ตอนที่ 411 เยือกเย็นและรุนแรงเหมือนตอนนั้น

วิสาข์ไม่ได้รู้สึกถึงความรู้สึกข้างใน เธอรู้สึกถึงเพียงความเจ็บปวดของหัวใจ ความเฉยชาและไม่แยแสของปาลีนั้นทิ่มแทงเธอ เธอรู้สึกได้ในทันทีว่าการมาของเธอในวันนี้จริงๆแล้วเป็นการกระทำที่น่าอัปยศอดสู ก็เหมือนกับที่ปาลีพูด ว่าเธอได้พลาดช่วงอายุที่มันสำคัญมากที่สุดของลูกสาวตัวเอง เธอไม่เคยที่จะอุ้ม ให้นม เลี้ยงดู หรือหอมแก้มเธอเลย เธอไม่มีคุณสมบัติของการเป็นแม่ และเธอไม่มีคุณสมบัติอะไรที่จะยืนอยู่และพูดอะไรตรงนี้ได้วิสาข์ถูกตำหนิและเสียใจเป็นอย่างมาก น้ำตาเธอไหลเป็นสายน้ำ

จักรกฤษจ้องมองไปที่ปาลีด้วยความโกรธ พร้อมกับดึงวิสาข์ที่ร้องไห้เสียใจอยู่ จากนั้นก็พูดว่า : “ แม่ พวกเราไปกันเถอะ เรื่องบางเรื่องมันก็ไม่สามารถให้คำตอบได้ในเวลาแปปเดียว พวกเราให้เวลาปาลีสักพัก ให้เธอคิดให้ดีๆ ไปกันเถอะ ! ”พูดไปเขาก็ไม่ได้สนว่าวิสาข์จะเต็มใจหรือไม่ จากนั้นก็ดึงเธอตรงออกไปทางประตู

วิสาข์เดินไปพลางก็หันกลับไปมองปาลี และเมื่อเห็นว่าปาลีไม่มองเธออีกแล้ว เธอก็ต้องยอมรับว่าคำพูดของจักรกฤษนั้นมีเหตุผล และเมื่อกำลังจะก้าวเท้าออกจากบ้านกันต์พัฒน์ วิสาข์ก็หยุดกะทันหัน จากนั้นจ้องไปที่ธนัท และพุดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ลุ่มลึกว่า : “ ธนัท คุณเป็นหนี้ฉันทั้งชีวิตยังไม่ได้ชดใช้ ฉันหวังว่าคุณจะไม่ปฏิบัติต่อลูกสาวตัวเองอย่างไม่ยุติธรรม ! ”

คำว่าลูกสาวนั้นทำให้ธนัทรู้สึกเหมือนมีเสียงฟ้าร้องกระหน่ำขึ้นมาที่หัวทันที และทำให้อารมณ์ที่เขาพยายามกดมันเอาไว้ตลอดนั้นสั่นไหวขึ้นมาอีกครั้ง

วิสาข์และจักรกฤษออกไปแล้ว ในตอนนี้ที่ห้องโถงก็มีแค่เพียงธนัทและทวิติยา

เป็นเพราะทวิติยานั้นรู้สึกสงสัย ดังนั้นเธอจึงไม่กล้าที่จะโวยวายเสียงดัง ทำได้เพียงนั่งอยู่ด้วยใบหน้าที่มืดมน เธอเหลือบไปมองปาลีแวบนึง จากนั้นก็มองไปที่ธนัท ดูเหมือนว่าเธอกำลังมองหาจุดที่เหมือนกันระหว่าง “ พ่อลูก ” คู่นี้

การจ้องมองของเธอนั้นทำให้ธนัทรู้สึกหงุดหงิด จากนั้นเขาจึงพูดขึ้นอย่างเย็นชาว่า : “ คุณกลับห้องไป นี่ไม่ใช่เรื่องของคุณ ”

ทันทีที่ทวิติยาได้ยินดังนั้น ก็รู้สึกอยากจะโกรธขึ้นมาทันที แต่เมื่อเห็นสายตาที่เย็นชาของปาลีจ้องมองมา เสียงทั้งหมดของเธอก็ติดชะงักอยู่ในลำคอ ในเวลานี้เธอจะกล้าทำให้ปาลีไม่พอใจได้ที่ไหนกัน ถ้าปาลีพูดออกมาว่าธนัทไม่ใช่พ่อแท้ๆของดนุพล อย่างนั้นก็เท่ากับว่าเธอกำลังรอจุดจบที่น่าเศร้า

ด้วยเสียงพึมพำ ทวิติยาลุกขึ้นยืนและกลับไปที่ห้องนอนของตัวเองอย่างไม่เต็มใจ จากนั้นก็กระแทกปิดประตูอย่างแรง จนพื้นสั่นไหว

ธนัทจะมีกระจิตกระใจไปสนใจเกี่ยวกับเรื่องนี้ที่ไหนกัน ปาลีที่กำลังนั่งอยู่ตรงข้ามเขาในตอนนี้ และเขาที่มักจะพูดจาฉะฉานมาโดยตลอดแต่ทว่ากลับไม่รู้จะเริ่มพูดยังไง เป็นเวลานาน ถึงจะพูดออกมาได้ว่า : “ เธอ …. เธอกับดนุพล …. ”

สีหน้าของปาลีนั้นเย็นชา : “ คุณคิดจะพูดอะไร จะบอกให้ฉันออกห่างจากดนุพลหรอ ? ”

ธนัทกระแอมขึ้นมาด้วยความอึดอัด จากนั้นก็พูดขึ้นอย่างจริงจังว่า : “ ใช่ เธอกับดนุพลเป็นพี่น้องกัน พวกเธอจะอยู่ด้วยกันไม่ได้ นี่ไม่เพียงแค่เกี่ยวกับชื่อเสียงของเธอกับดนุพลสองคนเท่านั้น แต่ยังรวมถึงชื่อเสียงของตระกูลกันต์พัฒน์ทั้งหมดด้วย เมื่อก่อนยังไม่รู้แต่ตอนนี้รู้แล้วฉันจะไม่ยอมให้พวกเธออยู่ด้วยกันอีก ! ”

ปาลีส่ายหัว และพูดขึ้นด้วยความเยาะเย้ยเล็กน้อยว่า : “ แล้วถ้าฉันไม่ยอมล่ะ ? คุณก็จะทำกับฉันเหมือนที่คุณเคยทำเมื่อสี่ปีก่อนใช่ไหม และบังคับขับไล่ให้ฉันต้องไปสู่จุดจบ ! ”

เมื่อได้ยินปาลีพูดถึงเรื่องเมื่อสี่ปีก่อน สีหน้าของธนัทก็ดูไม่เป็นธรรมชาติ เขาไม่ได้ลืมว่าเมื่อสี่ปีก่อนนั้นเขาทำอะไรกับปาลีไว้ ยิ่งไปกว่านั้นเขาก็ไม่ได้ลืมว่าความเลือดเย็นของเขานั้นได้ทำให้ปาลีในตอนนั้นต้องเจ็บปวดมากขนาดไหน และในตอนนี้ก็ต้องเผชิญหน้ากับปาลีที่กลายเป็น “ ลูกสาว ” ของเขา ในที่สุดหัวใจที่เย็นชาของเขาก็เกิดความรู้สึกสำนึกผิดเล็กน้อย แต่ก็เป็นเพียงแค่ช่วงเวลานั้น

เขาเงยหน้าขึ้น มองตรงไปที่ดวงตาของปาลี จากนั้นก็ตอบกลับไปด้วยความเย็นชาว่า : “ เมื่อก่อนที่เคยทำกับเธอไปแบบนั้น ฉันขอโทษ ฉันจะชดใช้ให้เธอ แต่ตอนนี้เธอจำเป็นต้องออกไปจากบ้านกันต์พัฒน์ และออกห่างจากดนุพล นอกจากนี้ฉันสามารถทำทุกอย่างให้เธอได้ ”

ในที่สุดปาลีก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะขึ้นมา “ ตลกจัง ตอนที่ฉันรู้ว่าคุณเป็นพ่อแท้ๆของฉันนั้นฉันรู้สึกเศร้าและเสียใจเป็นเวลานานมาก กระทั่งแม้แต่ใช้เหตุผลนี้เพื่อเลิกที่จะแก้แค้นคนคนแรกที่ทำให้ลูกของฉันไม่สามารถเกิดออกมาได้ แต่ธนัท คุณกลับยังคงทำเป็นเย็นชา โหดเหี้ยม และไร้ความรู้สึกเหมือนเมื่อสี่ปีก่อนทั้งๆที่รู้ความจริงแล้ว ช่างเป็นคนที่จิตใจแข็งเหมือนหินเหลือเกิน ! อย่างนี้แล้ว ฉันจะเกรงใจอะไรอีก วันนี้ฉันก็พูดอย่างชัดเจนแล้ว ว่าฉันจะไม่ไปจากดนุพล และฉันจะแต่งงานกับเขา ถ้าคุณจะหยุดฉันก็รีบหน่อย แต่ฉันจะบอกกับคุณไว้ ว่าฉันไม่ใช่ปาลีเมื่อสี่ปีก่อนอีกต่อไปแล้ว ถ้าคุณยังกล้าทำอะไรฉัน ก็คงจะต้องได้รับผลมันอย่างสาสมเหมือนกัน ”

พูดจบ ปาลีก็ไม่อยากจะสนทนาอีกต่อไปแล้ว เธอลุกเดินขึ้นไปบนห้องนอนชั้นสอง

ทิ้งให้ธนัทนั่งอยู่คนเดียวบนโซฟา เขาตัวสั่นด้วยความโกรธ จากนั้นก็เริ่มสูบบุหรี่ไปทีละมวนคำพูดที่บาดลึกของปาลีนั้นทำให้ธนัทรู้สึกกดดัน ในที่สุดธนัทก็เห็นความเกลียดชังจากสายตาของปาลีที่ดูเหมือนกันกับของวิสาข์ ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เขาพูดไปกับปาลีเมื่อกี้นั้นแข็งทื่อเกินไป และในความเป็นจริงเขากังวลปาลีเป็นอย่างมาก และกลัวว่าปาลีจะดึงตระกูลกันต์พัฒน์ทั้งหมดนั้นมาชดใช้ !ทำยังไงดี !ธนัทเหมือนหัวจะระเบิด เขาสร้างความชั่วร้ายอะไรกันแน่ มันเป็นครั้งแรกในชีวิตของเขาที่เริ่มรู้สึกว่าชะตากรรมอยู่เหนือการควบคุมของตัวเอง !

copy right hot novel pub