@ กรุงออตตาวา แคนาดา

“ว้าว!! ”

โลกดูเหมือนหญิงสาวแสนสวยในชุดโอกูตูร์สีขาวอลังการต่อหน้าฉัน

ไม่มีคำบรรยาย ไม่มีอะไรอธิบายสิ่งที่อยู่ต่อหน้าฉันได้ สีขาว ความหนาว ความรื่นเริงและอัศจรรย์ ทุกอย่างควรค่าแก่การกรีดร้องเป็นพันๆ ครั้ง

เทศกาลวินเทอร์ลูดเริ่มขึ้นแล้ว!!

วินเทอร์ลูดคือเทศกาลฉลองฤดูหนาวของแคนาดา จัดขึ้นทุกปีในกรุงออตตาวาและรัฐควีเบคทุกเดือนกุมภาพันธ์ เลื่องชื่อด้านความสนุกสนานจนดึงคนมาเที่ยวชมจากทุกมุมโลก อีกทั้งเลื่องลือที่สุดด้านการประกวดน้ำแข็งแกะสลัก

ออตตาวาเมืองหลวงของแคนาดาดูน่าตื่นตาเหมือนเมืองเทพนิยายอันแสนสนุกสนาน ตั้งแต่ตึกรัฐสภางามสง่าเหมือนพระราชวังไปถึงต้นไม้ที่ประดับด้วยน้ำแข็งแวววาวทุกกิ่งก้าน หลังคาบ้านแม้แต่บ้านนกก็ปกคลุมด้วยหิมะหนานุ่มทั้งนั้น

ฉันดีใจที่สุดที่ได้มาที่นี่กับเพื่อนในแก๊งทุกคน !

“รอฉันด้วย ! ” ฉันโวยวายเมื่อเห็นเพื่อนร่วมแก๊งทุกคนเสก็ตอย่างคล่องแคล่วไปบนลานน้ำแข็งที่ลากยาวสุดตา ทุกคนดูสง่าเปี่ยมออร่าเหมือนน้ำชายในโลกน้ำแข็งไม่มีผิด

พวกเรากำลังเสก็ตอยู่บนคลองริโด คลองกว้างที่เยือกแข็งตลอดสาย กลายเป็นลานน้ำแข็งที่ยาวที่สุดในโลกในทุกฤดูหนาว

แต่...

“ฉันเสก็ตไม่เป็น! ” ฉันร้องสารภาพกับเพื่อนอย่างสุดอาย

ครืด...ครืด...

ฉันเสก็ตไปบนพื้นน้ำแข็งเหมือนเด็กหัดเล่นเสก็ตใหม่ๆ ไม่หงายหน้าก็หงายหลัง เพื่อนในแก๊งเลยหัวเราะกันใหญ่

นิคเห็นฉันแล้ว แต่ฉันไม่อยากให้นิคเข้ามาช่วยฉัน อยากให้เป็นเพื่อนคนอื่น

นิคเสก็ตเข้ามา แต่เคนตันกับแซคมาถึงฉันก่อนเพราะอยู่ใกล้กว่า

“ว่าไงนะ เสก็ตไม่ได้? ” ถึงจะขำแต่เพื่อนทั้งสองก็คล้องแขนฉันคนละข้าง ทำให้เสก็ตต่อไปได้อย่างมั่นคง

ผู้หญิงมองตามกันทั้งลานด้วยความอิจฉา เพื่อนฉันหล่อมาก เคนตันรับจ็อบถ่ายแบบด้วยล่ะ เขาฮอตมาก ส่วนแซคก็เต็มไปด้วยแฟนคลับ

นิคมองนิ่งๆ ไม่ได้ว่าอะไร ฉันนึกอุ่นใจที่ไม่ใช่เขาที่มาช่วยฉัน ยังไงเสียฉันก็เลิกกับเขาแล้ว

อยู่ให้ห่างจะดีกว่า

“เสก็ตไม่เป็นเหรอ เสียชื่อคาเนเดียน” เซธที่วกกลับมาอีกคนกัดฉัน เซธที่ช่วยฉันไว้ตั้งแต่วันแรกของการเปิดเรียนโดยการอัดพวกแก๊งอันธพาลเสียเละ

สาวๆ มองเซธกันใหญ่ ฉันไม่เคยบอกสินะว่าเขาหน้าตาดีมาก ดูดุและเข้มแต่ใจดีเฉพาะกับฉัน

“มันเรื่องของฉัน” ฉันสะบัดเสียง เรากัดกันเหมือนลูกหมาประจำ หลายคนนึกว่าเราเป็นแฟนกันก่อนที่ฉันจะเป็นแฟนนิค แต่เซธเป็นแค่เพื่อนฉัน

“เลิกกินแรงเพื่อนได้แล้ว เสก็ตเองสิ” ดวงตาคมของเซธมองแขนของฉันที่เคนตันและแซคพยุงอยู่อย่างสบประมาท

“ไม่เอา” แบบนี้ไปง่ายกว่านี่นา!

“ฉันจะสอน” เซธบอก

“ฮะ!!??”

ไม่เอาหรอก ได้กัดกันตาย!

ไกลออกไปมีสาวๆ มาขอลายเซ็นนิค ทำให้เขาละสายตาจากฉันชั่วขณะทั้งที่เหมือนอยากจะมา

“ไม่เอา” ฉันส่ายหน้าปฏิเสธคนเสนอตัวจะสอน

แต่เซธคว้ามือฉันไว้ เคนตันและแซคปล่อยมือจากฉันและเสก็ตล่วงหน้าไป แง๊ ฉันไม่เอา! นอกจากจะต้องเดือดร้อนกัดกับเซธไปตลอดทางแล้วยังต้องฝ่าสายตาหยาดเยิ้มของสาวๆ เป็นล้านที่มองตามเซธอีก

เขาหล่อแบบที่สุดของที่สุด แมนมากอีกต่างหาก! สายตาหลายคู่ของสาวๆ บอกว่ายัยนี่มันใครกันถึงได้ควงกับหนุ่มหล่อระดับสมบัติประเทศชาติแบบนั้น

“นายทำให้ฉันอดเที่ยว” ฉันงอแงใส่เซธ

“เที่ยวได้ แต่ต้องเสก็ตไป”

เจ้าเพื่อนโหด

“เริ่มได้แล้ว อย่ายืนเฉย”

วืด...ฉันไถเท้า แต่ทำไมฉันต้องทำตามคำสั่งหมอนี่ด้วยล่ะ!

ตุ้บ! ฉันลื่นล้ม

เจ็บ!

“ก๊ากๆๆ”

ไม่ใช่เซธที่หัวเราะฉันแต่เป็นเด็กๆ แถวนั้น เซธยื่นมือให้ฉัน

“ลุกสิ” เขาบอก “ฉันจะไม่ให้เธอล้มอีก ฉันจะปกป้องเธอเอง ฉันสัญญา”

บรรยากาศรอบข้างเต็มไปด้วยควันสีชมพูจากไหน? อ่อ คงเพราะเซธพูดหวานเลี่ยนขัดกับหน้าโหดเมื่อกี้

ปกติเขาไม่เคยหวานกับฉันเลยนะ

“วันนี้นายเมาหรือไง” ฉันอดถามไม่ได้ อยู่ๆ ก็เลี่ยน

“พูดกับฉันดีๆ บ้างสิ”

กลายเป็นฉันผิดอีก แต่วันนี้ดูเหมือนเซธจริงจังที่จะเป็นเพื่อนกับฉัน

“ฉันจะตั้งใจสอน เธอต้องทำได้”

ในเมื่อพูดขนาดนี้...copy right hot novel pub