บอกว่าอยากรับหยางเฉินเป็นพี่ชาย ถึงแม้เป็นเธอที่พูดออกมาเอง แต่เป็นเพราะตอนนั้นมันอดใจไว้ไม่ได้ ถึงพูดว่าอยากรับหยางเฉินเป็นพี่ชาย
แต่เห็นได้ชัดว่าหยางเฉินคิดจริงแล้ว เห็นเธอเป็นน้องสาวจริงๆ
มีคำพูดนี้ของหยางเฉิน ความหวาดกลัวในใจของฉินยีมลายหายไปในชั่วพริบตาเดียว ในใจเต็มไปด้วยความรู้สึกอบอุ่น
“โอ๊ะ? น้องเมียกลายมาเป็นน้องสาวเหรอ?”
หยางหลิ่วได้ยินคำพูดของหยางเฉินแล้ว พูดจาอย่างหน้าตาหยอกเย้า
เฝิงจี้จงหัวเราะเสียงดังขึ้นมา “ฉันว่าเป็นน้องสาวคนรักมากกว่ามั้ง? ฮ่าๆๆๆ~”
เห็นท่าทางของสองคนที่กำเริบเสิบสานหัวเราะเสียงดัง ฉินยีเพียงรู้สึกสะอิดสะเอียน
เวลาผ่านไปแต่ละวินาที ในชั่วพริบตาเดียวก็ผ่านไปห้านาทีแล้ว ทว่ายังคงไม่เห็นเฝิงฉวนพาคนเข้ามา
หกนาที!
แปดนาที!
สิบนาที!
ไม่นานก็มาถึงสิบนาทีแล้ว แต่ว่าเฝิงฉวนยังไม่ปรากฏตัวออกมา
“ไอ้หนุ่ม สิบนาทีก็ถึงแล้ว ผู้นำเฝิงที่แกพูดถึง ทำยังไม่มาอีกล่ะ?”
เฝิงจี้จงยกมือดูที่ข้อมือแวบหนึ่ง พูดแบบเสียดสี “กล้ามาเสแสร้งต่อหน้าฉัน นี่ไม่ใช่แกกำลังตบหน้าตัวเองอยู่เหรอ?”
หยางหลิ่วแสยะปากหัวเราะขึ้นมา “พี่คะ เมื่อกี้ฉันบอกพี่ไปแล้ว เขาเป็นแค่ลูกเขยแต่งเข้าบ้านผู้หญิงคนหนึ่ง มีสิทธิ์อะไรสั่งให้ผู้นำเฝิงมาด้วยตัวเองได้กัน?”
ในแววตาลึกของหล่อนเต็มไปด้วยความเคียดแค้นที่บิดเบี้ยว
ความจริงหล่อนรู้จักความยิ่งใหญ่เกรียงไกรของหยางเฉิน ตอนแรกนั้นหยางเฉินเพียงพาชายกำยำสูงใหญ่คนเดียวมาเยือนตระกูลหยาง ระหว่างยกมือกระหน่ำฆ่ายอดฝีมือชั้นสูงของตระกูลหยางได้
คำพูดประโยคเดียว บีบตระกูลหยางเซ็นสัญญาที่ไม่เป็นธรรม ใช้ราคาถูกที่สุด มาเอากิจการหลายสิบปีของตระกูลหยาง โอนให้แก่หยางเฉิน
จากนั้นตระกูลหยางถูกตระกูลนับไม่ถ้วนของเมืองโจวเฉิงพาคนมาล้อมโจมตี ถ้าไม่ได้สติปัญญาอันเฉียบแหลมของผู้นำของตระกูลหยาง เกรงว่าวันนั้นคนของตระกูลหยางคงต้องตายทั้งหมด
หลังออกมาจากเมืองโจวเฉิง ตระกูลหยางก็ยากจนข้นแค้น อยากจะฟื้นตัวกลับมารุ่งเรืองแบบตระกูลหยางในอดีต เดิมทีไม่มีความหวังใดๆ
ยังมีผู้ชายที่หล่อนรักที่สุด เพราะฉินยี ถึงตกตึกตายไป
ทุกอย่างนี้ ที่เป็นแบบนี้ก็เพราะผู้ชายและผู้หญิงตรงหน้าคู่นี้!
ปัจจุบันนี้ ตระกูลเฝิงนำสิทธิ์การจัดงานประชุมแลกเปลี่ยนให้แก่ตระกูลเมิ่ง ตระกูลเมิ่งสัญญาว่าจะสนับสนุนตระกูลเฝิงขึ้นมามีตำแหน่ง ในสายตาหยางหลิ่ว พึ่งพามือของตระกูลเฝิง ถึงจะสามารถแก้แค้นคืนได้
เวลานี้ หล่อนจะยอมปล่อยโอกาสที่จะได้เหยียบย่ำหยางเฉินและฉินยีไปได้อย่างไร?
“พี่ชาย จากที่ฉันดู พี่อย่าไปมัวแต่พูดไร้สาระกับพวกเขามากขนาดนี้เลย”
“ถึงแม้ผู้หญิงคนนี้จะเป็นของมือสอง แต่ก็ถือว่าหน้าตาดีระดับหนึ่ง พี่เอาหล่อนไปตรงๆ ให้หล่อนปรนนิบัติพี่ดีๆ สักคืน”
“จำเป็นต้องมาพูดไร้สาระกับพวกเขามากขนาดนั้นด้วยเหรอ? คิดจริงหรือว่าพวกเขาจะเรียกผู้นำเฝิงมาได้?”
หยางหลิ่วหัวเราะคิกคักพูดขึ้น
ต้องพูดว่าผู้หญิงคนนี้ความคิดเหี้ยมโหดเสียเหลือเกิน ทั้งที่หล่อนรู้จักความแกร่งของความสามารถหยางเฉิน ยังจงใจยุยงเฝิงจี้จงให้ฝืนใจฉินยีอีก
นี่ไม่ใช่กำลังช่วยเฝิงจี้จง แต่เป็นกำลังทำลายเขา!
เพราะหยางหลิ่วรู้แจ่มแจ้ง ถ้าเกิดเฝิงจี้จงลงไม้ลงมือกับฉินยี หยางเฉินจำเป็นต้องเอาชีวิตเขาแน่
รอหยางเฉินฆ่าเฝิงจี้จงทิ้งแล้ว ตระกูลเฝิงที่มีแนวโน้มรุ่งเรืองขึ้นในปัจจุบันนี้ จะปล่อยหยางเฉินไปได้อย่างไร?
เฝิงจี้จงหัวเราะเสียงดังขึ้นมา หัวเราะอย่างบ้าระห่ำแล้วพูดว่า “น้องสาวพูดมีเหตุผล ในเมื่อเป็นแบบนี้ ฉันไม่เถียงกับพวกเธอแล้ว ประธานฉิน เธอนอนเป็นเพื่อนฉันคืนหนึ่ง แล้วฉันจะปล่อยพี่ชายคนรักของเธอไป เป็นยังไงบ้าง?”
กำลังพูดอยู่ เฝิงจี้จงยื่นมือไปทางฉินยี
หยางเฉินหรี่ดวงตาเล็กน้อย กำลังอยากลงมือ ในเวลานี้เอง เสียงตะโกนดุดันดังขึ้นจากหน้าประตูร้านอาหาร “หยุดเดี๋ยวนี้นะ!”
ภายใต้ความตกใจของทุกคน ภาพชายวัยกลางคนอยู่ภายใต้การอารักขาของชายกำยำรูปร่างสูงใหญ่หลายคน วิ่งเข้ามาในร้านอาหารแบบเหงื่อเต็มหน้า
ชั่วขณะนั้นมือของเฝิงจี้จงแข็งค้างกลางอากาศ ในโทรศัพท์ก่อนหน้านี้ ท่วงทำนองเสียงเปลี่ยนไป เขาฟังไม่ออกว่าเป็นเสียงของเฝิงฉวน
แต่ตอนนี้ เขาได้ยินชัดเจนอย่างมาก เป็นผู้นำของตระกูลเฝิง เสียงของเฝิงฉวน
ตอนที่หยางหลิ่วมองเห็นเฝิงฉวนก็ทำหน้าอึ้งทึ่งเช่นกัน พูดตะกุกตะกักด้วยท่าทางไม่อยากเชื่อ “นี่......นี่เป็นไปได้อย่างไร?”
“ผู้......ผู้นำ! ท่าน....copy right hot novel pub