เมื่อนึกถึงลูกสาวตน สายตาของหยางฉงก็เต็มไปด้วยความรู้สึกผิดทันที เธอคิดมาตลอดว่าตัวเองไม่ได้ดูแลผิงอันให้ดี เป็นเพราะตนที่ทำให้ผิงอันต้องคลอดก่อนกำหนด

ได้ยินหยางฉงพูดเสียงสะอื้น หลี่ฝางจึงกอดเธออย่างเป็นห่วง“จะโทษคุณได้ยังไง แม่เป็นผู้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกแล้ว ความรักที่คุณมีให้ผิงอัน ไม่มีใครสามารถให้หรือทดแทนได้ ฉันคิดว่าเขาต้องภูมิใจในความยิ่งใหญ่ของคุณแน่นอน”

เห็นหลี่ฝางและหยางฉงหวานกัน หยูหลิงฮุ่ยก็มีสายตาอิจฉาขึ้นมาทันที คิดในใจถ้าเธอกับไท่ซางรักกันแบบนี้ได้คงดี

เวลาผ่านไปเร็วมาก แป๊บเดียวก็ค่ำแล้ว หลี่ฝางจัดให้คนมารับหยูหลิงฮุ่ยมาสถานตากอากาศตั้งแต่บ่ายแล้ว และเรื่องที่เขาสั่งหลี่ฝางก็จัดการเกือบเสร็จแล้ว

“ไท่ซาง ฉันว่าหยูหลิงฮุ่ยผู้หญิงคนนี้ก็ไม่ได้แย่อะไร นายไม่ลองคุยดีๆกับเธอหน่อยล่ะ นายก็ไม่ใช่เด็กๆแล้ว จะเที่ยวเตร่ด้านนอกตลอดไปไม่ได้หรอก”

หลี่ฝางจัดชุดสูทตัวเองพลางพูดกับไท่ซาง ไท่ซางก็อยู่กับหลี่ฝางมานานแล้ว หลี่ฝางคอยมองดูเขาที่ลุ่มหลงไปกับผู้หญิง โดยไม่เคยพูดอะไรมาตลอด

แต่ในเมื่อตอนนี้มีลูกแล้ว เขาก็หวังว่าไท่ซางจะสงบใจลง เป็นพ่อเป็นสามีที่ดีได้

“พอแล้ว ลูกพี่ เรื่องของผมเดี๋ยวผมจัดการเอง พี่รีบไปตามนัดกับพี่สะใภ้เถอะ！”

เห็นได้ชัดว่าไท่ซางไม่อยากคุยกับหลี่ฝาง ไม่อยากฟังคำพูดของหลี่ฝาง ที่พูดเกี่ยวกับหยูหลิงฮุ่ยและลูกเลย เลยรีบไล่ให้หลี่ฝางออกไป

หลี่ฝางมองนาฬิกา ตอนนี้ใกล้2ทุ่มแล้ว เขาจึงทำได้เพียงถอนหายใจอย่างจนปัญญา

คืนนี้เป็นวันที่สำคัญมากสำหรับเขา ไม่อาจให้เกิดความผิดพลาดใดๆเด็ดขาด

เพราะยังไงหยูหลิงฮุ่ยก็ต้องอยู่ที่สถานตากอากาศอีกยาว ตนสามารถค่อยๆโน้มน้าวไท่ซางได้ เรื่องที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือขอฉินวี่เฟยและหยางฉงแต่งงาน

ตั้งแต่มั่นใจในความสัมพันธ์ของพวกเขาทั้งสามคน หลี่ฝางก็ให้ไท่ซางแอบเตรียมเรื่องขอแต่งงานแทนตัวเอง รีบจัดการให้ทุกอย่างเรียบร้อยในคืนนี้

สถานที่ขอแต่งงานคือที่บนชายหาดส่วนตัวในเมืองตงไห่ ชายหาดนี้เมื่อก่อนเป็นถิ่นของท่านจวน จากนั้นถูกหลี่ฝางรับช่วงต่อ สร้างเป็นแหล่งท่องเที่ยวที่มีชื่อเสียงบนโลกออนไลน์แห่งหนึ่งในเมืองตงไห่

ความพิเศษของหาดแห่งนี้ คือหาดทรายเป็นสีชมพูทั้งหาด โดยเฉพาะวันน้ำลดในทุกๆวันที่15ของเดือน ทั่วทั้งชายหาดจะส่องแสงดาวระยิบระยับภายใต้แสงจันทร์

นักท่องเที่ยวที่มาเที่ยวมีจำนวนมากทุกวัน ทำให้หลี่ฝางได้ผลกำไรไม่น้อย และวันนี้เป็นวันน้ำลงของเดือนพอดี หลี่ฝางได้สั่งคนปิดหาดแล้วเรียบร้อย

เพื่อเป็นการขอแต่งงานอันน่าจดจำของฉินวี่เฟยกับหยางฉง

“ไท่ซาง นายคิดว่าฉันใส่ชุดสูทนี้ดูดีไหม？มันดูแก่ไหม？”หลี่ฝางจ้องตัวเองในกระจก พลางถามด้วยสีหน้ากังวล

“ลูกพี่ พี่เปลี่ยนมา5-6ชุดแล้ว ไม่พอใจสักชุด ถ้าพี่ยังไม่รีบจะพลาดเวลาที่ดีที่สุดของการขอแต่งงานแล้วนะ！”

ไท่ซางกลอกตามองบนอย่างจนปัญญา พลางคิดในใจแค่ขอแต่งงานต้องเล่นใหญ่ขนาดนี้เลยเหรอ？

“ช่างเถอะ เอาชุดนี้แหละ！ดอกไม้ที่ฉันสั่งให้นายเตรียมไว้ได้เตรียมรึยัง？แล้วก็แหวน เอามารึยัง？”

รู้ว่าถ้ายังชักช้าอยู่ จะพลาดเวลาที่ดีที่สุดของการขอแต่งงานแล้วจริงๆ หลี่ฝางจัดผมตัวเองเล็กน้อย หาดอกไม้กับแหวนอย่างวุ่นวาย

“เอามาแล้วๆ พวกเรารีบไปกันเถอะ”ไท่ซางหอบดอกกุหลาบสีแดงสีชมพูอย่างละช่อไว้ในอ้อมแขน แล้วใช้ตัวดันหลี่ฝางให้เดินออกไป

จากสถานตากอากาศไปชายหาดไม่ได้ไกลมาก ขับรถประมาณ10กว่านาที ไม่นานนักหลี่ฝางกับไท่ซางก็มาถึงทางเข้าชายหาด จนถึงวินาทีจะลงจากรถ หลี่ฝางยังวุ่นอยู่กับการจัดเสื้อผ้าตัวเอง

จากนั้นได้ไท่ซางเร่ง ถึงจะเดินอืดอาดไปยังชายหาด เพราะกลายเป็นแหล่งท่องเที่ยวชื่อดัง บนชายหาดจึงจัดตกแต่งได้ไม่เลว

ไท่ซางไม่ได้ใช้ความพยายามในการตกแต่งนัก แค่ให้ปูดอกกุหลาบให้เต็มชายหาดสีชมพูนั่น และมีแสงไฟหลากสีสันมากมายกระจายอยู่ตามชายหาด

แสงไฟหลากสีผสานกับแสงจันทร์อันสุกสกาว ทำเอาทั้งชายหาดเป็นฉากที่สวยงามชวนฝัน

“วี่เฟยกับเสี่ยวฉงพวกเขาถึงไหนแล้ว？จะถึงรึยัง？”หลี่ฝางหลบตรงที่ซ่อนตัวที่ตนหาไว้ก่อนหน้านี้ พลางถามอย่างตึงเครียด

“ใกล้ถึงแล้ว ราฟาเอลบอกว่าอีก3นาทีพวกเขาจะถึงทางเข้าหาด ลูกพี่ พี่เล่นใหญ่เกินไปแล้ว ก็แค่ขอแต่งงาน ต้องตื่นเต้นจนเหงื่อตกแบบนี้เลยเหรอ？”

ไท่ซางมองหน้าผากหลี่ฝางที่เต็มไปด้วยเหงื่อ จึงหยอกล้อออกมาอย่างอดไม่ได้

หลี่ฝางหูแดงเล็กน้อย เตะก้นไท่ซางอย่างไม่พอใจไปทีหนึ่ง“นายจะไปเข้าใจอะไร รอถึงคราวนายขอหยูหลิงฮุ่ยแต่งงานก็จะรู้แล้วว่าตื่นเต้นแค่ไหน”

“โอเค ผมผิดไปแล้ว ผมไม่ควรล้อพี่ พี่อย่าพูดเรื่องผมกับหยูหลิงฮุ่ยอีกเลย”ไท่ซางรู้สึกตัวเองปากเสีย แม้จะติดปากไปแล้ว แต่ตนก็ถูกสกัดเอาไว้“เจ้าหมอนี่ เปลี่ยนเรื่องทันทีที่ฉันพูดถึงเรื่องหยูหลิงฮุ่ย ทำตัวเป็นลูกผู้ชายหน่อยได้ไหม？ไม่รู้ว่าหยูหลิงฮุ่ยชอบนายเข้าไปได้ยังไง”หลี่ฝางจ้องไท่ซางอย่างไม่พอใจ คิดจะตำหนิอีกสองสามคำ ไท่ซางที่อยู่อีกด้านก็เกิดตื่นตระหนกขึ้นมา“มาแล้วๆ！ลูกพี่เตรียมตัวเร็วเข้า！”ได้ยินที่เขาพูด หลี่ฝางที่เพิ่งสงบสติอารมณ์ได้ก็ตื่นเต้นขึ้นมา ตรงจุดซ่อนลับๆตรงนี้ เขารู้สึกฝ่ามือชื้นเหงื่อเห็นฉินวี่เฟยกับหยางฉงค่อยๆเดินมาไม่ไกลวันนี้ฉินวี่เฟยใส่ชุดกี่เพ้าเพรียวสีม่วง ดีไซน์เอวสูงเผยให้เห็นขาที่เล็กเรียวยาวทั้งสองข้าง ส่วนดีไซน์ทรงโลว์คัทเผยให้เห็นรูปร่างน่าประทับใจของเธอนั้นดูดีเข้าไปอีก

copy right hot novel pub