ตอนที่ 117 หมิงอ๋องบังคับขืนใจ

หลินไอ้ชิวรอให้เขาไปมีอะไรด้วยจะตาย หากเขานอนกับหลินไอ้ชิวจริง นางคงดีใจตายเลย

“หลินหมื้นชิง หากเจ้าพูดอีกแค่คำเดียว ข้าจะทำอะไรเจ้าเดี๋ยวนี้เลย” หลินหมื้นชิงพูดมาแต่ละคำมีแต่หลินไอ้ชิว เซียวชี่จืออดทนจนถึงขีดสุดแล้ว เขามองไปที่หลินหมื้นชิง สายตาของเขาโกรธมาก ราวกับจะพ่นไฟออกมา

สำหรับเซียวชี่จือแล้ว หลินหมื้นชิงยังคงกลัวอยู่ อีกทั้งนางก็ไม่อยากให้ผู้ชายคนนี้แตะต้องตัวนางด้วย

เขามีอารมณ์กับผู้หญิงคนอื่น แต่นางต้องมาช่วยเขาดับไฟราคะนี้ แค่คิดนางก็อยากจะอ้วกแล้ว

“เซียวชี่จือ หรือว่าไม่รู้สึกว่าเจ้าทำแบบนี้มันไม่ยุติธรรมกับข้าเลย ในหัวของเจ้ามีผู้หญิงคนอื่นอยู่ แต่กลับให้ข้ามานอนกับเจ้า เจ้าไม่คิดว่ามันน่าเกลียดไปหน่อยหรอ?”

หลินหมื้นชิงจ้องไปที่เซียวชี่จือ พูดถึงตรงนี้ สายตาของนางดูโกรธมาก นางจ้องไปที่เขาด้วยความผิดหวัง นางก็แค่มาขัดจังหวะเขาเท่านั้นเอง ทำไมเขาต้องเอาคืนด้วย?

“ในหัวมีผู้หญิงคนอื่น? เจ้าคิดว่าเจ้าเป็นพยาธิในท้องข้าหรือยังไง? ข้าคิดอะไรเจ้ารู้หรอ? ผู้หญิงไม่มีสมองอย่างหลินไอ้ชิว เจ้าคิดว่าข้าจะชอบหรือไง? นอนกับผู้หญิงไม่มีสมองแบบนี้น่าขยะแขยงจะตาย ข้ายอมนอนกับเจ้าดีกว่า”

หลังจากที่เซียวชี่จือพูดจบ เขาก็โยนหลินหมื้นชิงลงบนเตียง จากนั้นก็ขั้นกดตัวนางเอาไว้

“เซียวชี่จือ เจ้ามันหน้าไม่อาย เจ้าปล่อยข้าเดี๋ยวนี้นะ”

หลินหมื้นชิงใช้แรงพยายามผลักตัวเขาออก พอนึกถึงสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้น นางก็รู้สึกอึดอัด ทำไมนางต้องมาเป็นตัวแทนของคนอื่นด้วย

“หลินหมื้นชิง คืนนี้เจ้าทำให้ข้าโกรธมากจริง ๆ”

เซียวชี่จจือหยุด สายตาของเขาเต็มไปด้วยความโมโห แทบจะพ่นออกมาเป็นลูกไฟ

“ท่านอ๋องก็โกรธข้าอยู่บ่อย ๆ จะมาใส่ใจอะไรกับครั้งนี้ด้วยล่ะ”

หลินหมื้นชิงมองไปที่เซียวชี่จือ น้ำเสียงของนางเต็มไปด้วยความประชดประชัน

เวลาพวกเขาอยู่ด้วยกันสองคน เซียวชี่จือก็มักหงุดหงิดโมโหนางเป็นประจำ นางชินแล้ว ก็เลยไม่สนใจ

“หลินหมื้นชิง ที่ข้ามีอะไรกับเจ้า ถือเป็นเกียรติของเจ้า”

เซียวชี่จือหน้านิ่งมาก เขามองไปที่หลินหมื้นชิง ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนที่กล้าทำให้เขาโมโหได้ซ้ำแล้วซ้ำเล่าแบบนี้มาก่อน เขาอยากจะบีบคอนางให้ตายตอนนี้เลยด้วยซ้ำไป

พอพูดจบเซียวชี่จือก็ไม่ได้ให้หลินหมื้นชิงได้มีโอกาสขัดขืนอีก เขาใช้แรงกระชากเสื้อผ้าของนางออก ผิวที่หน้าอกของนางโผล่ออกมา

การดีดดิ้นของหลินหมื้นชิง มันเหมือนการยั่วยวนอารมณ์ของเซียวชี่จือ ไม่ว่านางจะดิ้นยังไงมันก็ไม่มีผลเลย สุดท้ายแล้วเซียวชี่จือก็ยังคงได้ร่างกายของนางไปอยู่ดี

หลังจากผ่านไปสักพัก เมื่อเซียวชี่จือได้ปลดปล่อยอารมณ์ไปแล้ว เขาก็ค่อย ๆ ปล่อยหลินหมื้นชิง

ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหน ที่ทำให้เขาเฝ้าคิดถึงได้ตลอดเวลาแบบนี้มาก่อน ผู้หญิงที่เคยอยู่รอบตัวเขาก่อนหน้านี้ ก็ไม่เคยมีใครทำให้เขามีอารมณ์ได้เลย แต่ตั้งแต่เขาได้เจอกับหลินหมื้นชิง นางทำให้เขาติดใจ เขาอดใจไม่ไหวทุกครั้งที่ได้เจอนาง

หลินหมื้นชิงถูกกอดรัดฟัดเหวี้ยงนานมาก ทำให้นางแทบจะไม่มีแรงเลย นางจ้องไปที่เซียวชี่จือ สายตาของนางเต็มไปด้วยความเกลียด ผู้ชายคนนี้มีสิทธิอะไรมาทำแบบนี้กับนาง นางไปติดค้างอะไรเขาหรือยังไง?

“มองหน้าข้าทำไม หรือว่าเจ้ายังไม่พอใจ อยากจะให้ทำอีกครั้งหรอ?”

เมื่อเห็นหลินหมื้นชิงจ้องมาด้วยความโกรธ เซียวชี่จือก็ขมวดคิ้ว แล้วก็เอ่ยปากพูดไปอย่างเย็นชา

“บนโลกใบนี้ทำไมถึงได้มีผู้ชายที่หน้าไม่อายอย่างเจ้าได้นะ”หลินหมื้นชิงจ้องไปที่เซียวชี่จือ สายตาของนางมีแต่ความเกลียด พอคิดว่าเมื่อกี้ผู้ชายคนนี้ทำเรื่องอย่างว่ากับนาง นางก็รู้สึกขยะแขยง“นี่ไม่ได้เรียกว่าหน้าไม่อาย แต่ว่าข้ารักและเอ็นดูเจ้าต่างหาก”เขารู้ว่าหลินหมื้นชิงหมายความว่ายังไง เซียวชี่จือจ้องไปที่ดวงตาของหลินหมื้นชิง น้ำเสียงของเขาดูจริงจังมาก“รักและเอ็นดูข้าหรอ? บนโลกใบนี้มีการรักและเอ็นดูแบบนี้ด้วยหรอ วันนี้ข้าเพิ่งจะรู้ว่าความรักและการเอ็นดูของท่านอ๋งนี่พิเศษจริง ๆ”คำพูดของเซียวชี่จือทำให้หลินหมื้นชิงอยากจะกระอักเลือดตายไปเลย ตอนที่นางพูด สายตาของนางมีแต่ความเกลียด

copy right hot novel pub