ตอนที่ 109 อย่ามาคิดแทนหรือว่าเดาความคิดข้า

“วางใจเถอะ ค้างคืนเดียวแหละ พรุ่งนี้เราก็กลับแล้ว อีกอย่างตอนนี้ข้าก็มีฐานะเป็นถึงพระชายาหมิงอ๋อง เจ้าเป็นคนของข้า ไม่มีคำสั่งของข้า ไม่มีใครกล้าทำอะไรเจ้าหรอก”

หลินหมื้นชิงตบไหล่ของเสี่ยวซิ้ว นางรู้สึกเอ็นดูมาก

เสี่ยวซิ้วทนทุกข์ทรมานในจวนเสนามามาก ตอนนี้ขอแค่นางยังอยู่ นางจะไม่ให้ใครมาทำอะไรแน่

ฟ้ามืดลงแล้ว หลินหมื้นชิงกับเซียวชื่อได้ไปอยู่ที่เรือนรับรอง เพราะห้องของเรือนรับรองอยู่ใกล้กับห้องของหลินไอ้ชิวมาก หลินหมื้นชิงไม่อยากเห็นหน้านาง เลยพาเสี่ยวซิ้วไปอยู่ในเรือนของตัวเอง

เรือนที่นางเคยอยู่นั้นไกลพอสมควร มีคนรบกวนน้อยมาก ดังนั้นหลินหมื้นชิงเลยเลือกที่จะอยู่ที่นี่

หลังจากที่ช่วยหลินหมื้นชิงปูเตียงนอนแล้ว ก็ดึกมากแล้ว นางก็ตามเสี่ยวซิ้วไปพักที่ห้อง

หลินหมื้นชิงนอนอยู่บนเตียงคนเดียว แต่ว่านางกลับนอนไม่หลับเลย

ตอนนี้ดึกมากแล้ว ก็ไม่รู้ว่าเซียวชี่จือกับหลินจิ๋นโจวเดินหมากกันเสร็จหรือยัง เขาจะกลับไปพักที่ห้องแล้วหรือยัง?

หลินหมื้นชิงรู้ดี นางไม่ควรเป็นห่วงเซียวชี่จือ ผู้ชายคนนั้นไม่ได้เป็นอะไรกับนาง แต่ว่านางก็ควบคุมตัวเองไม่ได้เลย

เรื่องระหว่างเขากับหลินไอ้ชิววันนี้ มันยังออกจากหัวของนางไม่ได้เลย พอนึกถึงเรื่องนี้ นางก็รู้สึกไม่ค่อยสบายใจ

นางไม่อยากจะไปคิดเรื่องพวกนั้น หลินหมื้นชิงได้แต่พยายามข่มตานอน แต่ทำยังไงนางก็นอนไม่หลับ

หลินหมื้นชิงเลยไม่นอน ลุกขึ้นมาสวมเสื้อ้า เห็นห้องของเสี่ยวซิ้วดับไฟแล้ว นางเลยไม่ไปปลุก

หลินหมื้นชิงเดินตรงไปทางเรือนรับรอง

ตอนนี้ดึกมาแล้ว ทุกคนหลับกันเกือบหมดแล้ว ในจวนเสนาบดีเงียบมาก ตอนที่นางเดินผ่านไปยังเรือนของหลินไอ้ชิว นางก็เห็นว่ามีเงาของคน ๆ หนึ่งกำลังเดินออกมาจากเรือน

หลินหมื้นชิงสายตาดีกว่าคนทั่วไปมาก นางมองทีเดียวก็รู้ว่าเป็นหลินไอ้ชิว

ในมือของหลินไอ้ชิวมีเหล้าอยู่เหยือกหนึ่ง กำลังเดินไปที่เรือนรับรองหลินหมื้นชิงขมวดคิ้ว เหมือนนางจะเดาอะไรได้ นางรู้สึกโกรธเป็นไฟหลินไอ้ชิวไร้ยางอายที่สุด ดึก ๆ ดื่น ๆ กล้าเอาเหล้าไปที่ห้องของเซียวชี่จือ เป้าหมายของนางคืออะไร ไม่ต้องบอกก็รู้

copy right hot novel pub