ตอนที่401 ต่างมีที่ไป

เมื่อจักรกฤษได้จอดเครื่องบินที่สนามบินส่วนตัวของเขา ธวัฒน์ แมวน้ำก็รออยู่ตรงนั้นแล้ว คนที่รออยู่ไปด้วยยังมีปิยะและปิยะพงศ์

พอลงเครื่องบิน นิวิฐก็ตื่นขึ้นมา เขาลงมาแล้วก็พุ่งเข้าอ้อมอกของธวัฒน์ไม่ยอมออกมา ทิ้งดนุพลอยู่ข้างๆ แต่ดนุพลก็ไม่ได้โมโห เขามั่นใจว่าจะสร้างความสัมพันธิ์พ่อลูกที่ดีกับนิวิฐได้แน่ เพียงแค่มันยังต้องกันเวลาอีกหน่อยหนึ่ง

ปาลีเห็นปิยะ ปิยะพงศ์ก็มาด้วยเลยรีบเดินไปหา ช่วงนี้พวกเขากำลังยุ่งเรื่องการฟ้องกับนิทัศน์เลยต้องไปศาลทุกวัน ตอนนี้คดีนี้ใกล้จะจบลง ใครแพ้ใครชนะอีกไม่กี่วันก็มีผลออกมา นี่ก็เป็นเหตุผลที่ปาลีไม่ได้ไปหาปิยะตอนที่นิวิฐเกิดเรื่อง

ไม่รอให้ปาลีพูดอะไร ปิยะก็ทำเป็นโมดห“ปาลี นิวิฐเกิดเรื่องใหญ่แบบนี้เธอกลับไม่บอกฉัน เธอยังเห็นฉันเป็นเพื่อนไหม”

ปาลีรู้อยู่แล้วว่าปิยะต้องไม่โมโหจริงๆ เธอจับแขนของปิยะ ยิ้มแล้วมองไปยังปิยะและปิยะพงศ์พูดว่า“นิวิฐตอนนี้ก็ไม่เป็นไรแล้วนี่ อีกทั้งบอกกับพวกเธอแล้วจะต้องให้พวกเธอกังวลอีก ใช่สิ การฟ้องของพวกเธอตอนนี้เป็นไงบ้าง ได้ยินนิวิฐบอกว่ามันนี้การเปลี่ยนแปลง เป็นยังไงบ้าง”

ปิยะพงศ์ยิ้มกว้างๆ“วันนี้จบแล้วครับ พวกเรา---ชนะแล้ว”

“จริงหรอ ดีมากจังเลย ฉันบอกแล้วไงคนดีจะต้องได้ดีแน่นอน”ปาลีดีใจแทนปิยะและปิยะพงศ์มาก

เพียงแต่ปาลีไม่ได้รู้ความซับซ้อนในคดีนี้ ในวันเกิดเรื่อง ตอนที่นิทัศน์และปิยะพงศ์ต่อยกันคนที่อยู่ที่นั่นนอกจากปิยะแล้วยังมีพิมพ์วิไลทราสลบไป ที่จริงตอนนั้นเธอไม่ได้สลบไปจริงๆแต่เป็นแสร้งทำเป็นหมดสติ ตอนที่คำพูดของไม่สามารถทำให้ศาลเชื่อได้ เธอเลยกลายเป็นพยานที่สำคัญ

ตามปกติแล้วพิมพ์วิไลเป็นคนรักใหม่ของนิทัศน์ เธอจะไม่ออกมาเป็นพยานให้ปิยะ แต่นี่ต้องขึ้นอยู่ที่นิทัศน์ยังเป็นประธานสูงส่งของ55

เพราะการโจมตีของชีวเทพและภาสวร ทำให้ธุรกิจของนิทัศน์ศูนย์เสียไปมาก พิมพ์วิไลที่เป็นพนักงานเก่าของ55 แถมยังเป็นผู้จัดการแผนกธุรกิจ จะมองไม่เห็นการอ่อนลงของ55ได้ยังไง ดังนั้นตอนที่แมวน้ำใช้เงินไปให้เธอมาเป็นพยาน เธเพียงลังเลเล็กน้อยก็ตอบตกลงแล้ว

เพราะการมาเป็นพยานของเธอ ทำให้ปิยะและปิยะพงศ์ได้ชนะคดีนี้ และพิมพ์วิไลก็เลือกนำเงินที่แมวน้ำให้แล้วหายตัวไป

เพราะนี่ นิทัศน์โกรธจนจะเป็นบ้า แต่ก็ไม่สามารถเปลี่ยนความจริงได้

พอนึกถึงจะได้หนีจากนิทัศน์แล้ว ปิยะก็แสยะยิ้มท่านานไม่เห็นแล้วออกมา“หลายปีมานี้ วันนี้เป็นวันที่ฉันสบายใจที่สุด เพราะหัวใจฉันได้อิสระแล้ว”

เพราะการเลือกผิดๆของปิยะทำให้เธอต้องใช้เวลาห้าปีที่สวยงามของตนเองไปชดใช้ คนเราจะเดินผิดก้าวเดียวไม่ได้จริงๆ“ต่อมาเธอกับปิยะพงศ์มีการตัดสินยังไงบ้าง”

ปิยะมองปิยะพงศ์แล้ว ยิ้มอย่างอ่อนโยน“เราปรึกษากันดีแล้ว เราจะกลับไป88 ถึงที่นั่นจะจนและห่างจากตัวเมือง แต่ที่นั่นทิวทัศสวยงาม อากาศสดชื่น ตอนนี้ฉันเพียงแค่อยากใช้ชีวิตแบบเรียบร่าย”

“ฟังดูแล้วไม่เลวนะ”

ปาลีอดนึกถึงป่าไม้และน้ำที่สดหวานของ88ไม่ได้ ที่นั่นสวยงามจริงๆ

เวลานี้แมวน้ำก็มาบอกว่า“เพื่อฉลองเราชนะคดีนี้ ฉันได้เหมาห้องที่99แล้ว อีกทั้งฉันกับธวัฒน์ก็ตัดสินจะกลับไปเกาหลี ก็ถือเป็นอาหารมื้อส่งของเราด้วย”

ได้ยินดังนั้นปาลีตกใจ“กลับไปเหาหลี เมื่อไหร่กัน”ต่อมาก็หันไปมองธวัฒน์ ก่อนหน้านี้ไม่เคยได้ธวัฒน์พูดถึงเลย มันกระทันหันเกินไปเมื่อสบตากับปาลี ธวัฒน์ก็ยิ้มอย่างจนใจ“อีกสามวันก็ไป แม่ฉันก็ได้ออกคำสั่งแล้วบอกว่าถ้าฉันไม่กลับไปอีก ท่านจะมาผูกฉันกลับไปเอง กลับไปคราวนี้คงไม่ได้กลับมาบ่อยแล้ว เพราะที่ฉันกลับไปคราวนี้จะไปจัดงานแต่ง ดังนั้นบริษัทธัญญาร่าต่อไปฉันจะคืนกลับไปให้เธอดูแลเอง”ที่เขาไม่ได้พูดเพราะเขายังลังเลอยู่ แต่ที่เขาบอกอีกสามวันจะไปก็เพิ่งได้ทำการตัดสินลงตอนที่ปาลีบินไปญี่ปุ่น เพราะตอนนี้เขายืนยันแล้วว่าปาลีไม่ต้องการเขาอีกแล้ว การอยู่ของเขาไม่ได้สำคัญเหมือนเมื่อก่อนอีก ถึงเวลาที่เขาจะไปแล้ว

copy right hot novel pub