ฉินยีมองไปทางด้านนอกกระจกรถ จึงมองเห็นฉินต้าหย่งโดนถีบออกมาพอดี จากนั้นยังมีพนักงานรักษาความปลอดภัยหลายคนพุ่งตามออกมาด้วย ย่ำยีมายังฉินต้าหย่งด้วยท่าทีที่ก้าวร้าวมาก

“พ่อ!”

ฉินยีร้องตกใจออกมา ดึงประตูรถออกพุ่งออกไปแล้ว ฉินซีก็รีบตามออกไปติดๆ

สองพี่น้องยังร้องไห้เพราะปวดใจกับฉินต้าหย่ง ตอนนี้มองเห็นบิดาถูกตี สองสาวยิ่งปวดใจเข้าไปใหญ่ ขณะเดียวกันในใจเต็มไปด้วยไฟโกรธ

“พ่อคะ พ่อไม่เป็นไรนะ?”

สองพี่น้องพุ่งเข้าไป รีบพยุงฉินต้าหย่งขึ้นมาจากพื้น

ดีที่เขาเพียงแค่โดนเตะทีเดียว จึงไม่ได้รับบาดเจ็บ บนเสื้อผ้าเปื้อนฝุ่นเต็มไปหมด

พนักงานรักษาความปลอดภัยที่เมื่อสักครู่ท่าทีก้าวร้าวมาก พอเห็นฉินซีและฉินยีเข้า ในสายตาเป็นความตกใจ นึกไม่ถึงว่าขอทานคนนี้ยังมีลูกสาวสองคนที่สวยขนาดนี้ได้

“พวกนายมีสิทธิ์อะไรมาตีพ่อฉัน?”

ฉินยีเห็นฉินต้าหย่งไม่ได้รับบาดเจ็บถึงได้วางใจลง ชั่วขณะนั้นโมโหจนตะคอกใส่เหล่าพนักงานรักษาความปลอดภัยด้วยท่าทางโกรธแค้น

ตั้งแต่หล่อนเข้ามาแทนที่ลั่วปิง เป็นผู้จัดการทั่วไปชั่วคราว การฝึกฝนในหลายอาทิตย์นี้ ทำให้กลิ่นอายของผู้มีตำแหน่งสูงบนตัวหล่อนชัดเจนมาก

“คนสวย นี่มาโทษพวกเราไม่ได้นะ! พ่อเธอสภาพนี้ ไปที่โรงอาบน้ำที่ไหนก็คงไม่มีใครปล่อยให้เขาเข้าไปหรอก ยิ่งไปกว่านั้นคือที่หวงเหอบาธของพวกเรา”

หัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัยคือพนักงานรักษาความปลอดภัยที่ถีบฉินต้าหย่งลอยไปทีหนึ่งคนนั้น เวลานี้กำลังพูดจาท่าทางโอหัง

ถึงแม้ฉินซีและฉินยีจะสวยกันมาก แต่พวกเขารู้กันเป็นอย่างดีว่าผู้หญิงประเภทนี้ไม่ใช่คนที่พวกเขาจะเอามาครอบครองได้ และจะไม่ไว้หน้าสองพี่น้องแม้แต่น้อยด้วย

“พ่อฉันไม่ใช่ให้เงินแล้วเหรอ ยังจะเอายังไงอีก? หรือว่าพวกนายมีกฎเขียนเอาไว้ว่าห้ามคนอย่างพ่อฉันเข้าไป? ถึงแม้ไม่ให้เข้าไป หรือว่าพูดกันดีๆ ไม่ได้รึไง? มีสิทธิ์อะไรต้องลงมือด้วย?”

หน้าตาฉินยีเดือดดาล ไม่มีทีท่าว่าจะยอมจบไปง่ายๆ สักนิดเดียว

“คิดว่าตัวเองหน้าตาดี แล้วจะกล้ามาก่อเรื่องที่หวงเหอบาธได้เหรอ?”

เห็นฉินยีไม่ยอมเลิกรา หัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัยจึงโกรธขึ้นฉับพลัน พูดเยาะเย้ย “คนชนชั้นต่ำที่ภายนอกดูใสซื่อแบบนี้อย่างพวกเธอ ฉันเห็นมามากแล้ว ขอเพียงเงินถึง ก็ยอมอ้าขาให้แล้ว”

ได้ยินคำพูดดูถูกอันนี้ของหัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัย สองพี่น้องถลึงตาโต โมโหจนสั่นเทาไปทั้งตัว

ฉินต้าหย่งที่เมื่อสักครู่ยังไม่กล้าขัดขืน เห็นลูกสาวโดนเหยียดหยามเช่นนี้ ยังทนได้ที่ไหน?

“กล้ามาดูถูกลูกสาวฉัน ฉันจะสู้กับพวกแก!”

ฉินต้าหย่งโกรธเคืองจนส่งเสียงคำราม มีเพียงมือเปล่า พุ่งเข้าไปทางพนักงานรักษาความปลอดภัยเจ็ดแปดคนที่ถือกระบองยางไว้แบบตัวคนเดียว

แต่เขายังไม่ทันพุ่งเข้าไป ภาพเงาคนคนหนึ่งก็แซงหน้าเขาไปแล้ว

“ตึง!”

จากนั้นมองเห็นหัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัยที่เมื่อกี้ยังโอหังอย่างยิ่ง ร่างกายลอยอยู่กลางอากาศ จากนั้นลอยเข้าไปด้านในหวงเหอบาธแล้ว

ไม่นานเกิดเสียง“ปึง”ทีหนึ่ง ร่างกายของหัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัยกระแทกบนกระจกของประตูหมุน ชั่วขณะนั้นกระจกที่สูงสองเมตรกว่าแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

แต่นี่ยังไม่จบสิ้น หลังชนกระจกแตก ก็กระแทกไปยังเคาน์เตอร์ด้านหน้าอย่างแรงอีก หัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัยสลบลงไปในชั่วพริบตาเดียว

ภายในโถงใหญ่ เสียงกรีดร้องที่ตกใจกลัวลอยมา

พนักงานรักษาความปลอดภัยที่เหลือ เวลานี้ท่าทางอึ้งทึ่งกันหมด ภาพที่หัวหน้าโดนถีบลอยไปสิบกว่าเมตร และกระแทกกระจกก่อนจะลอยเข้าไปยังโถงใหญ่ของหวงเหอบาธอีกครั้ง พวกเขาเห็นกับตาตนเองทั้งหมด

เวลานี้ฉินต้าหย่งถึงพุ่งเข้ามา เพียงแต่เป้าหมายของเขาสลบไปเรียบร้อยแล้ว

“ฉันจะดูสิ พ่อฉันอยากอาบน้ำ ใครกล้าขวางบ้าง?”

หยางเฉินหน้าตาหนาวเหน็บ หมุนตัวมองทางฉินต้าหย่งแล้วบอกว่า “พ่อ เข้าไปกับผม!”

ฉินต้าหย่งเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้ที่ไหน เวลานี้จึงทำตัวไม่ถูกอยู่บ้าง

ในเวลานี้เอง ฉินซีและฉินยีเดินเข้ามาแล้ว กอดแขนของเขาเอาไว้ซ้ายขวาคนละข้าง “พ่อคะ ทำตามที่หยางเฉินบอกนั่นแหละ พวกเราเข้าไปกันเถอะ!”

ปัจจุบันนี้สองพี่น้องรู้จักสถานะของหยางเฉินมากมาย ที่เมืองเจียงโจว ยังไม่มีเรื่องอะไรที่หยางเฉินจัดการไม่ได้จริงๆ

ฉินต้าหย่งมองหยางเฉินแบบลึกซึ้งทีหนึ่ง เหมือนรู้จักลูกเขยคนนี้เป็นครั้งแรก โดยเฉพาะภาพที่เมื่อสักครู่หยางเฉินถีบหัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัยจนลอย กระตุ้นสมองของเขาอย่างลุ่มลึก

และวินาทีนี้ เขานึกถึงอะไรมากมาย เมื่อสักครู่สายตาของหยางเฉินเต็มไปด้วยแรงอาฆาตแค้น เทียบกับเมื่อครึ่งเดือนก่อนที่เขารับปากเอาฉินซีเป็นสิ่งวางเดิมพัน เหมือนกันกับสายตาของผู้ชายสวมหน้ากากคนนั้นเสียเหลือเกิน

และนึกถึงฉินซีไม่ได้ถูกพาตัวไปอีก ทันใดนั้นเขาคาดเดาแบบใจกล้ามาก วันนั้นผู้ชายที่สวมหน้ากากก็คือหยางเฉิน

เหตุผลที่เขาทำแบบนี้ เพื่อทำให้ตนเองสัมผัสถึงความทุกข์ทรมานหลังจากติดพนันจนทำให้ครอบครัวแตกสาแหรกขาด เพราะเหตุนี้จึงเลิกติดการพนัน

พอนึกถึงว่าในอดีตเขาเหยียดหยามหยางเฉินไว้ เวลานี้ในใจมีเพียงความรู้สึกผิด และยังรู้สึกซาบซึ้งใจด้วย

“ได้ พ่อจะเข้าไปกับพวกลูก!”

ฉินต้าหย่งพยักหน้าหนักแน่น เหมือนเรียกความมั่นใจของเขากลับคืนมาได้

แต่ละก้าวที่หยางเฉินเดินไปด้านหน้า พนักงานรักษาความปลอดภัยที่เหลือถอยหลังไปก้าวหนึ่ง

ดังนั้นที่หน้าประตูหวงเหอบาธ จึงปรากฏฉากหนึ่งที่น่าสนใจขนาดนี้ พนักงานรักษาความปลอดภัยเจ็ดแปดคนที่มือถือกระบองยางไว้ กลับถูกหยางเฉินที่มามือเปล่า บีบจนถอยกลับหวงเหอบาธไป

การกระทำทางนี้ดึงดูดผู้จัดการของหวงเหอบาธเข้ามาทันที

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น?”

เขาเห็นประตูหมุนของทางเข้าพังเสียหายถึงที่สุด ยังมีที่โถงใหญ่ หัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัยที่นอนสลบอยู่ ยิ่งสีหน้าโกรธเคือง

ในเวลานี้เอง เขามองเห็นภาพเงาของพนักงานรักษาความปลอดภัยเจ็ดแปดคนทันใด กำลังถอยหลังเข้ามาไม่ขาดสาย

จากนั้นเขาก็มองเห็นหยางเฉินเข้า แถมยังมีชายวัยกลางคนที่ถูกสองสาวสวยควงแขนซ้ายขวาคนละข้างเข้ามา

“คนของฉัน เป็นนายที่ตี?”

ผู้จัดการใช้สายตาล็อกบนตัวของหยางเฉินไว้ทันที

ถึงแม้ไม่แน่ใจว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นกับหัวหน้าพนักงานรักษาความปลอดภัย แต่เวลานี้เขาสามารถรู้สึกได้ว่าทุกอย่างล้วนเกี่ยวข้องกับชายหนุ่มที่ท่าทางเย็นชาคนนั้น

“หมาของนาย ปากดี สมควรตี!”

หยางเฉินพูดอย่างเย็นชา“กล้ามาหาเรื่องที่หวงเหอบาธของฉัน นายใจกล้ามากนะ ถ้าอธิบายเหตุผลที่เข้าท่ามาให้ฉันไม่ได้สักอย่าง วันนี้ นายอย่าคิดไปจากที่นี่เลย”ผู้จัดการพูดจาเย็นชาใส่ ทันทีที่พูดจบ มีพนักงานรักษาความปลอดภัยหลายคนถือกระบองยางพุ่งออกมาแล้ว ชั่วพริบตาเดียวล้อมหยางเฉินพวกเขาเอาไว้ตรงกลางเดิมทีฉินต้าหย่งที่ประหม่ามาก ตอนที่มองเห็นท่าทางนิ่งเฉยของหยางเฉิน ยังมีลูกสาวสองคนที่หน้าตานิ่งสงบ และไม่มีความหวาดกลัวแม้แต่น้อย ความประหม่าในใจของเขาคาดไม่ถึงว่ามลายหายไปแล้วถึงแม้จะไม่รู้ว่าหยางเฉินเป็นใครกันแน่ แต่หลังนึกออกว่าผู้ชายใส่หน้ากากวันนั้นคือหยางเฉิน เขารู้สึกมั่นใจต่อลูกเขยคนนี้ของตนเองอย่างเต็มที่“นายในฐานะผู้จัดการ ไม่ยอมสอบถามเรื่องราวทั้งหมด อยากจะผลักภาระทุกอย่างให้ลูกค้ารึไง?” หยางเฉินพูดจาเฉยชาผู้จัดการขมวดคิ้วแล้ว “สรุปเกิดเรื่องอะไร?”คำพูดประโยคนี้เห็นได้ชัดว่าถามคนของหวงเหอบาธ“ผู้จัดการคะ เมื่อสักครู่ขอทานคนนี้เข้ามาวุ่นวาย ฉันพูดเตือนดีๆ ให้เขาออกไป แต่เขาไม่ยอมไปค่ะ กลับพูดจาไร้มารยาท ทั้งยังอยากตีฉันด้วยค่ะ”หญิงสาวคนหนึ่งเดินออกมาจากหน้าเคาน์เตอร์ ยื่นมือชี้ไปยังฉินต้าหย่ง พูดจาประหลาด “ฉันเรียกยามเข้ามา ให้ไล่เขาออกไปค่ะ ใครจะไปรู้ว่าเขายังมีลูกสมุน”ภายในโถงใหญ่มีคนล้อมเต็มไปหมด หลังได้ยินคำพูดสาวประชาสัมพันธ์ ล้วนซุบซิบถกเถียงกันถึงฉินต้าหย่ง“ฉันไม่ได้วุ่นวาย! และไม่ได้พูดจาเสียมารยาทด้วย ยิ่งไม่มีความคิดจะตีหล่อนเลย ฉันเอาเงินมา เพียงแค่อยากจะเข้าไปอาบน้ำสักหน่อย หล่อนดันให้ฉันไสหัวไป แถมยังเรียกยามออกมาอีก!”ฉินต้าหย่งร้อนใจในชั่วขณะนั้น รีบพูดอธิบาย

copy right hot novel pub