ตอนที่ 114 ยั่วยวนเซียวชี่จือ

หลินหมื้นชิงจ้องไปที่หลินหมื้นชิง สายตาของนางโกรธมาก

“ข้า ...... ข้านอนไม่หลับ เลยมาดื่มเป็นเพื่อนท่านอ๋อง เดิมข้าคิดว่าเจ้าอยู่ด้วย คิดไม่ถึงว่าเจ้าจะไม่อยู่”

หลินไอ้ชิวยังคงยิ้ม ไม่มีท่าทางกลัวหรืออะไรเลย

ที่จริงนางรู้อยู่แล้วว่าหลินหมื้นชิงไม่ได้อยู่ห้องเดียวกับเซียวชี่จือ ดังนั้นคืนนี้นางถึงได้กล้ามาที่ห้องของเขา

“ดื่มเหล้าเป็นเพื่อนท่านอ๋อง? ข้าว่ามานอนเป็นเพื่อนมากกว่ามั้ง?”

หลินหมื้นชิงพูดจาไม่ได้เกรงใจนางเลย คำอธิบายของหลินไอ้ชิว ต่อให้เป็นคนโง่ก็ไม่มีทางเชื่อ ยิ่งเป็นนางด้วยแล้ว นางยิ่งไม่เชื่อ

หลินหมื้นชิงพูดจาแบบไม่อาย ทำไมหลินไอ้ชิวอึ้งไป สีหน้าของนางไม่ดีเลย

“น้องสาว เจ้าพูดอะไรกัน เจ้าเป็นผู้หญิงนะ ทำไมเจ้าถึงพูดจาน่าไม่อายแบบนี้ล่ะ”

หลินไอ้ชิวมองไปที่หลินหมื้นชิง สายตาของนางไม่พอใจมาก ถึงแม้จะเดาออก แต่ว่านางก็ไม่ได้กลัว

“พูดจาน่าไม่อาย? เทียบกับสิ่งที่เจ้าทำแล้ว ข้าว่าสิ่งที่ข้าพูดมันดูอ่อนไปเลย หลินไอ้ชิว หรือว่าไม่มีใครเคยบอกเจ้ามาก่อนว่า เป็นผู้หญิงอย่าทำตัวไร้ยางอายแบบนี้?”

หลินหมื้นชิงจ้องไปที่หน้าของหลินไอ้ชิว จากนั้นก็ค่อย ๆ เดินไปหานาง สายตาของนางดูโกรธมาก เหมือนอยากจะเผาให้ตาย

ท่าทางที่นางเดินเข้ามาใกล้ หลินไอ้ชิวก็เริ่มรู้สึกกลัวขึ้นมา สายตาของนางเต็มไปด้วยน่ากลัว

“หลินหมื้นชิง เจ้าพูดอะไรอย่าให้มันเกินไปนะ ข้าเป็นพี่สาวของเจ้านะ เจ้ากล้าดียังไงว่าข้าแบบนี้ต่อหน้าท่านอ๋อง”

หลินไอ้ชิวจ้องไปที่หลินหมื้นชิงด้วยความโกรธ ในฐานะผู้หญิงคนหนึ่ง จะมาถูกหยามเกียรติแบบนี้ได้ยังไง

“ท่านอ๋อง?”

เมื่อได้ยินดังนั้น หลินหมื้นชิงก็มองไปที่เซียวชี่จือ เขายิ้มแล้วมองมาที่นางเหมือนกำลังดูละครฉากหนึ่งอยู่

ท่าทีของเซียวชี่จือ ทำให้หลินหมื้นชิงโกรธมาก เขากับหลินไอ้ชิวก่อเรื่องขึ้น หรือว่าเขาไม่ควรอธิบายอะไรเลย?

จะยังไงก็ตามนางก็เป็นชายาอย่างถูกต้องตามประเพณี อีกทั้งวันนี้ก็เป็นวันที่นางกลับมาบ้านพ่อแม่ตามทำเนียม เขากลับกล้าอยู่กับหลินไอ้ชิวแบบนี้ หากเรื่องนี้แผ่ออกไปมันน่าอายแค่ไหน

“ท่านอ๋อง ท่านคิดว่าที่ข้ามาตอนนี้ รบกวนท่านสองคนหรือเปล่า?”

หลินหมื้นชิงมองไปที่เซียวชี่จือ แล้วย้อนถามเขา

นางรู้สึกเจ็บจี๊ด ๆ ในใจ แต่ว่าสีหน้าท่าทางของเขายังนิ่งอยู่ นางไม่อยกให้ใครเห็นว่านางอ่อนแอ

“พระชายาพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง? ข้ากับหลินไอ้ชิวไม่ได้มีอะไรกันเลย เจ้าอย่าใส่ร้ายข้าสิ”

ท่าทางที่หลินหมื้นชิงกำลังโกรธ มันบ่งชัดมากว่านางกำลังหึงเขา เซียวชี่จือรู้สึกอารมณ์ดีมาก ผู้หญิงคนนี้บอกว่าเขาเป็นคนแปลกหน้าไม่ใช่หรือไง?

ในเมื่อเป็นคนแปลกหน้า ถ้าอย่างนั้นทำไมถึงเห็นผู้หญิงคนอื่นอยู่ในห้องของเขา ต้องโกรธขนาดนี้ด้วย?

“ไม่มีอะไรเกิดขึ้น หรือว่าต้องให้ข้าจับให้ได้คาหนังคาเขา ท่านอ๋องถึงจะยอมรับ?”

หลินหมื้นชิงจ้องไปที่เซียวชีจือด้วยสายตาประชดประชัน ตอนที่นางเพิ่งเข้ามา เห็นอยู่ว่าหลินไอ้ชิวนั่งอยู่ที่ตักของเขา ยังกล้าบอกอีกว่าไม่มีอะไร เห็นว่านางเป็นคนโง่หรือยังไง?

“เจ้า”

จับได้คาหนังคาเขา เซียวชี่จือได้ยินรู้สึกแสลงหูมาก เขาหน้านิ่งลงทันที เขาโกรธมาก กำลังอยากจะโมโห แต่ว่าในเวลานี้เขาก็สังเกตเห็นหลินไอ้ชิว

เขาหน้านิ่งลง จากนั้นก็มองไปที่หลินไอ้ชิว “เจ้าออกไปเดี๋ยวนี้”

“ท่านอ๋อง ท่านบอกว่าจะให้ข้าอยู่กับท่านคืนนี้ไม่ใช่หรอ?”หลินไอ้ชิวอึ้งไป จากนั้นก็รีบถามคืนนี้เป็นโอกาสสุดท้ายของนางแล้ว ยังไงคืนนี้นางก็ต้องเป็นผู้หญิงของเซียวชี่จือได้ ไม่อย่างนั้นต่อไปก็คงไม่มีโอกาสอีก“คำพูดของข้าเจ้าฟังไม่เข้าใจหรือไง? หรือต้องให้ข้าเชิญเจ้าออกไปเอง?”เซียวชี่จือหน้าดุมาก รอบตัวเขามีแต่รังสีความโมโห สายตาของเขารังเกียจจนปิดไม่อยู่หลินไอ้ชิวแทบไม่อยากเชื่อ แต่ว่าอยู่ต่อหน้าเซียวชี่จือ นางไม่กล้าจะพูดอะไรอีก ไม่เคยมีใครขัดคำสั่งของเขาเลยหลินไอ้ชิวมองไปที่เซียวชี่จืออย่างไม่อยากไป จากนั้นถึงได้เดินไปที่ประตู

copy right hot novel pub