มู่หลานพาร์ท
ผมยืนอึ้งกับคำพูดต่างๆของอิน อินเปลี่ยนไปทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นได้ อินพูดดีกับผมเสมอ นิสัยดี แต่นี้มันอะไรกัน
“ออกไปจากบ้านอิน”
“อิน นี้เรื่องอะไร เราเป็นอะไรไปทำไมถึงมาไล่พี่แบนี้”
“ไม่ต้องมาถาม หุบปากเน่าๆนั้นสักที!”
“เกินไปแล้วนะอิน!!พี่อายุมากกว่าเรานะ”
“แล้วไง อินเด็กแล้วต้องยอมผู้ใหญ่ตลอดหรอ”
“อิน!!!!”เป็นป๊าที่ขึ้นเสียงจนน่ากลัว
“ทำไม ป๊าจะทำไรอิน จะปกป้องมันอีกแล้วใช่มั้..”
เพียก! เสียงฝามือหนาสัมผัสกับใบหน้าเล็กอย่างรุนแรงจนใบหน้าของอินหันไปตามแรงมือของป๊า
“หยุดบ้าได้แล้ว!!”
“ฮึก..นี้ป๊า..กล้าตบอินหรอ!!!”
“ใช่! อินไม่เชื่อฟังป๊าเลย!อินทำตัวไม่แีเลยรู้ตัวมั้ย!”ฟังจากน้ำเสียงของป๊าคงพูดได้ว่าป๊าก็รู้สึกไม่ดีที่ตบอินไป
“ได้..ฮึก..รักกันมากอยากได้มันมากใช่มั้ย..เชิญเลยจะทำอะไรก็ตามใจ แต่ถ้าป๊าเลิกมันอย่ามาเรียกอินว่าลูก!!!”พูดจบอินก็วิ่งร้องไห้ออกจากห้องไป
“....”ตอนนี้ภายในห้องมีแต่ความเงียบป๊ากำลังจมอยู่กับห้วงความคิด ส่วนผมตอนนี้ไม่รู้ว่าจะทำอะไรหรือพูดอะไรดีจนกระทั่งมายุวิ่งเข้ามาภายในห้อง
“คุณท่าน!!บ้านใหญ่เกิดเรื่องครับ”
“ว่าไงนะ”ผมหันไปตามเสียงทันทีรวมถึงป๊าที่หันมองมายุช้าๆเพียงปลายตาเท่านั้น
“ตอนนี้คุณท่านรีบกลับบ้านใหญ่ก่อนเถอะครับ”
“ได้ ลงไปรอก่อนเดี๋ยวตามไป”ผมสั่งให้มายุไปรอทันทีก่อนที่จะหันมาหาป๊า
“มู่ไปก่อนนะ”ผมพูดก่อนที่จะวิ่งไปแต่ก็ต้องหยุดเมื่อมือหนาของป๊ามือผมไปกอดไว้แน่น
“ไม่เอา อย่าไปอยู่กับกูก่อน”
“มู่มีเรื่องต้องทำ..ป๊ารอมู่นะ..มู่จะรีบกลับมา”
“ไม่ กันต์!สั่งคนเตรียมรถไปบ้านของตระกูลมู่!”
“ครับคุณคริส”
“ไปทำไมครับ!”ผมหันไปถามป๊าทันที แต่เพียงผมหันไปถามปากของป๊าก็ปะทะเข้ากับหน้าผากของผม
“!!!”
“กูไปด้วย มีเรื่องมาใช่มั้ย”
“ไม่ได้นะ ที่นู้นจะตกใจ”
“แล้ว?”
“กูมาปกป้องนายหญิงของบ้านนี้ผิดมากรึไง”
“นะ..นะนายหญิงอะไรล่ะ ป๊าอย่าแกล้งผมสิ!”
“มู่หลาน หัวหน้าตระกูลมู่คนปัจจุบันเป็นว่าที่ภรรยาของคริสนะครับ”ป๊าพูดขึ้นทำเอาผมทำตัวไม่ถูกแก้มขึ้นสีคนบ้าอะไรมาพูดอะไรแบบนี้ตอนลูกชายงอล
“ไม่ต้องเลย!ไปง้ออินก่อนเลย เดี๋ยวจะรีบไปแล้วรีบกลับมาหา”
“ไม่ ปล่อยให้อินอยู่คนเดียวคิดทบทวนอะไรให้ดี ทำนิสัยแบบนั้นกูที่เป็นพ่อรับไม่ได้”
“แต่..”ไม่ทันที่จะพูดอะไรป๊าจับผมอุ้มขึ้นในท่าเจ้าสาวก่อนที่จะเดินไปขึ้นรถสีดำคันประจำของตระกูลมู่
“ออกรถ”
“คุณ!?”เป็นมายุและมิยุที่ต้องตกใจแต่ผมก็ห้ามไว้ เพราะรู้ดีถึงไม่ไปตอนนี้ป๊าก็คงจะตามไป
เวลาผ่านไปก็เดินทางมาถึงบ้านใหญ่ด้านนอกมีคนรอรับขบวนรถสีดำที่นำมาโดยรถของผม
“ที่นี้?”ป๊าหันมาถามผมทันที
“ใช่ครับ”จบคำผมก็สั่งให้คนปิดล้อมสถานที่ไว้เนื่องจากสถานการณ์ที่บ้านใหญ่ยังไม่แน่นอนเหตุการณ์นองเลือดยังคงติดตาอยู่อย่างนั้น
“พี่มู่!!!”เป็นยูที่วิ่งมากอดผมเน้นก่อนที่จะร้องออกมา
“ยู..”
“ไปไหนมา..ฮึก..ทำไมทิ้งยู..ฮืออ.”
“พี่ขอโทษ..”
“ฮืออ..ทุกคนที่เสียไป..copy right hot novel pub