ตอนที่402 ก่อนเกิดพายุ

“เตรียมงานแต่งงาน？”

ปาลีตกใจอีกครั้งต่อมาก็หันไปมองแมวน้ำ“พวกเธอ...จะแต่งงานแล้วรึ？”

แมวน้ำพยักหน้า ใบหน้าที่เย็นชาก็ปรากฏรอยยิ้มออกมา แต่รอยยิ้มในนั้นก็มีความจนใจเล็กน้อยที่เหมือนธวัฒน์

เพราะเธอเข้าใจว่าการแต่งงานของเธอกับธวัฒน์มันได้มายังไง เธอถูกแม่ขงธวัฒน์รับมาเลี้ยงตั้งแต่เด็ก ดังแต่ที่เธอจำเรื่องได้เธอก็รู้ว่าแม่ของธวัฒน์เลี้ยงเธอในฐานะลูกสะใภ้ ตามนิสัยของเธอ เธอคงจะเกลียดเรื่องแบบนี้มาก แต่ความรักได้แก้ไขปัญหานี้ไป

เธอชอบธวัฒน์ ชอบเขาตั้งแต่ยังเล็ก ความชอบนี้ค่อยๆกลายเป็นความรัก แม้สายตาของธวัฒน์ไม่เคยมีเธอ แต่เธอก็ยังคงรอเขาต่อไป จนรอมาถึงวันนี้

ถึงตอนนี้หัวใจของธวัฒน์ยังไม่มีเธอ แต่เธอก็ยังยอมเชื่อฟังคำสั่งของแม่เลี้ยงไปแต่งงานกับธวัฒน์เพราะเธอเชื่อสักวัน ธวัฒน์จะปรากฏว่าเธอเป็นคนที่เหมาะสมเขาที่สุด

ปาลีจะไม่เข้าใจความสับสนในใจของธวัฒน์และแมวน้ำได้ยังไง แต่เธอก็เข้าใจว่านี่เป็นผลที่ดีที่สุดแล้ว

“ดีใจมากที่พวกเธอสองคนสุดท้ายได้เดินมาอยู่ด้วยกัน พวกเธอจะต้องมีความสุขตลอดนะ แล้วงานแต่งจัดวันไหนหรอ ถึงตอนนั้นฉันต้องไปร่วมแน่นอน”

“เรื่องทั้งหมดแมฉันเป็นคนจัดการ รอวันแต่งงานที่แน่นนอออกมาแล้วฉันจะบอกเธอ”

สำหรับคำอวยพรของปาลี ธวัฒน์ยิ่งรู้สึกเสียใจมากขึ้น

เขาเองก็รู้ว่าแต่งงานกับแมวน้ำเขาต้องไม่เสียใจแน่เพราะแมวน้ำเป็นผู้หญิงที่ดี ไม่ว่าผู้ชายคนไหนแต่งงานกับเธอก็ต้องมีความสุขแน่นอน แต่เสียดายหลายปีมานี้หัวใจของเขาแค่มีปาลีคนเดียว มันไม่ใช่ง่ายๆที่จะบอกว่าไม่รักแล้ว ตอนนี้สิ่งที่เขาสามารถทำได้ก็คือจัดงานแต่งงานที่ใหญ่โตให้แมวน้ำ แล้วลองไปรักเธอ เพราะในโลกนี้นอกจากปาลีแล้ว ก็มีแต่แมวน้ำเท่านั้นที่คู่ควรที่ให้เขาไปรัก

ฟังมานานนิวิฐก็ฟังออกแล้วว่าพ่อธวัฒน์ของเขาจะไป ดังนั้นเขาเลยกอดคอของเขาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงน่าสงสาร“พ่อธัญญาไปจากนิวิฐ ตอนนี้พ่อธวัฒน์ก็ไม่เอานิวิฐแล้วหรอฮะ”

ธวัฒน์ลูกหัวของเด็กน้อยเบาๆ พูดว่า“คนเราต่างมีทางของตนเอง พ่อธัญญาและพ่อธวัฒน์ไม่ใช่ไม่เอานิวิฐแล้ว แต่เป็นเรามีหน้าที่ของเรา พ่อธัญญาต้องดูแลอาชีวเทพ และพ่อธวัฒน์ก็ต้องกลับไปดูแลพ่อแม่ของตนเอง รอ23โตแล้วก็ไปหาพวกเราได้นะ และเราก็คิดถึงนิวิฐอยู่ตลอด นิวิฐอย่าลืมพวกเราไปนะ”

นิวิฐเกาหัวตนเอง พยักหน้าเบาๆ“นิวิฐร็แล้ว ตอ่ไปนิวิฐจะดูแลแม่เอง และจะคิดถึงพ่อธัญญาและพ่อธวัฒน์วันละ10ครั้ง”

“นิวิฐเด็กดี”ธวัฒน์อดไม่ได้ที่จะไปจูบหน้าเล็กๆของนิวิฐหลายครั้ง

ดนุพลที่อยู่ข้างๆก็รู้สึกซาบซึ้งมาก ปาลีสั่งสอนนิวิฐได้ดีมาก ไม่เพียงแต่ฉลาดฉลวยยังมีความรับผิดชอบไปด้วย

ต่อมาพวกเขาก็ขึ้นรถของธวัฒน์และแมวน้ำไป จักรกฤษก็ถูกชวนไปด้วย

เดิมทีจักรกฤษก็เป็นคนที่ชอบสนุกสนาน อีกทั้งยังมีดนุพลที่เป็นเพือนสนิดของเขาอยู่ด้วย เขาก็ต้องไปแน่นอน

เพียงแต่เขาเพิ่งขึ้นรถก็ได้รับสายหนึ่ง ต่อมาสีหน้าเขาก็เปลี่ยน เปิดประตูรถแล้วก็เดินจากไป

ดนุพลไม่ค่อยได้เห็นจักรกฤษมีสีหน้าแบบนี้ เขากังวลลัวยื่นตัวออกจากหน้าต่างมาถาม“จักรกฤษ มีอะไรหรอ”

“ดนุพล ฉันมีเรื่องด่วนต้องไปจัดการ พวกเธอไปก่อนเลย ฉันไม่ไปแล้ว”

สีหน้าของจักรกฤษไม่น่าดูมาก แถมดวงตาเขายังมีไฟแห่งความโกรธลุกอยู่ เห็นได้ชัดว่าโทรศัพท์เมื่อกี้ทำให้เขาโมโหมาก

ปาลียังไม่ได้ขึ้นรถพอดี เธอเลยมาถึงข้างๆจักรกฤษแล้วถามอย่างกังวล“เกิดอะไรขึ้นหรอ สามารถบอกกับเราได้ไหม”

ตั้งแต่รู้จักรกฤษเป็นน้องชายของตนเอง ปาลีก็ใส่ใจเรื่องของจักรกฤษมากจักรกฤษมองปาลีแล้ว ลังเลแป๊บเดียวแล้วพูดว่า“เป็นขวัญชีวีก่อเรื่องที่บ้าน ฉันกลับไปจัดการเอง พวกเธอไม่ต้องห่วงหรอก ฉันไปก่อนแล้ว”พูดจบเขาก็หันกับมาแล้วใช้เสียงที่มีแต่พวกเขาสองคนได้ยินบอกว่า“ปาลี ฉันทนพอแล้ว คราวนี้ฉันจะไม่ทนมันอีก เธออย่าโทษฉันนะ”พูดจับเขาก็ขึ้นรถของตนเองแล้วขับออกไปมองดูจักรกฤษที่ไปด้วยความโมดห ปาลีตามไปสองก้าว ตกลงขวัญชีวีทำเรื่องอะไรจนทำให้จักรกฤษโกรธแบบนี้ แต่คำพูดที่เขาพูดว่า“อย่าโทษฉัน”มันทำให้คนคิดมากจางเลย ในใจของปาลีรู้สึกไม่ดีขึ้นมา

copy right hot novel pub