ตอนที่ 389 แอบเปลี่ยนโครง

ปาลีเหลียวหลังมองไปยังรถเข็นของไอริณตรงทางเดินที่แม้แต่จะถูกเข็นออกมาจากห้องผ่าตัดแล้วก็ยังไม่มีใครถามไถ่อะไร เธอหลับตาลง สีหน้าซีดขาว ยังคงไม่รู้ว่าชะตากรรมของเธอในวันนี้นั้นได้เปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง สุดท้ายก็อดไม่ได้ที่จะถอนหายใจ และปาลีก็พูดขึ้นอีกครั้งว่า : “ความคับแค้นใจของคนรุ่นก่อนนั้นเราต้องตัดสินใจเอง เด็กนั้นไร้เดียงสา ฉันรู้ว่าหลายปีมานี้นายดีกับไอริณ จากนี้ ก็ขอให้ทำดีกับเธอต่อไป ถ้านายยังสามารถทำได้ ”

แค่กลัวว่าหลังจากปัญหาในวันนี้ ทั้งธนัทและดนุพลก็จะไม่เอาไอริณแล้ว เด็กที่เลี้ยงแทนคนอื่นมาเป็นเวลาเกือบสี่ปี คงจะไม่เลี้ยงต่อไปตลอดชีวิต สำหรับตระกูลกันต์พัฒน์แล้ว การมีอยู่ของไอริณ ตอนนี้กลายเป็นเรื่องน่าละอายแล้ว

และทวิติยา ที่ถึงแม้ว่าเธอจะรัก แต่ก็กลัวว่าจะไม่สามารถทำอะไรได้ เพราะว่าเจ้าของที่แท้จริงของตระกูลกันต์พัฒน์นี้นั้นคือธนัท

ดังนั้น จึงมีโอกาสที่ไอริณจะไม่สามารถเข้าบ้านกันต์พัฒ์ได้อีก และเธอที่สูญเสียแม่ไปแล้ว อย่างนั้นสิ่งเดียวที่เหลืออยู่ที่สามารถพึ่งได้ก็คือนัฐพงษ์คนนี้พ่อแท้ๆของเธอ

แต่ดูแล้ว กลัวว่านัฐพงษ์ที่ไม่สามรถกลับใจได้อีกทั้งยังเต็มไปด้วยความคับแค้นใจนั้น ไม่รู้ว่าต่อไปจะยังสามารถทำเรื่องอะไรที่ไม่อาจต้านทานขึ้นได้อีก ถึงตอนนั้น ก็คงต้องรับผลที่ตัวเองทำ และทำให้ไอริณนั้นไม่มีที่พึ่งพา ดังนั้น จึงเป็นเหตุผลที่ทำให้ปาลีพูดประโยคสุดท้ายนั้น และหวังว่าตอนที่นัฐพงษ์จะทำอะไรนั้นให้คิดถึงไอริณให้มากๆ อย่าทำให้ตัวเองและไอริณนั้นต้องจมลงไปพร้อมกัน

เมื่อได้ยินคำเตือนของปาลีนั้น นัฐพงษ์ก็อึ้งนิ่ง ความเกลียดชังในแววตาของเขาถูกแทนที่ด้วยแววตาแห่งความกังวล เขาหันไปมองไอริณที่นอนอยู่บนเตียงผ่าตัด สายตาเต็มไปด้วยความสับสน สุดท้าย เขาก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ค่อยๆเข็นไอริณอย่างระมัดระวัง ตรงไปยังพ้องพัก VIP เห็นได้ว่า เขาเก็บเอาคำพูดของปาลีไปแล้ว เพียงแต่จะสามารถทำได้หรือไม่นั้น ใครก็ไม่อาจรู้ได้

หลังจากนั้นครึ่งชั่วโมง ปาลีก็ได้กลับไปบ้านกันต์พัฒน์แล้วคนเดียว

ธนัทและดนุพลกลับไปทำงานต่อ ในขณะที่ดาวอยู่ที่โรงพยาบาลอีกแห่งหนึ่งเพื่อรอให้ทวิติยาตื่นขึ้นมา

เมื่อกลับมาถึงบ้านกันต์พัฒน์ ปาลีเธอไม่ได้เดินเข้าประตูหลัก แต่เธอเดินไปรอบๆที่สวนหลักของบ้านกันต์พัฒน์ จากนั้นก็หยุดที่นอกห้องของทวิติยา และมองดูไปรอบๆอย่างละเอียด

ก็อย่างที่นัฐพงษ์พูด งูตัวนั้นมันมาแปลกๆ หรือว่ามีคนตั้งใจ และคนนั้น …. ปาลีสงสัยว่าจะเป็นจิรนาถ

หลังจากที่สังเกตสภาพแวดล้อมโดยรอบเสร็จแล้ว ปาลีไม่ได้สงสัยอะไรเลย แต่เธอมั่นใจแล้ว

บ้านกันต์พัฒน์นั้นได้รับการออกแบบอย่างประณีตในทุกระเบียดนิ้ว อาคารหลักล้อมรอบไปด้วยสนามหญ้าสีเขียวขนาดใหญ่ ในบริเวณร้อยเมตรนั้นไม่มีเสาใดๆ งูที่ไม่มีเหตุผลนั้นจะสามารถเลื้อยเข้าไปในห้องของทวิติยาได้ยังไง และยิ่งไปกว่านั้นคือตอนนี้อุณหภูมิก็ลดลง งูเกือบจะไม่ค่อยปรากฏ มันเริ่มจำศีลกันแล้ว

เธอยืนอยู่นอกห้องของทวิติยาและเห็นหน้าต่างที่เปิดออกมาเล็กน้อย ปาลีก็เกือบจะจินตนาการได้แล้วว่าก่อนข้าวเที่ยงวันนี้ จิรนาถต้องแอบไปหลังบ้านขณะที่ทวิติยากำลังนอนอยู่ จากนั้นก็แอบเปิดหน้าต่างในห้องนอนของทวิติยาเบาๆ และจากนั้น ก็เอางูพิษที่เตรียมไว้ก่อนหน้านั้นแล้วใส่ลงในช่องว่างที่หน้าต่าง…..

ปาลีอดไม่ได้ที่จะสั่นไหว

ในตอนที่ปาลีกำลังจมอยู่ในความคิดของตัวเองนั้น ทันใดนั้นประตูห้องของทวิติยาก็ถูกผลักออก ในช่องว่างของหน้าต่างนั้นทำให้ปาลีสามารถมองเห็นคนที่เดินเข้ามาได้อย่างชัดเจน คนนั้นก็คือ — — จิรนาถ

ท่าทางของเธอดูลับๆล่อๆเล็กน้อย และเมื่อเดินเข้ามาในห้องแล้วก็ยังมองส่องออกไปดูด้านนอก เพื่อให้แน่ใจว่าจะไม่มีใครเห็นเธอเข้ามา จากนั้นก็ปิดประตูอย่างเบามือ และเดินไปที่โต๊ะเครื่องแป้งของทวิติยา ……

ดังนั้น จึงทำให้ปาลีเห็นฉากที่มันทำให้เธอตกตะลึง — — คือจิรนาถกำลังเปลี่ยนยา

เธอเอาพวกขวดยาอาหารเสริม แคปซูลเสริมความงามต่างๆของทวิติยานั้นเทลงในกระเป๋าของตัวเอง จากนั้นก็เอายาที่มีรูปร่างเหมือนกันนั้นขึ้นมาจากกระเป๋าอีกข้างหนึ่งแล้วเทลงในขวดเดิม ปาลีสามารถจินตนาการได้เลยว่า แคปซูลที่มีรูปร่างเหมือนกันพวกนี้นั้นได้ผ่านมือของจิรนาถแล้ว ส่วนผสมภายในนั้นจะต้องได้รับการปรุงแต่งอย่างแน่นอน และประสิทธิภาพของมันก็ย่อมต่างกันโดยสิ้นเชิง

และนี่ ยังไม่จบ จิรนาถหยิบเข็มฉีดยาอีกอันที่บรรจุเต็มไปด้วยของเหลวใสขึ้นมาอีก จากนั้น ก็ฉีดเข้าไปที่ผลิตภัณฑ์ดูแลผิวของทวิติยาเล็กน้อย สุดท้าย ก็เอาของทุกอย่างนั้นกลับเข้าที่เดิม จากนั้น ก็เดินออกไปอย่างเงียบๆ

แต่ทว่ากลับไม่รู้ว่า ทั้งหมดนี้ปาลีที่ยืนอยู่นอกหน้าต่างนั้นได้เห็นหมดแล้ว

ปาลีพยายามกดหัวใจที่เต้นรัวของเธอให้เบาลง จากนั้นก็ถอยหลังไปชนกำแพงและค่อยๆหย่อนตัวลง นั่งยองๆอยู่พื้นเป็นเวลานานไม่ขยับเธอประเมินความเกลียดชังที่จิรนาถมีต่อตระกูลกันต์พัฒน์นั้นต่ำเกินไป หรือจะพูดได้ว่า จิรนาถเปลี่ยนไปแล้ว เธอไม่ใช่หญิงสาวในชุดขาวที่ใสซื่อ สะอาด บริสุทธิ์เหมือนผีเสื้ออีกแล้ว แรงกดดันครึ่งปีในโรงพยาบาลจิตเวช การใช้ชีวิตที่อดอยากเป็นเวลาหนึ่งปีครึ่ง มันทำให้หัวใจของเธอนั้นบิดเบี้ยวไป ทำสิ่งที่เลวร้ายแต่ละเรื่องหนักกว่าแต่ละเรื่อง เข้าใจได้ยากเกือบจะไม่ต้องไปทดสอบแล้ว ปาลีก็สามารถเดาได้ว่ายาที่จิรนาถเปลี่ยนให้กับทวิติยานั้นน่าจะเป็นยาที่ออกฤทธิ์ต่อจิตประสาท เพราะว่าสถานการณ์หลายวันมานี้ของทวิติยา ก็เหมือนกับอาการของคนปกติที่กำลังจะก้าวเข้าสู่ความบ้าตอนนั้น ทวิติยาและธนัทใส่ร้ายว่าเธอเสียสติไปแล้ว และบังคับให้เธอเข้าไปที่โรงพยาลจิตเวช ซึ่งทำให้เธอทุกข์ทรมานเป็นเวลาครึ่งปี มาตอนนี้ เธอก็ต้องการทำให้ทวิติยานั้นได้ลิ้มลองรสชาติของการเป็นคนเสียสติ

copy right hot novel pub