ตอนที่139เป็นห่วงท่านอ๋องหมิง

เขาเป็นคนที่ขี้สงสัยตั้งแต่เกิดเขาไม่มีทางปล่อยให้ความอันตรายอยู่รอบๆตัวแน่นอน

เขาหวังว่าหลินหมื้นชิงจะไม่ใช่คนขององค์ราชทายาทเลยให้โอกาสเธอมาโดยตลอดให้เธอเป็นคนพูดความจริงเองแต่ก็เป็นเพราะว่าเธอปิดบังมาโดยตลอดเขาเลยไม่แน่ใจว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนของเขาหรือคนขององค์ราชทายาท!

“หากท่านอ๋องสงสัยว่าพระชายาเป็นคนขององค์ราชทายาททำไมท่านอ๋องถึงไม่หาวิธีกำจัดเสีย?”

อู๋หชิงรู้สึกแปลกใจในอดีตคนขององค์ราชยาทนั้นท่านอ๋องจะหาทางกำจัดทิ้งเสมอแต่สำหรับพระชายากลับไม่ได้ใช่วิธีนั้น

อู๋หชิงสงสัยในใจไม่รู้ว่าท่านอ๋องคิดอะไรอยู่

ได้ยินเช่นนี้สีหน้าของเซียวชี่จือก็เปลี่ยนเป็นเย็นชาสายตาที่มองไปหาอู๋หชิงนั้นเต็มไปด้วยความเยือกเย็น

“ไม่มีคำสั่งของข้าใครหน้าไหนก็ห้ามแตะต้องชายาได้ยินหรือยัง?”

ทันใดนั้นเซียวชี่จือก็กังวลลูกน้องของเธอจะวางแผนแอบกำจัดหลินหมื้นชิง

เขาตกใจกับความอาฆาตในแววตาของเซียวชี่จืออู๋หชิงรีบก้มหน้าแล้วตอบด้วยความรวดเร็ว“ครับข้าน้อยเข้าใจแล้วครับ!”

“ออกไป!”

เป็นเพราะความเห็นของอู๋หชิงทำให้เซียวชี่จือกังวลในใจไม่ได้รับความยินยิมจากเขาใครก็ตามไม่สามารถทำร้ายหลินหมื้นชิงได้

เซียวชี่จือไม่รู้ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่เขากลายเป็นคนตัดสินใจโลเลเช่นนี้หากว่าเป็นเขาในอดีตฆ่าหลินหมื้นชิงตั้งนานแล้วไม่มีทางปล่อยคนที่อาจจะต่อรองกับเขาได้ไว้ข้างกายหรอก

“ข้าน้อยลาก่อนครับ!”

หลังจากที่อู่หชิงออกจากห้องหนังสือความกลัวในใจก็ยังลดลงไม่หมดความใส่ใจที่ท่านอ๋องมีต่อพระชายานั้นมากเกินกว่าที่เขาคิด

ไม่รู้เลยจริงๆว่าท่านอ๋องคิดอะไรอยู่รู้อยู่แก่ใจว่าหากพระชายาเป็นคนขององค์ราชทายาทก็จะนำพาความอันตรายมาให้เขาแต่กลับยังไว้ชีวิตพระชายาตอนนี้เขายิ่งไม่เข้าใจไปใหญ่ไม่เข้าใจว่าในใจท่านอ๋องนั้นคิดอะไรอยู่

เซียวชี่จือทำสีหน้าบึ้งในใจกังวลเรื่องของหลินหมื้นชิง

เธอต้องรู้ให้ได้หลินหมื้นชิงเป็นคนของฝ่ายไหนถ้าหากเป็นฝ่ายองค์ราชทายาทเขาไม่มีทางปล่อยเธอไปแน่!

หลายวันต่อมาหลินหมื้นชิงไม่เห็นแม้แต่เงาของเซียวชี่จือตกดึกก็ไม่มาที่ห้องของเธอหลินหมื้นชิงว่างอย่างมีความสุขยังไงเธอก็ไม่อยากรับมือกับเซียวชี่จือทุกวันอยู่แล้ว

แต่ไม่รู้ทำไมไม่เจอเขาหลายวันหลินหมื้นชิงกลับรู้สึกอ้างว้างในใจเหมือนขาดอะไรไป

“คุณหนูคะท่านเป็นอะไรคะทำไมรู้สึกจิตไม่อยู่กับเนื้อกับตัว?”

เสี่ยวซิ้วอยู่ด้านหลังหลินหมื้นชิงเห็นเธอทานข้าวโดยไม่มีความอยากใดๆเลยอดไม่ได้ที่จะถาม

“ไม่มีอะไร”หลินหมื้นชิงก้มหน้าแล้วตอบอย่างเฉยเมย

“ใช่สิเสี่ยวซิ้วเจ้ารู้ไหมว่าช่วงนี้ท่านอ๋องยุ่งเรื่องอะไรอยู่”

ตอนแรกไม่อยากถามเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเซียวชี่จือแต่สุดท้ายก็อดไม่ได้ที่จะถามหลินหมื้นชิงมองหน้าเสี่ยวซิ้วด้วยความหวัง

“คุณหนูไม่ทราบหรือคะ?สองสามวันก่อนท่านอ๋องไปด้านนอกยังไม่กลับเลยค่ะ”

เสี่ยวซิ้วมองหลินหมื้นชิงแล้วถามด้วยความสงสัย

เรื่องที่ท่านอ๋องออกไปด้านนอกนั้นรู้กันทั้งตำหนักแล้วเธอคิดว่าคุณหนูของเธอรู้แต่แรกแล้ว

“ออกไปตั้งแต่สองสามวันก่อน?เขาไปไหนหรือทำไมข้าไม่รู้ล่ะ?”

หลินหมื้นชิงมองเสี่ยวซิ้วด้วยความแปลกใจในแววตามีความตกใจเล็กน้อย“เหมือนว่าสองสามวันก่อนมีคนบุกรุกเข้าวังจะรอบฆ่าฮ่องเต้ท่านอ๋องได้รับหน้าที่ไปตามผู้ร้ายและเสี่ยวซิ้วได้ยินมาว่าคนที่ลอบฆ่าฮ่องเต้นั้นวรยุทธสูงส่งมีความเป็นไปได้ว่าเป็นสายลับของแคว้นอื่นและอาจจะมีจำนวนไม่น้อยด้วย”ได้ยินคำถามของหลินหมื้นชิงแล้วเสี่ยวซิ้วก็พูดราวกับว่ากำลังขี้โม้เข้าไปใกล้หลินหมื้นชิงมากขึ้นได้ยินเสี่ยวซิ้วพูดแล้วหลินหมื้นชิงก็ขมวดคิ้วในใจรู้สึกกังวลขึ้นมา“หากว่าเป็นเช่นนี้งั้นเซียวชี่จือไปตามผู้ร้ายนั้นก็อันตรายสิ?”ถ้าเซี่ยวซิ้วพูดความจริงคนที่สามารถเข้าไปลอบฆ่าในวังได้นั้นต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่อีกทั้งไม่ใช่คนเดียวแน่นอนถึงเซียวชี่จือจะเก่งกาจเพียงใดหากฝ่ายตรงข้ามมีคนมากเขาก็ย่อมมีความอันตรายได้

copy right hot novel pub