ตอนที่369 คำเดียวก็จัดการได้

แต่กลับโดนโสรจจับไว้ แล้วใช้แรงจับทวิติยาไว้ พูดด้วยความโหดร้าย“นี่แกคิดว่าที่นี่คือตระกูลกันตพัฒน์หรอ แกอวดดีสั่งสอนฉันมาสี่ปี ฉันก็ทนแกมานานแล้ว อียายแก่ วันนี้ฉันไม่เคลัยร์บัญชีเก่าให้หมด ฉัน...โอ๊ย....”

ชายลูกครึ่งนั้นได้ไปแล้ว โสรจก็ไม่ต้องแสร้งทำเป็นอ่อนโยนีกแล้ว เธอเยลงไม้ลงมือเผยธาตุแท้ของเธออกมา เพียงแต่เธอยังพุดไม่เสร็จก็ร้องทุกข์ออกมา----เพราะกาแฟร้อนๆจู่ๆก็ตกลงมาจากข้างบน แล้วทำให้ใบหน้าที่สวยงามประณีตของเธอเปื้อนไปหมด โสรจทั้งโกรธทั้งรุ้เจ็บ

โสรจรีบปล่อยทวิติยา ใช้มือสบัดกาแฟบนหน้าออกแล้วจ้องไปทางที่กาแฟตกลงมา“เป็นใคร....”

แล้วก็เห็นปาลีที่ไม่รู้ปรากฏออกมาตอนไหนในมือกำลังถือแก้วกาแฟอยู่ แต่ในนั้นกลับไม่มีกาแฟ ตอนนี่นกำลังจองเธออยู่

ไม่ต้องสงสัย กาแฟบนหน้าของโสรจเป็นปาลีเทเอง

“ปาลี”

โสรจพอเห็นเป็นปาลี ใบหน้าก็ยิ่งไม่น่าดูขึ้น เธอไม่พูดอีก ยกมือก็อยากจะตบไปหน้าของปาลี

ปาลีก็รู้อยู่แล้วว่าโสรจจะทำแบบนี้ เธอยกมือกลั้นไว้แล้วสะบัดมือที่ตบมาของโสรจออกไป มือขวาก็จับคอเสื้อของโสรจ ใช้แรงลากเธอมา แล้วใช้เสียงที่มีแต่พวกเธอสองคนได้ยินพูดประดยคหนึ่งไป

พอได้ยิน สีหน้าของโสรจก็เปลี่ยนทันที เธอที่ก่อนหน้านี้ยังโกรธอยู่ก็เริ่มหวาดกลัวขึ้นมา สายตาอันหวาดผวามองไปปาลี แม้คำเดียวเธอก็พูดออกมาไม่ได้อีก

พอทวิติยาเห็นปาลีหยุดโสรจไว้แล้ว ก็รีบเข้าไปอยากจะซ้ำเดิม

“พอแล้ว”

ปาลีขวางไปอย่างไม่พอใจ มองทวิติยาแล้วพุดว่า“คุณดูสภาพเธอตอนนี้เลอะเทอะแค่ไหน ของคุณเลอะเทอะแค่ไหนเหมือนกัน ตอนนี้คุณควรไปจัดการหน้าตาของตนเองให้ดูเรียบร้อยเสียก่อน ไม่งั้นโดนนักข่าวจับได้เดี๋ยวจะทำให้ตระกูลกันตพัฒน์ต้องขายหน่ช้าไปด้วย”

ถ้าไม่ใช่อิงดาวอยู่ที่นี่ และปาลีก็ไม่อยากให้อิงดาวเป็นห่วง ไม่งั้นเธอจะไม่ช่วยทวิติยาหรอก

ได้ยินดังนั้นทวิติยาถึงจำได้ว่าใบหน้าเธอยังเปื้อนกาแฟอยู่ มองดูใบหน้าเลอะเทอะของโสรจ เธอก็รู้ว่าที่ปาลีพูดนั้นมีเหตุผล เลยไม่เถียงอีกแล้วเข้าห้องน้ำทันที

และโสรจในตอนนี้ยังตกตะลึงกับคำพูดของปาลี เธอไม่สนว่าตอนนี้สภาพเธอเป็นยังไงอีกแล้ว เธอจ้องไปปาลีนานๆถึงพูดว่า“ตกลงเธออยากจะเอายังไงกันแน่”

ปาลีเลิกคิ้ว“เธอทำอะไรกับฉัน ฉันก็ทำอะไรกับเธอ ถ้าเธอยังอยากจะรักษาหน้าของเธอไว้ ต่อไปเห็นฉันอย่าลืมหลบไปก็แล้วกัน”

โสรจกัดฟัน ตอนนี้เธอไม่สามารถต่อรองและโต้เถียงกับปาลีได้อีก นอกจากยอมแพ้เธอไม่สามารถทำอะไรได้

ดังนั้นเธอเอากระเป๋าตนเองขึ้นมาแล้วก็เดินจากไป แม้กาแฟบนหน้าเธอก็ลืมเช้ดไปแล้ว

คนที่ล้อมรอบเห็นฉากเด่นแบบนี้ก็จบลงแล้วก็กลับไปนั่งที่นั่งของตนเอง แต่สายตาที่มองปาลีกลับมีความนับถืออยู่ในนั้น

วิธีจัดการของผู้หญิงคนนี้ช่างฉลาดจริงๆ

เมื่อโสรจไปแล้ว ปาลีก็อยากจะไปเหมือนกัน แต่ทันใดนั้นข้าหลังเธอก็มีเสียงนกหวีดดังขึ้น ปาลีหันไปตามสัยชาตญาณ ก็มองเห็นจักรกฤษที่ถือแก้วไวน์พิงอยุ่ที่ประตูห้อง เป่านกหวีดให้เธอ สภาพนั้นดูน่าเกลียดมากก็เหมือนเธอได้เจอกับเขาครั้งแรก

ปาลีอดไม่ได้ยิ้มออกมา แล้วเดินไปหาเขา“ทำไมนายถึงอยู่นี่”

“เข้ามาค่อยว่ากัน”

จักรกฤษหลีกทางให้เธอเข้าห้องส่วนตัวของเขาและพูดว่า“ก็แม่ไง ให้ฉันมานัดบอดตรงนี้ แต่ไม่ใช่อย่างนั้นฉันจะเห็นฉากเด่นแบบนี้กับตาได้ไง”

ปาลีแสร้งทำเหมือนไม่ได้ยินความแซวเล่นของเขา มองดูห้องที่มีแต่เธอกับจักรกฤษสองคนและถามว่า“ในเมื่อนายนัดบอดอยู่ แล้วผู้หญิงคนนั้นอยู่ไหน”

“ฉันทำให้เธอดกรธ แล้วเธอก็ไปแล้ว”จักรกฤษพูดอย่างเฉยเมยปาลีส่ายหัวทันที เหมือนพี่สาวที่กำลังสั่งสอนน้องชาย“นายเองก็อายุไม่น้อยแล้ว ก็ควรแต่งงานแล้ว แม่บอกให้นายมานัดบอด นายก็ตั้งใจหน่อยสิ....”“เคๆๆ น้ำเสียงอขงเธอเหมือนของแม่จริงๆ สมเลยที่เป็นแม่ลูกกัน”เพราะจักรกฤษพอได้ยินคำว่านัดบอดแต่งงานเขาก็ปวดหัว เลยปาดไวพูดออกไปปาลีได้ยินสีหน้าก็นิ่งไป สองแม่ลูก ใช่สิ สองแม่ลุก แต่ความจริงนี้กลับไม่สามารถเปิดเผยออกมาได้จักรกฤษรู้ว่าตนเองพูดผิดไป ก็เกาหัวอย่างรู้สึกผิด รีบเปลี่ยนเรื่องคุย“เมื่อกี่ฉันเห็นว่าเธอกับโสรจ....อื่ม ทำได้ไม่เลวเนอะ เพียงแต่ฉันรู้สึกว่าเธอไม่ใช่คนที่จะริเริ่มไปหาเรื่องคนอื่น เป็นโสรจทำอะไรกับเธออีกแล้วหรอ อีกทั้งเมื่อกี้เธอเหมือนได้พุดอะไรสักอย่างกับโสรจใช่ไหม มันคืออะไรหรอ”

copy right hot novel pub