ป๊าคริสพาร์ท
หลังจากไอเรียวกลับไปไอตัวเล็กก็นอนพักต่ออันที่จริงก็ต้องบังคับผมจัดการหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเบอร์หาลูกค้าที่ทิ้งไว้ทันที
{อ้าวว..ว่าไงคริสทิ้งฉันไว้แล้วไปไหนหื้ม}เสียงปลายสายพูดออกมาขำๆ
{โทษที เรื่องงานให้ไปคุยกับพ่อผมแล้วกัน}
{แบบนั้นนายจะไม่แย่รึไง ถ้าพ่อนายรู้เรื่องที่แกทิ้งลูกค้าระดับฉันไว้เนี้ย}
{ช่างมัน}
หลังพูดจบผมก็วางสายทันทีผมไม่ได้สนใจเรื่องงานหรืออะไรแบบนั้นอยู่ส่วนเรื่องพ่อผมก็ไม่ได้สนใจตอนนี้ผมแค่ต้องการชดเชยเวลาให้กับเจ้าตัวเล็ก แต่ภาพที่ผมเห็นในความฝันนั้นคืออะไรผู้ชายคนนั้นกับอ้วนมีอะไรเกี่ยวข้องกันกันแน่ทำไมหัวใจถึงได้เชื่อมกันแบบนั้น แม้จะคิดอยู่นานแต่ก็ไม่ได้คำตอบคริสจัดการเรียกเฟยและกันต์เข้ามายังในห้อง
“คุณคริสมีอะไรให้พวกผมรับใช้ครับ”เป็นกันต์ที่พูดขึ้นหลังเดินเข้ามาภายในห้อง
“ไปเอาเอกสารที่บริษัทมาให้ฉันที่นี้ ส่วนเฟยกลับไปดูแลที่บ้าน”
“ครับ/ครับ”
หลังทั้งสองออกไปผมก็นั่งจ้องไออ้วนของผมที่ตอนนี้นิ่งสงบดูแล้วน่ารักไม่เหมือนตอนตื่นที่ทั้งซนทั้งดื้อแต่ถ้าถามว่าชอบตอนไหนมากกว่าคงตอนที่เจ้าอ้วนตื่นใบหน้ารอยยิ้มเสียงหัวเราะทั้งหมดของเจ้าอ้วนมันดูน่ารักงดงามถ้าสิ่งใดเทียบไม่ได้ หากใครทำให้รอยยิ้มบนหน้านั้นต้องหายไปมันทุกคนต้องตายไม่เว้นแม้แต่เฟยกันต์หรือตัวเค้าเอง
หนูอินพาร์ท..
ตอนนี้เป็นเวลาประมาน3-4โมงเย็นได้แล้วครับผมตื่นมาก็เห็นคุณป๊ากำลังจมอยู่กับกองงาน อันที่จริงผมยังไม่อยากตื่นหรอกครับแต่ว่าถึงเวลาต้องเช็ดตัวสักหน่อยแล้วบอกได้คำเดียวพยาบาลคือสุดมากโครตสวยโครตใหญ่หากเป็นตอนโตผมคงกระโดดกัดลูกมะพร้าวนั้นแล้วแน่ๆ พยาบาลสาวเดินเข้ามาเช็ดตัวให้ผมแต่สายตากลับไม่อยู่ที่ผมเลยครับจ้องป๊าผมอย่างเดียวรู้แล้วก็เข้าใจครับว่าป๊ามันหล่อแต่ผมก็หล่อนะมองผมสิๆ
“ไม่มองคนไข้หรอ?”ป๊าที่นั่งเงียบอยู่สักพักก็พูดขึ้นจนพยาบาลสาวสะดุ้งตกใจเล็กน้อยก่อนที่จะขอโทษแล้วหันมาเช็ดตัวให้ผมต่อ แต่คือแบบว่าไงดีพยาบาลสวยก็จริงแต่ทำไมเช็ดตัวผมแรงแล้วก็เจ็บแบบนี้ละสายตาก็หันไปมองป๊าอีกแล้วอะไรอะ!!
“อ้ะ เจ็บ”ผมร้องออกมาเมื่อครานี้มันไม่ไหวแล้วจริงๆ
“!!!”ป๊าลุกเดินเข้ามาหาผมทันทีแล้วก็ต้องตกใจเมื่อบริเวณที่พยาบาลสาวเช็ดเมื่อกี้มันดันขึ้นรอบแดงขึ้นมา
“นี้คุณเช็ดยังไงของคุณ!!!ทำไมลูกผมถึงขึ้นรอยแดงแบบนี้!!!คุณเช็ดหรือถูกันแน่ห้ะ!!!”
“ขอโทษค่ะๆดิฉันไม่ได้ตั้งใจ”พยาบาลสาวก้มหัวลงสำนึกผิดแต่ป๊าผมหรอจะยอม
“ออกไป!!!ใครอยู่ข้างนอกพาอีนี้ออกไป!!!”จบคำลูกน้องที่คอยเฝ้าประตูด้านหน้าก็เข้ามาลากตัวพยาบาลคนนั้นออกไปทันที
“เจ็บมากมั้ย”ป๊าหันมาถามผมเสียงเบาลงใบหน้ามีแววกังวลเล็กน้อย
“ม้ายเจ็บแล้วงับ”
“เดี๋ยวเช็ดให้อยู่นิ่งๆละ”
“งับ”ผมเชื่อฟังอย่างว่าง่ายถึงป๊าจะไม่ได้มือเบาแต่ก็ดีกว่าให้พยาบาลคนนั้นเช็ดให้ร้อยเท่าครับ ป๊าจัดการเช็ดไปตามตัวของผมมันออกจะดูน่าอายไปนิดแต่ก็ต้องชินได้แล้วยังไงก็พ่อลูกกัน..
“จะเช็ดข้างล่างนะ”
“งับ..”อือหื้อครับเช็ดจริงๆบอกตรงๆถ้าตอนโตมีคนมาเช็ดบริเวณช่วงล่างแบบนี้คงตื่นครับลูกน้อยมันคงตื่นแน่ๆแต่ดีหน่อยท่่ตอนนี้ยังเด็กแล้วก็อีกอย่างโตไปคงไม่มีอารมณ์กับป๊าหรอกครับมันดูจะเกินไปหน่อย
“อ้ะ!”
“?!”ป๊าหันมองผมทันทีก็มือป๊ามันมาโดนช้างน้อยผมอะแล้วๆไม่รู้อะอยู่ดีๆมันก็ร้องเสียงหลงออกมาแบบนั้นเหมือนผู้หญิงเลยเห้ยยไม่ได้ยังเด็กอยู่เว้ยยยย
“หึ แต่เด็กเลยนะ”ป๊าพูดกวนๆใส่ผมทันที
“-///-“เป็นเขิลแล้วครับ
หลังจากป๊าเช็ดตัวให้ผมเสร็จป๊าก็จัดการใส่เสื้อผ้าให้ผมก่อนท่ี่จะกลับไปนั่งทำงานต่อ
“ป๊าม้ายปายทำงานที่บอษัทง่า”
“ทำที่นี้แล้วจะทำไม”
“เป็นห่วงเยอ ให้เฟยมาก้ด้ายนิ”
“ไม่ จะอยู่ดูแลเองทำไมไม่อยากให้อยู่รึไง?”
“อยากสิอยาก”ถามนิดเดียวเองต้องกดเสียงดุเลยรึไงอะโด่
หนูอินพาร์ท..
พูดได้เลยว่าตั้งแต่ป๊ากลับมาป๊าใจดีตามใจผมมากๆแต่ก็ไม่ใช่กับเรื่องอันตราย และวันนี้เป็นวันที่ผมออกจากโรงพยาบาลหลังนอนมา2วัน ป๊าสัญญากับผมไว้ว่าถ้ารีบหายจะพาไปไหนก็ได้ที่นึงซึ่งสถานที่ที่ผมเลือกคือสวนสนุกถามว่าทำไมผมถึงเลือกสวนสนุกทั้งที่มันไม่เข้ากับผมเท่าไร ก็เพราะเมื่อก่อนที่บ้านยากจนความฝันวัยเด็กก็คือมาส่วนสนุกครั้งนี้ได้กลับมาเป็นเด็กอีกครั้งก็ขอจัดเต็มสักหน่อย
“ป๊าาสวนสนุกๆ”ผมดึงเสื้อป๊าก่อนที่ป๊าจะขึ้นรถสีดำขันเดิมเพิ่มเติมคือมีผมกลับมานั่งด้วยแล้ว
“ตกลงจะไปสวนสนุกเนี้ยนะ?”
“อือๆ”ผมพยักหน้าด้วยความดีใจก่อนที่ร่างของผมจะถูกป๊าอุ้มมานั่งในรถ
“ตัวเบาไม่เหมือนเมื่อก่อน”
“เดี๋ยวก็กลับมาแบบเดินแย้ว..//ตีพุง”
“หึ”
“ป๊าๆก่อนไปหารายกินกานน”ผมเกาะแขนมุดเข้าหาป๊าใช้หัวกลมๆอ้อนไปมา
“อือได้สิ กันต์ไปร้านxxx”
เวลาเพียงไม่นานก็เดินทางมาถึงร้านอาหารสุดหรูป๊าจัดการสั่งนู่นนี้ให้ผมทันที จนขณะนี้บรรดาอาหารมากมายตั้งเรียงรายกันจนจะล้นโต๊ะ
“ทำมายสั่งเยอะจังงะป๊า”ผมพูดพลางส่งสายตาสงสัยเล็กน้อย
“จะได้กลับมาเป็นไออ้วนเร็วๆ”ป๊าพูดขำๆก่อนที่จะจัดการกินอาหารตรงหน้า ผมก็ไม่น้อยหน้าหรอกขอมาก็จัดให้ไปดิจะอ้วนให้เป็นช้างเลยรอบนี้หึๆ เพียงเวลาไม่นานกองอาหารบนโต๊ะตอนนี้กลับเหลือแต่จานเปล่าพนักงานต่างพากันตกใจหน้าตั้งที่เด็กตัวเล็กแบบผมกินได้ขนาดนั้น แต่เท่านั้นมันยังไม่พอหรอกเพราะป๊าผมดันสั่งของหวานไว้ด้วย บรรดาเค้ก โมจิ ขนมหวานมากหน้าลายตากำลังจัดวางอย่างสวยงามบนโต๊ะอีกรอบนึง ป๊าปล่อยให้ผมอิ่มสำราญกับกองขนมหวานตัวป๊าเองเป็นคนไม่นิยมของหวานจึงได้แต่นั่งมองผมเท่านั้น ผ่านไปสักพักผมก็กินหมดตอนนี้พุงของผมมันแทบจะแตกออกมาแล้วครับอิ่มมากจริงๆ
“จะแตกมั้ย?”ป๊าพูดครั้งยื่นมือมาจิ้มที่พุงของผม
“ม้ายย”ผมพูดขำๆตามทันที ด้วยว่าผมอิ่มมากๆเลยตัดสินใจเลื่อนการไปเที่ยวสวนสนุกเป็นวันพรุ่งนี้แทนเพราะไม่งั้นถึงจะไปคงจะไม่ได้เล่นอ้วกแตกกลับบ้านก่อนเป็นแน่ ระหว่างทางที่กลับมาบ้านผมก็งีบหลับมาตลอดทางก็นะท้องอิ่มหนังตาหย่อน
“อ้วน ถึงแล้ว”
“อื้ออ..”ผมร้องออกมาด้วยเสียงงัวเงียให้ตายสิมันง่วงลืมตาไม่ขึ้นแล้ว แต่ความคิดทุกอย่างก็หยุดลงเพราะป๊าที่ยืนมองผมตื่นมางัวเงียกลับเข้ามาอุ้มผมในท่าอุ้มเจ้าสาวพาผมกลับขึ้นมาบนห้องผมที่มั่นใจว่านอนได้ก็หลับต่อทั้งที่ป๊ายังอุ้มอยู่ ตอนนี้ป๊าวางผมไว้บนเตียงเรียบร้อยผ้าอุ่นๆกับเตียงนุ่มๆทำให้ผมสัมผัสได้ว่านี้คงมาถึงห้องแล้ว
“นอนไป พักผ่อน”ป๊าพูดออกมาเสียงเรียบพลางใช้มือหนามาลูบหัวผมไปมาเป็นการกล่อมให้ผมหลับ ก่อนที่ทุกสิ่งจะดับไป...
ตอนนี้ผมตื่นมาอีกทีตอนเย็นเลยก็ว่าได้สิ่งแรกที่ผมเจอตอนตื่นมาก็คือคุณป๊าของผมที่นอนอยู่ข้างๆผมผมมองใบหน้าของป๊าพิจารณาใบหน้าที่เรียบนิ่งยามที่หลับตอนนี้คงพูดได้ว่าเหมือนกับเจ้าชายอะไรแบบนั้นหากว่าผมเป็นผู้หญิงคงจะหลงรักไปเต็มปักเต็มเปา ก่อนที่ผมจะตัดสินใจซุกตัวเข้าหาป๊าอีกครั้งอาจจะเป็นเพราะห่างกันไปนานผมเลยมีความรู้สึกที่อยากจะอยู่ใกล้ป๊ามากยิ่งขึ้น ใบหน้าของผมซุกเข้าไปบริเวณอกของป๊าจนได้ยินเสียงหายใจอย่างสม่ำเสมอแสดงให้เห็นว่ากำลังนอนหลับสบายอยู่ มือหนาที่รับรู้ได้ถึงสิ่งที่พยายามเบียดเข้าหาตนก็กอดรัดตอบกลับมาทันที
เฟยพาร์ท..
ตอนนี้ได้ยินกันต์บอกว่าวันนี้คุณหนูจะกลับมาผมรู้สึกดีใจมากๆเลย พอกลับจากข้างนอกก็รีบวิ่งไปหาในห้องทันทีแต่ดันเจอภาพน่ารักๆจนไม่อยากกวนคุณหนูกับคุณคริสกำลังนอนกอดกันเป็นภาพที่ดูน่ารักมากๆ ผมเดินลงบรรไดเพื่อจะมาตามสั่งงานและสั่งให้จัดเตรียมอาหารให้พร้อมสำหรับคืนนี้
“กันต์”ผมเรียกชื่อคนที่พึ่งเดินเข้ามาใหม่ทันที
“ทำอะไร”
“จะไปสั่งงานน่ะ”ผมตอบเสียงเรียบ
“ไม่ต้อง ฉันสั่งแล้ว”กันต์ดึงมือผมให้เดินตามแรงออกจากบ้านไปบริเวณบ้านพักของผมและกันต์ที่อยู่ถัดจากบ้านของคุณคริสเล็กน้อย
“กันต์มีไรหรอ”
“ไม่ต้องถาม”เพียงเข้ามาในบ้านได้กันต์จัดการประกบริมฝีปากเข้าหาผมทันที
“อ้ะกันต์อย่าพึ่ง”ผมร้องท้วงออกมาทันทีแต่ดูแล้วกันต์คงไม่หยุดง่ายๆ ลิ้นร้อนของกันต์ตอนนี้ได้รับอิสระให้เข้ามาครอบครองปากของผม...
กันต์จัดการจับร่างของเฟยกดถอยไปเข้าไปภายในห้องโดยที่ปากของทั้งสองยังคงเชื่อมต่อกันเสียงจาบจ้วงดังออกมาน่าอายนี้คงเป็นรอบหลายเดือนที่กันต์ทำกับเฟยแบบนี้ทำให้ตอนนี้สมองของทั้งสองเริ่มพร่ามัวตกลงสู่ห้วงของกามอารมณ์
“กะกันต์จะ.จะใจเย็น”
“กูขอนะ”กันต์จับมือของเฟยมาจับตรงบริเวณด่านล่างที่ตอนนี้กำลังใหญ่ขึ้นจนเฟยเผลอหน้าแดงออกมาเสียจนน่ารัก
“.copy right hot novel pub