ปกติแล้วไม่จำเป็นต้องมาคิดเรื่องพวกนี้เลย ไม่ว่าจะเป็นภรรยาของหยางเทียนลี่ หรือตัวของหยางเทียนลี่เองก็ตาม นอกจากสองคนนี้แล้วใครก็ไม่มีสิทธิ์ที่จะปล่อยเธอออกไป

หยางฉงโมโหทันใด

ถ้าหากคนในตระกูลยังกล้าฝ่าฝืนคำสั่ง ตระกูลนั้นยังจะมีศักดิ์ศรีอะไรเหลืออยู่ล่ะ?

หยางฉงจะไม่ปล่อยให้เรื่องนี้ผ่านไปง่ายๆ

แต่ต้องเคลียร์ปัญหาด่านหน้านี้เสียก่อน

“พวกนายมาทำอะไรที่นี่” หยางฉงถาม

หยางโล่จื้อรีบเอ่ยปัดความรับผิดชอบ “ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับฉัน นังนี่มาดันมากรรโชกเงิน และก็ไม่รู้ว่าไปหานังสารเลวนี้มาจาก แค่คิดก็ไม่อยากเข้าใกล้......”

“มันเป็นของคุณไงล่ะ!” เด็กสาวที่นิ่งเงียบได้ร้องไห้ออกมาเสียงดัง “นอกจากเธอแล้ว ฉันไม่เคยพบใครอีกเลย…”

“พี่คะ เรื่องเล่าล้วนเกิดจากการกระทำของไอ้สารเลวหยางโล่จื้อทั้งนั้น” เด็กสาวจากตระกูลหยางข้างๆ เขาพูดด้วยเสียงอันดังลั่น

“เวยเวย บอกฉันทีว่าเกิดอะไรขึ้น” หยางฉงจ้องมองไปที่เด็กสาว

“พี่คะ เด็กคนนี้ชื่อว่าเมียวเยว่ เป็นนักศึกษาของมหาวิทยาลัยจิงซาน” หยางเวยเวยรีบบอกหยางฉงว่า “หยางโล่จื้อ อินังนี้หลอกล่อเธอด้วยคำพูด ตอนแรกพูดว่าจะให้ได้แต่งงาน การมีลูกก็แค่ทำให้คนแก่มีความสุขหรือ......”

“เธอกำลังพูดเรื่องบ้าอะไร!” หยางโล่จื้อชักสีหน้าด้วยใบหน้าที่น่าเกลียด “ฉันไม่เคยพูดเรื่องนี้เลยนะ มันเป็นคำพูดของยัยเด็กนี้ทั้ง

“อินังสารเลวนี่ หยางเวยเวย สาปแช่งเธออย่างโกรธเคือง “หลังจากที่รู้ว่าเธอตั้งท้องเป็นมึงไม่ใช่หรือที่ทิ้งเธอไป?

ไม่ใช่มึงหรอกเหรอที่ทิ้งเธอเละยังกอดเด็กผู้หญิงอีกคนในโรงเรียนของอย่างเปิดเผยที่โรงเรียนในวันรุ่งขึ้นไม่ใช่มึงหรอกเหรอ?”

“หุบปาก!” หยางโล่จื้อกำลังจะถูกกระตุ้นด้วยแรงโทสะ

“เธอคิดจะทำอะไร?” หยางฉงเปล่งเสียงอันเย็นยะเยือก กำลังให้หยางโล่จื้อสั่นไปทั้งตัว.

“เป็นเรื่องจริงใช่มั้ย?”

“ไม่ ไม่จริง!” หยางโล่จื้อปฏิเสธอย่างเด็ดขาด “ก็นังเด็กคนนี้อยากจะมาขอเงินฉัน แก แก ฉันให้แกไปแสนนึง แกรีบไสหัวไปเลยนะ!” คนของตระกูลหยางต้องมีคุณสมบัติอะไรบ้าง รีบไสหัวไปซะ!”

หยางโล่จื้อตวาดใส่เด็กสาวคนนั้น ดูแล้วควบคุมอารมณ์ไม่อยู่

เด็กสาวได้แต่ก้มหน้าร้องไห้ ไม่ปริปากพูดแม้แต่น้อย

“เหมือนเธอจะยอมรับแล้วสินะ” น้ำเสียงของหยางฉงยิ่งพูดยิ่งเยือกเย็นลง

“ฉัน ฉันให้เงินเขาไปแล้วยังไม่พอใจอีกเหรอ และไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรเลย!” หยางโล่จื้อมองไปที่ดวงตาที่เย็นชาของหยางฉง ในที่สุดก็อดไม่ได้ที่จะระเบิดอารมณ์ออกมา

“นี่ฉันยังเป็นคนในตระกูลหยางอยู่หรือเปล่า กับอีแค่ล้อเล่นกับเด็กสาวสามัญชน ทำไมถึงไปยึดติดกับมันหนักหนา! คิดว่าตัวเองหาแฟนได้ก็ไม่ใช่คนในตระกูลหยางแล้วใช่ไหม? ไม่เช่นนั้นทำไมไม่แต่งตั้งให้ฉันเป็นใหญ่ในตระกูลหยางล่ะ ทำให้ที่แม่บ้านแม่เรือนให้ดีก็พอแล้ว”

เมื่อพูดจบ ทุกคนต่างเงียบเป็นเป่าสาก

ทุกคนมองไปที่หยางโล่จื้ออย่างประหลาดใจ ว่าทำไมถึงได้พูดประโยคนี้ออกมา

ถ้านี้คือคุณภาพของคนรุ่นใหม่ในตระกูลหยางแล้วละก็ เช่นนั้น.copy right hot novel pub