว่าเธอตกใจกลัวจนไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ ขาทั้งสองข้างอ่อนยวบ สามารถประคองตนเองไม่ให้นั่งลงก็ถือว่าขีดสุดแล้วตอนนี้เอง สายตาที่เต็มไปด้วยความหวาดผวาและวิงวอน ตกไปอยู่ที่หลี่ฝาง

copy right hot novel pub

แสดงความคิดเห็น / รายงานปัญหาเว็บไซต์