ตอนที่ 387 การปะทะที่รุนแรง

เขาก็อยากจะเชื่อว่านัฐพงษ์นั้นเป็นผู้บริสุทธิ์ แต่ที่เขาเพิ่งแอบได้ยินเมื่อกี้มันมีความชัดเจนเล็กน้อย คำพูดของปาลีดูไม่ใช่คำโกหก อีกทั้งที่ปาลีพูดอย่างนี้แล้ว เขาเลยอดไม่ได้ที่จะนึกถึงนัฐพงษ์ที่หลายปีมานี้ทำดีทีละนิดทีละน้อยกับไอริณ——ตั้งแต่ที่ไอริณเกิด นัฐพงษ์จะให้ของกับไอริณทุกๆเดือน และทุกอย่างก็เป็นชุดทั้งหมด ตั้งแต่เตียงเล็ก ผ้าห่มเล็ก เสื้อ กระโปรง ถุงเท้า รองเท้า หมวก จนถึงผ้าเช็ดน้ำลาย ผ้าอ้อม นมผง ขวดนม ของเล่น สิ่งที่จำเป็นสำหรับเด็กเล็กนั้น เขาไม่เคยพลาดเลยสักชิ้น และทุกครั้งที่ไอริณไม่สบายนิดหน่อย เพียงแค่ทวิติยาโทรหา ไม่ว่าจะฝนตก ฟ้าผ่า หรือว่าน้ำท่วม คณบดีอย่างเขาก็สามารถมาถึงได้ในเวลาอันรวดเร็ว มาดูแลไอริณเองโดยไม่ได้มีคำร้องขออะไร

เมื่อก่อนที่เห็นว่านัฐพงษ์ทำแบบนี้ ธนัทก็รู้สึกแค่ว่านัฐพงษ์เขาต้องการที่จะตอบแทนที่ทวิติยาเลี้ยงดูเขามา และเขายังชื่นชมนัฐพงษ์ในใจอีกด้วยว่าเป็นลูกที่กตัญญูคนหนึ่ง แต่พอตอนนี้มาคิดๆดูแล้ว สิ่งที่นัฐพงษ์ทำนั้นทำได้ดีกว่าดนุพลที่เป็นพ่อแท้ๆอีกสิ มันน่าสงสัยจริงๆ

ถึงแม้ว่าธนัทจะเห็นนัฐพงษ์เป็นเหมือนลูกแท้ๆคนหนึ่ง แต่จะเห็นดีกว่าลูกแท้ๆได้อย่างไร ถ้าหากว่านัฐพงษ์ทำอย่างนั้นจริงๆ เขาไม่เพียงแต่ที่จะยืนอยู่ข้างดนุพล แต่ยังจะรู้สึกอีกด้วยว่านัฐพงษ์มีเจตนาที่ซ่อนเร้น เขาในฐานะเลือดเนื้อของตระกูลกันต์พัฒน์ ไม่สามารถให้อภัยได้

สักพัก ธนัทก็พูดขึ้นต่อว่า : “ ดาว รีบเอาเส้นผมของไอริณกับนัฐพงษ์ไปที่โรงพยาบาลอื่นเพื่อทดสอบ DNA เร็ว ปาลี เธอเอาเส้นผมของนัฐพงษ์ให้ดาวไป วันนี้ เรื่องนี้จะต้องมีคำตอบ ”

ธนัทก็เป็นเช่นนี้รวดเร็วอย่างกับสายฟ้า ไม่ว่าเรื่องอะไรถ้าเขาอยากรู้ เขาก็จะต้องรู้ในทันที

คราวนี้ ปาลีก็รู้สึกลำบากใจที่จะแย้งคำพูดของเขา เธอจ้องมองไปยังดนุพลที่ตั้งแต่ออกมาก็ไม่ได้พูดอะไรหลังจากประโยคนั้นอีก พร้อมกับยื่นเส้นผมของนัฐพงษ์ที่เก็บไว้อย่างดีนั้นให้กับดาว

เมื่อเห็นอย่างนั้น นัฐพงษ์จึงรู้แล้วว่าไม่สามารถปกปิดความลับได้อีกต่อไป และแทนที่จะรอให้ผลการตรวจนั้นออกมา เขายอมรับเองมันจะดีกว่า อีกทั้งเขากับโสรจก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์อะไรกันจริงๆ นี่เป็นโอกาสเดียวในตอนนี้ที่เขาจะได้รับการให้อภัยจากธนัท

เมื่อตัดสินใจได้แล้ว นัฐพงษ์ก็จ้องไปที่ปาลี และในที่สุดก็ยอมรับอย่างไร้หนทางว่า : “ ไม่ต้องไปแล้ว โอเค พวกคุณอยากรู้ความจริง ผมจะบอก — — ไอริณไม่ใช่ลูกสาวของดนุพล ในคืนวันนั้น โสรจใช้ยามอมดนุพล จริงๆแล้วทั้งสองคนไม่ได้มีความสัมพันธ์กันเลย เพราะเธอมอมยาเยอะเกินไป ดนุพลไม่ตื่นขึ้นมาเลย และหลังจากแต่งงาน ดนุพลก็ไม่ยอมที่จะนอนห้องเดียวกับโสรจ โสรจโกรธและก็กลัวมาก และเพื่อที่จะจับดนุพลให้อยู่เธอเลยนึกถึงเด็กขึ้นมา แต่ลำพังเธอคนเดียวจะท้องได้ยังไงกัน เธอก็เลยมาหาผม จะให้ผมทำเด็กหลอดแก้วให้เธอ จากนั้นก็แสร้งทำเป็นว่าเด็กคนนี้เกิดขึ้นมาจากเรื่องในคืนนั้น เรื่องเด็กหลอดแก้วนี้โรงพยาบาลผมมีเอกสารหลักฐาน ถ้าพวกคุณไม่เชื่อสามารถไปตรวจสอบได้ และผม…..ก็เป็นแค่เพียงคนที่บริจาคอสุจิในการดำเนินการนี้ ตั้งแต่ต้นจนจบผมกับโสรไม่ได้มีความสัมพันธ์กันสักนิดเลย ดังนั้น พูดด้วยความสัตย์จริงเลย ว่าเรื่องนี้ผมไม่เกี่ยว……. ”

“ ไปตายซะ นายจะน่าขยะแขยงมากเกินไปแล้ว ! ”

ในที่สุดดนุพลก็ทนไม่ไหว ไม่รอให้นัฐพงษ์พูดจบเขาก็ชกเข้าไปที่หน้าเขาอย่างรุนแรง

“ โอ๊ย ……. ”

นัฐพงษ์ไม่คิดว่าดนุพลจะลงมือ ใบหน้ารูปไข่ถูกต่อยด้วยหมัดเข้า แว่นตาสีเงินที่อยู่บนจมูกนั้นก็กระเด็นออกไปทันที และตกลงที่พื้นแตกเป็นชิ้นๆ

ทันทีที่คิดว่าหลายปีมานี้ตัวเองเลี้ยงดูลูกสาวของคนอื่นมาโดยตลอดนั้น ดนุพลก็โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ มิน่าที่เขามักจะรู้สึกไม่สนิทชิดเชื้อกับไอริณ และไม่สามารถที่จะทุ่มเทเอาใจใส่ทั้งหมดได้ เขารู้สึกผิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มาโดยตลอด แต่ปรากฏว่านั่นไม่ใช่ลูกสาวของเขา บางทีอาจเป็นเพราะไม่มีสายเลือดญาติ ดังนั้น จึงเป็นเหตุผลที่เขาไม่ได้มีพันธะผูกพันที่ลึกซึ้งในใจ

แต่สิ่งที่ทำให้ดนุพลโกรธที่สุดกลับเป็นแผนการของโสรจกับนัฐพงษ์ในตอนนั้น ที่ทำให้เขาสูญเสียปาลีไป แต่จนถึงวันนี้ ความจริงกระจ่างขึ้นมา ทว่ากลับมาบอกเขาว่าตอนนั้นไม่ได้เกิดเรื่องอะไรขึ้นเลย เขาไม่เพียงแต่ถูกโกงแล้ว แต่ยังถูกหลอกอีกด้วย แต่คนที่สูญเสียมากที่สุดกลับเป็นปาลีที่ไม่สมควรจะต้องมารับผลอย่างนี้เลย เมื่อนึกถึงทั้งหมดนี้ สิ่งที่ดนุพลยิ่งเกลียดจริงๆแล้วมันคือตัวเขาเอง

เขาต้องการที่จะระบายมันออกอย่างสิ้นหวัง และไม่ต้องสงสัยเลยว่าในตอนนี้นัฐพงษ์หนึ่งในตัวต้นเรื่องนั้นเป็นที่รองรับได้ดีที่สุดอย่างหนึ่ง ราวกับว่าความรักและความเกลียดชังตลอดสี่ปีที่ผ่านมานั้นกำลังปะทุขึ้นมา ดนุพลต่อยเข้าไปเต็มแรง หนักหน่วง และไร้ความปราณีในตอนแรก นัฐพงษ์ยังคงอดทนกัดฟันไม่ตอบโต้ดนุพลไป แต่เมื่อเขามองไปยังปาลี ดาว หรือแม้แต่ธนัทก็ล้วนอยู่ข้างดนุพลทั้งหมด ในที่สุดเขาก็เข้าใจแล้ว ว่าต่อให้เขาจะถูกดนุพลต่อยจนตายอยู่ตรงนี้ ความเกลียดชังต่อเขาในสายตาของตระกูลกันต์พัฒน์ก็จะไม่ลดลงเลยแม้แต่ครึ่ง ดังนั้นเขาจึงเริ่มสู้กลับ ทันใดนั้น ชายร่างใหญ่สองคนก็ต่อยตีกันอยู่ตรงทางเดินของโรงพยาบาล ยากที่จะแยกออกจากกันและแม้ว่าไอริณที่พ้นขีดอันตรายเรียบร้อยแล้วจะถูกเข็นออกมานั้น ทั้งสองก็ไม่ได้หยุดต่อสู้กัน และเมื่อทวิติยาที่ออกมาพร้อมกับหมอและพยาบาลเห็นดังนั้นแล้ว ก็รีบทุบหน้าอกพร้อมกับกระทืบเท้าส่งเป็นสัญญาณว่าให้หยุด แต่ก็ไม่กล้าที่จะเข้าไปห้าม กลัวว่าจะถูกลูกหลงจากผู้ชายสองคนที่คลุ้มคลั่งไปแล้ว

copy right hot novel pub