ป๊าคริสพาร์ท

ผมมองดูตัวเล็กหลังจากที่โดนอ่อย(?)ก็มาหลับใส่ผมสะงั้นอยากจะเอาคืนอยากจะสัมผัสผิวขาวๆแต่ก็ต้องอดกลั้นไว้ก่อน ผมรอสักพักก็ลุกเดินลงมาด้านล่างให้เบาที่สุดเพราะกลัวตัวเล็กจะตื่นเดินมาก็เจอเพียงแค่เรียว กันต์และเฟยเท่านั้นสภาพตอนนี้คงพูดได้ว่ากันต์ดูเป็นคนสุด

“ไอออคริสส”เรียวมันเรียกผมทันทีที่เห็น

“ไม่ต้องมาทำเป็นเมา ตัวเล็กนอนไปแล้ว”ใช่ครับเรียวมันไม่ได้เมาอะไรหรอกมันคอแข็งพอๆกับผมแต่คนที่เมาจริงๆมีแค่เฟยเท่านั้น

“ชิ รู้ทันตลอด”มันพูดอย่างหน่ายๆใส่ผมทันทีถามว่าสนใจมั้ยคงพูดได้เลยว่าไม่

“คุณคริสครับไม่นอนกับคุณหนูต่อหรอครับลงมาแบบนี้ถ้าคุณหนูตื่นจะโดนโกรธเอานะครับ”เป็นกันต์ที่พูดขึ้น

“มีงานที่ต้องจัดการส่วนตัวเล็กไม่ตื่นง่ายๆหรอก”

“งาน?ให้ผมทำก็ได้ครับคุณคริส”

“ไม่เป็นไร นายอยู่ดูแลเฟยเถอะดูแล้วคงจะไม่ไหว”ผมพูดครั้งมองไปยังเฟยที่นอนฟุบกับโต๊ะไปแล้ว

“พาเฟยไปนอนเถอะไม่ต้องห่วง”ผมใช้ให้กันต์พาเฟยไปนอนทันทีตอนแรกกันต์มีทีท่าว่าจะเป็นห่วงผมเลยต้องเปลี่ยนมาเป็นให้คำสั่งแทนกันต์เลยยอมแต่โดยดี

“จะไปได้ยัง”หลังจากกันต์พาเฟยไปเรียวก็พูดขึ้น

“อือ”

“มึงแน่ใจว่าจะไม่พาอินไปด้วยยังไงเดี๋ยวม๊าใหญ่ก็ต้องรู้เรื่องอาจจะรู้แล้วก็ได้”

“อือ”

“แล้วแต่มึงละกันไปเถอะจะได้รีบกลับมา”เรียวพูดก่อนที่จะลุกเดินตามผมมา ผมกับเรียวเดินลงมาทางเดินด้านล่างเขามีรถสีดำที่จอดรอไว้ผมให้เรียวเป็นคนขับในครั้งนี้เพราะส่วนตัวผมไม่ชอบขับรถ รถสีดำแล่นเข้ามายังคฤหาสน์หลังนึงซึ่งมีลูกน้องชุดดำมากมายยืนคุมอยู่ด้านนอก

“เอ่ออ..คุณคริสเชิญครับ”ลูกน้องที่เป็นคนเปิดปิดประตูพูดขึ้นหลังจากเห็นว่าเป็นผมและเรียวที่ขับเข้ามาไม่รู้ว่านานแค่ไหนแล้วที่ผมไม่มาเหยียบที่นี้พอลงรถก็มีลูกน้องรีบวิ่งมาทำความเคารพทันทีรวมถึงพ่อบ้านนั้นก็คือลุงริคนั้นเองที่มารอพวกผมอยู่ก่อนแล้ว

“คุณคริสมาแล้วหรอครับ”ลุงโค้งตัวให้ผมเล็กน้อยก่อนที่จะถามขึ้น

“ม๊าใหญ่อยู่ใช่มั้ย”

“นายหญิงรอคุณหนูอยู่ที่ห้องรับแขกครับ กระผมเป็นคนบอกนายหญิงไว้เองว่าคุณหนูจะมา”หลังจากลุงริคพูดจบผมและเรียวก็เดินไปยังห้องรับแขกทันทีเผยให้เห็นหญิงวัย50นั่งรออยู่

“ม๊าใหญ่ดีครับ”

“ดี”เรียวและผมกล่าวทักทายคนตรงหน้าคำทักทายของผมทำเอาเรียวหน้าซีดเลยทีเดียว

“เรียวหลานไปพักผ่อนก่อนม๊ามีเรื่องจะคุยกับตัวดีสักหน่อย”

“ครับ”เรียวเดินไปยังอีกห้องนึงทันที ตอนนี้ในห้องเหลือเพียงผมและม๊าใหญ่

“ไม่คิดจะนั่งรึไง”จบคำผมก็เดินไปนั่งทันทีบรรยากาศเย็นที่ส่งออกมาจากผมและม๊าใหญ่ทำให้ภายในห้องเกิดความตึงเคลียด

“คริส!นี้กะจะมานั่งเฉยๆไม่พูดอะไรกับม๊าเลยใช่มั้ย!!!”

“เหอะ ม๊างั้นหรอม๊าที่ว่าหมายถึงแม่หรือแค่ต่ำแหน่ง?”

“คริสนี้ฉันเป็นแม่แกนะ!!ทำไมถึงพูดแบบนั้น!”

“หรอครับ ผมนึกว่าม๊าใหญ่คิดกับผมแบบลูกน้องคนอื่นคำเรียกความห่วงใยเป็นแค่ของหลอกลวง”ผมพูดก่อนจะหันไปส่งสายตาดุๆใส่ม๊าใหญ่

“ฉันเหนื่อยกับแกจริงๆคริส”เธอพูดก่อนจะถอนหายใจ

“แล้วมีอะไร แกถึงโผล่หน้ามาทีนี้ได้”เธอสงบสติก่อนที่จะหันมาถามผม

“เลิกให้คนของคุณมาตามผมสักที”

“เหอะ ถึงตามก็เคยได้ถึงตัวแกมั้ย?ขนาดตามอยู่ที่ไกลแล้วๆซ้อนก็แล้วก็ยังไม่มีใครได้รอดมารายงานเรื่องของแกสักคน”

“งั้นก็เลิกส่งคนมาส่ะถ้าไม่อยากเสียคนมีฝีมือไปมากกว่านี้”

“คริส ฉันขอละกลับมาอยู่บ้านใหญ่เถอะตั้งแต่แกออกจากบ้านไปแกไม่เคยกลับมาไม่เคยติดต่อแม้แต่ตอนที่ป๊าเสียแกก็ยังไม่คิดโผล่หน้ามาเลยรู้มั้ยบางครั้งฉันคิดว่าแกตายไปแล้วหากว่าไม่ได้ข่าวจากเรียวฉันคงทำหลุมฝังศพให้แกแล้วจริงๆ”

“ผมจะไม่กลับมาไม่ว่ายังไงก็ตาม”

“คริส ถ้าลูกไม่กลับมาม๊าก็จะส่งคนไปสืบเรื่องลูกแบบนี้ต่อไปเพราะม๊าเป็นห่วงลูกม๊าผิดมากหรอที่จะเป็นห่วงลูกของตัวเอง”เธอพูดตัดพ้อออกมาผมไม่เคยเห็นเธอเป็นแบบนี้มาก่อน

“ถึงยังงั้นตอนนี้ผมก็กลับมาอยู่ที่นี้ไม่ได้”

“ทำไมละคริสหรือเพราะเด็กคนนั้น”ตาผมเบิกกว้างทันทีที่เธอพูดขึ้น

“ม๊าหรือว่าม๊ารู้แล้วรู้ได้ไงรู้จากไหน”

“ตอนแรกก็ไม่มั่นใจแต่ช่วงนั้นม๊าสืบรู้ว่านัทมีปัญหากับลูกม๊าเลยสั่งคนให้ค่อยติดตามนัดไว้ ม๊าเลยได้รู้ว่าตอนนี้ม๊ามีหลานชายแล้ว”

“งั้นที่ม๊าไม่ส่งผู้หญิงมาอีกเพราะม๊ารู้เรื่องแล้วหรอ?”

“ใช่ หลังจากรู้เรื่องม๊าก็เลิกส่งผู้หญิงไปให้แกม๊าอยากเห็นนะหน้าของหลานนะม๊ายังไม่เคยเห็นเลยเค้าดื้อมั้ยซนเหมือนลูกตอนเด็กๆรึปล่าว”เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงเรื่อยๆ

“ม๊าไม่ว่าผมรึไง?ที่ไปทำใครเค้าท้อง?”

“แกเหมือนกับพ่อแกฉันชินแล้วการทำผู้หญิงแบบนั้นท้องมันไม่ใช่เรื่องแปลกที่สำคัญลูกนั้นแหละทำไมถึงรักและดูแลเด็กคนนั้นดีขนาดนี้ ฉันไม่เคยเห็นแกสนใจหรือชอบพอเด็กคนไหน”

“เค้าเป็นลูกผม ผมต้องดูแลเป็นเรื่องที่ถูกแล้ว”

“ไม่มันไม่ถูกสักนิดคริส ฉันเป็นแม่แกฉันรู้จักแกมากกว่าที่แกคิดถ้าเด็กคนนั้นไม่มีความสำคัญฉันคิดว่าตอนนี้คงจะกลายเป็นลูกของคนใช้สักคนไม่ก็ปล่อยทิ้งไว้อย่างนั้นแล้วส่งเงินไปเลี้ยง”ม๊าพูดจบผมก็เงียบไม่พูดอะไรตอบเรื่องที่ม๊าพูดมันล้วนถูกต้องถ้าผมไม่รู้สึกอะไรกับเด็กคนนี้ผมคงไม่แม้แต่ชายตามองด้วยซ้ำ

“ฉันอยากเจอเด็กคนนั้น แม่อยากเจอหลาน”ม๊าพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังขึ้น

“ถ้าเจอแล้วม๊าจะทำอะไรกับเค้า”

“นั้นเป็นเรื่องหลังจากนั้น หลานควรรู้ว่ายังมีฉันที่เป็นย่าอยู่”

“ขออนุญาตครับม๊าใหญ่”เรียวเดินกลับเข้ามาแล้วเคาะที่นาฬิกาข้อมือเป็นสัญญาณว่าต้องไปแล้ว

“ผมต้องไปแล้วส่วนเรื่องที่จะเจออิน...”ผมเงียบไปครู่ใหญ่ก่อนที่จะพูดต่อ

“มาที่บ้านพักบนเขาตอนนี้ผมพาเค้ามาที่นั้น”ผมพูดก่อนที่จะเดินไปพร้อมกับเรียว

“นี้คริส!แกพาลูกไปที่แบบนั้นได้ไง!คริส!กลับมาเดี๋ยวนี้!”

ผมกับเรียวกลับมายังรถและออกจากคฤหาสน์ไปด้วยเวลานี้ตัวเล็กอาจจะตื่นมาเข้าห้องน้ำได้เรียวเลยขับเร็วกว่าปกติไปนานก็มาถึง

“คริสมึงจะให้ม๊าใหญ่มาเจออิน?แน่ใจแล้วหรอ”เรียวมันพูดขึ้นด้วยท่าทางเคร่งเครียด

“อือ”ผมตอบไปก่อนที่จะเดินขึ้นกลับมายังบ้านพักก่อนที่จะรีบเดินไปที่ห้อง ผมต้องเดินให้เงียบและเบาที่สุดไม่งั้นจะเป็นการรบกวนตัวเล็กที่นอนอยู่ผมขึ้นกลับไปนอนบนเตียงตัวเล็กที่รับรู้ถึงความอบอุ่นจากร่างกายผมก็ขยับเข้ามานอนซุกที่อกผมทันที ผมมองภาพนั้นอยู่นานผมไม่รู้ว่าการที่ให้ม๊ามาเจอตัวเล็กจะดีๆจริงๆรึเปล่าแต่ยังไงสักวันก็ต้องรู้อยู่ดีไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นผมจะปกป้องตัวเล็กเองไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามผมพร้อมที่จะกำจัดคนที่คิดไม่ดีกับตัวเล็กให้หายไปจากโลกนี้ จากที่เคยสูญเสียไปแล้วครั้งนึงมันเป็นบทเรียนที่ผมไม่อาจลืมได้จะไม่มีวันปล่อยตัวเล็กไปอีกเป็นครั้งที่สองแน่ผมคิดเช่นกันก่อนที่จะกดจูบลงบนหน้าผากของตัวเล็ก

“อื้ออ”ตัวเล็กที่รับรู้ว่ามีคนรบกวนการนอนก็รีบซุกใบหน้ากดลงบนอกกว้างของผมมากขึ้นผมมองแล้วยิ้มกับการกระทำน่ารักๆที่ตัวเล็กไม่รู้ตัวก่อนจะกระชับกอดแล้วหลับไป

—————-

[เวลาก่อนหน้า กันต์xเฟย]

กันต์พาร์ท

หลังจากที่แยกตัวจากคุณคริสและคุณเรียวผมก็อุ้มร่างของเฟยกลับมายังห้องพักซึ่งห้องพักของผมและเฟยอยู่ห้องเดียวกันระหว่างทางที่เดินเฟยบ่นอุบอิบด้วยความเมาลืมตามามองผมบ้างเป็นบางครั้ง เมื่อถึงภายในห้องผมจัดวางให้เฟยนอนในท่าที่สบายขึ้นก่อนที่จะลุกเพื่อไปดูแลความปลอดภัยที่บริเวณรอบบ้านพีกแต่มือของเฟยก็จับผมไว้นั้นผมมองตามมือก็เห็นเฟยลุกมานั่งทำหน้างอลๆใส่ผม

“จะทิ้งหรอ!”เฟยพูดขึ้นผมอึ้งเล็กน้อยที่อยู่ดีๆตัวเล็กของผมก็พูดแบบนั้น

“ไม่ตอบ!จะทิ้งน้องเฟยใช่มั้ย!”ผมส่ายหัวหน่ายๆกับการกระทำน่ารักๆของคนเมาก่อนที่จะนั่งลงบนเตียง

“ส่ายหัวทำไม!เบื่อน้องเฟยหรอ!รำคาญหรอ!”

“มึงนอนได้แล้วเฟยมึงเมามากแล้วกูจะออกไปตรวจข้างนอก”

“พูดดีๆกับน้องเฟยนะอย่ามาหยาบใส่น้องเฟยนะ!”

“เฮ้อ”

“ถอนหายใจทำไม!ฮึก”ผมตกใจที่อยู่ๆตัวเล็กข้างกายก็น้ำตาไหลลงมา

“เฟยเป็นอะไรร้องไห้ทำไม”ผมดึงตัวเล็กมากอดไว้แน่นไม่ชอบเลยที่ตัวเล็กร้องไห้“ฮืออ ไม่รักน้องเฟยแล้วหรอ ได้น้องเฟยแล้วจะทิ้งใช่มั้ยฮึกน้องเฟยน่าเบื่อใช่มั้ย พูดก็ไม่เพราะเลยฮืออ”“ใครบอกว่าพี่ไม่รักเราหื้ม พี่แค่จะออกไปตรวจความปลอดภัย”“จริงนะ”“ครับ”ผมพูกพลางเอื้อมมือไปปาดน้ำตาของตัวเล็กแต่ก็ต้องตกใจเมื่ออยู่ดีๆตัวเล็กก็จับมือผมแล้วใช้ลิ้นเล็กเลียไปตามนิ้วที่ผมใช้ปาดน้ำตา“ตัวเล็ก...อย่าทำแบบนั้นนะครับ”“ทำไมหรอ นิ้วของพี่กันต์อร่อยมากเลยน้องเฟยชอบ”พูดไปก็ดูดเลียนิ้วผมไปอย่างนั้นผมพยายามข่มอารมณ์ที่กำลังเพิ่มขึ้นจากการกระทำของตัวเล็ก“ตัวเล็ก..พี่จะไม่ไหวพอนะครับ”ผมพูดพร้อมกับดึงมือกลับมาตัวเล็กมองผมเล็กน้อยก่อนที่จะขึ้นมานั่งบนตักผม“พี่กันต์ อยากกิน”ตัวเล็กใช่มือมาสัมผัสแก่นกายของผมนี้เค้ากำลังยั่วผมใช่มั้ย“อยากกินอะไรครับ”“ตรงนี้ อยากกินน้ำ”ตัวเล็กพูดพร้อมกับก้มลงมาที่ซอกคอผม มือเล็กก็ยังคงตามวุ่นวายที่แก่นกายผมไม่เลิก“เมาแล้วอ่อยหรอหื้ม?”“ชอบมั้ยละครับ//ตัวเล็กกัดมาที่ซอกคอผมทันที”“หึ ไม่ทนแล้วนะครับ”——————-ตัดดดดด บับว่าจะแต่งncเลยแต่ก็เอาไว้ตอนหน้าดีกว่าเนอะๆ

copy right hot novel pub