รุ่นพี่ทรุดเข่าทึ้งผมตัวเองจนทุกคนหัวเราะเสียงดัง ทั้งเครียดทั้งตลกจนไม่รู้จะพูดยังไง

น้ำแข็งรูปกระป๋องน้ำอัดลมยักษ์พร้อมเฟรนช์ไฟรส์ขนาดตึกสองชั้น ตัวหนังสือยักษ์ โลโก้สินค้ายักษ์ น้ำแข็งทีเร็กซ์ขนาดเท่าตัวจริง และนั่นท่านนายพลสัญลักษ์เคเอฟซีขนาดยักษ์

อีก !

พวกมันใหญ่และเว่อจนรถม้าเจ้าหญิงของเราเหมือนจะถูกยักษ์ทับ!

“ไอ้ยักษ์พวกนั้นไม่เรียกศิลปะหรอกเฟร้ย” พี่อีกคนในทีมแคมม์ตะคอกกร้าว แต่ถูกอีกคนเขกหัวดังโป๊ก

“เขาเรียกสปอนเซอร์ต่างหากเจ้าโง่ ที่มีงานนี้ก็เพราะท่านยักษ์พวกนี้ไม่ใช่หรือไง” คนพูดบุ้ยหน้า “คู่แข่งที่แท้จริงอยู่นั่น!”

แดดิ้น!

น้ำแข็งของศิลปินตัวจริงน่าทึ่งกว่าของสปอนเซอร์เสียอีก! ไหนจะน้ำแข็งสวนสนุกที่มีทั้งสไลเดอร์พร้อมม้าน้ำแข็งที่หมุนได้จริงๆ

หลายก้อนครบเครื่องด้วยแสง สี และเสียง น้ำแข็งรูปบาร์เสิร์ฟไวน์พร้อมคนเสิร์ฟจริงๆ น้ำแข็งตารางหมากรุกที่ขยับม้าและเรือแบบแข่งขันได้จริงก็มี !

แคมม์และทีมยืนปรึกษากันอย่างหนักใจ “กรรมการจะตัดสินประติมากรรมน้ำแข็งจากคะแนนโหวต ฝีมือและความคิดสร้างสรรค์”

ตกเย็นก้อนน้ำแข็งที่ประดับไฟเริ่มโดดเด่น โดยเฉพาะสวนสนุกน้ำแข็งข้างๆ รถม้าของแคมม์ยิ่งมีเสน่ห์ด้วยเด็กที่เข้าไปเล่นและหัวเราะ

“งานประกวดน้ำแข็งเดี๋ยวนี้เริ่มกลายเป็นธุรกิจขึ้นทุกปี แม้แต่ศิลปินก็กลายเป็นพ่อค้า”

“ทำไงได้” ทีมแคมม์บ่นกัน “เราแค่นึกไม่ถึงว่าปีนี้ทีมอื่นจะลงทุนมากขนาดนี้"

“สุดท้ายการชนะไม่ได้ใช่แค่ฝีมือ ต้องหาสปอนเซอร์เก่งด้วย”

“ไม่เห็นต้องคิดมากเลยไม่ใช่หรือไง” แคมม์ให้กำลังใจพี่ๆ ที่บ่น “แค่ได้ทำสิ่งที่รักก็พอแล้ว”

ฉันเห็นด้วยกับแคมม์ เพื่อนๆ ก็เหมือนกัน

แค่ได้ทำสิ่งที่รักก็พอแล้วไม่ใช่หรือไง

19.00 น.

ฟ้ามืดสนิท

กรรมการจะตัดสินในอีกไม่กี่ชั่วโมง รถม้าของแคมม์เพื่อนเราสวยมาก แต่แล้วไง...?

“ถ้ารถม้าเรามีเจ้าหญิงจริงมานั่งคงดีมากเลย” ฉันเปรยกับแคมม์

“เห?”

“ฉันพูดเล่นไปงั้นเอง ถ้ามีจริงอาจได้คะแนนเพิ่มอีกเยอะก็ได้”

“เจ้าหญิงต้องทำอะไรบ้าง”

“ก็...เดินไปเดินมา โพสต์ถ่ายรูป ส่งจูบ ร้องเพลงด้วยก็ได้” ฉันพูดเรื่อยเปื่อย “แต่ฉันพูดไปอย่างนั้นเอง จะไปหาเจ้าหญิงที่ไหนได้ทัน จริงมั้ย ฮะๆๆ”

เงียบ...

ทุกคนนิ่งมองฉัน พี่ๆ ทีมแคมม์ เพื่อนทั้งแก๊ง...

นัยน์ตาแวววาวจนฉันสะอึก

“มะ..copy right hot novel pub