ตอนที่ 130 คนคุ้นเคยได้เจอกัน
หลินหมื้นชิงคำนับ ใบหน้าของนางเปี่ยมไปด้วยรอยยิ้ม
“หลินหมื้นชิง? ที่แท้เจ้าก็เป็นชายาของชี่เอ่อร์นี่เองหรอ?”
เมื่อได้ยินคำว่าหลินหมื้นชิงสามคำ ซือหม่าชิงเฟิงก็รู้ทันที ผู้หญิงคนนี้คือชายาของเซียวชี่จือนั่นเอง
เดิมเขาคิดว่าชายาหมิงอ๋องจะเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่งเท่านั้น ตัวนางไม่น่าจะมีอะไรพิเศษ แต่ว่าหลังจากได้เห็นหลินหมื้นชิงแล้ว เขาก็ยอมรับเลยว่า เขาตกใจในความงามของนางมาก
ในใจเขารู้สึกผิดหวังนิดหน่อย ความรู้สึกแบบนี้มันมาจากไหนก็ไม่รู้
“ซือหม่าชิงเฟิง”
หลังจากซือหม่าชิงเฟิงได้สติกลับมา เขาก็ยกมือขึ้น แล้วก็มองไปที่หลินหมื้นชิงด้วยรอยยิ้ม
“คุณชายซือหม่าเชิญ ท่านอ๋องทรงรออยู่นานแล้ว”
หลินหมื้นชิงยิ้ม แล้วก็ยกมือเชิญเขา
ซือหม่าชิงเฟิงจำนางไม่ได้ ทำให้นางถอนหายใจด้วยความโล่งใจ
เมื่อเดินเข้ามาในห้องโถงใหญ่ เซียวชี่จือกำลังนั่งดื่มชาอยู่
“เฟิง นิสัยมาสายของเจ้านับวันจะร้ายแรงขึ้นแล้วนะ เจ้ากล้าให้ข้ารอนานขนาดนี้เลยหรอ”
ซือหม่าชิงเฟิงเพิ่งจะเดินเข้ามา เซียวชี่จือก็พูดขึ้นมาทันที
“ข้ามีเรื่องเสียเวลานิดหน่อย? เจอเรื่องระหว่างที่มา เลยมาสาย”
ซือหม่าชิงเฟิงยิ้ม เขาพูดกับเซียวชี่จือโดยไม่กลัวเขาเลย อีกทั้งยังพูดตรง ๆ ด้วย
“เรื่องของเจ้านี่เยอะดีจริง ๆ”
เซียวชี่จือพูดอย่างเรียบเฉย จากนั้นก็หันไปมองที่หลินหมื้นชิง
“ยืนอยู่ตรงนั้นทำไม มานั่งข้าง ๆ ข้านี่มา”
สายตาของหลินหมื้นชิงมองไปที่ซือหม่าชิงเฟิง เซียวชี่จือรู้สึกไม่พอใจมาก ผู้หญิงของเขาจ้องหน้าผู้ชายคนอื่นอยู่นั่น เหมือนไม่เห็นเขาอยู่ในสายตาเลย
นางรู้สึกได้ว่าเขากำลังโกรธอยู่ หลินหมื้นชิงเบะปาก จากนั้นก็เดินไปนั่งข้าง ๆ เขา
ซือหม่าชิงเฟิงนั่งตรงข้ามกับหลินหมื้นชิง เห็นใบหน้าที่งดงามของหลินหมื้นชิง เขาก็รู้สึกว่าคุ้นเคยมาก เขามองอย่างไม่ละสายตาออกเลย
“ข้ารู้สึกว่าพระชายาเหมือนกับเพื่อนคนหนึ่งที่ข้ารู้จัดเลย”
ตอนที่เขามองหน้าหลินหมื้นชิง ซือหม่าชิงเฟิงรู้สึกแปลก ๆ ในใจ
ไม่ได้เจอหลายวันแล้ว ก็ไม่รู้ว่าช่วงนี้เขาไปอยู่ที่ไหน จะอยู่ดีมีสุขไหม เจอเรื่องอะไรลำบากหรือเปล่า
จู่ ๆ เขาก็พูดแบบนี้ขึ้นมา หลินหมื้นชิงรู้สึกกังวลขึ้นมาทันที สายตาที่นางมองไปที่ซือหม่าชิงเฟิงนั้นดูกังวลสับสนมาก
“มีวาสนาคล้ายกับเพื่อนของคุณชาย เป็นเกียรติของข้า” หลินหมื้นชิงไม่ได้โง่ ที่จะไม่รู้ว่าเพื่อนที่ซือหม่าชิงเฟิงพูดถึงนั้นเป็นใคร
แต่ว่ายังดี เขายังเดิมไม่ออกว่านางก็คือหันชิง ไม่อย่างนั้น หากเขารู้ว่านางแต่งตัวปลอมเป็นผู้ชาย จะต้องโกรธมากแน่ อีกทั้งนางก็จะเสียเพื่อนไปอีกคน
ซือหม่าชิงเฟิงยิ้มตลอดเวลา เขามองไปที่หลินหมื้นชิงเหมือนกับที่เขามองหันชิง เขารู้สึกสบายใจอย่างบอกไม่ถูก
แต่ว่าหลินหมื้นชิงถูกเขามองแล้วไม่สบายใจเลย นางเริ่มรู้สึกกลัว อีกทั้งสายตาของเขา มันยิ่งทำให้นางไม่เป็นตัวของตัวเอง
“เฟิง ดูเหมือนเจ้าจะสนใจชายาของข้าจังเลยนะ?”
พวกเขาสองคนมองกันไปมา ในสายตาของเซียวชี่จือ ก็เหมือนการเล่นหูเล่นตากัน ทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดมาก
ซือหม่าชิงเฟิงเป็นพี่น้องของเขา เขาไม่อยากทำลายความสัมพันธ์ของพวกเขา เพราะผู้หญิงเพียงคนเดียว
เขารู้สึกได้ว่าซือหม่าชิงเฟิงสนใจหลินหมื้นชิง แต่ว่าหลินหมื้นชิงเป็นผู้หญิงของเขา ไม่ว่าใครก็จะมาชอบไม่ได้เด็ดขาด ต่อให้เป็นซือหม่าชิงเฟิงก็ตามที
หลังจากซือหม่าชิงเฟิงได้ยินเขาพูด ก็ตกใจไปครู่หนึ่ง หลังจากนั้นก็รีบเก็บสายตากลับมา
“เราเป็นเพื่อนเป็นพี่น้องกันมาหลายปี เจ้าแต่งชายา ข้าก็ต้องทำความรู้จักให้ละเอียดหน่อยไหม”
ซือหม่าชิงเฟิงท่าทางเหมือนล้อเล่น สายตาที่เขามองไปที่เซียวชี่จือมันมีแต่รอยยิ้ม“ชายาของข้าไม่ต้องให้เจ้าต้องมาเสียเวลาเป็นห่วงเป็นใยหรอกนะ เจ้าดูแลตัวเองให้ดีก่อนเถอะ”เซียวชี่จือมองไปที่ซือหม่าชิงเฟิงอย่างไร้อารมณ์ น้ำเสียงของเขาเรียบเฉยมาก“ชี่จือเจ้ากลายเป็นคนใจแคบตั้งแต่เมื่อไหร่เนี้ย หรือว่าเจ้าคิดว่าข้าจะแย่งชายาเจ้าไปหรือไง?”ซือหม่าชิงเฟิงสัมผัสได้ว่าเซียวชี่จือหวงหลินหมื้นชิงมาก ถึงแม้ในใจเขาจะรู้สึกไม่ดี แต่ว่าเขาก็ยังแหย่เขาเล่นอยู่เขาไม่เคยเห็นเซียวชี่จือหวงผู้หญิงคนไหนมาก่อนเลย นี่มันไม่เคยมีมาก่อนไม่รู้ว่าหลินหมื้นชิงทำยังไงเขาถึงได้ดึงดูดใจเขา คนที่ไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหน ถึงได้หวงนางได้มากขนาดนี้มาก่อน“ชายาของข้าจะไม่มีใครมาแย่งนางไปจากข้าได้ ขอแค่เป็นของที่ข้าต้องการ ไม่มีใครมาแย่งไปได้เด็ดขาด”
copy right hot novel pub